Þjóðviljinn - 18.10.1980, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 18.—19. október 1980

AF MER SEM MALPIPU
!n S0inen ArtfkelíIn^3UCh ™*Xtson aJ ___
»i"s “S”"" *"»» ™-=" aS"'"™-*-
“•ngios oder wenii? Kap,ta,istischen ,, 0er auch Prn
j*
!m Ausschu/3 fLÍr |jj
,W
etw- mitSno?ndeineBeSChafti«
Snobtsmus darin
Sentlich brauche ich nur •
eiu uberbezahltes -
Æ
eim!!Tntar eitthven«-/.
! t/!,,a‘5 sem er s„oöö ,
í6,iniepa eiíí /)orf.
Vftrborgað hobbí.
Hobbv. —
Ég hélt ég yrði ekki eldri, þegar mér, um
daginn/ barst hið virta austur-þýska bók-
menntatímarit „ZEITSCHRIFT FtlR ANGE-
WANDTE SPRACHKUNDE UND SCHÖN-
LITTERATUR"!
I þessu virta tímariti er stórmennum andans
í nútímanum hampað óspart, þ.e.a.s. ef þeir
hafa kórréttar skoðanir á dásemdum þess
samfélagsfyrirbrigðis, sem eittsinn var kennt
við kommúnisma, eða sósíalisma, og þrífst nú
i endurbættri mynd og heldur ófagurri, að
mínum dómi, í hinu svonefnda Austur-Þýska-
landi og öðrum leppríkjum Rússaveldis.
Það hefur löngum verið svona eins og ein-
hvers konar árátta hjá miklum valdhöfum
(ekki síst harðstjórum) að eigna sér andleg
of urmenni. Þannig voru þeir Goethe og Wagn-
er menn nasista Þýskalands, Júlíus Caesar og
Michelangelo stórmenni fasistanna á ífalíu.
Kommúnistar Rússaveldis tóku hinsvegar
Tolstoj og Dostojevskí í guðatölu, en Kínverjar
Mao, til skamms tíma.
Austur-Þjóðverjar hafa lengi tilbeðið Bertolt
Brecht, en nú virðist hann vera að rykfalla í
þeirri sveit, og hætt við að Ijós hans blikni í
Ijóma skærari stjörnu,sem er að rísa við sjón-
deildarhringinn norður í Ballarhafi.
Og hver haldiði svo að hann sé, þessi óvænti
Ijósgjafi og um leið óvægni málsvari alheims-
kommúnismans með brugðinn skáldbrand
orðsnilldarinnar reiddan til höggs og reiðubú-
inn að ganga milli bols og höfuðs á erkif jend-
um mannlegs samfélags, hinum ógnvekjandi
kapítalistisku heimsvaldasinnum?
Jú, rétt tilgetið: Flosi Ölafsson. Er kyn þó
maður hlæi?
Ég hefði satt að segja f yrr trúað því, að ég
væri eingetinn sonur Guðs almáttugs, en að ég
væri orðinn átrúnaðargoð austur-þýskra
kommúnista.
Satt að segja er ég ekkert alltof lukkulegur.
En svona til að halda sæmilegri sálarró, þá
hef ur það oft gef ist vel að líta á hinar broslegu
hliðar þess sem á manni hrín, og þess vegna
tók ég mig til og rammaði inn (eins og sjá má)
hluta af lofgrein um mig úr framangreindu
tímariti,og get raunar ekki stillt mig um að
snara þessum æðisgengna brandara, til gagns
og gamans fyrir alla sanntrúaða.
Greinin ber yfirskriftina: ,,DAS WORT
WIE EIN BAJONETT IM KLASSEN-
KAMPF", og hljóðar semsagt í lauslegri þýð-
ingu einhvern veginn svona:
„Hið andkapítaliska stílvopn, sem Flosi
Ólafsson beitir gjarnan, er bundið mál. Þenn-
an hárbeitta rýting mundar hann óspart í
greinum sínum í helgarblaði Þjóðviljans. Hér
eru ógnir og andstyggð hins íslenska kapítal-
isma afhjúpaðar með óvæginni atlögu að hinu
rotnandi og gersamlega úr sér gengna kapítal-
iska samfélagi."
„Með hörku og nöpru háði skilgreinir hann
þátttökuna í Nató og dvöl bandarísks herliðs í
Keflavík og tengsl íslenskra kapítalísta við
herstöð heimsveldissinna. Einnig reifar Flosi
vandamál, sem eru svo að segja í jaðri hins
kapítaliska samfélags og þess vegna aug-
Ijóslega nauða ómerkileg. Að slíku gerir
Flosi snarpa atlögu. Hér greinir hann frá aft-
urhaldssegg með kapítaliskt innræti, sem
sækir um starf hjá samhjálparjafnaðarstofn-
uninni:
Æ mig vantar eitthvert starf
eitthvað sem er snobb í.
Eiginlega eitt ég þarf:
Yfirborgað hobbý.
(Ich brauche irgendeine BeschSftigung
etwas mit Snobismus darin.
Eigentlich brauce ich nur eins:
ein úberbezahlte Hobby.)"
Maður er bara lamaður eftir þessi ósköp.
Austur-þýska gleraugnamaf ían búin að gera
úr mér, greyinu, kommúnistiskan harðlínu-
mann og hugmyndafræðing. Þetta minnir
mann á það þegar Elvis Presley var gerður að
söngvara.
Ég held ég verði bara að upplýsa það hér, að
þau nærri tíu ár, sem ég er búinn að skrifa í
Þjóðviljann,hefur það aldrei flökrað að mér
að mæla þeim stjórnarháttum bót, sem við-
hafðir eru í Austur-Þýskalandi og þar um slóð-
ir. Ekki frekar en að mæra Ku-Klux-Klan.
Mín skoðun er nefnilega sú, að hafi nokkuð
staðið góðum sósíalisma í veröldinni fyrir
þrifum, þá sé það vondur fasismi í austri. Og
þess vegna frábið ég mér þann vafasama
heiður að vera málpípa austur-þýsku gler-
augnamaf íunnar.
Það er nefnilega rétt sem flóttamaðurinn
sagði þegar hann var rétt sloppinn yfir múr-
inn:
Þegnar Austur-Þýskalands,
þið sem landið erfið,
arkið beint til andskotans
með illa lukkað kerfið.
Flosi.
Mikil
togstreita er nú innan Alþýöu-
flokksins um val á forystumönn-
um flokksins, en þaö á aö fara
fram um næstu mánaöamót á
flokksþingi. Eins og skýrt er frá
annars staðar i blaöinu hefur
Kjartan Jóhannsson nú ákveöiö
aö bjóöa sig fram til flokksfor-
mennsku gegn Benedikt Gröndal.
Það
mun ekki sist vera Jón Baldvin
Hannibalsson, ritstjóri Alþýöu-
blaösins og varamaður Benedikts
á þingi, sem rær undir framboöi
gegn núverandi flokksformanni.
Aö þvi er góöar heimildir I
Alþýðuflokknum greina, er það
ætlan ritstjórans að hreppa sjálf-
ur embætti varaformanns viö hliö
Kjartans formanns, enda hefö i
flokknum aö forystumenn séu úr
Reykjavik og nágrenni. bar meö
væri þó ekki nema hálfur sigur
unninn, og næsta skrefiö sam-
kvæmt hernaöaráætluninni væri
aö koma Benedikt af þingi. Jón
Baldvin Hannibalsson mun þvi
ætla sér bæöi varaformennskuna
og þingsæti Benedikts.
Benedikt: Hafnar hann I
sendiherraembætti?
er lagt aö Kjartani
Heimildarmaður
skráargatsins heldur þvi fram aö
hernaðaráætlunin sé undirbúin af
þvilikri kostgæfni, að Jón Baldvin
hafi gengiö á fund Ólafs
Jóhannessonar og fariö þess á leit
viö hann aö utanrikisráöherra út-
deildi ekki sendiherraembættum
fyrr en eftir flokksþing Alþýöu-
flokksins. Þaö var semsagt um aö
ræöa beiöni til Ólafs um aö halda
opinni útgönguleiö fyrir fallinn
flokksforingja, en eins og kunnugt
er hefur leiö margra stjórnmála-
foringja Alþýöuflokksins aö lok-
um legið I utanrikisþjónustuna.
Enda þótt ýmsir sendiherrar
Islands erlendis séu komnir vel á
sjötugsaldur, er ekki vitaö um aö
embætti losni á næstu mánuöum.
En aö sjálfsögöu má kalla ein-
hvern til sendiherrastarfa hér
heima ef mikiö liggur viö. Spurn-
ing er hinsvegar hvort Ólafur
Jóhannesson telur sér skylt aö
leysa innanflokksvanda krata.
