Þjóðviljinn - 06.02.1981, Side 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 6. febrúar 1981
KÆRLEIKSHEIMILIÐ
Þegar þú notar klósettið amma mín, skaltu muna að
ýta handfanginu upp svo það hætti að renna.
„Maöur og blóm" heitlr þessí bótasaumur eftir Haildóru Thorodd-
sen, sem mynd er af i ritinu „Hugur og hönd”.
Framúrstefnu-
handverk og
hefdbundid
vidtalið
Rætt við Arnar
Björnsson
Húsavík
„Reynum
ad þreyja
þorrann”
Það mun hafa verið á önd-
verðu ári 1979 sem það kom til
tals hjá fjörum ungum mönnum
norður á Húsavik að hefja þar
blaðaútgáfu. Til þess hefur
áreiðanlega þurft talsverða
bjartsýni þegar mið er tekið af
þeirri rcynslu, sem lands-
byggðarmenn ýmsir hafa af til-
raunum með blaðaútgáfu. En
hvað um það, Vikurblaðið hóf
göngu sfna og hefur enn ekki
látið staðar numið.
Okkur lék forvitni á að frétta
eitthvað af þessari útgáfustarf-
semi þarna við Skjálfandafló-
ann og hringdum þvi i Arnar
Björnsson, ritstjóra, sem tók hið
besta hnýsni okkar og leysti
greiðlega Ur öllu þvf, sem við
inntum hann eftir.
— Segðu mér, Arnar, hvenær
hófuð þið útgáfu Vikurblaðsins?
— Það var nú um mitt ár 1979.
Þá vorum við ungir menn að
koma úr skóla og fullir bjartsýni
á lifið og tilveruna og vildum
náttúrlega endilega láta eitt-
hvað gott af okkur leiða fyrir
samfélagið. Og þvi þá ekki
bara að vinda sér i að gefa út
blað?
— Er það einhver félags-
skapur, sem að útgáfunni
stendur?
—- Jú, þetta er nú að vísu
félagsskapur, við vorum upp-
haflega fjórir. En á þá tölu
hefur nú verið að saxast. Raun-
verulega erum við bara tveir
eftir, en að sönnu höfum við
ábyrgðarmann, eins og lög gera
ráð fyrir, en hann er nú úti i
Lundi i námi svo aö i rauninni
erum við ábyrgöarlausir menn.
Eftir erum við Jóhannes Sigur-
jónsson.
— Er blaðið prentað þarna
heima?
— Ónei.ekki aldeilis. Það er
prentað frammi á Laugum,
þannig að þangað þurfum við að
senda frá okkur allt efni 40 km.
leið, til þess að fá það prentað.
— Og hvernig fer um próf-
akalesturinn?
— Það er nú þannig að á
Laugum höfum við ágætis hjón,
Runólf Elentinusson og Grétu
Guðmundsdóttur, þau reka
þarna prentsmiðju, — ætli það
sé ekki eina sveitaprentsmiðja
landsins, — prenta fyrir okkur
blaðið, lesa prófarkir og gera
hvorttveggja með mikilli prýði.
Við erum stoltir af þvi að skipta
við þetta fyrirtæki.
— Hvað kemur blaðið oft út?
— Yfir vetrarmánuðina
kemur það út annan hvern
föstudag en yfir sumarmánuð-
ina höfum við verið með það i
vikublaðsformi. Þetta er
kannski öfugt við það, sem ætla
mætti þvi oft koma svona blöð
sjaldnar út að sumrinu en vetr-
inum. En skýringin er sú, að á
sumrin vinnum við báðir við
blaðið. Annars erum við með
einn mann á launum árið um
krine.
— Og þið hafið alltaf getað
komið blaðinu út reglulega?
— Já, það hefur tekist. Aöeins
einu sinni kom fyrir bilun i tölvu
hjá Runólfi þannig að útkomu-
dagur breyttist en Runólfur var
fljótur að kippa þvi i lag.
— Hvað kemur blaðið út i
mörgum eintökum?
— Þau losa svona þúsundið og
seljast alltaf að mestu. Við er-
um með 900 fasta áskrifendur og
svo fer afgangurinn i lausasölu I
bæ og héraði. Blaðið fékk mjög
góöar undirtektir strax I upp-
hafi og það hefur ekki breyst.
Eiginlega fóru þær langt fram
úr því, sem við gerðum okkur
vonir um.
— Og þið fjallið aöallega um
málefni, sem snerta heima-
slóðir, eöa hvað?
— Jú, það má eiginlega segja
að blaðið sé bundið við héraðið,
bæinn og sýsluna. Við höfum
mjög litið gert að þvi að teygja
okkur lengra og pólitisk málefni
látum við liggja milli hluta.
