Þjóðviljinn - 24.06.1981, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 24.06.1981, Blaðsíða 4
4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Mibvikudagur 24. júni 1981 UOBVIUINN Málgagn sósíalisma, verkalýös- hreyfingar og þjódfrelsis litgefandi: Utgáfufélag Þjóöviljans. Framkvæmdastjóri: Eíður Bergmann. Kitstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan olafsson. Auglýsingastjöri: Þorgeir olalsson Umsjónarmaöur sunnudagsblaðs: GuÖjón Friðriksson. Afgreiðslustjóri: Valþor Hlóðversson Blaöamenn: Allheiftur Ingadóttir, Ingibjörg Haraldsdóttir, Kristin Astgeirsdottir, Magnus H. Gislason, Sigurdór Sigurdórs- son. iþróttafréttamaður: Ingollur Hannesson. Útlil og hönnun: Guðjon Sveinbjörnsson, Sævar Guðbjörnsson. I.jósmyndir: Einar Karlsson, Gunnar Elisson. Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elias Mar. Auglýsingar: Svanhildur Bjarnadóttir. Skrifstofa: Guörún Guövarðardóttir, Jóhannes Haröarson. Afgreiösla: Kristin Fétursdóttir, Bára Siguröardóttir. Simavarsla: olöí Halldórsdóttir, Sigriður Kristjánsdóttir. Bflstjóri: SigrUn Baröardóttir. I'ökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jóns- dóttir. Útkeyrsla, afgreiösla og auglýsingar: Siöumúla 6, Keykjavik, simi 8 13 33. Prentun: Blaöaprent hf.. Alþjóðleg yfirstétt? • Um síðustu mánaðamót var gef in út sameiginleg til- kynning frá f jármálaráðuneytinu og Læknafélagi ís- lands þar sem m.a. var tekið f ram að báðir aðilar myndu stuðla að því að starfsemi sjúkrahúsanna gæti gengið snurðulaust fyrir sig og að yf irstandandi deila bitni ekki á sjúklingum. • I' þessari sameiginlegu yfirlýsingu var líka kveðið skýrt á um það, að grunnkaupshækkanir til lækna væru alls ekki á dagskrá/heldur önnur kjaraatriði. Um 10. júní tókst síðan samkomulag í deilunni milli samninganef nda ríkisins og Læknafélagsins og stóðu 8 af 9 samninga- nefndarmönnum Læknafélagsins að þessu samkomu- lagi. Á fundi í Læknafélaginu varð niðurstaðan hins vegar sú að ganga ekki að svo stöddu að þessu samkomu- lagten halda þess í stað áfram samningaþóf i. Samkvæmt þeim fréttum sem nú berast af sjúkrahús- unum stefnir þar í hreint neyðarástand fyrr en varir, ef læknar sitja fast við sinn keip og neita áfram að mæta til vinnu. • Sannleikurinn er sá, að enda þótt ekki haf i verið gert ráð fyrir beinum grunnkaupshækkunum, þá hafa lækn- um nú þegar verið boðnar það miklar kjarabætur í ýmsu formi að óhugsandi er að ganga lengra í eðlilegum kjarasamningum. • Því verður að treysta að meginþorri lækna kjósi fremur að ganga til samkomulags nú þegai; um þær kjarabætur sem boðnar hafa verið/heldur en valda hér neyðarástandi. • Að sjálfsögðu eiga læknar að f á greidd góð laun f yrir þá yfirvinnu sem þeir vinna, en kröfur um meiriháttar greiðslur fyrir svokallaða ,,fasta yf irvinnu" til viðbótar við fullar greiðslur fyrir unna yfirvinnu eru ósvtfni. Slíkt þekkist hvergi í okkar launakerfi. • Þótt læknar vinni ein hin þýðingarmestu störf í þjóð- félaginu gefa þau þeim engan rétt til að beita samfé- lagið f járkúgun í skjóli umráða yfir lífi og heilsu fólks. Og því skal ekki trúað að sá hópur lækna reynist f jöl- mennur, sem albúinn er til þess. • Til eru þeir, sem eru svo ,,stéttvísir" að þeir taka undir allar launakröfur