Þjóðviljinn - 16.10.1980, Blaðsíða 10

ÍO.SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 16. október 1980
MINNING
Salvör Ingimuiidardóttir
Er örunum fjölgar og feg kveö
fleiri og fleiri samferöamenn
hinsta sinni veröur mfer æ ljósar
hve margt af þessu fölki hefur
gefiö mfer mikiö i hugljtifu viö-
mbti og dyrmætum kynnum
gegnum tiöina.
Þetta & viö i rikum mæli um
aldraöa vinkonu mina, Salvöru
Ingimundardöttur sem andaöist
24. september sl.. 92ja ára aö
aldri. Salvör var Arnesingur,
fædd aö Reykjavöllum i Biskups-
tungum og ólst þar upp hjfe for-
eldrum sinum Guöriöi Arnþórs-
dóttur og Ingimundi Ingimundar-
syni.
Ung fór htin aö heiman til
n&ms, fyrst i unglingaskóla aö
Torfastööum til sfera Magniisar
Helgasonar, siöan i Kvennaskól-
ann i Reykjavik. Aö loknu þessu
námi stóö hugur hennar til
hjUkrunam&ms, en þau fræöi
voru ekkikenndhérá landi þá og
til náms erlendis var ekki auövelt
aö komast, fyrri heimsstyrjöldin
var hafin. Htm naut þó kennslu i
hagnytri hjtikrun aö Vifilsstööum
og starfaöi siöan viö hjtikrun &
meöan htin vann utan heimilis,
bæöi á sjUkrahtisum og i heima-
hUsum i mörg &r.
HUn giftist Andrési P. Böövars-
syni frá Hvammi i Dyrafiröi áriö
1919. Andrfes vann þ& skrifstofu-
störf i Reykjavik, en haföi áöur
veriö sjómaöur og hugöi & nám i
StVrimannaskólanum, en um
svipað leyti og það nám skyldi
hefjast varö ljóst aö hann var
berklaveikur. Hann náöi aldrei
heilsu og andaöist áriö 1928.
Þau hjónin eignuöust 3 dætur.
Elsterlnga Svanfriöur, gift ensk-
um manni og btisett i Englandi,
þá Guömunda listmálari, sem
alla tiö hefur dvaliö meö móöur
sinni og yngst Guöriöur, sem ölst
upp hjá fööurfölki sinu vestur á
Þingeyri, hUn giftist bandarisk-
um manni, nU ekkja og byr i
Bandarikjunum. Barnaböm
Salvarar eru 5 og barnabarna-
bömin 3, öll bUsett erlendis.
Seinni maöur Salvarar var Sig-
urður H. Þorsteinsson, Þingey-
ingur aö ætt. Siguröur var glæsi-
menni, greindur og framfara-
sinnaöur athafnamaöur. Hann
bjó lengi á Isafirði, en flutti til
Grundarfjaröar um eöa uppúr
1930 og settist aö i Grafarnesi.
Þar rak hann Utgerð og frystihUs
ogstóö fyrir fyrstu hafnarbryggj-
unni sem þar var reist. Hann var
ekki sá fyrsti, sem kom auga á
möguleika þess staöar til Ut-
geröar fiskiskipa I stórum stil, en
brast, eins og aöra sem áður
höföu glimt viö sama verkefni,
fjáhagslegt bolmagn til aöhrinda
i framkvæmd þvi sem til þurfti.
Enda timinn ekki hallkvæmur um
þær mundir — i svörtustu krepp-
unni, sem sneiö öllum fram-
kvæmdum þröngan stakk hér á
landi á 4. áratugnum.
TilGrafarness fluttist Salvör til
hans 1933, ásamt dætrum sinum
tveim. Hann haföi þá reist þeim
hUs og kallaöi þaö Sólvelli. Þaö
nafn var táknrænt og vel viö hæfi.
Hvarsem Salvör dvaldist var söl i
heiði, sól gleöi og bjartsyni.
Engum duldist, sem sambUÖ
þeirra kynntist, aö Siguröur unni
konu sinni og dáöi hana. Hann
heföi viljaö bera hana á höndum
sér og bUa henni þær ytri aöstæö-
ur, sem feguröarþrá hennar og
glæsimennsku, jafnt likamlegri
sem andlegri heföi hæft. Þaö
auðnaöist honum ekki, en ástUÖ
hans, aðdáun og umhyggja var
sivökul fram til hinstu stundar.