— Nú er svona útgáfa kostn-
aöarsöm jafnvel þótt ekki sé
stærri i' sniðum en þetta. Verðið
J)ið ekki að leggja fram veru-
lega sjálfboðavinnu?
— O-jú, það gerum við nú. Til
dæmis tökum við töluvert af
myndum og framköllum þær
sjálfir. Við reynum að vinna
blaðið eins mikið sjálfir og við
mögulega getum en samt má
segja, að það sé á landamærum
lifs og dauða og eiginlega rekiö
frá degi til dags. Við höfum svo
sem oftar en einu sinni verið i
andarslitrunum en alltaf fengið
byr í seglin frá fólki hér i bæn-
um, sem hefur stutt við bakið á
okkur þegarfastast hefur sorfið
að. Og þú mátt gjarnan geta
þess t.d. að i sumar kom til
okkar verkakona, sem dró upp
úr launaumslaginu sinu 50 þús.
kr. og afhenti okkur. Slikt er
ekki einasta f járhagslegur
stuðningur heldur og ,,mór-
alskur” og svona fólki eigum við
mikið að þakka.
— Hefur áður verið reynd
blaðaútgáfa á Húsavik?
— Já, um eitt skeið var gefið
hér út blað, sem hét Þingey. Það
voru þeir Valdimar Hólm Hall-
stað og Páll heitinn Kristjáns-
son, sem að þvi stóðu. Svo var
fitjað hér upp á blaðaútgáfu 1967
en varð skammlif, komu út þrjú
tbl.
— Fáið þið dálitið af auglýs-
ingum?
— Það hefur nú gengið alveg
bærilega. Fyrirtæki hér eru fús
á að auglýsa hjá okkur en aftur
á móti fáum við ekki einn staf-
krók frá blessuðu rikisvaldinu.
— Og þið eruð ákveðnir i þvi
að þrauka enn um sinn?
— Ætli við reynum ekki að
þreyja þorrann a.m.k.;svo sjá-
um viö til með góuna.
— mhg
Heimilisiðnaðarfélag
islands gefur út arsritið
//Hugur og hönd"/ þar
sem birtar eru greinar og
myndir um og af hand-
verki af ýmsu tagi. Ritið
1980 kom út skömmu
fyrir áramót.
Aö sögn Hólmfriðar Arna-
dóttur, ritnefndarmanns, er
markmið ritsins að ,,viðhalda
ýmsu gömlu, sem er að deyja
út, og jafnframt að kynna nýj-
ungar i handverki”. Þarna eru
prjónauppskriftir, myndir af
gömlum og nýjum munum, unn-
um úr ýmsum efnum, grein um
starfsemi Blindrafélagsins,
leiðbeiningar um varöveislu
Mér skilst á þessum
myndum í sjónvarpinu að
i raun og veru hafi allir
staðið röngu megin í
þessari svokölluðu seinni
heimstyrjöld Nema
náttúrlega Þjóðverjar,
sem töpuðu.
gamalla hannyrða (forvörslu
textila), sagt er frá norrænu
heimilisiðnaöarþingi, Heimilis-
iðnaðarskólanum ofl.
Þá eru einnig i ritinu myndir
af „framúrstefnuhandverki”
ýmiskonar, og má t.d. nefna
forsiöuna, sem er af veggmynd
Hólmfriðar Arnadóttur „Ljósa-
skipti við jökulröndina”. Ritinu
fylgir efnisyfirlit yfir árin
1966—1980.. — ih
Tekið eftir
Enda leikritin hætt
„Það er frelsi að losna við þaö
sem er óheilbrigt og óhreint.
Vindrykkja og tóbaksnotkun
geta ekki talist hreinir hlutir og
draga menn ekki nær Guði.
Kvikmyndirog leikhús eru oftar
með óhreina hluti en hreina.
Leikritin i Rikisútvarpinu á
fimmtudögum eru oft með stór
blótsyrði og jafnvel klúrt tal.
Slíkt stenst ekki i Guðsrfki”.
(Svar ritstjóra Aftureldingar til
lesanda)
<
P
o
PLh
Ef þú lærir ekki
skilurðu aldrei '
neitt.
Hvenær? Ég þarf
að hugsa um heimj|
ilið, og svo kemui^
pólitikí
þokkabóflj
© Bvlls
Þú hugsar
um heimilið
engefur
skit i hvern
ig landinu
er stjórnað
Nei, en ég þarf
að hreinsa, þvo,
strauja, elda
mat.... sniff!.
MATURINN!