Þjóðviljinn - 23.12.1979, Qupperneq 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 23. desember 1979.
L Umsjón:
Ólafur
Lárusson
Snorri er nú orðinn 82
ára, en er ætíð jafn ern
þegar bridge er annars
vegar. Hann hefur verið
söguhetja þáttarins si. 2 ár,
einmitt um jól. Hér á eftir
fara sögur af Snorra/ sum-
ar sannar, aðrar
heimfærðar, en flestareiga
það sammerkt að sýna
fram á, að Snorri einn er
fullkominn.
Útspil Vesturs var spaöasex,
sem Snorri tók heima á drottn-
ingu. SpilaBi trompsexi á tiuna.
Austurdrap á ás, og spilaöi
spaöa til baka. Inn á tiu blinds,
baö Snorri um lapfagosa.
Austur fór upp meö ás, én Snorri
trompaöi með sjöunni. Tigul-
áttan á kóng, og hátt lauf úr
blindum fylgdi á eftir. Austur
lagði á kóng, og enn trompaði
Snorri hátt. Tigultvistur á
þristinn, og laufnian úr blindum
kom á eftir. Með óræöum svip
lagöi Austur enn á. Snorri
trompaði heima. Staðan var þá
þessi:
A
A95
5
— G7
DG63 108
8 4
K
K74
D
Snorri spilaði sfðasta tromp-
inu, og kastaði spaðaás úr blind-
um. Vestur lét hjarta flakka, en
austur spaða. Spaðakóngur
Snorra varð A/V um megn.
Laufafimman hafði gert sitt
gagn. Vestur var feginn að
bertan var búin, eftir aðeins 2
spil. Hann átti nefnilega að spila
við Snorra næst.
Er hér var komið sögu, stakk
ég upp á, að hlé yrði gert á
spilamennsku. Var því vel tekið.
Ljóst var, að Snorri var I prýðis
æfingu.
•
í miðju rabbi barst talið
óumflýjanlega að meistara Þór-
arni.
Snorri kom ekki nafninu
fyrir sig, kvaðst ómannglöggur
auk þess sem minninu hrakaði.
Þó rámaði hann i að einhver
hefði náð afburða skor fyrsta
kvöld einmenningsins.
— Það var afleitt kvöld,
mundi Snorri allt í einu.
— Enginn kom strætisvagn-
inn þótt ég biði fram eftir
kvöldi. Og þegar ég færði mig úr
staðkomvagn sem skilaði mér
I Kópavog.
— Ég var svo aldeilis hlessa.
Við fræddum hann um að sem
stæöi væri hann i öðru sæti i
einmenningnum.
— Það gengur betur næst,
svaraði hann afsakandi.
Þeir tóku siðan til viö 3.
rúbertuna.
•
1. spilið i þeirri bertu var
eftirfarandi:
ADG975 K4
AKD 8532
A432 D86
- AG73
Snorri var nú kominn i
Vestur. Hann og makker hans,
nokkuö góður, höfðu náð 6 spöð-
um á spilið. Útspil Norðurs var
laufatia. Snorri var nú ekki i
vandræðum meö þetta spil.
Eitthvað svipað spil hafði komið
upp sumarið ’39, en þá hafði
hann verið að spila framsóknar-
vist i Borgarnesi, og ekkert
hafði gengið i haginn.
— (Ef þú iesandi góður
irapst á laufaás, skaltu bara
hlaupa yfir þetta spil og einbeita
þér að næsta.) — Snorri var
fljótur að biðja um litið, tromp-
aði þaö heima og tók spaðann i
fjórgang. Tók siðan þrjá efstu i
hjarta (þurfa ekki endilega að
liggja...) og lagði svo niður
tigulás. Spilaði meiri tigli að
drottningu. Norður lét lágt, og
Snorri (sem mundi ekki hvort
kóngurinn var annar i Suðri eöa
þriðji i Norður), stakk upp
drottningu. Kóngurinn átti slag-
inn, eins og Snorri hafði undir-
búið allt spilið. En nú átti Suöur
ekki meiri tigul (ef Norður á
tigulkóng, vinnum viö alltaf
spilið. Ef Suður á kóng þriöja
eða fjórða, töpum viö alltaf spil-
inu. En ef Suöur á kóng annan
eða blankan, vinnum viö spilið,
með þessarri iferö). Suður átti
nú bara lauf til að spila. Unnið
spil.
Næstu spil voru frekar létt,
jafnvel meöspilari Snorra var
Arið sem er að liða, hafði verið
Snorra Sturlusyni eitt hið
erfiðasta á 82 ára æviferli hans.
Sögur
af Snorra
65 D7532 K963 75 Snorri
AD8642 1093
— AG8
A82 DG107
G864 1092
K7
K10964
54
AKD3
Sagnir
gengu:
Suður Vestur Norður Austur
lhj. 2sp. 3hj. pass(?)
4.hj. allir
pass
Félagi Snorra spilaði út tigul-
ás og meiri tigli, eftir kall frá
Snorra. Suður var feginn að
komast að. Tók 3 efstu i laufi og
kastaöi niður spaða úr blindum.
Þá kom laufaþristur og þegar
vestur fylgdi lit, var hinum
spaðanum kastað úr blindum.
Sturlusyni
Nú var komið að Snorra.Hann
trompaði slag félaga sins, með
áttunni og spilaði tigulsjö...
