Þjóðviljinn - 19.01.1982, Blaðsíða 6

6 StÐA — ÞJÓDVILJINN Þriðjudagur 19. janúar 1982
Fjárhagsáætlun Reykjavíkur:
Við beitum ekki blekkingum
eins og íhaldið gerði
/,Þegar viö gerum f jár-
hagsáætlun ætlum viö að
sýna Reykvíkingum
hvernig hægt er að koma
þessu saman, en ekki
blekkja þá með þvi að
Ijúga til að ekki þurfi að
taka lán", sagði Sigurjón
Pétursson m.a. við af-
greiðslu fjárhagsáætlun-
ar þessa árs i borgar-
stjórn. Sjálfstæðisf lokk-
urinn hefur hamrað á því
að borgin sé nú rekin á
lánum en í umræðunum
kom fram að áætlanir eru
uppi um að taka 40 miljón
króna lán á þessu ári en
jafnframt borga eldri lán
að upphæö 25 miljónir.
útistandandi lán borgar-
innar aukast því ekki á
árinu.
t umræðunum var mikið fjall-
að um ræðu Daviðs Oddssonar
frá þvi i desember i ljósi þeirra
óraunhæfu tillagna sem Sjálf-
stæðismenn fluttu. Sigúrjón
Pétursson sagði m.a.:
Of lítið eða of
mikiðtil BÚR?
„Við fyrri umræðu hafði
Davið Oddsson miklar áhyggjur
og þungar af Bæjarútgerð
Heykjavikur og það hef ég raun-
ar lika. Hann sagði að um grófa
fölsun væri aö ræða i fjárhags-
áætluninni að gera bara ráð fyr-
ir 13.5 miljónum króna til BÚR.
Fyrirtækið þyrfti miklu meira,
hallinn væri ekki undir 15
miijónum. „Það vantar 1.5
miljón krónur til að mæta hall-
anum frá i fyrra” sagði Davið
Oddsson og hélt áfram: „Nú
dettur mér ekki i hug að jafnvel
Sigurjón Pétursson treysti sér
til aö spara á hallanum frá i
fyrra, þótt hann sýndi mikil til-
sagði Sigurjón Pétursson
þrif i sparnaði.” Nei, Sigurjón
Pétursson treystir sér ekki til
þess, en það gerir Davið Odds-
son nú tæpum mánuði siðar. Þvi
ein af tiltölulega fátæklegum til-
lögum Sjálfstæðisflokksins nú
er að skera framlag til BOR úr
lðmiljónum i 13. Davið Oddsson
hefur greinilega gleymt að lesa
ræðuna sina frá siðasta fundi og
veit þvi ekki hvaða skoðun hann
hafði þá og hvaða skoðun hann
hefur nú.”
Skipulagsmálin
ekki dýrari nú
„Borgarfulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins hafa klifað á þvi að
það sé gifurleg eyðsla og sóun i
sambandi við Borgarskipulag
Reykjavikur. Þar hafi aldrei
verið eytt öðrum eins fjármun-
um eins og i tið núverandi
meirihluta. 1 samræmi við þetta
er ein af tillögum þeirra nú að
skera framlag til Borgarskipu-
lagins niður um helming.
Borgarbókhaldið hefur tekið
Davið Oddsson um miðjan
desember: Of lítið til BÚR!
— Um miðjan janúar: Of mikið
til BÚR!
saman hvaða fjármunum hefur
verið varið til skipulagsmála
hjá Reykjavikurborg frá 1973 til
1980 og framreiknað það til
verðlags i nóvember 1981 eftir
visitölu vöru og þjónustu. f ljós
kemur að i þessu er nokkur
tröppugangur. Arið 1974 og áriö
1975 eru langhæstu árin i kostn-
aði við skipulagsmál i Reykja-
vik. Arið 1977 og 1978 eru með
þeim lægri árum i þessu sam-
bandi en árið 1979 er langhæsta
árið. Ef við horfum á þessar töl-
ur og miðum við árið 1980 ann-
ars vegar og hins vegar við árin
1975 og 1974 þá eyðum við 1980
um 693 miljónum gamalla
króna. Arið 1975 kostuðu skipu-
lagsmálin 720 gamlar miljónir á
sama verðlagi og 1974 799 gaml-
ar miljónir.
Af þessu sést að ekki er hægt
að fullyrða eða byggja slika
fullyrðingu á nokkrum stað-
reyndum, að skipulagsmál hafi
verið miklu dýrari i tið núver-
andi meirihluta en hjá Sjálf-
stæðisflokknum, nema þá borg-
arfulltrúar treysti ekki borgar-
bókhaldinu sem ég leyfi mér að
gera.”
