Þjóðviljinn - 23.09.1979, Qupperneq 15

Sunnudagur 23. september 1979 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 15
Allt stiku-liðib við stærri skálann við Alftavatn.
LAUGAVEGURINN
Obyggðirnar milli Land-
mannaleiðar og Fjalla-
baksvegar hafa löngum
þótt verðar skoðunar
ásamt Emstrum og
Almenningum og hefur
talsvert verið um að fólk
gengi um þessi svæði, þótt
aldrei hafi umferðin verið
slik sem í sumar, enda
hefur umtal, og framtak
F.l. ýtt þar undir. Göngu-
leið sem þessi hlýtur með
tímanum að hljóta nafn og
i sumar hefur nafngiftinni
Laugavegur skotið upp.
Lengi hefur það verið
draumur Ferðafélags-
manna að gera þessa leið
aðgengilega hinum al-
menna náttúruskoðara
með því að gefa honum
kost á því að fara hana í
hæfilegum áföngum ój
gista í skálum.
Nú er þessi draumur orð-
inn veruleiki því að með
tilkomu tveggja skála sem
í haust voru settir upp við
Álftavatn á Fjallabaks-
vegi, er keðjan orðin sam-
felld..
Ferðafélagið opnar sína fyrstu
gönguleið á öræfum uppi
Hlaupararnir: Arni Sigurösson (8.40 min), Vignir Jónsson, Geir Sigurbsson, Vigfús Pálsson.
opnaöi gönguleiöina formlega
meö góöri ræöu, en Arni Reynis-
son slð á léttari strengi. Siöan var
sungiö.
Þessir tveir skálar viö Alfta-
vatn sem samtals rúma 56manns
I kojur taka nú viö af kofanum i
Hvanngili sem F.I. hefur oröiö aö
notast viö til þessa og aldrei gat
talist vistlegur, enda ætlaö aö
þjóna gangnamönnum og hross-
um þeirra.
Alftavatniö sjálft er fagurt.
Góöir útsýnisstaöir eru innan
seilingar, Bratthálsinn og Torfa-
tindar. Héöan eru leiöir til allra
átta og fárra tíma gangur á Há-
skeröing sem er f jalla hæstur hér
um slóöir og frábær sjónarhóll.
Feröafélag Islands fer ööruvisi
aö heldur en t.d. iþróttafélögin
sem hlúa fyrst aö keppnisfólki en
láta þarfir almennings sitja á
hakanum. Undanfarin ár og ára-
tugi hefur F1 komiö sér upp stór-
um fjallaskálum á vinsælum'
stööum i óbyggö, þar sem fólk
getur dvaliö í rð eöa viö náttúru-
skoöun. Þessir skálar hafa veriö
miöstöövar helgarferöanna og á
þeim byggir félagiö afkomu sina.
Nú er svo komiö einmitt vegna
þessarar aöstööu, aö félagiö hefur
yfir aö ráöa umtalsveröu fjár-
magni, sem þaö getur notaö til
annarra hluta. Og þaö er greini-
legt aö forráöamenn Ft skilja
sinn vitjunartima og gefa gaum
aö þörfum þeirra sem gönguferö-
um unna. Þaö hef ég skiliö á um-
mælum forseta félagsins, fram-
kvæmdastjóra og annarra stólpa,
að ekki veröi látið sitja viö þessa
einu gönguleiö, heldur fljótlega
fariö aö horfa annaö og hefur
Kjalvegssvæðið heyrst nefnt i þvi
sambandi.
Einn atburöur varö um þessa
helgi sem ég tel rétt aö segja frá.
Fjórir piltar úr Reykjavik og Sel-
tjarnarnesi gengu i einum áfanga
úr Laugum I Þórsmörk. Sá sem
fyrstur kom I mark hljóp á átta
klst. og fjörutiu min. Hann heitir
Arni Sigurösson. Hinir hlupu á
um ellefu timum. Piltarnir fóru
þetta léttklæddir og matar-
naumir. Þess skal getið, aö
fimmti pilturinn linaöist á sprett-
inum á Torfajökli og varö Vigfús
Pálsson eftir og fylgdi honum
niörundir Emstru-skálann á vit
Feröafélagsfólksins, en hinir pilt-
arnir héldu sinu striki. Þarna hef-
ur Vigfús tafist nokkuö, svo aö
kannski hefur I raun ekki munaö
svo miklu á þeim Arna. Skýringin
á þessari Torfajökulsgöngu
þeirra er sú, aö þeir fóru Jökul-
giliö, sem er nokkuö styttra held-
ur en hin stikaða leiö um Brenni-
steinsöldu og Hrafntinnusker.
Svona gönuhlaup uppá guö og
lukkuna eru fyrir utan mitt á-
hugasvið, en tilheyra kannski ein-
hverjum Iþróttum, og ungum
strákum er sjálfsagt ekki láandi
aö vilja reyna sig. Hins vegar hef-
ur reynslan kennt mér eins
og öörum sem vanist hafa feröa-
lögum á fjöllum aö best er aö
eiga sem minnst undir veörum og
skera búnaö eldii viö nögl. Ég tel
þess vegna sem feröamaöur þetta
feröalag strákanna hálfgert glap-
ræöi, en dáistþó aö þeim I laumi.
Laugardaginn 1. september s.l.
árla lögöu upp hópar göngu-
manna frá skálum feröafélagsins
i Landmannalaugum og Emstr-
um. Hér var á ferö einvalalið
sem haföi fengiö þaö verkefni aö
setja niður stikur á þessarri leiö.
Aö þessu verki loknu er leiöin orö-
in svo örugg sem veröa má.
Umsjónarmaöur þessa þáttar
var I hópi með þeim sem báru
stikur á bakinu frá Landmanna-
laugum i Hrafntinnusker og settu
þær siöan niöur meöfram
Reykjafjöllum, um Jökultungur
og Grashaga aö Alftavatni.
Gamall kinverskur málsháttur
hljóðar eitthvaö á þessa leiö:
Flýttu þer hægt svo þér miöi eitt-
hvaö áfram.
Þennan málshátt, hina kin-
versku speki, sannaöi Daviö
Ólafsson Seðlabankastjóri og for-
seti F.I., sem gekk meö okkur
yngri mönnunum alla þessa leiö,
sem er venjulega farin á tveimur
dögum. Daviö hefur þróaö meö
sér þannig göngustil, aö svo virö-
ist sem hann fari mjög hægt. Viö
hinir yngri gengum hins vegar af
miklum krafti, aö visumeö byrö-
ar, en vorum aöeins rúma þrjá
tima uppi Sker og i miöjum hópn-
um var Daviö og blés ekki úr nös.
Um kvöldið aö verki taknu
mættust allir hóparnir i stærri
skálanum viö Alftavatn. Forseti
Feröafélagsins Daviö ólafsson

Aö viöbættum greinarhöfundi er þetta liöið sem gekk úr Landmannaiaugum aö Alftavatni