Þjóðviljinn - 30.07.1981, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 30. júli 1981 ÞJÓÐVILJINN — SÍDA 7
j mhg ræðir við Gyðu Sveinsbjörnsdóttur á Selfossi,
i formann Félags opinberra starfsmanna á Suðurlandi
erfiö þvi störf geta verið misjöfn
þótt starfsheitiö sé hiö sama.
— Fengu þiö ekki einhverjar
lagfæringar viö siöustu samn-
inga?
— Jú, annaö veröur nú ekki
sagt. Þaö miöaði i áttina. Má
þar t.d. nefna atvinnuleysis-
bætur, sem opinberir starfs-
menn fengu tryggingu fyrir nú,
en höföu ekki áöur. Sjúkraliöar
hafaverið betur launaöir hjá
bæjarfélögum en rikinu en
unniö hefur veriö aö samræm-
ingu á launakjörunum.
Flókin samningagerð
Annars held ég aö þaö sé
nokkuö almennt álit hjá opin-
berum starfsmönnum aö nauö-
syn beri til aö einfalda alla
þessa samningagerö. Hún er
oröin svo flökin og margbrotin
aö engu tali tekur og samfara
henni er glfurleg vinna, sem
kemur aö miklu leyti á fárra
hendur.
Ég held aö rangt væri aö segja
rikisstjórnina óvinveitta launa-
fólki i BSRB. En auövitaö á
maöur aö vissu leyti ávallt
undir högg aö sækja gagnvart
öllum rikisstjórnum. Og öll eru
þessi kjaramál og samningar
oröin þaö flókin og margþætt, að
varla er þess aö vænta, aö
nokkur rikisstjórn, hvaö þá
helftin af þvi fólki, sem samiö er
fyrir, hafi áttir á öllum þessum
frumskógi. Þaö er þvi ekki
nema von, aö allir sýni var-
færni.
Full vísitala á öll laun
Sjálfsagt er erfitt aö ná tökum
á veröbólgunni nema aö ein-
hversst^iar séu laun eitthvað
skert. Allar rikisstjórnir vilja
eölilega hamla á móti hækk-
unum en það er ekki sama
hvernig að er fariö. Byröarnar
þurfa að leggjast réttilega á
bökin. Sá boðskapur er svo sem
ekki nýr, en hann á ekki siöur
erindi til okkar nú en áöur. Sumt
IVið Gunnar Ijós-
myndari höfum átt eril-
, saman dag en mjög
Iánægjulegan. Liðið er að
kvöldi og við erum
staddir í stofunni hjá
Ihenni Gyðu Sveinbjörns-
dóttur, sjúkraliða á Sel-
fossi. Ætli við látum ekki
■ dagsverkinu lokið með
því að spjalla við hana
stundarkorn.
■
SÞeir
i verða
jað
Gyöa Sveinbjörnsdóttir: „Láglaunafólki veitir ekki af aö halda
vöku sinni þegar kjaramálin eru annarsvegar”.
oera,
sem burði hafa
1
— Ert þú Selfyssingur að upp-
runa, Gyöa eöa ertu innflytjandi
hingaö i kaupstaöinn?
, — Nei, ég er nú ekki inn-
Ifæddur Selfyssingur en þó upp-
alin hér i Arnessýslu, i
Hreppum og á Skeiöum. En aö
, uppruna er ég Vestfirðingur og
IBreiöfiröingur.
— Búin að dvelja hér lengi?
— Já, nokkuö svo, ég hef verið
, búsett hér i 16 ár.
— Og ert sjúkraliöi. Vinnuröu
þá i sjúkrahúsinu?
— Já, ég geri það. Við sjúkra-
, húsiö eru starfandi 11 sjúkra-
Iliðar, aö visu aöeins 5 i fullu
starfi en 6 i hálfu. En svo fjölgar
sjúkraliöum væntanlega þegar
, flutt veröur i nýja sjúkrahúsiö.
IÞaö vonum viö a.m.k. og mun
varla af veita þvi þetta á aö
verða þjónustusjúkrahús fyrir
, Suðurland.
I— Hvernig er háttaö námi
ykkar sjúkraliöa?
— Viö þurfum aö sjálfsögöu aö
, stunda sérnám i sjúkraliöaskóla
en til þess að fá inngöngu f hann
þarf maður aö hafa lokiö námi i
framhaldsskóla.
55 félagsmenn
— Nú ert þú formaður i Félagi
opinberra starfsmanna á Suður-
._landi, Gyöa, viltu segja okkur
eitthvað af þeim félagsskap?
— Já, ég hef gegnt formanns-
störfum i þessu félagi sl. 2 ár.
Þaö var stofnaö 1973 og aö þvi
stendur fólk frá Selfossi, Eyrar-
bakka, Stokkseyri, Þorlákshöfn
og Hverageröi. Opinberir
starfsmenn á Heilsugæslustööv-
um og sjúkrahúsum eru aðilar
aö þessu félagi. En þegar Sel-
foss varö kaupstaöur stofnuöu
bæjarstarfsmenn á Selfossi sér-
félag. Ríkisstarfsmenn hér eru
hinsvegar i Starfsmannafélagi
rikisstofnana.
— Hve stórt er félagssvæðið
og hversu margir eru i félag-
inu?
— Félagiö nær aöeins yfir
Arnessýslu, enn sem komiö er.