hverjar sem þær eru og hverjir sem þær gera. Slíkt er öfugsnúin „stéttvísi". Kröfur lækna um háar greiðslur fyrir „fasta yfirvinnu" ofan á þaðsem greitt er fyrir unna yfirvinnu eiga ekkert skylt við kjarabaráttu láglaunafólks. Það eru kjör láglauna- fólksins sem fyrst og fremst þarf að bæta, m.a. lág- launafólksins á sjúkrahúsunum, en það er ekki hægt að gera allt fyrir alla. • Takist þeim kröf uhörðustu í hópi lækna að kúga ríkisvaldið til hreinna nauðungarsamninga, þá eru það illa fengnir peningar sem þeir gleðja sig við. • Við kærum okkur ekki um lækna sem líta á sig sem alþjóðlega yfirstétt með engar skyldur við það samfé- lag, sem hefur lagt þeim til menntun og aðstöðu alla. Hingað til hafa íslenskir læknar flestir litið á sig sem bandamenn og hjálparhellur alþýðu landsins og talið sig hafa skyldur sem slíkir. Því skal ekki trúað fyrr en í fulla hnefana að þar haf i breyting á orðið. • Á sjúkrahúsum landsins hafa verið hafðar uppi nokkrar áætlanir um viðbúnað, ef neyðarástand kynni að skapast vegna stórslysa, náttúruhamf ara eða hernaðar. • En það mun hins vegar ekki hafa verið reiknað með því að vænta mætti neyðarástands á sjúkrahúsunum vegna þess að læknar hlypu f rá störf um sinum og skyld- um við sjúklinga. • Slíkt eru ódæmi. • Verkfallsrétturinn hefur verið og er þýðingarmikið vopn í kjarabaráttu láglaunafólks, en þetta vopn er vandmeðfariðfyrir alla/Og misbeiting verkfallsréttarins af hálfu einstakra hálaunahópa er fordæmanleg hver sem í hlut á. • Við skorum á lækna að ganga til hóf legra samninga þegar í stað. - k. Hua í endurmenntun Prklac. 18 )<•■! AP. IIUA KuofenK. formaður kinvcrska kommúnista- flokksins útskrifaðist ný- loKa úr skóla flokksins eftir átta mánaða stjórnmálaieKt endurmenntunarnám. Ilann situr nú fundi þar sem miðstjórnarfundur flokks- ins er undirbúinn. að þvi er | diplómatiskar heimildir herma. Sem formaður kommún- istaflokksins er Hua einnig yfirmaður skólans. Heimild- irnar senja aö hann hafi numið við skólann vegna þess að hann hafi ekki verið talinn iðrast vinstri villna sinna nægjanlega. Heimildirnar segja einnig að búast megi við því að Hua £ Hua Kuo-fenjt verði lækkaður mjög í tign í flokknum. Hann verði líklega settur í framkvæmdanefnd stjórnmálaráðsins en fái ekki stöðu varaformannsins eins og áður hefur verið álitiö. Þessar upplýsingar eru sagðar koma úr röðum háttsettra embættismanna í Kína. Skóli kínverska kommún- istaflokksins er fyrir eldri embættismenn flokksins og unga embættismenn sem þykja lofa góðu. Stundum er það heiðursvottur að fá að setjast þar á skólabekk en stundum er hann notaður til að kenna mönnum aga og endurmennta þá í hug- myndafræði. klippt l 1 siöustu viku fékk dagblaöiö Visir nokkra kunna menn til aö segja álit sitt á úrslitum frönsku þingkosninganna, og þá fyrir- sjáanlegum sigri franskra sós- ialista. Er þar margt fróölegt á feröinni, en fróölegast þó aö sjá útleggingu ritstjóra Alþýöu- blaösins á vinstri sveiflunni i Frakklandi: „Franskir kommúnistar eru aö deyja út og þaö er Ijóst aö sósialistar sækja stóran hluta fylgis sins til yngra fólks i Frakklandi. Ég vil ekki kenna óvinsældum Giscards um, þvi ég tel hann einn gáfaöasta og fjölhæfasta stjórnmálamann samtimans. Þaö er ljóst aö