Þjóðviljinn - 31.05.1980, Blaðsíða 15

Þjóðviljinn - 31.05.1980, Blaðsíða 15
Laugardagur 31. mal 1980. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15 frá Um samantekt og ályktanir Hringið í síma 8-13-33 kl. 9-5 alla virka daga eða skrifið Þjóðviljanum lesendum Fimmtudaginn 8. mal birtist i Þjóöviljanum ofurlitib bréf og snerti deilu okkar rithöfunda sem uppi hefur veriö mitt i gró- andanum. Þvi var ekkert svaraö. Ég minni á þaö nú, ef einhver skyldi eiga þetta blaö enn I fórum sinum — þaö er á næstöftustu siöu. — Ég minni á þaö nú vegna þess aö siöan hefur Þjóöviijinn þagaö þunnu hljóöi um þetta mál þar til fimmtudaginn 22. mai aö vikiö er aö þvi I leiöara. Tilefni er þaö aö ritstjórnarfuiltrúi Visis hefur gert samantekt nokkra og blandar þar saman I niöurstööum sinum öllum mögulegum sjóöum sem rithöfundar njóta, starfs- launum, heiöurslaunum og eins- konar eftiriaunum, sjóöum sem unnt er aö sskja til og öörum sem úthluta án umsókna. Þessi ruglandi er aö visu viöurkennd i Þjóöviljagreininni, en svo kemur þaö: „Eitt kemur þó jákvætt út úr þessari skrýtnu samantekt: hún setur mjög stórt strik I út- reikninga andmælendanna 45.” — Þetta var hálmstráiö. Andmælendurnir 45 voru aö tala um efsta og næstefsta flokk Launasjóös rithöfunda. Þetta eru þau starfslaun sem máli skipta. Launaflokkarnir hjá þessum sjóöi eru aö vísu fimm, en lengra náöi þetta nú ekki niöur eftir stiganum. Sjálfur minntist ég I bréfinu á „starfslaun lista- manna”, en þaö var nú upp á mitt eindæmi. Þessi samantekt Visis er meö öörum oröum sniöin fyrir ruglu- dalla ef hún á aö hafa einhver áhrif á þaö mál sem var til um- ræöu, og er ég þó ekki aö halda þvl fram aö leiöarahöfundur Þjóö viljans sé einn slikur, ööru nær. Þetta var bara þaö sem til féllst:Heildarúttekt á sjóöum, þar sem reyndar er unnt aö lesa allt I sundur, ef menn þá vilja hafa fyrir þvl. Ég get nú frætt Þjóöviljann um þaö, og VIsi lika, aö ég held aö rithöfundar séu ekki meö hugann viö listamannalaunin svokölluöu, enda leyföi ég mér aö kalla þau tittlingaskit. Um heiöurslaunin man ég aö einn merkur höfundur lagöi til I blaöagrein, aö þeir sem nú hafa mættu njóta þeirra meöan þeim entist aldur, siöan skyldu þau niöur falla. Myndlistaskólinn 1 Reykjavík Katrin Briem I Myndlista- skólanum I Reykjavik haföi samband viö lesendasiöuna vegna dagskrárkynningar hér á siöunni sl. miövikudag, þar sem fjallaö var um Myndlista- skólann. 1 umræddri grein hefur blaöa- maöur ruglaö saman annars vegar Myndlistarskólanum i Reykjavlk og hins vegar Mynd- lista- og handlöaskóla Islands. Engin inntökupróf þarf i Myndlistaskólann I Reykjavik, og er nú eftir aö skólinn flutti i rúmgott húsnæöi aö Laugavegi 178, aö mögulegt aö taka á móti öllum nemendum sem óska eftir aeinhvers konar myndlista- námi. Katrin sagöi aö á siöasta vetri Öeföu um 300 nemendur veriö I skólanum i 9 kennsludeildum, fólk á öllum aldri. Um leiö og þessum leiö- réttingum er komiö á framfæri er beöist velviröingar á mis- tökunum. Fast þeir sóttu sjóinn Þetta finnst mér gott: Þeir hafi sem eiga, öfundslaust