Þjóðviljinn - 21.03.1980, Side 12

12 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 21. mars 1980
Minning
SSi Fótegsmálastofnun
| g j Reykjavíkurborgar
DAGVISTUN BARNA, FORNHAGA 8 SIMI 27277
F orstöðumannastöður
Staða forstöðumanns skóladagheimilisins
við Dyngjuveg og staða forstöðumanns
skóladagheimilisins Auðarstræti 3 eru
lausar til umsóknar. Umsóknarfrestur er
til 12. april. Fóstrumenntun áskilin.
Laun samkvæmt kjarasamningum borg-
arstarfsmanna. Umsóknir sendist til
skrifstofu Dagvistunar,Fornhaga 8, en þar
eru veittar nánari upplýsingar.
Laus staða
Laus er til umsóknar staða deildarstjóra á
skattstofu Vestfjarðaumdæmis á ísa-
firði.
Skriflegar umsóknir sendist undirrituðum
fyrir 10. april n.k.
Isafirði 14. mars 1980.
Skattstjórinn í Vestfjarðaumdæmi

KEFLAVIKURBÆR
óksar að ráða starfskraft til aðstoðar
félagsmálafulltrúa.Laun skv. kjarasamn-
ingi STKB.
Umsóknir sendist undirrituðum fyrir 15.
april n.k.
Bæjarstjórinn i Keflavik
Reykjadalur
Sjúkraþjálfi
Öskum eftir að ráða sjúkraþjálfa til starfa
við barnaheimili vort i Reykjadal, mán-
uðina júni, júli og ágúst; má hafa með sér
barn. Upplýsingar hjá forstöðukonu,
Háaleitisbraut 13
Stjórn Styrktarfélags
lamaðra og fatlaðra
Söluskattur
Viðurlög falla á söluskatt fyrir febrúar-
mánuð 1980, hafi hann ekki verið greiddur
i siðasta lagi 25. þ.m.
Viðurlög eru 4% af vangreiddum sölu-
skatti fyrir hvern byrjaðan virkan dag eft-
ir eindaga uns þau eru orðin 20%, en siðan
eru viðurlögin 4,5% til viðbótar fyrir
hvern byrjaðan mánuð, talið frá og með
16. degi næsta mánaðar eftir eindaga.
Fjármálaráðuneytið, 20. mars 1980.
Gunnar Þórðarson
frá Grænumýrartungu
19.2.1890 — 11. mars 1980
i bókinni Strandamenn sem Jón
Guftnason tók saman og út kom
1955 segir svo:
Gunnar (Valgeir) Þóröarson, f.
19. febr. 1890. Foreldrar: Þórður
Sigurösson I Gilhaga og
sióar I Grænumýrartungu og
kona hans Sigrióur Jónsdóttir.
Stundaöi nám I unglingaskóla á
Heydalsá. Bóndi i Grænumýrar-
tungu siöan 1913. Keypti jöröina
af eiganda Mela 1924 og byggöi þá
þegar fbúðarhds úr steinsteypu.
Reisti nokkru siöar rafmagnsstöö
meö vatnsafli til ljósa og suöu.
Geröi og allmiklar ræktunar-
framkvæmdir. Hefur gegnt fjöl-
mörgum trúnaöarstörfum :
Hreppsnefndarmaöur um 30 ár
formaöur fasteignamatsnefndar,
formaöur i stjórn kaupfélags og
sparisjóös Hrútfiröinga. Hefur átt
sæti i sauðf jársjúkdómanefnd.
Fulltrúi á Búnaöarþingi um
skeið. Kosinn i stjórn Búnaöar-
félags Islands 1954. Hefur alUengi
átt sæti i miöstjórn Framsóknar-
flokksins. Kona: Ingveldur (f. 7.
mai 1894) Björnsdóttir frá Fossi I
Hrútafirði Björnssonar. Dætur
þeirra: Sigrföur átti Ragnar Guö-
mundsson i Grænumýrartungu,
Steinunn átti Benedikt Jóhannes-
son á Saurum I Laxárdal. Fóstur-
synir þeirra: Þóröur Guömunds-
son og Björn Svanbergsson,
bræörasynir Gunnars.
Viö sveitungar hans kölluðum
hann raunar aldrei annaö en
Gunnar I Grænumýri og munum
svo enn gera, þegar við minnumst
hans.
Þaö er með bóndann eins og
strákinn á mölinni, sem ber þorp-
ið með sér hvert sem hann fer.
Bóndinn ber grænumýrina sina
með sér, hvert sem hann fer, og
þessigrænamýrifylgir honum lif-
andi sem látnum.
Ég heyrði það i Utvarpinu fyrir
nokkrum vikum, aö Gunnar i
Grænumýri væri niræöur. Nú
fyrir nokkrum dögum heyrði ég
það, að hann væri látinn. Þeim
fækkar nú óðum þessum gömlu
sveitungum minum sem ég lifði
og starfaði með ýmist sem sam-
herjum, eða mótherjum, meöan
ég var i blóma lffsins eða á létt-
asta skeiði. NU hefur Karon, sá
frægi ferjumaður þeirra Forn-
Grikkja, ferjað Gunnar í Grænu-
mýri yfir móðuna miklu.
Ég sagði áðan aö samferða-
menn minir þar nyröra hefðu ver-
ið bæði samherjar minir og mót-
herjar. Ég væri hræsnari ef ég
reyndi að fela þaö aö Gunnar f
Grænumýri heföi verið mótherji
minn.
Við elduðum löngum grátt silf-
ur á fjórða áratugnum, þótt það
orðalag eigi ekki viö, en það
mætti likja þvi viö taflmennsku
og oft dáðist ég að þvi, hvaö leikir
hans voru þaulhugsaðir. Hann
sigraði mig oftast og gæti ég sagt
margar sögur þvf til sönnunar.
