Þjóðviljinn - 16.11.1979, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 16. nóvember 1979
Þorsteinn Magnússon fyrrv. aðstoðarmaður samgönguráöherra skrifar
Ósannindi í
sjónvarpssal
Málflutningur Magnúsar Magn-
ússonar Ijóst dæmi um örvœntingu
Alþýðuflokksmanna
Þorsteinn Magnús-
son: Félagsmála-
pakkinn var lagður
upp i hendunar á
félagsmálaráöherra.
Hin pólitiska umræða á ís-
landi undanfarna daga og vikur
hefur greinilega leitt i ljós að
höfuðandstæður islenskra
stjórnmála eru annars vegar
Alþýðubandalagið og hins vegar
Sjálfstæðisflokkurinn. Þetta
hefur komið skýrt fram i
„leiftursókn” ihaldsins gegn
lifskjörum almennings og þeirri
staðreynd aö Alþýðubandalagið
hefur einn flokka tekið að sér að
hrinda þessari „leiftursókn”.
Þetta forystuhlutverk Alþýöu-
bandalagsins hefur leitt til þess
að Framsóknarflokkurinn og
Alþýðuflokkurinn hafa hrein-
lega horfiö i skuggann i hinni
pólitisku baráttu siöustu daga.
Vonbrigöi Framsóknarmanna
og Alþýöuflokksmanna koma
fram i ýmsum myndum, en ör-
væntingarfyllstir eru þó tals-
menn Alþýðuflokksins sem nú
leggja ofurkapp á að telja al-
menningi trú um að höfuöand-
stæður islenskra stjórnmála séu
milli Alþýðubandalagsins og Al-
þýðuflokksins. Þetta hefur kom-
ið ljóslega fram i skrifum Al-
þýðublaðsins siöustu daga sem
og málflutningi talsmanna Al-
þýðuflokksins, þar sem öllum
spjótum er beint að Alþýðu-
bandalaginu, en markvisst
reynt að gera sem minnst úr
þeirri hættu sem felst i áform-
um Sjálfstæðisflokksins um
geigvænlegar kjaraskerðingu
og niðurskurö á sviði heil-
brigðis- félags- og menningar-
mála. Má vera að þessa afstöðu
Alþýðuflokksins megi rekja til
þess að þeim er fariö að lengja
eftir að komast i stjórn með
Sjálfstæðisflokknum og vilja þvi
sem minnst styggja stóra bróð-
ur.
Margir vita betur
örvænting krata kom skýrt
fram i framboðskynninguAl-
þýðuflokksins s.l. þriðjudags-
kvöld þegar Magnús H.
Magnússon félagsmálaráðherra
bar á borð fyrir almenning þá
ósvifnu lygi að samgönguráðu-
neytið hefði ekkert unniö að
hagsmuna- og öryggismálum
sjómanna i tiö slðustu vinstri-
stjórnar. Um leiö hældi Magnús
sér á ósmekklegan hátt meö þvi
aö eigna sjálfum sér hinn svo-
kallaða félagsmálapakka
vinstristjórnarinnar, sem fól i
sér framgang mála sem verka-
lýöshreyfingin hefur i mörgum
kjarasamningum reynt að fá
fram en ekki tekist. Allir þeir
sem fylgjast náið með stjórn-
málum vita hins vegar að
félagsmálapakkinn byggðist
fyrst og fremst á tillögum Al-
þýðubandalagsins og var unn-
ínn af forystumönnum Alþýöu-
bandalagsins i verkalýðshreyf-
ingunni og lagöur upp i
hendurnar á félagsmálaráð-
herra sem fékk það hlutverk að
leggja lögin fyrir Alþingi.
Bætt veðurfregna
þjónusta
Hvaða hagsmuna og öryggis-
mál sjómanna sem samgöngu-
ráðuneytiö vann að i siðustu
rikisstjórn voru þá svo ómerki-
leg aö Magnús Magnússon
félagsmálaráðherra taldi ekki
ástæðu til að geta þeirra i sjón
varpinu á þriðjudagskvöld?