sósialistar í Frakklandi eru jafnvel enn haröari fylgismenn vestrænnar samvinnu en fyrirrennarar þeirra i valdastóli og i mikilli andstööu viö Sovétrikin. Þetta mun aö sjálfsögöu setja hvaö sterkastan svip á utanrikismál þeirra. Innanlands held ég aö stærsta hættan felist i of örri umbótaviöleitni, sem leiöi til mikillar veröbólgu og þar gætu þeir vist lært af þróun efnahags- mála hér á Islandi siöasta ára- tuginn, hvaö varast ber.” Þrennt er athyglisvert viö út- leggingu toppkratans isienska. 1 fyrsta lagi hin mikla aödáun á hægri manninum Giscard. 1 ööru lagi sú merka útlegging aö úr þvi Jóni Baldvin lýst vel á Giscard d’Estaing þá geti þaö ekki veriö Giscard aö kenna aö vinstri öflin unnu sigur i Frakk- alndi. Og i þriöja lagi er merki- legur óttihins islenska krata viö aö franskir kratar fari nú aö sýna umbótaviöleitni, en ávöxt- ur slikra hluta á vist aö vera veröbólga. Manni veröur á aö hugsa sem svo, aö liklega hafi skeytiö sem Kjartan Jóhannsson sendi, þeg- ar Svavar Gestsson var búinn aö senda Mitterrand skeyti, bara veriö misskilningur. Raunverulega hafi átt aö senda Giscard samúöarskeyti frá skoöanabræörum i íslenska bróöurflokknum. Enda eiga Giscardistar og islenskir kratar þaö sameiginlegt, aö vera eins- konarsveppirsem vaxiö hafa út úr stóra ihaldinu. Aörar skoðanir En þaö eru fleiri sem leggja orö i belg um ósigur hægri afl- anna i Frakklandi. Þannig segir Ernir Snorrason t.d. „Giscard d’Estaing reyndist ekki vera sá efnahagssérfræöingur sem hann gaf sig út fyrir aö vera”og „Menn misstu trú á hans per- sónu”. Og Loftur Guttormsson, sagn- fræöingur setur fram vinstra mat á atburöunum: „Þaö er óvirætt aö með sós- ialistann Mitterrand i forseta- stóli, hafa vinstriöfiin nú náö sterkari aöstööu i þjóöfélags- breytinga en nokkru sinni hefur gerst síöan þingbundnu lýöræöi var komiö á i landinu. Sjálfsagt hefur kjör Mitterrands út á rót- tæka stefnuskrá, leyst úr læö- ingi öfl vona og hugsjóna sem blunda meö franskri alþýöu og brjótast fram ööru hverju eins og dæmin sanna. En hér valda vitanlega miklu um aöstæöur Ilöandi stundar: veik forysta hægri aflanna, hin alþjóölega auövaldskreppa meö tilheyr- andi atvinnuleysi og félagslegu ójafnræöi og margra ára staö- festing almennings á þvi aö hægri öflin reyna aö leysa kreppu efnahagslífsins á hans kostnaö. Vist er aö áhrif þessara tiö- inda veröa mikil og viötæk næstu árin, ekki aöeins innan Frakkiands, heldur og á alþjóö- Iegum vettvangi. Góöar horfur eru á aö Mitterrand takist aö hrinda i framkvæmd megin stefnumálum sinum og þar meö yröi franskt þjóðfélag ekki hiö sama og áöur. Fylgisspekt viö Moskvuvaldiö á ekki uppá pall- boröiö lengur hjá þorra franska vinstri manna og eru þessi úr- slit, ásamt því sem er aö gerast i mörgum öörum Evrópulönd- um, til marks um það aö „hægri bylgja” áttunda áratugsins var stundarfyrirbæri, sem almenn- ingur er farinn aö draga lærdóm af.” Frelsishetjur skattsvikanna Þaö eru fleiri en Jón Baldvin sem óttast umbóta öflin. Sveinn H. Skúlason ritar i Morgunblaö- iö og kvartar þar undan skatt- píningunni sem eins og ihalds- menn vita er mikiö áhugamál umbótapostula, einkum i Al- þýðubandalaginu. Gefum Sveini orðiö: „Þaö er Ijóst, aö skattaáþján ýtir undir skattsvik. Háir skatt- ar