Þjóðviljinn - 29.06.1982, Side 15

K/l Hringiö ísima 81333 kl 9-5 alla
virka dagay eða skrifiö Þjóðvíljanum
tfrá
lcsendum
Sóðaskapur við Gullfoss:
Hver sér um
sorphreinsun?
Mig langar aö koma hér meö
nokkrar spurningar, í von um aö
þeir aöilar sem hér eiga hiut aö
máli, berji þær augum. Hver á
aö sjá um sorphreinsun viö
Gullfoss?
Ég kem á þennan staö alloft á
sumri meö erlenda feröamenn,
ég biö þá aö ganga vel um, fara
helst ekki útfyrir götuslóöa og
traöka ekki á gróöri aö þarf-
lausu, tina ekki blóm og henda
ekki rusli. En þegar Ut er komiö,
Ur rUtunni, lita þeir spurnar-
augum á mig og yfirflóandi
ruslatunnuna til skiptis; ég bara
kafroöna. Astandið var vægast
sagt mjög slæmt þegar ég kom á
þennan staö siöast, fyrir rúmri
viku. Þar var ein ruslatunna,
yfirfuli (einhver haföi boriö
grjót á, til aö hún tæmdist ekki
alveg Ut i veöur og vind) rusl
var einnig i stöflum viö hliöina á
tunnunni og allt nágrennið eitt
pappirsflóö. Svo eru nú þessir
frægu malarbingir sem eru þar
rétt hjá og fólk notar til aö skýla
sér á bak viö, meöan þaö gerir
þarfir sinar. Getur þvi hver sem
er getiö sér til um hvernig þar
er umhorfs. Ég legg til að slétt-
aö veröi aöeins úr þessum haug-
um, svo ekki veröi lengur hægt
að fela sig á bak viö þá i þvi
skyni aö nota þá sem salerni.
Fin salernisaöstaöa er jú viö af-
leggjarann niöur að Gullfossi.
Svo er hér önnur spurning: Er
leyfilegt aö finna sér staö, hvar
sem er i náttúrunni og nota hann
sem sorphaug?
Eftir þvi sem ég fæ best séð
viröist svariö vera játandi.
Langar mig aö benda á fjöl-
marga staöi viðsvegar um land-
iö sem sanna þaö, en ég ætla
bara aö benda á einn (læt ómar
Ragnarsson um alla hina, húrra
fyrir honum). Hver á sem sé
þennan „myndarlega” sorp-
haug viö Þingvallaveginn,
vinstra meginn (á leiö til Þing-
valla) þar sem beygt er inn á
Grafningsveginn.Graíningsv. til
hægri og svo smá vegarslóöi til
vinstri, þar á bak viö litla hæö
blasir viö ruslahaugur. Ég sá
hann fyrst i fyrra haust þegar
ég fór þennan slóöa I berjaleit.
Fannst mér þá vera komin
skýringin á öllum þessum plast-
pokum og bréfarusli, fjUkandi
um allan þjóögaröinn, hvernig
svo sem ég tindi og tindi, helgi
eftir helgi.
Og nú sú siöasta spurning aö
þessu sinni: Er fólki, sem á og
Friðrik Olgeirsson
hringdi:
Ég las þaö I Þjóöviljanum i
gær, þann 24. júli, I dálki, sem
bar yfirskriftina „Veist þú?” aö
árið 1610 hafi ibúar á þvi svæði,
sem nú er Noröur-Amerika aö-
eins veriö um 350 talsins.
Ég vil I framhaldi af þessu
spyrja blaöiö aö þvi, hvar Indi-
ánarnir hafi eiginlega veriö!!!
Indiánar i Noröur-Ameriku
eru almennt taldir hafa veriö
um 1 miljón aö tölu um þaö leyti
sem Kólumbus kom þangaö —
en eru nú um þrjár miljónir.
rekur sjoppur I þéttbýli og Uti á
landi ekki gert skylt aö hafa
sorptunnur viö sjoppur sinar, og
aö sjá um aö næsta umhverfi
þeirra liti ekki út eins og sorp-
haugar.
Meö von um aö svar berist
fljótlega, óska ég öllum gleði-
legs sumars á tslandi viö nátt-
úruskoöun i fögru umhverfi.
Ein sem lætur sér
annt um landiö sitt.
P.S.
Ég ætti kannske frekar aö
kaupa mér vélbyssu og freta á
seli út viö strendur landsins, og
safna selakjömmum i kippum,
en aö safna rusli á feröum min-
um um landið, sem ekkert gefur
i aöra hönd. Ekki einu sinni 700,-
kr. á tonniö (af rusli á ég viö!!).
Athugasemd
Þjóöviljinn þakkar réttmæta
ábendingu Friöriks, og biöst af-
sökunar á villunni. Eina skýr-
ingin á þessari glámskyggni er
gagnrýnislaus færibandavinna
sem viögekkst þegar undirrit-
aöur tók að sér aö þýöa ýmsa
fróöleiksmola (?) úr ensku bók-
inni „It’s a Fact”. Ljóst er af
ábendingu Friöriks aö slik
vinnubrögö eru varhugaverö,
auk þess sem áreiöanleiki um-
ræddrar bókar verður hér eítir
dreginn stórlega i efa.
-lg.
Barnahornið
Baddý Ilraunbraut 10 I Kópavogi
scndi okkur þessa skemmtilegu
krossgátu. A morgun fáiö þiö aö
sjá svariö.
Þriöjudagur 29. júni 1982 ÞJÓÐVILjINN — SIÐA 15
Martin Eden. Sjóarinn meö rithöfundakomplexinn
Lokaþáttur í kvöld:
Martin Eden
I kvöld veröur sýndur siö-
asti þátturinn f framhalds-
myndafiokknum Martin Eden
sem italska sjónvarpiö lét
gera um samnefnda skáldsögu
Jack Londons. Þaö skin i gegn
aö þessi saga Londons er öör-
um þræöi s jálfsævisaga
hans — sjóarans á hestbaki.
Segir þar frá sjómanni sem
hefur metnað I átt til ritstarfa
en þarf aö slita af sér viöjar
fátæktar og menntunarskorts
til aö draumurinn geti ræst.
Astir koma þar einnegin viö
sögu, Martin Eden elskar af
hjarta konu i efri lögum þjóö-
félagsins og þaö er ekki auö-
hlaupiö aö brúa gjána á milli
stéttanna. Svo eru þaö nú
holdsins breiskleikar og allra
handa uppákomur sem
krydda söguþráöinn. Kvik-
myndasagan um Martin Eden
hefur veriö sýnd og sögö
undanfarna fjóra sunnudaga
en nú er komiö aö leiks-
lokum — á þriöjudag. Ahang-
endur þessa framhalds-
myndaflokks hafa hvislaö aö
hæstvirtri dagskrárkynningu
að aöalleikarinn væri
heldur hás — heföi svokalláðá
wiskeyrödd og heföu sumir
áhangendur þáttarins ekki
áttaö sig á þessu. Þeir heföu
hlaupiö aö imbakassanum og
reynt aö skýra röddina hækka
hana og fiktað I tökkunum.
Allt kom fyrir ekki. Leikarinn
er meö hálsbólgu og kvef.
Sjónvarp
kl. 21.40
Anað út
♦
Onundar-
fjörð
Anaö Ut önundarfjörö heitir
feröaþáttur sem Guörún Guö-
varöardóttir les i þætti Agústu
Björnsdóttur Aöur fyrr á ár-
unum sem útvarpaö er klukk-
an ellefu.
— Þetta er eiginlega fyrsti
hluti af feröasögu i þremur
köflum. Ég hefi áöur lesiö einn
þátt úr þessari sögu i Utvarpiö.
Þaö var frásögn meö yfir-
skriftinni Unaö á Ingjalds-
sandi, sagöi Guörún Guövarö-
ardóttir þegar viö inntum
hana eftir efni frásögunnar.
Ég segi frá landi, fólki og
mannlifi i sveitinni aöallega
þó frá eldri tima, sagöi Guö-
rún enn fremur. M.a. veröur
sagt frá sjóslysunum miklu
áriö 1812 en i þeim þætti sem
nú veröur lesinn er fariö um
fjöröinn frá Mosvöllum Ut á
Guörún Guövaröardóttir
feröagarpur gefur hlustendum
hlutdeild i feröaánægjunni.
Ingjaldssand. Guörún Guö-
varöardóttir hefur nær árlega
gengiö um Vestfiröi, oftsinnis i
ferö meö Asu Ottesen sem
einnig var meö henni i ferðinni
til Onundarf jaröar áriö 1974 og
Guörún notar sem uppistööu i
frásögnina.
Útvarp
%/!# kl. 11 -OO: