Þjóðviljinn - 16.11.1979, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 16. nóvember 1979
MOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Otgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans
Frnmkvcmdattjóri: Eiöur Bergmann
Rltatjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
Fréttaatjóri: Vilborg HarBardóttir
Umtjónarmaóur Sunnudagsblaóa: Ingólfur Margeirsson.
Hekstrarstjóri: Ulfar Þormóösson
Auglýsingastjóri: Rúnar Skarphéftinsson
Afgreióslustjóri: Valþór Hlööversson
Blaöamenn: AlfheiÖur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, GuÖjón FriÖriks*
son, Ingibjörg Haraldsdóttir, Magnús H. Gislason, Sigurdór Sigurdórsson.
Erlendar fréttir: Jón Asgeir Sigurösson
Iþróttafréttamaöur: Ingólfur Hannesson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Jón Ólafsson
Utlit og hönnun: Guöjón Sveinbjörnsson, Sævar GuBbjörnsson
Handilta- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Ellas Mar.
Safnvöröur: Eyjólfur Arnason
Auglýsingar: Sigriöur Hanna Sigurbjömsdóttir, Þorgeir ólafsson.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir.
Afgreiösla: Einar Guöjónsson, Guömundur Steinsson, Kristín Péturs-
dóttir.
Simavarsla: Ólöf Halldórsdóttir, Sigriöur Kristjánsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir
Húsmóöir: Jóna Siguröardóttir
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
(Jtkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn Guömundsson.
Ritstjórn, afgreiösla og auglýsingar: Slöumúla 6, Reykjavfk.simi 8 13 33.
Prentun: BlaÖaprent hf.
Slepptu öllu lausu
• Morgunblaðið hefur gert mikið úr því að verðbólgu-
hraðinn sé nú kominn í 81%. útreikningsaðferðin er
áróðursbragð og felst í því að framiengja síðasta vísi-
töluútreikning yfir f ókomna tíð. Það skiptir þó ekki
mestu heldur hitt að það eru Sjálfstæðisf lokkurinn og
Alþýðuf lokkurinn sem bera ábyrgð á vetrar-
kosningunum og hafa sleppt verðbólgunni lausri með því
að búa til stjórnleysistímabil. Verðbólguaðgerðir voru til
umræðu í f ráfarandi ríkisstjórn og f ullur vilji til þess að
taka í taumana þótt deilt væri um leiðir. Sjálfstæðis-
flokkurinn brást því hefðbundna ábyrgðarhlutverki,
sem hann hefur viljað gegna í íslenskum stjórnmálum,
þegar hann neitaði að taka að sér stjórn landsins, er Al-
þýðuf lokkurinn hl jópst úr ríkisstjórn. I stað þess krafðist
hann kosninga og styður valdalausa dúkkustjórn fram
yfir kosningar, sem ekkert getur eða má aðhafast gegn
verðbólgunni.
• En nú á að nota sér hið háa verðbólgustig sem Sjálf-
stæðisflokkurinn ber ábyrgð á, til þess að koma fram
leiftursókn gegn lífskjörum alþýðunnar í landinu. Það er
rétt sem Guðmundur J. Guðmundsson segir í viðtali við
Þjóðviljann í dag að „öll óhæfuverk gagnvart almenn-
ingi eru framin undir yfirskini verðbólguhættunnar".
Var það ef til vill i samstarfssamningi íhalds og krata
eftir stjórnarrof ið að verðbólgunni skyldi sleppt lausri til
þess að þessi stjórnmálaöfI ættu auðveldari leik eftir
kosningar að koma fram óhæfuverkum sínum?
Ruddu brautina
• Margir hafa spurt hversvegna Sjálfstæðisf lokkurinn
einmitt nú telur lag til þess að koma f ram leiftursóknar-
stefnu sinni og breyta efnahagskerfinu með hag brask-
ara og gróðahyggju i huga. Svarið við þeirri spurningu er
einfalt. Hægrisveifla Framsóknarflokksins og Alþýðu-
flokksins síðustu árin hefur fært forystu Sjálfstæðis-
f lokksins heim sanninn um að nú sé grundvöllur til þess
að koma fram rakinni hægri stefnu á Islandi.