Tvöfalt byggt
af verkamannabústöðum
„Hér hefur Magnús L. Sveins-
son lýst áhyggjum yfir þvi að
verkamannabústaðabyggingar
væru að dragast saman i tið nú-
verandi meirihluta og meira að
segja „verulega mikið”. Hvað
gerði Sjálfstæðisflokkurinn i
þessum efnum þegar hann gat
gert eitthvað? Arið 1978 var
varið 2 miljónum 140 þúsundum
króna en i ár, 1982, er áætlað að
verja 10 miljónum 360 þús-
undum. Þetta er rétt tæpiega
fimmfaitog gæti nú bent til þess
að þarna væri um raunveruleg-
an samdrátt að ræða þvi verð-
lag hefur hækkað fimmfalt. En
töluvert hefur gerst i millitið-
inni. Lögum um verkamanna-
bústaði hefur verið breytt þann-
ig, að nú leggur sveitarfélagið
fram 10% af kostnaði við bygg-
ingu ibúðanna en árið 1978 lagði
sveitarfélagið til um 23%. Það
vill segja að með sama framlagi
frá Reykjavikurborg fæst helm-
ingi meira af framkvæmdum
enda kemur þá fjármagn á móti
annars staðar frá.
Samkvæmt þessu frumvarpi
hafa verkamannabústaðirnir
tvöfalt meira fé til bygginga en
þeir höföu 1978 þegar Sjálf-
stæðisflokkurinn réði og byggi
þeir jafn hagkvæmt þá og nú
fást helmingi fleiriibúðir á
þessu ári.”
Lántökur og
launahækkanir
„Sjálfstæðisflokkurinn segist
hafa þungar áhyggjur af lántök-
um Reykjavikurborgar. En
hvernig var þetta 1978 þegar
Sjálfstæðisflokkurinn var að
gera sina fjárhagsáætln meðan
þeir voru ábyrgir og þurftu að
standa reikningsskil gerða
sinna? Þá var áætlað til launa-
hækkana og óinnheimtra gjalda
sem svarar tæplega 4% af tekj-
um ársins 1978, eða 5 miijónum
815 þúsundum króna. Nú ætlum
við i sömu hluti 8.9% af tekjum
borgarinnar eða 85.5 miijónum
króna og þá gagnrýnir Davið
Oddsson það að þessar tölur séu
of lágar, þó Sjálfstæðisflokkur-
inn teldi að sjálfsögðu enga þörf
á að áætla til launahækkana
1978.
Ef við leyfðum okkur að falsa
fjárhagsáætlun Reykjavikur-
borgar nú með sama hætti og
þeir 1978, ef viö tækjum 3.93% af
tekjum og legðum i þessa liði þá
þyrftum við rúmar 37 miljónir
króna. Við þyrftum sem sé ekki
að sýna neitt lán i sambandi við
fjárhagsáætlunina, þarna fengj-
um við á pappirnum jafnvirði
áætlaðrar lántöku!
Síðustu áætlun Sálfstæðisflokk-
ins var að skera niður við trog á
miðju ári 1978, sagði Sigurjón
m.a.
Endasleppáætlun
frá '78
Munurinn er bara sá að þegar
við gerum áætlun við að
sýna Reykvikingum hvernig
hægt er að koma þessu saman
en ekki að blekkja þá með þvi að
•ljúga þvi til að ekki þurfi að taka
lán. Enda varð raunin sú eins og
allir vita að þegar úttekt var
gerð á fjárhagsstöðu borgarinn-
ar á miöju ári 1978 varð að skera
niður allar framkvæmdir og
samt sem áður safnaði borgin
skuldum, Við höfum ekki áhuga
á þvi að blekkja á þennan hátt.”
I lok ræðu sinnar sagði Sigur-
jón:
„Ég verð að segja að skelfing
finnst mér Sjálfstæðismönnum
hafa hrakað i yfirsýn um borg-
armál á þessum fjórum árum
frá 1978. Og ég vona að örlög
þeirra verði þau að halda áfram
að hafa góðar hugmyndir en
þurfi aldrei að standa andspæn-
is þvi aftur að þurfa að fara að
stjórna og éta ofan i sig öll þau
mörgu og stóru orð sem hér
hafa fallið. Og ég skal stuðla að
þvi fyrir mitt leyti að þeir þurfi
aldrei að gera það.” —AI
Minning
Bergur Hallgrímsson
1 dag fer fram bálför Bergs
Hallgrimssonar, Arnarbæli,
Blesugróf i Reykjavik. Bergur
lést snemma i þessum mánuði,
nýorðinn 79 ára, en hann var
fæddur 17. nóvember 1902.
Bergur Hallgrimsson fæddist i
Svinaskógi á Fellsströnd, yngstur
þriggja sona þeirra Hallgrims
Jónssonar og Oktaviu Stefáns-
dóttur. Oktavia lést 10. ágúst 1903,
þegar Bergur var aðeins niu
mánaða gamall og bræður hans,
Jón Friðgeir og Markús aðeins
fárra ára. Þegar Oktavia dó var
maður hennar, Haligrimur, að-
eins tuttugu og fjögurra ára —
ekkill með þrjú börn. Tveir eldri
drengirnir, Jón Friðgeir og
Markús fóru til foreldra Hall-
grims i sömu sveit, en þar var
lyrir sonur Hallgrims sem hann
átti fyrir hjónaband með Harald-
sinu Haraldsdóttur, Sveinn Hall-
grimsson. Höfðu þau Jón og Mar-
grét i Túngarði þá i fóstri þrjá
sonarsyni sina. En yngsti dreng-
urinn i Svinaskógi, Bergur, átti
lengi vel óvissan samastað i
sveitinni, þar til ólafur Magnús-
son i Arnarbæli og kona hans
Sigurborg tóku Berg i fóstur.