lama vilja einstaklingsins til aukinna afkasta og þá um leiö til aukinna tekna fyrir þjóöar- búiö. Frjálst framtak (einka- fyrirtæki) hættir aö laöa og si- fellt fjölgar þeim er vilja koma sér fyrir i þægilegum stólum í opinbera geiranum. Þetta lög- mál á viö um fjöldann en þó ekki alla. Til er fólk sem haldiö er frelsishvöt, vill vera sjálf- bjarga, viil foröast veldi og krumlur rikisins. Þessu fólki finnst ekki eölilegt aö hiö opin- bera hiröi allan afrakstur þess af mikilli vinnu og oft einnig af mikilli fjárhagslegri áhættu. Þessir aöilar fara oft aö leita leiöa til að svikja undan skatti.” Æ undarlegri gerast rök- semdaleiöir ihaldsins. Ýmislegt hefur maður mátt heyra af snjöllum rökum frá sanntrúuö- um ihaldsmönnum, en þaö er undirrituöum þó nýnæmi aö sjá skattsvik flokkuö undir frelsis- hvöt. Kannski á maður eftir aö upplifa þaö aö forseti tslands fari ekki aöeins aö náða þá sem dæmdir hafa verið fyrir skatt- svik, heldur sæmi þá oröu á 17. júni svo sem frelsishetjur eiga skiliö. En burtséö frá skringilegheit- um á borö viö þessa röksemda- færslu, þá er aö finna I grein Sveins fullyrðingu sem ihalds- menn hafa jafnan uppi og er hún i upphafi þess sem vitnaö er hér til: „Þaö er ljóst aö skattaáþján ýtir undir skattsvik”. Nú skal þaö fyrst tekiö fram aö á tslandi er alls engin skatta- áþján. Skattar hér eru mun lægra hlutfall af vergri þjóöar- framleiöslu en i nálægum lönd- um, og eru þá allir óbeinir skattar og jafnvel gróöinn af „Rikinu” tekinn meö. En burtséö frá þvi dregur klippari mjög i efa að samhengi sé milli skattprósentu og þess hve skattsvik eru mikil. Ekkert hefur t.d. komiö fram sem bendir til þess aö skattsvik séu meiri i háskattalöndum eins og Sviþjób en i lágskattalöndum eins og íslandi. Ætli skattsvik séu ekki hvaö mest háö þvi hve auövelt er aö fremja þau afbrot. Og athyglisvert er, aö sá skattstofn sem taliö er aö hvaö mest skattsvik séu tengd hér á landi er söluskattur, sem er óbeinn skattur, og þeir sem ástunda skattsvikin eru ekki þeir sem i raun greiöa skattinn, þ.e. neytendur, heldur eru þaö innheimtumennirnir, verslunin fyrst og fremst. Þegar grannt er skoöab hygg- ur klippari aö menn geti verið sammála um aö vandamál skattlagningar á tslandi sé ekki aö hún sé of mikil, heldur aö byröunum er ekki dreift af sanngirni. En úr þvi menn kvarta undan háum sköttum á tslandi i dag, þá væri gaman aö heyra hvaöa hljóö hátekjumenn gæfu frá sér ef þeir þyrftu aö fara aö greiöa ■ allt upp i 75% jaöarskatt af há- I um tekjum sinum, og þaö I stab- ■ greiöslugerfi. Einhver yröu J óhljóðin þá. Geir i og Hua ! Sú var tiðin aö menn skömm- I uðu Albaniu þegar koma átti I gagnrýni á Kinverja á fram- ] færi. Ekki veröur betur séö en . aö nýtt afbrigði þessarar hern- I aöarlistar sé að finna i Morgun- I blaöinu nú fyrir helgina. Þar er * sagt frá þvi i rammafrétt aö j Hua formaöur hafi veriö sendur I i endurhæfingu i stjórnmála- I skóla kommúnistaflokksins. ] Klippari telur aö hér sé um dul- J búna endurhæfingarkröfu aö I ræöa til handa Geir formanni. I Og hver veit nema aö við sjáum , þann merka mann i stjórnmála- > skóla Sjálfstæöisflokksins á I næstunni? — eng. sfiio9*id i___________________

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.