• Sannleikurinn er sá að útkoman í síðustu kosningum
var dulin hægri sveifla. Alþýðubandalagið vann það til
aðfara í ríkisstjórn til þess að bægja ihaldshrollvekjunni
frá. Á fyrstu sex mánuðum stjórnarsamstarfsins tókst
að berja í gegn,fyrir forgöngu Alþýðubandalagsins og
samtaka launafólkS/VÍnstri stefnu í ef nahagsmálum sem
jafnaði lífskjör og lagði álögur á efna- og eignafólk og
fyrirtæki. Þegar trúlofunarlög Alþýðuflokks og Fram-
sóknarflokks náðu fram að ganga, svokölluð Ólafslög,
urðu þáttaskil og fyrirstaðan brást.
• Framsóknarflokkurinn og Alþýðuflokkurinn hafa
siglt svo nærri hægri leiðum Sjálfstæðisf lokksins að þar
skilur nánast ekki í milli. Hversvegna skyldi Sjálfstæðis-
flokkurinn þá ekki álykta að þeir sem aðhyllast hægri
stefnu geti allt eins safnast um einn flokk í stað þess að
kjósa yfir sig íhald í þremur flokkum?
• Framsóknarflokkur, Alþýðuflokkur og Sjálfstæðis-
flokkur eru sammála um stórniðurskurð á útgjöldum
rikisins til velferðarmála, millifærslu og f járfestingar.
Framsóknarflokkur, Alþýðuflokkur og Sjálfstæðis-
flokkur eru sammála um lækkun niðurgreiðslna á
búvöru og meðfylgjandi hækkun verðlags á lífs-
nauðsynjum. Sjálfstæðisflokkur, Alþýðuflokkur og
Framsóknarflokkur eru sammála um afnám vísitölu-
tryggingar launa. Framsóknarflokkur, Alþýðuflokkur
og Sjálfstæðisf lokkur eru sammála um nauðsyn eriendr-
ar stóriðju og aukið veldi erlends f jármagns í íslensku
atvinnulífi. Sjálfstæðisf lokkur, Alþýðuf lokkur og Fram-
sóknarf lokkur eru sammála um hávaxtastef nu. Þá eru
Framsóknarflokkur, Alþýðuflokkur og Sjálfstæðis-
f lokkur sammála um aðtekin verði upp frjáls verslunar-
álagning með hækkandi vöruverði.
• Hér hafa aðeins verið rakin nokkur dæmi um mál-
efnasamstöðu þessara þriggja flokka. Með hægri stefnu
sinni og áróðri sínum fyrir henni hafa Framsóknar-
flokkur og Alþýðuflokkur rutt brautina fyrir leiftur-
sóknarstefnu Sjálfstæðisflokksins. Og hver getur treyst
því að Framsóknarf lokkurinn feti ekki í fótspor íhalds-
ins eftir kosningar? Það er hinsvegar haf ið yfir allan efa
að Alþýðuflokkurinn mun gera það ef hann fær.
—ekh
klippt-
Þjóðnýtt
áhœtta
Friörik Sophusson, komst aö
sögn Morgunblaösins í lifsháska
á fundi f Hamrahliöarskóla,
þegar Ólafur Ragnar benti á
hann sem hugsanlegt skotmark
syltingarsinnum. Friörik lætur
sér samt hvergi bregöa viö
svoddan uppákomur og heldur
ótrauöur áfram skrifum sinum
um nauösyn þess aö selja rikis-
fyrirtæki. Ein slik ritsmiö leit
dagsljósiö i fyrradag i Morgun-
blaöinu.
Friörik telur þar upp fjöl-
margt sem hann telur mæla
meö slikri sölu. Eitt er þaö þó
sem sérstök ástæöa er til aö
vekja athygli á: Friörik og
flokkur hans vilja selja hlut
rikisins i fyrirtækjum en samt
ekki til aö hætta rikisrekstri —
heldur veröi „söluandviröi
þeirra notaö til aö koma á fót
nýjum atvinnufyrirtækjum”.
