Þjóðviljinn - 06.05.1979, Blaðsíða 21

Sunnudagur 6. mai 1979. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 21

Já, en atkvœðin
eru hér fyrir sunnan,
Kjartan
/ Eg segi það \
r enn og aftur, það
er ekki hœgt að veiða
sama þorskinn
bæði fyrir norðan
og sunnan... /

Adolf J. Petersen:
VÍSNAMÁL
Firnist heiður
Fróns og manns
Margur Islendingurinn hef-
ur um ævina saknaö þess aö
hafa ekki átt þess kost i æsku
aö njóta menntunar i sam-
ræmi viö manndóm sinn og
hæfileika til náms. Hin kröppu
lifskjör komu viöa viö, og þá
ekki hvað síst á alþýöuheimil-
um þar sem æskuskeiðin liðu i
örbirgö mörg hver. Vestur-
islendingurinn Friörik Pétur
Sigurösson kvaö um örlög sfa:
Ég er varla á linu læs,
lágt I þrældóm sleginn.
Sú varö aldrei gripin gæs
aö ganga menntaveginn.
Mikiö gott á menntaö fólk,
sem miölaöist fróöleiksdrop-
inn.
Ég lifði best á móöurmjólk,
og mér varö góöur sopinn.
Timarnir breytast. Eftir
striöið komu hingaö til lands
allmargar þýskar stúlkur.
Þær réðust helst til sveita-
vinnu og komu bændum mjög
til góöa, og reyndust þær
þýsku bændum góö búbót; aö-
eins tungnmálið var þar nokk-
ur þrándur I götu, en nokkuö
nákvæmt bendingamál kom
þá i staðinn. Benjamin Sig-
valdsson kallar þaö naflamál
og kveöur:
Óli fær sér unga mey,
sem engu veldur táli.
En skaöi er ef hún skilur ei
skrift á naflamáli.
Veröi heppnin honum trú,
hún ei veldur táli.
Viö tiivonandi tiskufrú
talar „naflamáii”.
Löngu seinna kvaö svo
Benjamin um Óla:
Taugaþreyttur fékk sér frú,
föngin veitti glaöur.
Yfirleitt þá er hann nú
oröinn breyttur maöur
Svo kom heilræðið hjá Benja-
min:
Ef þú vera vilt i tisku,
vekja traust og kærleiksþel,
skaitu r...þeirri þýsku
og þér mun sjálfsagt liöá vel.
Nú eru aörir timar. Þaö eru
ekki þær þýsku sem sækja nú
á Islandsmiöin, heldur eru
þær ástralskar og kannski
dökkar undir brún. Ekkert hef-
ur heyrst aö kveöiö hafi veriö
um vist þeirra hér, þó tilefni
hafi veriö til. Nú væri gott aö
hinir oröhögu senau Visna-
málum sinar útskriftir á sam-
búð ástralskra kvenna og
islensks karlpenings.
Annars er hér ein visa eftir
Benjamin sem kann aö eiga
viö:
Þótt meyja
sýnist blið og
björt,
býsna villt þar feröu.
Eins og spaöaás er hún svört
öll að neöanverðu.
Ekki er vist nema spaöaás-
inn verði til festa, eftir góöa
reynslu. Þá er aö kveöa
Festarölsvisur eftir Leiru-
lækjar-Fúsa.
Frétt hef ég aö festaröl
fari I hönd hjá yður,
þaö mun drukknum drengjum
böl
detti gamanið niöur.
Söngur visna sæmd er full
samdrykkjuna aö prýöa,
svo sem rúbin gerir gull
glansa sinum frlöa.
Hingað barst að höndum mér
helst um tima þenna
dæmisagan sem eftir er
upprituð með penna.
Vilji það til að veislukeim
virðar nokkuð finni,
þá mun dauflegt drengjum
þeim
sem drekka Veneris minni.
I niöurlaginu kveður Fúsi:
Þessi lyktuð ljóðaskrá
meö laginu hynna þekka,
laglega fer ef læsist þá
er lýðir minnið drekka.
Veröi þeim bæði vært og heitt.
Venus ástir magni,
Hggi bæði liöugt og gleitt
svo limirnir komi að gagni.
Nú kann svo aö fara aö
einhver áströlsk kvinna fæði
af sér ástralskan tslending, og
veröi sá lagður i vöggu, þá
koma íslensk vögguljóö aö
góðu gagni.
Leirulækjar-Fúsi gætti eitt
sinn barns I vöggu, og kvaö yf-
ir þvi sin vögguljóö:
Varastu þegar vits fær gætt
tU vonds aö brúka hendur,
það er gjörvallt þjófaætt
þaö sem aö þér stendur.
Faðir og móöir furðu hvinn,
frændur allir bófar,
ömmur báðar og afi þinn,
aUt voru þetta þjófar.
. A stríösárunum gekk sá orö-
rómur að breskum og banda-
riskum hermönnum litist ekki
aöeins vel á Islenskar konur,
heldur kýrnar lika. Um þaö
kvað Þorsteinn Magnússon I
Gilhaga:
Stórum hafa stofninn bætt
strákar af bresku kyni,
kálfar og börn af aðalsætt
orðin hálfsystkini.
Eftir hverja fýluferð
fötin þarf aö viðra.
Hún er alveg undraverö
Engla-veiöin syðra.
Eftir lýðveldisstofnunina
1944 kvaö Jónas Jóhannsson i
öxney:
islands meyjar eignast jóð
undan svörtum Könum.
Slðan við uröum „sjáifstæð”
þjóö
sinna þær ekki Dönum.
Jónas
kvaö:
Þórarinsson Þór
Fyrnist heiður
Fróns og
manns,
fornar vættir gráta,
þegar Freyja fósturlands
féU með enskum dáta.
Svo eru til alveg ósnortnar
meyjar, og ein af þeim var
Lauga. Um hana var kveðið:
Ast á henni enginn tók
auönusveinn né drjóli.
Liggur einsog lokuö bók
Lauga I sinu bóli.
Samt var allt I lagi:
Mjúkur feldur, rétt er rás,
rennileg er skeiðin,
spöngin lfk og spaðaás
spönn er mUli leiöin.
XZ
ÞINGLYNDI