Sagnhafi blikkaði auganu
ánægjulega til Snorra, þvi er
sneri að honum, og stakk upp
trompkóng. Attan i tigli birtist
frá vestri. Sagnhafi skotraði nú
báðum augum að Snorra og lét
út tromp að heiman.
Brátt horföu allir á Snorra,
sem grúfði sig yfir eigin spil.
Suður lagöi upp og tilkynnti
óþarflega hátt að hann færi einn
niður.
Næstu spil voru tilþrifalitil.
A/V unnu bertuna, með litlum
mun þó. Skipt var um sæti og
Snorri færðist i Suður. I Norður
sat bjartasta von Islenska
unglingabridgesins.
Og strax i 1. spili hófst fjörið:
Sjöan frá Snorra og þristur frá
Vestri.
— Tigul aftur, sama hvaða!
Kóngur kom hljóðlega I borð-
ið.
Ég stóð upp og fór fram á
klósett. Baðherbergið var
hljóðeinangrað. En til vonar og
vara, sturtaði ég niður, til að
hláturinn heyrðist ekki fram.
Er ég kom til baka, voru þeir
hættir aö rifast og teknir til við
næsta spil:
A105
A95
K103
G1095
63
DG632
5
87632
KD8
K74
DG98762
G9742
108
A4
AKD4
Norður gaf og hóf stutta en til-
þrifarfka sagnseriu með 1 tigli.
Austur stakk inn einum spaða
og Snorri i Suöur afréð, að þetta
væru ekki kjörin spil fyrir pass.
6 hjörtu sagði hann og þar
enduðu sagnir. útspil vesturs
var spaðakóngur. Blindur var
ekki nákvæmlega einsog Snorri
hafði vænst. En hann hugsaöi
með sér, aö fyrst Noröur teldi
sin spil nokkurra slaga virði,
hlyti hann aö geta bætt viö,
þeim er á vantaði. Til að byrja
með bað hann um spaðatiuna úr
blindum. Austur lét tvistinn.
Vestur hrukkaði enniö. Liklega
ætti hann aö svissa.. en þó.
Af hverju var Suöur að spara
ásinn? Vestur ákvað aö
fjarlægja innkomuna.
Spaðatian var tekin með ás, og
tigulás kastað að heiman...
Snorri bað svo um tigul úr
borði:
— Sama hvaða, sagði hann.
Austur lét hiklaust tvistinn.
KD93
3
543
D9543
AlO
K42
DG1098
762
G87642
76
K62
A10
5
ADG10985
A7
KG8
Austur haföi opnað á 1 spaða.
Snorri i Suður sprengdi upp
sagnir með 3 tiglum. Eftir pass
Vesturs fór félagi Snorra með
hann i 5 tigla. Austur pass, en
eftir velgengni siðasta spils,
stóðst ekkert fyrir Snorra: Það
hvarflaði ekki að Austur, að
refsa 6 tiglunum.
Gigtin ágerðist ekki hvað
sist I fingrum hans, þar eð
einmenningur Bridgesambands-
ins 1979 var aöeins hálfkaraður,
einungis lokið tveimur kvöldum
af þremur. Snorri var þó sigur-
viss. Hvorki dauðinn né Þórarinn
(sjálfur) skyldu svipta hann
kórónunni. Snorri hafði þrivegis
sigrað, og það sem öörum varö
ávani, varð honum hrein fikn.
En útlitið var svart, og ekki
laust við að bjartsýni gætti i
herbúöum hörðustu andstæðinga
hans. Bridgespilamaður sem
aðeins tekur þátt i einmenning
(eins og Snorri gerir) hlýtur að
vera i lélegri æfingu, ef enginn er
einmenningurinn.
En hvað þeim skjátlaöist öll-
um...
Snorri sat ekki auðum höndum.
Hann hélt uppteknum hætti og gaf
i 4 staöi og sagði siðan á öll spilin,
og spilaði úr. En það var farið að
ergja karlinn talsvert að glima
við sjáifan sig. Sérstaklega i
varnarspilinu. Hann sá við öllum
klækjunum.
Einn desemberdag var honum
nóg boðið. Hann labbaði sig niður
á dagblað og lagði inn smáaug-
lýsingu:
VANTAR
4. MANN
„Hringið i síma 84143 og
biðjið um Snorra
Sturluson."
Þannig hljóðaði auglýsingin.
Hann gleymdi að geta um Bridge.
En....
... Eftir 2 daga fékk hann
frænku sina til að sitja yfir
simanum. Timi hans var pant-
aður til áramóta, og engum var
synjaö. Snorri setti aðeins eitt
skilyrði: það varð að sækja hann
og skila honum heim eftir spila-
mennsku. Það var ekki einasta,
að leiðakerfi strætó væri honum
hrein ráðgáta, hitt var lakara, að
timaskyniö haföi stansaö
snemma á ævinni.
En komum okkur að efninu.
1 fyrrakvöld (9. útkallið) gafst
mér tækifæri til að fylgjast meö.
Reyndar hafði ég skipulagt boðið,
og hóað i spilarana. Allir voru
þeir fyrsta flokks, meðlimir á As-
unum, enda átti að klekkja á
Snorra.
Eftir kynningar hófst spiia-
mennskan, og þetta var 3. spilið i
1. rúbertunni: