Þjóðviljinn - 13.03.1982, Blaðsíða 13

Helgin 13,—14. mars 1982 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 13
Minningarorö
Kristján K. Víkingsson
læknir
Fæddur 26.6. 1949
Dáinn 21.1. 1982
S.l. sumar nutum við Kristján
K. Vfkingsson, vinur minn og
mágur, útiverunnar og náttúru-
lifsins i Vestmannaeyjum. Geng-
um á kletta, tinda og fell,skoðuð-
um hella og fleiri náttiirufyrir-
brigði. Það var ekki að sökum að
spyrja að hann þekkti orðið hvern
stokk og stein og var óþreytandi
að miðla af fróðleik sinum um
sögu, landshætti og mannh'f i eyj-
unum. Þekkingarþrá hans var
óendanleg og hann hafði mikið
fyrir þvi að þroska sjálfan sig og
mennta, afla ser hagnýtrar vitn-
sskju og finna gild rök fyrir hfinu
Dg tilverunni. Og til þess varð
hann að reyna og sjá flest frá
fyrstu hendi, þó svo það kostaði
mikið erfiði og áhættur. Mér er
það minnisstætt hvernig hann
kieif þverhnipta kletta og stdð yst
á hamrabrúnum til þess að kanna
fuglalifið, bergmyndanir eða
hreyfingar sjávarins. Og brosti
kankvfs að viðvörun minni um að
ekki þyrfti nema vindhviðu svo
hann flygi fram af. Hann tefldi
svo oft á tæpasta vað til að ná
fram tilgangi sinum og svo fór að
það varð honum að fjörtjóni.
Kristján var sonur Vikings
Arnórssonar læknis og Astu
Kristjánsdóttur. Ólst þó að mestu
upp hjá móðurforeldrum sinum
þeim hjónum Kristjáni Karlssyni
og Vilhelminu Vilhelmsdóttur. Að
loknu námi við Háskóla Islands
gerðist Kristján héraðslæknir i
Þingeyrar og Flateyrar umdæm-
um, þaðan sem hann siðan hélt til
Vestmannaeyja til starfa við
Heilsugæslustöðina. Þar fyrir
utan hafði Kristján stundað hin
óhkustu störf og tileinkað sér
vönduð og sérhæfð vinnubrögð á
mörgum sviðum. Það er leitun að
manni með jafn fjölbreytilega
hæfileika og færni i að bjarga sér
sjálfstætt án utanaðkomandi að-
stoðar. Viðhald, viðgerðir og ný-
smiðar skyldi annast á eigin veg-
um hvort sem var a húsi, bil eða
heimilistækjum. Athuga málin,
lesa sér til, rifa i frumparta, út
vega varahluti og setja svo allt
snyrtilega og rétt saman. Verk-
legar framkvæmdir léku i hönd-
um hans enda nýttust honum
munirlenguren gengur og gerist.
Lifsgleði, glens og gaman voru
rikir þættir i eðlisfari Kristjáns
sem sló oft á léttari strengina.
Listfengur með afbrigðum og
sjálfur teiknaði hann skopmynd-
ir,spilaði á pianó og ljósmyndaði
að hætti atvinnumanna. Keppnis-
skapið var mikið og yndi af
iþróttum, tafli, bridge og öðru
sliku.
Alvaran og yfirvegunin var þó
aldrei langt undan, ihugun að þvi
sem gerðistá heimsmælikvarða, i
þjóðlifinu eða hjá einstaklingum.
Ekkert mannlegt var látið óvið-
komandi heldur var mannúðin
ráðandi og samúð með þeim sem
minna máttu sin eða bágt voru
staddir. Kom þá fram að ævi-
starfið var ekki valið af tilviljun
heldur i beinu samræmi við
persónueiginleika og manngerð
læknisins. 011 félagsleg samhjálp
var hátt skrifuð en aftur á móti
var hvers kyns sérplægni og
framapot ábyrgðarlausra stjórn-
'mála-ogf jármálamanna sem eit-
ur í beinum. Sama má segja um
stórveldastefnu og vigbúnaðar-
brölt; en öll vakning fólks til
baráttu fyrir friði og þjóðfrelsi
var Kristjáni fagnaðarefni. Rót-
tækar skoðanir hans voru án
nokkurrar kreddufestu og engin
stjórnmálaskoðun fékk vægð
fyrir hvassri gagnrýni og krufn-
ingu læknisins. Þúsund þjala
smiðurinn var ekki fyrir það að
baða sig 1 sviðsljósinu á neinn
hátt heldur lét fara litið fyrir sér.