Minntist Bergur uppvaxtarár-
anna i Arnarbæli með mikilli
hlýju og jafnan var hugur hans
mjög vestra á Fellsströndinni þó
hann færi viða og kæmi oft ekki
vestur árum saman. Bergur var i
Arnarbæli hjá fósturforeldrum
sinum þar tii er hann fermdist að
hann fór i Stykkishólm og stund-
aði upp frá þvi alla almenna
vinnu til sjós og lands. Hann var
hagur maður og hamhleypa til
verka, hár maður vexti á sinni
tið, sterkur og fimur. Bergur var
siðan i Stykkishólmi i nokkur ár,
siðan á ísafirði og loks i Reykja-
vik. Hér starfaði hann sem bil-
stjóri fyrst, siðan að bilavið-
gerðum; fyrst á verkstæði ann-
arra, en síöustu árin á verkstæði i
Arnarbæli og Blesugróf. Bergur
var þekktur meðal bilaviðgerðar-
manna, hann kenndi mörgum
þeirra bilfvélavirkja sem nú eru á
miðjum aldri og eldri.
Bergur var flokksmaður i
Kommúnistaflokknum og Sósial-
istaflokknum, var aldrei flokks-
maður i Alþýðubandalaginu, en
stuðningsmaður þess hin siðari
ár. Bergur hafði mjög róttækar
skoðanir á þjóðfélagsmálum,
þjóðfélagssýn hans var skörp og
afdráttarlaus. Skoðanir sinar
setti hann hiklaust fram þegar
það átti viö og hann var ekkert
fyrir það að hlifa mönnum við að
segja þeim til syndanna. Engu aö
siður átti Bergur marga vini og
hann var óvenjulega tryggur vina
sinna.
Ég kynntist Bergi fyrst fyrir 10
árum eða svo. Hann gerði við
druslurnar fyrir mig og var
undrafljótur að heyra gang-
truflun i bil, enda þótt hann
heyrði annars ekki vel seinni
árin. Hann sagði mér margt frá
fyrri störfum sinum og skoðun-
um, sjóferðum héðan frá íslandi
og erlendis. Hann var hæglátur
frásagnarmaður og ekki mikið
fyrir það að segja frá sjálfum sér'
hafði raunar ákafa skömm á
monti og karlagrobbi. Engu að
siður tókst stundum að fá Berg til
þess að segja frá atburðum fyrr á
öldinni, úr lifsbaráttunni eða
stéttabaráttunni, og það voru
ógleymanlegar stundir. Hann og
Leiðrétting á
fyrirsögn og
myndartexta
1 frásögn siðasta tölublaðs
Þjóðviljans af Listasafni Háskóla
íslands urðu þær villur, að i fyrir-
sögn stóð: „Listasafn Háskólans
sýnir: Verk er gefin hafa verið á
1. ári safnsins”, og i texta með
mynd af sýningum nýrra lista-
verka safnsins stóð: „Listasafni
Anddyri Háskóia tslands, þar sem málverkin eru til sýnis.
Háskóla Islands hafa verið gefin
23 verk eftir 17 listamenn á fyrsta
starfsári og eru þau til sýnis i
anddýri Háskólans.”
Sé fréttinsjálf hinsvegar lesin,
kemur það berlega i ljós, að safn-
ið hefur keypt listaverk fyrir kr.
173.025.00, þ.e. 17.3 miljónir gam-
alla króna, sem nemur kaupum
alls safnaukans á árinu, að tveim
myndum undanskildum, er það
hlaut að gjöf. Eru það málverk
eftir Gisla Jónsson frá Búr-
fellskoti og málverk eftir Þorvald
Skúlason.
Leiðréttist þessi mistök blaðs-
ins hér með.
faðir minn voru náskyldir. En
þeir voru einnig vinir og félagar
og vinátta Bergs og föður mins
hefur að undanförnu flust til
móðurminnar og systkina. Oftast
er ættarmót svonefnt með skyld-
fólki, en þeir Bergur og faðir
minn, voru miklu likari en gengur
og gerist, jafnvel meðal systkina.
Bergur lætur eftir sig konu,
Fanneyju Ingjaldsdóttur. Hjá
henni er samúð okkar vina þeirra
i dag. Bergur var vissulega kom-
inn á þann aldur að menn mega
búast við öllu; engu að siður er
skilnaðurinn sár eftir áratuga
samvistir. Reynist vinir Bergs
Fanneyju eins og Bergur reyndist
þeim oft verður hún studd til þess
að mæta'nýjum verkefnum og
vandamálum.
Bergur Hallgrimsson var vin-
fastur, ákveðinn i skoðunum,
dulur og hann bar ekki vandamál
sin á torg. Það er gott að hafa
kynnst Bergi Hallgrimssyni.
Svavar Gestsson