1 fyrsta lagi má nefna ákvörð-
un um bætta veðurfregnaþjón-
ustuvið skip. Samkvæmt tillögu
samstarfshóps sem Ragnar
Arnalds þáverandi samgöngu-
ráðherra skipaði s.l. vor, var
tekin ákvörðun um stórbætta
þjónustu Veðurstofu íslands við
sjómenn. Fráfarandi rikisstjórn
samþykkti aukafjárveitingu á
þessu ári aö upphæö 32 miljónir
króna i þessu skyni.
öryggisbúnaðar
t öðru lagi má nefna reglu-
gerö um öryggisbúnað við linu-
og netaspil og öryggi á hring-
nótaskipum. Reglugerð þessi
var staöfest I ágúst s.l. Með
reglugerðinni var hert eftirlit
með þvi að skip sem fara á línu-
og/eða netaveiðar séu búin sér-
stökum öryggisbúnaði. Þá var
þar einnig ákvæði um öryggis-
búnað i skut loðnuskipa.
Neyðarsendir
t þriðja lagi má nefna reglu-
gerö um fjarskipti sem fyrrver-
andi samgönguráðherra undir-
ritaði 15. október s.l. Samkvæmt
reglugerð þessari skulu starfa
loftskeytamenn á öllum vöru-
flutningaskipum, sem eru 1500
tonn eða stærri og auk þess er
skylt að hafa loftskeytamenn
um borð i öllum skipum er sigla
til Ameriku. A fiskiskipum 55
metrar að skrásetningarlengd
eða stærri, skulu einnig vera
loftskeytamenn. Nokkrum vik-
um áður var gefinn út sá hluti
þessarar reglugerðar er fjallar
um neyðarsenda I gúmm-
björgunarbátum (örbylgju-
sendir).
Sjómanna lög
1 fjóröa la'gi lagði Ragnar
Arnalds fram á Alþingi frum-
varp til laga um breytingu á sjó-
mannalögum, en frumvarpiö
fékkst ekki afgreitt fyrir þing-
slit. Frumvarpið fól I sér veru-
legan aukin rétt islenskra sjó-
manna i veikinda- og slysatil-
fellum.
Skyldu sjómenn vera sammála
Magnúsi Magnússyni.
Lögskráning
Til viöbótar þessum málum
sem komu i hlut samgönguráðu-
neytisins aö vinna að, var fjall-
að um lögskráningu sjómanna i
sérstakri nefnd á vegum ráðu-
neytisins. Nefnd þessi hefur enn
ekki lokið störfum og þvi ^iður
skilað áliti til ráðherra, þó að
félagsmálaráðherra fullyrði i
sjónvarpi hins vegar að málið
sá á lokastigi i ráöuneytinu. Mál
þetta er vitaskuld afar mikil-
vægt fyrir sjómannastéttina,
þar sem m.a. þarf aö tryggja aö
ekki sé hægt að afskrá skipverja
fyrirvaralaust til aö koma i veg
fyrir launagreiðslur til þeirra.
Þess er að vænta að ekki liði á
löngu að niöurstöður nefndar-
innar liggi fyrir.
I ljósi þess sem hér hefur ver-
iö rakið, vekja ummæli
Magnúsar Magnússonar félags-
málaráöherra vissulega furðu
manna og menn hljóta óneitan-
lega að spyrja hvort sjómenn
séu sammála Magnúsi um að
framgangur ofangreindra mála
hafi verið einskis virði fyrir sjó-
mannastéttina i landinu.
Formaður Framsóknatflokksins
„Útiloka enga
möguleika”
Enn á ný er Fram-
sóknarf lokkurinn aö
koma út úr vinstri stjórn
og lætur mikið með að nú
þurfi íhaldsandstæðingar
að efla Framsóknar-
flokkinn. Hið sama var
upp á teningnum 1974 er
Framsóknarf lokkurinn
kvaðst í kosningabarátt-
unni „einn hafa bolmagn
og aðstöðu til að vera for-
ystuafl íhaldsandstæð-
inga".
Steingrimur Hermannsson
formaður Framsóknarflokksins
sagði i sjónvarpsviðtali aö
hann sæi ekki mikla mögu-
leika á stjórnarsamvinnu
Sjálfstæöisflokks og Fram-
sóknarflokks eftir aö Sjálf-
stæðisflokkurinn hefði sett
fram „leiftursókn sina gegn
verðbólgu”. En eins og áö-
ur hefur komið fram I Morg-
unblaösviðtali segir formaöur
Framsóknarflokksins „að hann
útiloki engan möguleika”.