Stærilæti var ekki til, heldur til-
einkun á litillæti og óvæginni
sjálfsgagnrýni. Kristján gerði sér
far um að vera hreinskiptinn og
einlægur i framkomu. Það var
ekki i samræmi við skapgerð
hans og sjálfsmynd að vera með
uppgerð við fólk.
Þeir hörmulegu atburðir sem
gerðust við strönd Vestmanna-
eyja er belgiski togarinn Pelagus
strandaði þar á miðvetri eru
kunnari en frá verði sagt i þess-
um linum. Þar unnu Björgunar-
sveitin i Vestmannaeyjum og
Hjálparsveit skáta frækilegt
björgunarafrek sem æ verður
munað. En fórninþennan örlaga-
rika janúardag var stór. Tveir
björgunarmanna þeir Kristján og
Hannes Óskarsson létuþar lif sitt
sem þeir höfðu lagt i sölurnar til
að bjarga þremur eftirlifandi
skipverjum togarans. Tveir
belgisku sjómannanna fórust
einnig. Það var alveg i anda
Kristjáns að bjóða sig fram til
svaðilf ararinnarút iskipið,þegar
mannslif var i húfi þá var ekki i
mannlegu valdi að stöðva hann.
Þvi Kristján hefði ekki getað lif að
við þá tilhugsun að hafa ekki
reynt til þrautar og þá stóð hon-
um næst að standa i eldh'nunni
jafnvel þó hann væri ekki þjálf-
aður björgunarsveitarmaður.
Sjálfstraust hans og dirfska var
slik svo sem áður er lýst enda
maður hraustur og fimur. Að
enda lif sitt á þennan hátt er
sannlega dæmigert fyrir mann
sem hugsaði alltaf fyrst um aðra
en siðan um sig.
Hið sviplega fráfall er mörgum
aðstandendum óbærilega þungt i
skauti en mest mæðir þó á eigin-
konu og börnum sem þó bera
höfuðið háttog harm sinn ?hljóði.
Þau eiga sér ógleymanlega og
fallega minningu. Kristján var
giftur Elfu Gisladóttur leikkonu
og áttu þau eitt barn saman. Þau
höfðu einnig tekið að sér fóstur-
barn og til staðið að þau yrðu
þrjú. Frá fyrra hjónabandi átti
hann annað barn. öll hafa þau
orðið að meðtaka þann beiska
sannleik aðþeirra nánasti vanda-
maður, hald og traust, er fallinn
frá og ég vil votta hér hluttekn-
ingu mina.
Við Kristján áttum á tíðum tal
saman um eih'fðina og lif eftir
dauðann sem við báðir drógum i
efa. Kristján hafði þá viturlegu
afstöðu að aðhyllast hvorki né af-
neita þvi sem er óþekkt. Ekki
sannað né afsannað. En vister að
á kveðjustund verður óskin sterk
um að hitta aftur góðan vin. Svo
góðan vin að ekki getur hugsast
betri og bæðier gæfa og heiður af
að hafa þekkt.
Gunnar Hrafn Birgisson
Núeröðru sinni höggvið skarð i
hópokkar bekkjarfélaganna úr 6.
S Menntaskólanum Reykjavik
1969, er Kristján Karlsson
Vikingsson, sem i dag er kvadd-
ur, var svo sviplega burtu kall-
aður.
A fyrstu skólaárum okkar i MR
kom fljóttiljós að Stjáni Vikings,
einsogvið strákarnir vorum van-
ir að kalla hann, bar með sér
mjög sérstaka manngerð. Hann
var afar staðfastur og kappsamur
við þaðsem átti hug hans en var
einnig sérstakt ljúfmenni, sem
ávalltgaf sér tima til að gera öðr-
um greiða hvernig svo sem á stóð.