Þau fluttu til Reykjavikur eftir
nokkurra ára dvöl I Grundarfiröi
og áttu hér heimili eftir það. Sig-
uröur andaöist nokkru eftir 1950,
kominn yfir áttrætt. Þau hfeldu
heimili meö dætrum Salvarar,
komu þeim til mennta og menn-
ingar.enda voru þær báöar mikl-
um hæfileikum bUnar. Um 1940
fluttist einkasystir Salvarar til
þeirra og átti heimili hjá systur
sinni þar til hUn lést, fyrir fáum
árum. Heimili Salvarar var alla
tiö menningarlegt, fallegt og hiy-
legt. Heimilishaldið annaöist hUn
án utanaökomandi hjálpar fram
til 88 ára aldurs. Siöasta áriö sem
hUn lifði dvaldist hUn á hjUkr-
unardeild Landsspitalans aö
HátUni 10 B. HUn undi sér þar vel,
svo sem hUn haföi jafnan gert
hvar sem samanstaður hennar
var. HUn var innilega þakklát
fyrir alla aöstoö og hjálp sem
henni var veitt, svo i smáu sem i
stóru. HUn hélt sinu ljUfa, glaöa
viömóti, skýrri hugsun og minni
fram til þess siöasta.
Kynni okkar Salvarar uröu
fyrst á árunum, sem hUn var bU-
sett I Grundarfiröi. Eftir aö ég
fluttist til Reykjavikur til
skemmri og lengri dvalar leitaöi
feg jafnan fundar viö hana og dæt-
urhennar. Alltaf og æviniega átti
égsömumóttökum aö fagna. Þaö
var sem hUn svifi er hUn tók á
móti manni. Og viðræöurnar á
heimili hennar snerust ekki um
smásmugulegt streö og strit, agg
og kif hins daglega lifs, þaöan af
siöur var nartaö i mannorö
náungans. Vifkæöurnar snerust
jafnan um hiö lUfa og fagra. Um
hugljUf kynni, glaöar stundir,
fagrar bókmenntir, ljöö og leikrit.
Þaö var ævintyri likast aö kynn-
ast konu, sem lifiö haföi svo
sannarlega ekki boöiö af gnægta-
boröi veraldlegra gæöa, en sem
bókstaflega ljómaöi alla tiö af
lifsgleöi og listnautn. Ljöö, leikrit
og leiktUlkun voru hennar eftir-
læti.
Sem ung stUlka haföi hUn feng-
ist viö aö leika og notiö þess.
Hvilik leikkona heföi hUn ekki
getaö oröiö. Ég held aö ekkert
starf heföi hæft henni betur. A
vissanhátt var sem hUn væri allt-
afá sviöi. Væri aö hrifa áhorfend-
ur og gera þá aö þátttakendum i
fegurö og gleði hins mikla sjónar-
spils lifsins.
Þaö hvarflaöi stundum aö mfer
aö framkoma hennar væri leikur
og látalæti. Þaö væri ekki mögu-
legt aö sjá alla tilveruna i rós-
rauöum bjarma, ekki hægt aö
loka augunum fyrir órfettlætinu og
grimmdinni sem eru svo rikir
þættir i þvi ævintyri sem leikiö er
á fjölum mannlifsins. En áratuga
kynni sönnuöu mér aö hUn var
heil og sönn i sinum llfsmáta,
þetta var hennar lifsstlll.
Viö áttum eitt sinn tal um þaö
timabil ævi hennar sem trUlega
var henni erfiðast. HUn sagöi þá:
„JU, vist var þaöerfitt,en þaö tala
ég ekki um”, og vfek talinu aö
ööru.
Leiöréttíng
í forystugrein Þjóöviljans i
gær féll eitt orö niöur i
prentsmiðju og þar af
leiöandi brenglaöist merk-
ing.
Þar sem standa átti aö lág-
launafólk innan BSRB fengi
sérstakan veröbótaauka
(„gólfiö”) tvisvar á þessu
ári, — haföi oröiö þessu
falliö niöur, og breytir þaö
hreint ekki svo litlu.
Þetta leiöréttist hér meö.
PÓST- OG
Sf MAMÁLASTOFNUNIN
T æknif r æðingur
Staða tæknifræðings hjá sambandadeild
— linur er laus til umsóknar.
Starfið er fyrst og fremst fólgið i hönnun
linukerfa.
Nánari upplýsingar verða veittar hjá
starfsmannadeild.
Rekstrarstyrkir
til sumardvalarheimila
i fjárlögum fyrir árið 1980 eru veittar 2.5 milj., kr. til
rekstrar sumardvalarheimila og vistheimila fyrir börn úr
bæjum og kauptúnum.
Styrkir þessir eru einkum ætlaðir félagasamtökum, sem
reka barnaheimili af framangreindu tagi.
Umsóknir um styrk af fé þessu vegna rekstrarins 1980
skulu sendar ráðuneytinu, ásamt upplýsingum um tegund
heimilis, tölu dvalarbarna og aldur, dvalardaga samtals á
árinu miðað við heiis dags vist, fjárhæð daggjalda, upp-
lýsingar um húsnæði (stærð, búnað og aðra aöstöðu) og
upplýsingar um starfsfólk (fjölda, aldur, starfsreynslu og
menntun). Ennfremur fylgi rekstrarreikningur heimilis-
ins fyrir árið 1980.