af öllum, og siöan — búiö. Rithöfundar komast á hinn bóginn ekki hjá þvi aö hyggja aö þeim sjóöi sem þeir eiga til aö sækja starfslaun sln, og þetta veröa þeir aö gera hvort sem þeim er þaö ljúft eöa leitt. — Hvort einhver réttir fram ögn úr öörum sjóöum, og aöeins aö sinum geöþótta, þaö er önnur saea. Og þetta held ég aö leiöara höfundar Þjóöviljans skilji mæta- vel. — Þaö var bara hálmstráiö, sem birtist svo klippt og skoriö i næsta laugardagsblaöi. Höfundur er meö böggum hildar út af þvi aö máliö er komiö fyrir þing. En ég ætla nú aö segja viö hann: þaö er engin ástæöa til aö „fara á taugum” út af þessu. Fyrst reglu- gerö launasjóös varö ekki endur- skoöuö innan rithöfundasam- bandsins meö viöunanlegum hætti, úr þvi aö stjórn rithöfunda- sambandsinsvaldi þann kostinn aö gefa út yfirlýsingu undir dulnefni rithöfundaráös, þá var vel til fundiö hjá þingmönnum aö gera tillögu. Alþingi mun væntanlega lita á máliö, láta skoöa þaö i ró og næöi. Hver niöurstaöan veröur vitum viö ekki enn. Um viöbrögö stjórnar rit- höfundasambandsins heyri ég sagt, aö liklega veröi þeirra lengi minnst. Ég vil nú ekki gera mjög mikiö úr þvi sem gert er í fáti, en þaö er ýmislegt I rithöfundasam- bandinu sem þarf aö laga, og þaö hefur sinn tima. — Umræöan um þetta mál hefur I blööunum fariö nokkuö út og suöur. Margt hefur þó veriö vel sagt. Mér hefur samt mislikaö aö sum minniháttar atriöi, sem ég llt svo á, hafa fengiö þar meiri umf jöllun en hitt sem er þyngra á metunum. Ég vildi reyna aö bæta þar úr, en engu skal ofgera. Betra er aö treysta á hitt, aö skilningurinn vakni smátt og smátt. — Hvaö VIsi snertir, þá finnst mér aö til- gangur hans hafi veriö góöur aö einu leyti: aö minna á hlutskipti barnabókahöfunda. Ekki mun af veita. Um eitt er ég leiöarahöfundi Þjóöviljans algjörlega sammála: þaö á ekki aö uppnefna menn þótt einn hafi fengiö meir en annar. En þaö veröur aö veita aöhald þeim mönnum sem fara meö fé og úthluta þvl, ef þeir reynast I verkum sínum ójafnaöarmenn. Og þetta þarf aö gera, án þess aö stefnt sé aö þvl sem kallast mætti heimskuleg jöfnun. Ef keyrir um þverbak, þá þarf aö gera þetta á þann hátt, aö eftir þvl veröi munaö. Rithöfundar eru I þeirri aöstööu aö hiö opinbera hefur þá aö féþúfu, leggur á söluskatt: 500 miljónir, þjóönýtir bækur svo allir megi lesa endurgjaldslaust, og lætur svo af hendi rakna nokkrar krónur aö skipta milli höfundanna. Hvar finna menn sllk dæmi? — Seinni partinn I vetur var uppi nokkur hreyfing meöal rithöfunda og listamanna aö fá hér leiörétting mála sinna. Ég hef sagt þaö áöur, aö siöasta úthlutun úr launasjóöi var sem ósvifiö högg I andlit þeirra manna sem vildu sameinast um aö leggja þvi liö aö hiö opinbera grynnti á skuld sinni. A hinn bóginn tel ég ekki örvænt aö umræöan um Launasjóö rit- höfunda veröi nú einmitt til þess aö ráöamenn sjái aö sér og sýni þaö I verki. — Þeir sjá nú betur hvar skórinn kreppir. Gagn- rýnislaust heföi þessi siöasta út- hlutun oröiö til þess aö margir heföu þagaö um þaö sem þeir ætluöu aö tala. Ef reglugerö Launasjóös