Þjóðviljinn - 04.04.1981, Síða 28

Þjóðviljinn - 04.04.1981, Síða 28
DJOÐVIUINN Helgin 4,— 5. april 1981. Aöalslmi Þjóöviljans er 81333 kl. 9-20 mánudag til föstudags. Utan þess tlma er hægt að ná I blaðamenn og aðra starfsmenn blaðsins I þessum simum: Ritstjórn 81382, 81482 og 81527, umbrot 81285, ljósmyndir 81257. Laugardaga kl. 9-12 er hægt að ná i af- greiöslu blaðsins i sima 81663. Blaðaprent hefur sima 81348 og eru blaöamenn þar á vakt öll kvöld. Aðalsími 81333 Kvöldsími 81348 Helgarsími afgreiðslu 81663 nafn víkunnar Guðrún Jónsdóttir í siðustu viku hefur átt sér stað mikil umræða um nýtt borgarskipulag, sem lagt hefur verið fram. Flestir eru hrifnir af þvf en allnokkrir hafa lýst sig andviga ýmsu i þvi. Guðrún Jónsdóttir veitir forstöðu borgarskipulagi Reykjavikur og hún er þvl nafn vikunnar að þessu sinni. Guðrún var fyrst innt eftir þvi hvort hún hefði átt von á þeirri gagnrýni, sem fram hefur komið á nýja skipulag- ið. — Ég átti að sjálfsögðu von á gagnrýni. Mér var ljóst þegar ég tók við þessu starfi að ég myndi ekki sitja á neinum friðarstóli. En ég verð að játa það, að ég átti von á málefnalegri gagn- rýni, en ekki þessum baráttuaðferðum gegn nán- ast öllu sem gert hefur verið, en svo lengi lærir sem lifir. Enþegar þú litur á starfið I heild, er það áhugavert? — Að flestu leyti er starfið ákaflega áhugavert, einkum vegna þess að það snertir svo mörg svið mannlegra sam- skipta. Þess vegna er það llfandi og skemmtilegt. Hvað hafið þið unnið lengi að gerð skipulagsins? — Að þessu tiltekna verk- efni höfum við unnið I rúmt ár eða frá þvi samþykkt var i borgarstjórn að endurskoða aðalskipulagið, en áður höfð- um viðeyttumhálfuári I að fara yfir drögin að eldra skipulaginu. Það má þvi segja að við höfum unnið við þetta I 18 mánuði eöa svo. Fyrir utan þá aðila sem eru andvigir bókstaflega öllu i skipulaginu og láta tilgang- inn helga meðalið i gagnrýni sinni, þá hafa nokkrir aðilar eins og hestamenn i Fáki og fólk I Árbæjarhverfi verið með gagnrýni á- hluta úr skipulaginu. Áttirðu von á sliku? — Já, að vissu marki, vegna þess að þegar maður fer að skipuleggja og ræða um svæði sem eru i svona mikilli snertingu við núver- andi byggð, þá tel ég að gagnrýni eins og sú sem þú minntist á sé eðlileg. Og ég vil einnig taka það fram, að þögn og afskiptaleysi eru óskemmtilegustu viðhorf til verka sem ég get hugsað mér. Höfðu einhverjir aðilar samband viö ykkur á meðan þið unnið að skipulaginu? — Já, framfarafélögin i Arbæ og Breiðholti buðu mér á fundi til sin; að vlsu er ekki mjög langt siðan, en þau sýndu áhuga. örlitið var um það að einstaklingar kæmu tilokkar, einkum I sambandi við þéttingu byggðar,en það var ekki mikið um það. Tekurðu gagnrýnina nærri þér? — Nei, alls ekki. Maöur sækist kannski ekki eftir deilum um það sem maður gerir, en þær sýna manni þó að verkið er um- ræðnanna virði*og hafi mað- ur lagt sig fram og unnið samkvæmt bestu sannfær- ingu, þá snertir gagnrýnin mig ekki. —S.dór Þessir gluggar horfðu áöur út á svalan Patreksfjörö og slöan Ingólfsfjörö á Ströndum. við Laugaveg Babylon frá Patreksfiröi er meö stærstu og myndarlegustu timburhús- um bæjarins. Babylon frá Patreksfirði Innarlega við Laugaveg- inn stendur geysistórt gamalt timburhús og í kjallara þess er pulsu- sjoppa sem flestir kannast við. Hún er nefnd Barón, líkiega í höfuðið á barónin- um frá