Meö þessu segir Friörik, er
hægt aö koma þvi svo fyrir, aö:
5.„Ny, áhættusöm atvinnu-
fyrirtæki hafa meiri mögu-
leika á aö yfirvinna byrjunar-
öröugleika meö timabundinni
aöstoö rikisvaldsins.”
j Eilífðarvélin
Þetta er i rauninni merkileg
og lofeverö hreinskilni. Rikiö á
■ aö ýta fyrirtækjum Ur vör út á
■ samkeppninnar ólgusjó og taka
þar meö á sig áhættuna af sliku
tiltæki. Ef aö vel til tekst, þá er
1 óhætt aö selja hlut rikisins, til
þess aö fullnægt sé þeirri stefnu
I Sjálfstæöismanna aö gróöinn sé
■ i einkarekstri. En ef tiltækiö
| misheppnast, þá er auövitaö
■ ljóst, aö rikiö mun áfram fá aö
bera skaöann (kannski I nafni
atvinnutryggingar eöa annarra
Íalmanna heilla) samkvæmt
þeirri formúlu, sem einnig er i
reynd yndi og eftirlæti Friöriks
■ Sophussonar og hans lika: aö
| töpin skulu þjóönýtt.
■ Þetta er hin yndislegasta
■ eiliföarvél sem hugsast getur.
J Einkafyrirtækin eru byggö upp
■ meö fyrirgreiöslum rlkisins. Ef
eitthvaö mistekst ber rikiö
JJ skakkaföllin — sem veröa aö
| sinu leyti prýöileg röksemd
■ fyrir þvi, aö rikisrekstur hvers-
■ konar hljóti aö vera slæmur!

1
1
Friórik Sophugson: ' " ' ' "
Sala ríkisfyrirtækjanna
— liður í atvinnuþróun framtíí
art M iJaniiitw aprri' M S»lrt»rTrrfc»«».»,ur nkiaiaa. Yn
» SjAlf a» f>4r*u«a nkmu. mb » ana itnlMW, nkiau SnMlnrrk
rUlM*n4i>n)«M. IIM >w WaU . linnMjMaa Mutju*. S«V>Mkl •« GrMÍéW
UlM«wr«ar — U4 Wa */ •«.»■«<.» Wrfi art MW*|i.ru,
u> tfUt iu(i, M irrMi m kar lil nlliéarw^.
h-JT. -
mun fVMéaaaa T
Trkllrri
lyrtx ilamlii
Af kmji
kfl fyrlrtvAi?
tik•* * ki.t > fj»i»»nri» kiyu
f***n* Mu mk lanuka jkrm
VlMéifUM** kf. LbI>*|U1 k f.
KrMi ruu kf. Uafo kf.
FjArmaxa lyrir
(r«aitk&aral«iaaa
tftaa tHkaafjrlrUUiu
kf. (Mmmél kf. RaTka k/f
Oraar k f. I iImii fc» aalraUl
aUrtéku kf. SkaliacrtB fcf\
Blikkaiakiaa k f. Yokmrtkjuaa k f .1
WtwMjauu kf m Ikaakar I
kaak»a» k f Sp>Tj» aia Af k*»rj</
» frravr ak taada fjénaac* rtkn 1
ia» i |mua f,nrtrr*jua. rm'
•ukmjiia aAruai' Saau ra»J
ro*r ua fcau n»npiri)nr
lm*>. »m rtkik » oJkiá ok
Atk|«liy.vTi n at nkií fc*fm
••n nWu rac*'»Tt |t»—
frrtnakjMm ÞMI þak ngi ,afe*m
fuiltrua I Mjor» uianr* þ»irr»
Þa» n rAI»r«t h.y|.*r» rikiunt
a» MlU a» niiutn aii.nau
hróua Slikl frri.t f»r»l •* fr»rt»«I
atr» |x t if rik.i. •■.).» akap. f»nr
lakjaaum r»k»lr»-M.I,r*i.
•a Ikli af hk^a<jolkur»tWnu uaai
Mak «6iu » nki«f«r»M»k.unum og
hiylabrafuta nk.uni hlui»frl.«
fau f>ari
IjI a» fla yad>
f,nrta*ji U»
kr-i p< hlulal.rrf —r* » »iA»n
rftll
ra ,n~ét .arté »r »»ta a» li at »r*» m.aau |
■» k• lal .fJt —* i.nakuM.aa. IrtlilUy |
krkakjaa m*é ■>>■ '.nnati.a ><••»» •»>• P.
Pýramíðinn
mikli
í kosningahrinunni veröa
annars Utundan ýmisleg undar-
leg tiöindi i menningarllfinu.
Eitt er, aö nú er búiö aö gefa út á
nýjan leik spádómsrit Adams
Rutherfords, sem heitir Hin
mikla arfieifö íslands, Ruther-
ford trúöi á þá visku, sem lesa
mátti út úr Keópspýra-
miöanum, einnig var hann i hópi
þeirra manna, sem geta lesið
hvaö sem þeim sýnist út úr
Bibliunni.