Innan Framsóknar eru nú, eins
og oft áöur, sterk öfl sem vilja
samstjórn með ihaldinu. Allir
vita að forysta SIS vill hafa
Framsóknarflokkinn I stjórn
hvaö sem það kostar og helst
með Sjálfstæðisflokknum.
Sjálfstæöisflokkurinn og
Framsókn eru sammála um
kauplækkun um nýja vinnulög-
gjöf, um „frjálsa” verslunar-
álagningu, um erlenda stóriðju,
um stööu olfufélaganna og um
Steingrimur útilokar engan
möguleika.
samdráttarstefnu og hávaxta-
stefnu i efnahagsmálum.
Efn ahagsstefna Fram-
sóknarflokksins er engin
hindrun i vegi fyrir samvinnu
Sjálfstæðisflokks og Fram-
sóknar, enda hefur Steingrimur
Hermannsson lýst yfir þvi á
Aðal „íhaldsand-
stœðingurinn”
fyrir kosningar
gœti allt eins
orðið aðal „íhalds-
hjálparhellan”
eftir kosningar
Alþingi að enginn málaefnaá-
greiningur hafi veriö milli
Framsóknarflokks og Alþýðu-
flokks i efnahagsmálum, og
allir vinstri menn vita að for-
ysta Alþýöuflokksins rekur um
þessar' mundir eindregna
hægristefnu i efnahagsmálum.
I Þjóðviljanum sl. fimmtudag
haföi Lúðvik Jósepsson formað-
ur Alþýðubandalagsins meöal
annars þessi varnaðarorö að
segja til vinstri manna i sam-
bandi við Framsóknarflokkk-
inn:
„En hvað um Framsókn?
Geta vinstri menn treyst henni?
Framsóknarflokkurinn hefir
verið þátttakandi I fyrri vinstri
stjórnum og hefir sannað, að
hann er mislitur flokkur og væg-
ast sagt ótryggur vinstri flokk-
ur. En litum á þaö sem nær okk-
ur stendur og afstöðu flokksins
til nokkurra mála, sem nú eru
ofarlega á dagskrá.
t siöustu rikisstjórn studdi
Framsóknarflokkurinn allar til-
lögur kratanna um
kauphækkun, einnig um lækkun
á lægstu launum.
Sú staðreynd að nú mæla lög
svo fyrir, aö lægstu laun, undir
210 þúsund krónum á mánuði,
skuli fá lægri verðbætur i
prósentum 1. desember n.k. en
hærri laun, eða væntanlega 8%
á móti 10%, stafar af þvi að
Framsókn knúði þessa ósvifni
fram með krötum og hótaði að
slita stjórnarsamstarfinu að
öðrum kosti.
Alþýðubandalagiö knúöi þaö
fram, aö þessi kjaraskeröing á
Þeir voru sammála um flest I fjögur ár.
íhaldið og Framsókn sammála um
kauplækkun, nýja vinnulöggjöf
erlenda stóriðju, stöðu oliufélaganna
og um samdráttar- og hávaxtastefnu
í efnahagsmálum.
lægstu laun skyldi ekki verða
fyrstu 6 mánuðinafrá gildistöku
efnahagslaganna eða til 1. des.
n.k.
Afstaöa Framsóknar var og
er sú að leysa eigi veröbólgu-
vandann á kostnað launafólks.
Um það eru tillögur Fram-
sóknar. Framsóknstuddi einnig
kröfur kratanna um samdrátt,
meö lækkun fjárveitinga til
verklegra framkvæmda, og
lækkun til félagslegra mála.
Framsókn hefir lýst yfir
stuðningi við nýjar erlendar
stóriöjuframkvæmdir.
Framsókn neitaði á Alþingi
með ihaldinu að fram færi rann-
sókn á fjármálaumsvifum verk-
takanna á Keflavikurvelli.
Framsókn neitaði að standa
að fækkun banka.
Framsókn hefur alltaf neitað
að hróflað yrði við oliudreif-
ingarkerfinu.
Framhald á bls. 17
Enginn ágreiningur við Alþýðu-
flokkinn í efnahagsmálum, og mörg
sameiginleg stefnumál með
Sjálfstœðisflokknum.