Hernaðaráætlun
Jóns Baldvins og Kjartans gæti
staöist, en framkvæmd hennar
veröur ekki mótþróalaus. Sterk
öfl innan flokksins róa aö þvi öll-
um árum aö Magnús Magnússon
veröi varaformaður og fari fram
gegn Jóni Baldvin. Þá hafa Sig-
hvatur Björgvinsson og Vilmund-
ur Gylfason ekki sagt sitt siðasta
orö, enda þótt þeir séu i erfiöri
stööu vegna hlutverks þeirra i
brotthlaupinu úr vinstri stjórn-
inni.
Kjartan
Ragnarsson leikari, skáld og trú-
badúr situr svo sannarlega ekki
auöum höndum. Hann er nú búinn
aö semja enn eitt leikrit,og aö
þessu sinni fyrir Nemendaleikhús
Leiklistarskóla Islands . Nefnist
þaö Peysufatadagurinnog veröur
sýnt siöar i vetur. Er þaö á þann
veg aö öll hlutverkin i leikritinu
eru jafngild. Ekki hefur fengist
upp gefiö um hvaö leikritiö fjallar
en nafniö leiöir ósjálfrátt hugann
aö Verslunarskólanum eöa
Kvennaskólanum.
Snjólaug
Bragadóttir skáldkona sendir nú I
haust frá sér nýja skáldsögu.
Heiti bóka hennar hafa þótt i
meira lagi frumleg svo sem Hold-
iö er torvelt aö temja. Nýja bókin
gefur hinum fyrri ekki eftir aö
þessu leyti. Hún heitir Dægur-
lagasöngkonan dregur sig i hlé.
Mjög
áreiöanlegar heimildir af rit-
stjórnarskrifstofum Visis herma
aö ekki standi nú steinn yfir steini
á Þjóöviljanum og nú vilji allir
starfsmenn fara af blaöinu_,enda
þumalskrúfa Kjartans á hverjum
manni (sjá Visi, ýmis tölublöð).
Þannig mun Hjörleifur Gutt-
ormsson hafa ákveöiö meö sjálf-
um sér aö frelsa Einar Karl
Haraldsson og gera hann aö
stöövarstjóra orkuvers á Austur-
landi (Visir 14. okt.). Arni Berg-
mann mun hafa hug á aö sækja
um lektorsstööu I bókmenntum
viö Háskóla Islands næst þegar
hún losnar. Aö svo stöddu hefur
hann ekki trúaö neinum öörum
fyrir þessari ákvöröun sinni en
konu sinni (Visir 15. okt.). Þá
mun Vilborg Haröardóttir eigin-
lega löngu vera hætt á Þjóöviljan-
um,enda þótt hún sé þar ennþá
(Visir 14. okt.). Einar örn
Stefánsson hefur hálft i hvoru
mikinn hug á aö sækja um þing-
fréttaritarastööu sjónvarpsins.og
veröur hann mikill keppinautur
Ingva Hrafns Jónssonar þó aö sá
siöarnefndi hafi þegar fengiö
stööuna (Visir, heimild Helgar-
pósturinn). Sigurdór Sigurdórs-
son og Guöjón Friöriksson veröa
svo harmi slegnir, þegar Arni
Bergmann fer, að þeir munu hafa
hugsaö sér aö segja upp I fússi og
fara á gott fylleri (loksins) og siö-
an beint á sjóinn. Þá mun Magnús
H. Gislason hafa leitaö ásjár
þingmanns sins, Ragnars
Arnalds fjármálaráöherra, og
beöiö um hæli i ráöuneytinu sem
pólitiskur flóttamaöur. Taliö er
aö Ragnar muni koma honum
noröur með leynd og láta Pálma
skipa hann i stööu skólastjóra á
Hólum. Veröa þá einungis þær
Alfheiöur Ingadóttir, Ingibjörg
Haraldsdóttir og Kristin Ast-
geirsdóttir eftir af blaöamönnum
á Þjóöviljanum, og veröur þaö
vægast sagt ömurlegt lif undir
járnhæl Kjartans hins ógurlega
(Visir 14. og 15. okt.). Areibanleg-
ar heimildir herma aö þær muni
nota fyrsta tækifæri til aö sleppa
jafnvel úr landi. Mikill maöur
Kjartan! Segib svo aö Vísir sé
ekki gott fréttablaö!