Félagar eru 55 en margir af
þeim „hálfs dags” fólk, eins og
sagt er. Flestir félagsmennirnir
eru búsettir á Selfossi en 14 eru
þó t.d. i Hveragerði. Fóstrur eru
og i þessu félagi.
Kjaramálin megin verk-
efnið
— Og megin verkefni félags-
ins?
— Þaö eru aö sjálfsögöu
kjaramálin. Mikil vinna er i
sambandi viö alla samninga-
gerö. Viö erum aöilar aö Banda-
lagi starfsmanna rikis og bæja
og fáum ,,linuna” frá Kristjáni.
Fyrir nokkru vorum viö á ráö-
stefnu i Reykjavik þar sem rætt
var m.a. um þaö, hvernig
siöustu samningar kæmu út i
framkvæmdinni og hvaö fram-
undan væri i kjaramálunum.
Samningar eru nokkuö mis-
munandi á hinum ýmsu stööum
og er nú veriö aö þreifa fyrir sér
um aö samræma þá. En sú sam-
ræming getur stundum veriö
launafólk þolir blátt áfram enga
kaupskeröingu, eigi þaö aö
skrimta, annaö er betur á vegi
statt. Þaö, sem bjargaö hefur
láglaunafólkinu er, að atvinna
hefur oftast og viöasthvar veriö
næg og er þaö meira en hægt er
aö segja um ástandið hjá
ýmsum þjóðum öörum.
1 næstu kjarasamningum þarf
þaö nauösynlega aö nást fram,
aö full visitala komi á öll laun.
Sé hún sifellt skert endar þaö aö
sjálfsögöu meö þvi, að hún
veröur aö engu gerö. Um visi-
töluna má endalaust deila, eins
og flest annaö. Hinu veröur ekki
neitaö, aö hún veitir launafólki
vissa vernd gegn afleiðingum
sifelldra veröhækkana og
stjórnvöldum aöhald um leiö.
Ég er ekki aö mæla meö
sifelldum kauphækkunum til
hálaunahópa i þjóöfélaginu. Hitt
er vist, aö láglaunafólki veitir
ekki af að halda vöku sinni
þegitr kjaramálin eru annars-
vegar. — mhg
Samband málm-
og skipasmiða:
Órökstudd-
ar áráslr
á íslenskan
Iðnað
, .lönaöurinn er tvimælalaust
lang stærsta starfsgrein þjóöar-
innar og skiptir ekki máli hvort
heldur það er metið eftir fjölda
atvinnutækifæra i iðnaöi eöa þvl
vinnsluviröi, sem hann leggur til
þjóöarbúsins. Orökstuddar árásir
a islenskan iðnað eru því engum
lil góðs. Hyggilegra væri að lita
raunsæjum augum á iðnaðinn og
skapa svo viöamiklum þætti
framleiðslustarfsemi þjóðarinnar
betri sa m kep pnisaðs tööu, sem
tryggði honum og þar með þjóö-
inni betri afkomu”.
Svo segir m.a. i frétt frá Sam-
bandi málm- og skipasmiða sem
send er fjölmiölum vegna um-
mæla sjávarútvegsráðherra þess
efnis að hann telji þá hættu yfir-
vofandi að islenskur iðnaöur
dragi Utgeröina niöur i svaöið.
Segir ennfremur i fréttinni aö
vissulega se sjávarútvegur styrk-
asta stoðin i gjaldeyrisöflun ís-
lendinga en sú verðmætasköpun
sé einnig mikil sem felist i
reynslu og þekkingu og mikils sé
um vert aö hvort tveggja verði
nytjað svo sem kostur sé. Is-
lenskur málmiðnaður hafi þjónaö
þjóðinni til lands og sjávaralla tiö
og hefur hann verið mótandi afl i
allri uppbyggingu og þróun sem
átt haf i sér stað i landinu, segir i
fréttinni. Þá er sagt að islenskur
iðnaður hafi um árabil gert þá
sanngjörnu kröfu að sitja viö
sama borð og erlendir sam-
keppnisaðilar en sú krafa ekki
náð fram að ganga . Orðrétt segir
siðan:
,,lslensk málmiðnaðarfyrirtæki
vilja fá tækifæri til að þjóna
sjávarútvegi og fiskiðnaði. SMS
leggur þvi áherslu á að treysta
beri samkeppnisaðstöðu málm-
iönaðarins. I þvi augnamiöi var
hafist handa um iðnþróunarátak
á vegum samtakanna: Iðn-
þróunarverkefni SMS. Tilgangur
verkefnisins er m.a. að auka
rekstrarhagkvæmni málmiön-
aöarins og efla vöruþróun. Þá er
einnig unnið aö tillögugerö varö-
andi endurbætur á aöstööu til
skipaviögeröa i islenskum höfn-
um”.
Loks hvetur SMS til samvinnu
milli starfsgreina og ráöuneyta
og leggur til aö „nú þegar veröi
hlutlausum aöila faliö aö gera at-
hugun á samkeppnisabstööu
mákniðnaðarins og benda á þá
þætti, sem orsaka hina erfiðu
samkeppnisaðstöðu, sem iðn-
greinin býr viö. I þeirri rannsókn
myndi án efa koma i 1 jós aö helstu
orsakir vandans er að finna i
þeim þætti ytri aðstæðna, sem
fyrst og fremst er háður áhrifa-
mætti stjórnvalda”.
ÞAÐ BESTA ER ALDREIOF QOTT