Við, sem þekktum hann vel, lét-
um ekki likamlega hreysti hans
villa okkursýn á hans einlægu og
traustu hlið. Hann var göður fé-
lagi, sem vildi frekar eiga fáa vini
engóða,enda naut hann sin ávallt
best i fámennum hópi. Ahugamál
hans á þessum árum voru mörg.
Hann spilaði vel á pianó, tefldi,
var teiknari góður og lagði stund
á Iþróttir. Segja má að i ýmsu
hafi hann verið á undan sinni
samtið. Við hinir strákarnir I
bekknum horfðum með aðdáun á
glæst mótórhjólið hans og ekki
varð aðdáunin minni er hann
eignaðist svörtu bjölluna. Þá
þekktist varla að menntaskóla-
nemar væru á eigin bilum. Fyrir
öllu sinu vann hann af miklum
dugnaði og i umgengni við hjól og
bil sýndi hann einstaka natni. Hér
var maður sem fór sinar eigin
leiðir, án þess þó að vera fjarlæg-
ur okkur hinum.
Þessi ár voru gullaldarár
Glaumbæjar, og það var ekki
ósjaldan sem við strákarnir feng-
um að sitja i eftir böllin og oftast
var komið við á rúntinum i leið-
inni. Eftir stúdentspróf skildu
leiðir en við vissum hver af öðr-
um og fylgdumst með Kristjáni I
starfi hans sem læknir. Nú siðast
sem skipalæknir i Vestmanna-
eyjum, þar sem hann fórnaði lifi
sinu við skyldustörf.
Við bekkjarfélagarnir vottum
konu hans,Elfu, börnum, foreldr-
um og öðrum aðstandendum
okkar dýpstu samúð.
Kristjáni þökkum við sam-
fylgdina. Þó hann sé horfinn sjón-
um okkar mun minningin um
góðan dreng og sérstakan
bekkjarfélaga lifa með okkur.
6. S MR 1969
Þrjú prestaköll
auglýst laus
Biskup íslands hefur nýverið auglýst þrjú
prestaköll laus til umsóknar og er um-
sóknarfrestur fram til páska.
1. Bólstaðarhlið í Húnavatnsprófasts-
dæmi. Þar þjónar nú sem settur prestur
sr. ölafur Hallgrimsson, en hann var
vigður til prestakallsins s.l. sumar.
2. Möðruvellir i Hörgárdal i Eyjafjarðar-
prófastsdæmi. Sr. Þórhallur Höskulds-
son sem þar hefur þjónað um alllangt
skéið, hefur verið kjörinn prestur á
Akureyri og tekið við þvi embætti.
3. Staður i Súgandafirði i ísafjarðar-
prófastsdæmi. Þangað vigðist sr. Krist-
inn Ágúst Friðfinnsson i september s.l.
og hefur þjónað þar siðan sem settur
prestur.
Þá hafa öll prestaköll sem þjónuð eru af
settum prestum eða njóta nágrannaþjón-
ustu, verið auglýst laus til umsóknar. Sem
kunnugt er voru allmörg prestaköll aug-
lýst laus til umsóknar i byrjun þessa árs,
er umsóknarfrestur um þau útrunninn.
Fara kosningar þar fram á næstu vikum.
Skylt er að auglýsa öll þau prestaköll laus
til umsóknar einu sinni á ári sem ekki er
þjónað af presti sem skipun hefur hlotið til
embættisins.
Ljósin í lagi
- iundin góð
llX
FERÐAR
,Allt i veisluna hjá okkur
Kjörorð okkar er
góða veislu gjöra skal...
Álfheimum 74 - Glæsibæ
Simi: 86220 • Kl. 13.00 » 17.00
KALTBORÐ — HEITT BORÐ
KÖKUBORÐ
„A veisluborðið:
Uoast béef
Hantborgarhryggur
Grisastéik
Sktnka
Graf lax
Reyktur lax
Sildarréttir
Lambasteik
Hangikjöt
Nýr lax
Kjúklingar
Brauö smjör smurt brauö, snittur, pinnamatur kjöt, fiskur, ostar
Riómatertur. marsipantertur, kransakökur
Salöt
Sósur