Þjóðviljinn - 16.10.1980, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 16. október 1980 W6DVILJÍNN — SIÐA 3
— Þetta er a6 ver6a eins og i
gamla daga, sagði Tómas
Hjartarson, verkstjóri hjá Auð-
björgu, stærstu sildarsöltunar-
stöðinni á Eskifirði. Mjóifjörður
og Norðf jörður eru fullir af sild og
góð veiði hjá bátunum, sagði
Tómas. Hann sagði að hjá Auð-
björgu væri búið að salta á 7. þús-
und tunnur það sem af er vertið-
inni, en til saman burðar mætti
geta þess að i fyrra var ekki
saltað i nema 3.800 tunnur hjá
Auðbjörgu.
— Þetta er mjög stór og falleg
sild og fitumagnið þetta 16,5% til
18,5%, og við höfum séð 19%,
sagði Tómas. Hann sagði að
sumir héldu þvi fram, að hér væri
ekki um Suðurlandssíld, að ræða,
heldur hina einu sönnu Norður-
landssild, og bentu menn á i þvi
sambandi, að sild með 18% fitu-
magni hefði veiðst inni i Eyjafirði
i júli.
Hvað fær fólk nú greitt fyrir
tunnuna við söltun?
— Það er frá 1420 kr. og upp i
3284 kr., sagði Tómas. Mest er
greitt fyrir sild sem er hausuð,
slógdregin og raðað i tunnur, en
minnst fyrir sild sem er sett heil I
tunnur og ekki raðað, en flokkuð
eftir stærð. Siðan er um margs-
konar verkun að ræða, saltsild,
kryddsild, sykursaltaða síld o.fl.
Til sjómanna er greitt eftir
stærðarmati, og sagðist Tómas
búast við að meðalverðið til
sjómanna væri 155 kr. fyrir
tunnuna.
Ætluðum ekkert
að salta, en ...
Nokkuð hefur verið saltað i
Neskaupstað.þótt það sé mun
minna en á Eskifirði.
— Það hefur verið svo mikil
vinna hér hjá okkur, að við
ætluðum ekkert að salta, sagði
Már Lárusson hjá Sildarvinnsl-
unni. En við komumst ekki hjá
þvi, og i byrjun voru 4 til 5 konur
við þetta. Nú hefur þetta vaxið
okkur yfir höfuð, og um 20 konur
vinna nú við söltun hérna hjá
okkur, þannig að segja má að við
séum komnir með myndarlega
söltunarstöð I gömlum lýsistanki,
sem notaður hefur verið sem
geymsla undanfarin ár. Már
sagði, að i Neskaupstað væri búið
að salta um 1100 tunnur. Mjög
mikil sild hefur borist á land I
Neskaupstað en megninu hefur
verið ekið til Eskifjarðar þar til
Tunnurnar staflast nú upp kringum frystihús Sildarvinnslunnar I Nes-
kaupstað, rétt eins og á slldarárunum forðum. Jóhann Sveinbjörnsson
verkstjóri horfir hér yfir svæðið.
nú, að fariö er að salta fyrir
alvöru.
Búið að salta
i 62.000 tunnur
Kristján Jóhannsson hjá
SQdarútvegsnefnd sagði, að i
fyrrakvöld hefði verið búið að
salta i um 62.000 tunnur. Talan
væri ekki nákvæm, en m jög nærri
lagi.
Ekki lágu fyrir tölur um heildar
sildveiðina á þessari vertið, en
Jón B. Jónasson sagði, að um
næstu helgi yrði tekið saman hver
heildaraflinn væri orðinn.
Litið sem ekkert hefur verið
fryst af sild það sem af er, og er
aðalástæðan sú, að sildin hefur
haldið sig á mjög takmörkuðu
svæöi. Eins kemur það til, að erf-
itt er að selja frysta sild sem
stendur, að sögn ólafs Jónssonar
hjá Sjávarafurðadeild StS.
Örugglega
Suðurlandssild
Þjóðviljinn innti Jakob Jakobs-
Stella Steinþórsdóttir frystihúskona komin úr snyrtingunni I sildina.
Steingrfmur Koibeinsson er einn triilukarianna sem nú hirða sfldina
uppi flandsteinum INorðfirði. Hér landar hann úr „Kristinu” sinni.
son fiskifræðing álits á þeirri
skoðun sumra manna, að sildin
fyrir austan væri Norðurlands-
sild, og kvað hann það fjarri lagi.
— Við höfum fengið 35 sýni, og
þau hafa öll sýnt, að um Suður-
landssild er að ræða. Munurinn
sést á þvi, að Norðurlandssildin
hrygnir i mars en Suðurlands-
sildini júli/ágúst,ogþvi þarf ekki
annað en opna sildina til að sjá
um hvora tegundina er að ræða,
sagði Jakob. Astæðuna fyrir þvi
að hún heldur sig nú inni á
fjöröum taldi hann vera þá, aö
sildin hefði farið inn á firðina i
ætisleit. Eftir þvi sem stofn
Suðurlandssildarinnar stækkaði,
leitaði sildin norður eftir i ætis-
leit, en kæmi svo til baka aftur.
Sildin væri seinna á ferðinni i nú
en vanalega, og ástæðan senni-
lega sú, að skilyrði I sjónum væru
mjög góð eftir hið hlýja sumar.
— Nú, og svo getur maður
aldrei fortekið að hún velji sér
nýjan vetursetustað, sagði Jakob
Jakobsson.
S.dór.
Síldin heldur sig
inná jjöröum og
menn horfa úr
landi á bátana
veiða
Sjöfn Magnúsdóttlr fyllir tunnuna
Myndir ur
Neskaupstað:
Erna
Egilsdóttir
Hér hausar Anna Sveinsdóttir
Mikil vinna er nú I sildarsöltun
austur á fjörðum, og ævinlega
myndast einhver spenningur I
kringum silfur hafsins, svo ekki
sé nú talað um þegar sildin
gengur inn á firði, eins og nú er,
og fólk i landi getur horft á skipin
veiða uppi viö land.
Handagangur i öskjunum rétt eins og I gamla daga.
er að verða eins
og í gamla daga