Sérstök umsóknareyöublöö fást I menntamálaráöuneyt-
inu, Hverfisgötu 6, en umsóknir skulu hafa borist ráðu-
neytinu fyrir 30. nóvember næstkomandi.
Menntamálaráöuneytiö,
14. október 1980.
Hef opnað lœknastofu í
Lœknastöðinni h.f, Glœsibœ.
Einar M. Valdimarsson
Sérgrein: Taugasjúkdómar
(neurologi)
Og þannig var þaö. HUn var
hvorki öraunsæ nfe auötrúa,en hUn
valdi Ur. Erfiöleikarnir, persónu-
legar sorgir og vonbrigöi voru
ekki borin á torg. HUn lagöi aldrei
illt orö til nokkurs manns,
hneykslaöist ekki, dæmdi ekki.
HUn leitaöi aö þvi góöa hjá öllum
sem hUnkynntist, fann þaö oftast
— ef ekki, þá var ekki um þaö
rætt.
Þaö fór aö likum aö slikur
persónuleiki ætti marga vini og
þaö átti hUn og var öllum vinum
sinum trygg.
Mér sýnist nU, viö þáttaskil, aö
hUn hafi átt miklu lifsláni aö
fagna. Þaö var ekki nein slembi-
lukka, ekkert glópalán. Farsæld
hennar bjó innra meö henni, slik
var hennar manngerð.
Tjaldiöhefur verið dregiö fyrir,
ævintýraleik lifs hennar er lokiö.
HUn hefur skilaö hlutverki sinu,
hlutverki hinnar góöu disar. HUn
lfek þaö af snilld.
Andrés, fyrri maöur Salvarar,
tók siöustu ár ævi sinnar mikinn
þátt i starfi Sálarrannsóknar-
félagsins. Salvör fylgdist æ siöan
meö starfi þess félagsskapar og
var honum tengd. Viö ræddum
þaö aldrei. Af sinu rika innsæi I
mannlega hugsun var henni vel
ljóst aö þaö snerti ekki mitt
áhugasviö. En ég veit aö von
hennar og trU var bundin æöri
heimi. Megi henni veröa aö þeirri
trU sinni. Sannarlega átti hUn
betriheim skiliö en þann sem hUn
hefur nU kvatt.
Margrfet Siguröardóttir.
Kveöja
Gunnar Petersen
Fœddur 16. jan. 1929 - dáinn 6. okt. 1980
Fráfall Gunnars Petersena
gullsmiðs hefur lostið óvænt vini
hans og samferöamenn, og hljóta
þeir nU aö minnast margs frh
liönum kynnum viö afbragös
ffelaga. Ég vel þann kost aö draga
engan orðafjölda aö kveöjuoröum
við hann; sjálfur var þessi til-
finninganæmi skapsmunamaöur
ekki margmáll i fari sinu hvers-
dagslega, og oft „einn sfer of
sefa”; Gunnar mun aldrei hafa
veriö þaö sem kallaö er vinmarg-
ur, — var ekki allra, eins og feg
hygg aö hann hafi veriö fUs aö
lýsa sjálfum sfer. En þeimmun
heitar brann innifyrir örlæti
hjartans, traust tryggð og vin-
festa, igildi hins besta i fornum
dyggðum; þeir sem þekktu hann,
minnast aö sama skapi vel og
lengi samvista viö hann, ýmist.
þegar glaöst var meö glöðum eöa
slegnir hinir þyngri tbnar
mannlegrar tilveru, sem oft er
óbliö. Ég og mitt fólk minnumst
Gunnars Petersens meö þakklæti
fyrir allt, og þess jafnframt meö
eftirsjá aö hafa hitt hann of sjald-
an.
Þorsteinn frá Hamri.
AUGLÝSING
um breytingu á reglugerð fyrir
Biðreikning lífeyrissjóðsiðgjalda
Iðgjöld launþega af launum i október 1980
svo og framvegis verða 4% i stað 4,25%.
Þá ber framvegis að greiða iðgjald af
vaktavinnuálagi.
14. október 1980.
Aðalfundur
Landverndar
verður haldinn i Munaðarnesi dagana 15.
og 16. nóvember n.k.
Nánari upplýsingar um fundinn verða
sendar aðildarfélögum i bréfi.
Stjórn Landverndar.
• Blikkiðjan
Ásgarði 7, Garðabæ
onnumst þakrennusmiði og
uppsetningu — ennfremur
hverskonar blikksmíði.
Gerum föst verðtilboð
SÍMI53468