Hvítárvöllum sem Barónsstígur er kenndur við. Þetta er húsið nr. 86. Þótt ótrúlegt megi virðast var þetta hátimbraða hús á hálfgerðu landshorna- flakki á fyrri hluta aldar- innar og reyndar á það uppruna sinn vestur á Fjörðum eins og fleiri merkar byggingar í höfuð- borginni. Árið 1896 réðist ungur maður til Vatneyrarverslunar á Patreks- firði, sem Björn Matthiasson Olsen nefndist. Eftir fjögurra ára vist sem verslunarþjónn hjá ölafi Jóhannessyni faktor var honum sagt upp störfum og mislikaði honum það stórlega ef rétt er lesið i heimildir. Hvarf hann frá Patreksfirði um hrið en árið 1903 kom hann til baka og haföi nú um- boð til að kaupa fisk frá Pike Ward hinum enska. Leist faktorunum, sem öllu féðu á Patreksfirði, ekki meira en svo á kauöa og reyndu allt hvað þeir gátu til að grafa undan hon- um. Hér er átt við þá Ólaf Jó- hannesson á Vatneyri og Pétur A. Ólafsson á Geirseyri. Um það vitnarbréf frá ólafi til yfirboðara sins, Pétúrs J. Thorsteinssonar, sem þá sat i Kaupmannahöfn. Hann segir: „Við P. ólafsson höfum talaö um að reyna að steypa undan 01- sen með þvi að kaupa Wardfisk, þvi hann stendur og fellur með þeirri forretning.” BjOTn Olsen var um þessar mundir heitbundinn Margréti dóttur Vlglundar Ólafssonar dag- launamanns sem átti gott hús á Vatneyri. Varð hún siðar kona hans en Björn settist að i húsi tengdaföður sins og byrjaði að versla kaupmönnum til sárrar armæðu. Brátt varð vaxandi völlur á Birni og voriö 1906 fékk hann út- mælda lóð við hliðina á húsi tengdaföður síns og hóf að reisa stórhysi. Skyldi það vera allt i senn búð, pakkhús og ibúöarhús. Þóttu Patreksfirðingum þetta Þegar inn er komiö blasa viö fagurlega renndir pllárar I stigahandriöi. Þeir eru sennilega jafngamlir húsinu. (Ljósm.: gel) Um þennan huröarhún hefur Björn gamli Olsen vafalaust oft tekiö vestur á Patreksfiröi, siöan sildarstúlkur noröur á Ingólfsfiröi og loks reykviskir borgarar I 60 ár. undur og stórmerki og þegar smiði hússins var lokið fékk það strax nafnið Babylon I munni þeirra. Slikt þótti óhófið. Og lik- lega var það orð að sönnu þvi að árið 1908 gekk Björn Olsen á fund sýslumanns og gaf verslun sina upp sem þrotabú. Stórhýsið Babylon var selt á uppboði og slegið einum stærsta skuldunaut- inum Christiansen og Wedel. Næstu árin gekk á ymsu i sögu hússins og m.a. bjó þar um hrið sr. Magnús Þorsteinsson, prestur hinnar nýju Patreksfjarðar- sóknar. Siðar mun það hafa kom- ist i eigu Péturs A. ólafssonar kaupmanns á Geirseyri og lét hann rifa það spýtu fyrir spýtu og flytja það norður á Strandir. Þar var það endurreist á Eyri við Ingólfsfjörð. Pétur A. Ólafsson tók þátt i sildarævintýrinu mikla, átti svokallaða Kleifastöð á Eyri ásamt fleiri athafnamönnum og Babylon var notuð sem verbúð og hefur þá liklega verið glatt á hjalla þar stundum. í krakkinu mikla 1919 fór Kleifastöðin á hausinn og þá var húsið enn rifið til grunna, en hver fjöl merkt vandlega, og nú lá leið hússins til Reykjavikur og var það endurreist innarlega við Laugaveginn. Og þar stendur þetta forna hús sem Björn Olsen reisti i mikillæti sinu fyrir þremur aldarfjórðung- um og er meö mýndarlegustu timburhúsum bæjarins. Þess má aö lokum geta að Björn Olsen var faðir kaupmann- anna Magnúsar og Asmundar 01- sená Patreksfirði, og sonarsonur hanser Viðar Olsen lögfræðingur. — GFr

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.