Skal hér aðeins rifjuð upp ein
þessarar tegundar.
Ég kom einu sinni inn á aöal-
fund Kaupfélags Hrútfirðinga,
ekki sem fulltrúi, heldur sem
valdalaus og áhrifasnauður
félagsmaður.
Þar flutti ég tillögu um breyt-
ingu á lögum félagsins og talaði
fyrir henni. Raunar þóttist ég
vita, aö tillagan myndi veröa felld
og liklega hef ég gert það af ein-
hverri strfðni aö bera hana fram.
Fundarstjóri bar svo tillöguna
undir atkvæði. Þá segir Gunnár:
„Það er ekki nauðsynlegt að
greiða atkvæði um tillöguna.”
Allir fundarmenn skildu hvaö
þeim bar að gera aö einum
undanskildum. Hann greiddi at-
kvæði á móti. Þannig var tillagan
felld með einu samhljóða at-
kvæði. Var ég manninum þakk-
látur fyrir, því minn hlutur varð
þó ögn skárri fyrir vikið.
Þetta sem nú hefur verið sagt,
ætti að vera sönnun þess, hve
Gunnar var skarpgáfaður og gat
lagst djúpt i sinni pólitisku tafl-
mennsku.
Þó ég hafi um mfna daga oft átt
i glettingum viðýmsa menn mér
meiri og oft beðið lægra hlut, hafa
sllkar glettingar venjulega endað
með þvi, að upp af þeim hefur
sprottið góður kunningsskapur og
jafnvel vinátta. Er Gunnar þar
engin undantekning. Við höföum
að visu ekki oft tækifæri til að
hittast eftir aö hann flutti úr hér-
aðinu, en þá sjaldan að fundum
okkar bar saman, fór vel á með
okkur og ég fann þá betur en áð-
ur, hve hin meðfædda kfmnigáfa
hans átti sér djúpar rætur og ég
held lika að lifsskoöanir okkar
hafi þá legið miklu nær hvor ann-
arri en áður var.
Gunnar var þjóökunnur maður.
Grænamýri var áður en sam-
göngur komust I nútimahorf i
þjóöbraut. Fáir sem lögðu upp á
Holtavörðuheiöi að norðan,
sneiddu þar hjá garði. Sama má
raunar segja um þá, sem komu af
heiðinni sunnan frá oft væstir og
illa til reika.
En Gunnari var fleira vel gefið
en aö vera góður gestgjafi og
hjálparhella nauöleitarmanna.
Hann var bóndi I þess orðs
besta skilningi eða samkvæmt
þeim skilningi sem menn lögðu i
það orð fram yfir miðja þessa öld.
Hannræktaði og hýsti jörð sina
á þann hátt er best geröist á þeim
tima, er hér um ræðir.
Þegar hann brá búi og flutöst
til höfuöstaðarins hefur hann
áreiöanlega flutt grænumýrina
með sér.
Bændastéttinni helgaði hann
alla starfskrafta sina meðan
heilsan entist.
Gunnar var einn af mörgum
merkisberum hinnar islensku
bændamenningar.
Allt hefur sinn tima, segir
heilög ritning. Gunnar hefur átt
þvi láni aö fagna, að burtkallast
úr þessum heimi, rétt I þann
mund sem orðið bændamenning
er oröiö að skammaryröi og gár-
ungagamni I munni márgra
þeirra sem telja sig til þess fædda
og i' heiminn borna að búa til nýja
islenska menningu.
Nú er Grænamýrin i eyði. En
hver veit, já, hver veit, nema aö
Gunnari hafi veriö leyft að taka
meö sér yfir móðuna miklu sina
grænumýr^ hafandi hana sér til
afþreyingar og augnayndis i hin-
um himnesku tjaldbúöum.
Ég myndi aö minnsta kosti vilja
bera fram þá frómu ósk honum til
handa.
SkúliGuðjónsson,
Ljótunnarstöðum
Geðverndarfélag íslands
^Ígeoverni^^ gengst fyrir
▼ Námsstefnu um
geðheilbrigðlsmál
i ráðstefnusal Hótels Loftleiða hinn 22. mars
1980.
Dagskrá:
kl. 10.00 Námsstefnan sett: Oddur Bjarnason
læknir.
kl. 10.15-11.00 Hvert get ég leitað? Ingibjörg
Pála Jónsdóttir ráðgjafi Geðverndarfélags-
ins.
Hugleiðingar um úrbætur. Jón G. Stefánsson
læknir.
kl. 11.00-11.45 Vandi aðstandenda: Sigrún
Júliusdóttir félagsráðgjafi og Jóhanna Þrá-
insdóttir blaðamaður.
Matarhlé.
kl. 13.00-13.45 Foreldrar og börn: Álfheiður
Steinþórsdóttir sálfræðingur, Guðfinna Ey-
dal sálfræðingur og Guðni Garðarsson for-
maður Umsjónarfélags einhverfra barna.
kl. 13.45-14.30 Starfið og geðrænir erfiðleikar:
Gylfi Ásmundsson sálfræðingur og Matthias
Guðmundsson verkstjóri.
kl. 14.30-15.15 Fyrirbyggjandi aðgerðir: Þórey
Guðmundsdóttir félagsráðgjafi og Maria
Gisladóttir geðhjúkrunarfræðingur.
kl. 15.15 Námsstefnunni slitið: Oddur Bjarna-
son læknir.
öllum er heimill ókeypis aðgangur.
fl sölu
3ja herb. ibúð i 3. flokki Byggingarfélags
alþýðu. Félagar sendið umsókn á skrif-
stofu félagsins, Bræðraborgarstig 47, fyrir
15. april 1980.
Stjórnin.