Rutherford geröi nú margt i
senn. Hann fann mikla örlaga-
linu i pýramiöanum mikla sem
benti til tslands, hann tengdi svo
MYND III ÍSLANDS-ÁSINN
V: V ■( 3
\ f
3 %
Æ
1 ■z. KIDlm MITL
þessa hornafræöi viö Jesaja
spámann og Davfössálma og
ýmislega Utreikninga. Út úr
þessukom, aö Islendingar væru
bornir til mikils hlutverks. Þeir
væru hin týnda ættkvisl Benja-
mins, sem i fyllingu timans
mundu taka forystu fyrir öörum
þjóöum. Þessi upphefð átti aö
byrja um 1941 eöa þar um bil,
þvi þá væri þvi timabili lokiö
sem Benjaminitar áttu aö vera I
ánauö.
Rutherfordkom til tslands og
las erindi um boöskap sinn i
Rlkisútvarpiö. Þaö er aö s^ja:
hann flutti inngnagsorö si'n á
ensku, en siöan tók Bjarni
Jónsson vigslubiskup viö og las
erindiöá islensku. Þar stóö m.a.
„Eins og Benjamln hins forna
tima var fyrirrennari og ljós-
beri nútlmans, svo er og Benja-
mln þessa tima, ísland, fyrir-
rennari og ljósberi hins til-
komanda friöarrikis, hins
dásamlega tima, sem allir helg-
ir spámenn hafa boöaö alt frá
upphafi veraldar. tsland, litli
Benjamln þjóöanna, háleitur er
heiöur þins hlutskiftis! ”
Þvl miður er þaö nú svo, aö
tslendingar hafa ekki gert sig
liklega til aö gerast sérstakir
ljósberar öörum þjóöum hvorki
1941 eöa siöar. Þaö væri þá
helst, aö Framsóknarflokkurinn
reyndi af besta mætti aö halda
einhverju sliku á lofti meö
slnum prýöilegu útleggingum á
þeim dásemdum sem Aratugur
Framsóknar hefur haft I för
meö sér.
—AB
____.og skoriö
Leiðrétting
í grein Péturs
Gunnarssonar, „Frelsi
með hættu"/í Þjóðviljanum
í gær, féllu niður línur,
þannig að merking
brenglaðist. Um leið og
beðist er velvirðingar á
mistökunum birtum við
upphafskafla greinarinnar
aftur eins og hann er
réttur:
Þaö var á dögum ameriska
Vietnamsstríösins. Ég var
staddur i k vikmy ndahúsi i
bláókunnu landi. Fyrirvaralaust
dettur landkynningarmynd um
lsland á tjaldið. Þar vakti hrifn-
ingu lax að stökkva fossa, safn aö
koma af fjalli, börn i sund- |
laugum, bátur á íslandsmiöum.
Skyndiiega flækist amerlsk her-
þyrla inn á sviðið og byrjar að
hífa upp úr bátnum sjómann sem
allir gátu séö að var við hesta-
heilsu, en þulur úrskurðaði
lærbrotinn. 1 því sambandi var
r
A röngum
1 gær birtist hér i blaðinu
lesendabréf undir fyrirsögninni
„Er þetta lika hægt, kratar”.
Tveir lesendur blaðsins hafa
haft samband við blaðiö út af
bréfi þessu. Segja þeir, að sú frétt
i Dagblaðinu sem sögð er tilefni
þessa bréfs sé alröng. Þar er
sagt, að fyrrverandi stjórnandi
þess getið að Island væri stofn-
aðili að Nató og hefði ameriskan
her. Reis þá salurinn upp til
mótmæla og vildi ekki einu sinni
sjá lunda snúinn úr hálsliönum I
Vestmannaeyjum.
Það hljómar fáránlega, en
islendingar virðast vera eina
fólkiö sem veit ekki, eða lætur
sem þeir viti ekki, eða vilji ekki
vita,að það er ameriskur her á
Islandi.
forsendum
fyrirtækis sem gjaldþrota varð sé
orðinn „f jármálastjóri” hjá
Tryggingastofnun ríkisins. Hið
sanna sé að umræddur maður
beri alls ekki neitt sllkt starfs-
heiti, heldur sé hann lausráðinn
tii ákveðinna skrifstofustarfa.
Þá var þvi og andmælt að
tónninn i skrifi þessu væri hinn
sviviröulegasti.