rithöfunda veröur loks endurskoöuö og endurbætt eftir þvi sem viö á, þá mun þaö einnig veröa til þess aö flýta fyrir farsælum lyktum þessa máls. 26.5. ’80 Baldur óskarsson Héðan til eilífðar Utvarp kl. 21.05 Annaö kvöld sýnir sjónvarpiö fyrsta hluta af þremur úr bandarisku sjónvarpsmyndinni „Héöan til eillföar”, sem byggö er á samnefndri metsölubók eftir James Jones. Hinir tveir hlutarnir veröa sýndir næstu tvö sunnudagskvöld. Héöan til eiliföar var afskap- Lega fræg saga á sinum tlma. Ariö 1953 var gerö eftir henni kvikmynd sem hlaut mörg óskarsverölaun, þótt varla veröi hún talin til meistara- verka — til þess var hún alltof væmin. Sagan gerist I banda- riskri herstöö I Honolulu á striösárunum. Arásin á Pearl Harbor kemur viö sögu. Asta- málin eru þó þungamiöja sög- unnar og þaö sem allt snýst um. Aöalhlutverkin leika Natalie Wood og William Devane. Leik- stjóri er Buzz Kulik. —ih Ef marka má þessa mynd má ætla aö mönnum sé ekki alveg sama um bandarisku húsmóöurina I laugardagsmynd sjón- varpsins. Hjákona í ^QiSjónvarp hj averkum---------- t kvöld situr griniö I fyrirrúmi hjá þeim sjónvarpsmönnum. Fred Flintstone á sinum staö, enska knattspyrnan (eöa flokk- ast hún kannski ekki undir grln?) og svo kemur þrettándi og siöasti þáttur Lööurs. (Auö- vitaö hlutu þættirnir aö vera þrettán). Ég býst viö aö ég veröi ekki ein um aö sakna Lööurs. Þetta hafa veriö hressilegir þættir. Næsta laugardag hefur göngu sina nýr gamanmyndaflokkur I sjö þáttum og heitir „Shelley”. Shelley þessi er „vel menntaöur letingi sem kærir sig ekki um aö komast áfram i lifinu”. En sjónvarpsdagskránni I kvöld lýkur meö bandarisku gamanmyndinni „Hjákona I hjáverkum” (The Secret Life of an American Wife) sem gerö var áriö 1968 og fjallar um bandariska húsmóöur sem hef- ur áhyggjur af þvi aö hún sé aö missa sexappilinn. 1 staö þess aö leggjast I þunglyndi af þeim sökum fer hún á stúfana til aö kanna máliö. Aöalhlutverkin leika Walter Matthau, Anne Jackson og Patrick O’Neal. —il Við erum *Útvarp kl. 20.30 Siguröur Skúlason leikari sér um dagskrárliö i útvarpinu i kvöld sem nefnist „Viö erum þúsundir..” Segir hann þar frá umfangsmikilli ieiksýningu sem sett var á sviö i sirkustjaldi i Sviöþjóö fyrir þremur árum. — Þaö voru nokkrir frjálsir leik- og múskihópar sem stóöu aö þessu verkefni, ásamt einstaklingum, I allt var þetta 60 manna hópur. Verkefniö var lika viöamikiö: saga sænsku verkalýöshreyfingarinnar frá þúsundir 1880 til okkar daga. Sýningin var sett upp i risa- stóru sirkustjaldi, sem rúmaöi 1500 áhorfendur, og var fariö i 5 mánaöa leikför um alla Sviö- þjóö sumariö 1977. Alls uröu sýningarnar u.þ.b. 100. Undir- tektir áhorfenda voru hvar- vetna mjög góöar, enda er þetta afskaplega fjörug og vel heppnuö sýning I alla staöi. Mikil tónlist er I sýningunni, og er hún ýmist sungin eöa flutt af stórri hljómsveit. 1 útvarps- þættinum i kvöld mun ég kynna nokkur lög úr sýningunni og segja frá efninu og þvi fólki sem aö sýningunni stóö, - sagöi Siguröur. —ih

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.