Þjóðviljinn - 28.07.1982, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 28.07.1982, Blaðsíða 2
2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 28. júll 1982. viðtalið Akkordeon er ekki neinn kynblendingur segir Jon Faukstad harmonikku- leikari frá Noregi A dögunum leit hér viö á Þjóö- viljanum Jon nokkur Faukstad kennari viö norska tónlistarhá- skólann i Osló, hann hefur ver- iö á hljómleikaferöalagi hér- lendis og haldiö fimm hljóm- leika I Reykjavik og úti á lands- byggöinni, viö nokkuö góöar undirtektir. Jon var ekki alls kostar ánægöur meö viötal sem birtist Viö Karl Jónatansson, formann Landssambands harmonikkuunnenda, þar sem hann fer ófögrum oröum um nýja tegund af harmonikkum, svonefnt akkordeon, og vildi koma á framfæri nokkrum leiö- réttingum. „Fyrstu harmonikkurnar höföu bara tvo bassahljóma og hvitu nóturnar á pianói og gátu þar af leiöandi bara spilaö eina tóntegund. Út frá þessari fyrstu útgáfu af harmonikkunni hafa siöan þróast margar útgáfur sem leitt hafa til harmonikkunnar eins og viö þekkjum hana i dag. Þaö sem hefur gerst á þessu þróunar- ferli, er aö diskantinn, eöa hægri handar boröiö hefur þró- ast frá þvi aö spila bara eina tóntegund uppi aö geta spilað allar tóntegundir, krómatiskt, eins og pianó. Bassinn hefur þróast frá þvi að spila bara eina tóntegund yfir i aö spila allar tóntegundir i dúr og moll, til aö geta staöist kröfurnar frá hægri hendinni.” Þýöir þetta aö harmonikku- leikarar séu aö leggja sig meira eftir „alvarlegri” tónlist? „Þaö, hversu létt er aö leika undir á bassann, er eflaust ein meginástæöan fyrir vinsældum harmonikkunnar sem alþýöu- hljóöfæris. Þróunin hefur hins vegar veriö i þá átt á þessari öld, aö harmonikkuleikarar hafa viljað leika alvarlegri konserttónlist auk hinnar hefö- bundnu harmonikkutónlistar og þá hafa þeir alltaf lent I vandræöum meö bassann, þvi allt sem vikur frá bassa hinnar heföbundnu harmonikkutónlist- ar skapar vanda. Sem dæmi má nefna aö margir harmonikku- leikarar hafa reynt aö spila Tokkötu og fúgu eftir J.S. Bach en þeir hafa aldrei getaö spilaö þaö lýtalaust vegna takmark- ana bassans. Þvi hefur þróunin fætt af sér akkordeonið, sem er harmonikka sem bætt hefur veriö viö melódiubassa, svo hægt sé aö spila klassiska tónlist á harmonikkuna, auk hinnar heföbundnu harmonikkutónlist- ar. Melódiubassinn er sumsé eingöngu viöbót viö hljóöfæriö og eykur möguleika þess en tak- markar ekki notkun þess til hefðbundins harmonikkuleiks á nokkurn hátt.” „Karl heldur þvi fram aö þaö sé einungis hægt aö spila miö- aldatónlist á þetta hljóöfæri. Hvaö er til i þvi? Jon Faukstad kennari og harmonikkuleikari frá Noregi. Hann er doktor I tónvisindum og hefur gefiö út bók um hlutvcrk harmonikk- unnar i norskri alþýöutónlist. „Fullyröingin um aö það sé einungis hægt aö spila miöalda- tónlist á þessa tegund harmonikku er alröng og ég hef aldrei spilaö slika tónlist. Hins vegar hef ég spilað tónlist frá nær öllum öörum timabilum á hljóöfærið. Þaö er mikilvægt aö þaö komi fram hér aö þaö er samið mikiö af tónlist fyrir þetta hljóðfæri, sem krefst hvoru tveggja bassategund- anna. Auk þess er aö hluta til hægt aö nota melódiubassa i verkum sem eru skrifuð fyrir standardbassa.” Er kennt á þetta hljóöfæri i Noregi? „Já. I Skandinaviu og annars staöar f heiminum þar sem kennt er á þetta hljóöfæri af læröu tónlistarfólki, er þaö að veröa æ algengara að láta byrjendur læra fyrst að spila melódiubassa og siðan standardbassa eftir 2—3 ár og hefur sú aöferö gefiö mjög góöa raun. Þaö er rétt aö þaö komi fram að i Noregi er oröiö drag- spil notað yfir hljóöfæri sem eru af þessari uppbyggingu og þessa nýju harmonikku köllum viö „akkordeon” til aö aögreina hana frá heföbundinni harmonikku, en þó er um sama hljóöfæriö aö ræöa i öllum höf- uðatriðum, akkordeon hefur melódiubassann aö auki.” Eitthvaö sem þú vilt segja aö lokum Jon? „Engum ætti aö vera þaö hagsmunamál aö láta harmonikkuna staöna innan heföbundinnar harmonikkutón- listar, þegar hljóöfærið hefur upp á svo miklu meiri möguleika aö bjóöa. Harmonikkuleikarar eru jafn- hæfir öörum hljóöfæraleikurum og eiga þvi aö hafa sömu mögu- leika og aðrir, en ekki dæmast til aö spila bara eina tegund tón- listar. Akkordeon getur likst orgeli á margan hátt en það býður einnig upp á marga möguleika fyrir utan sviö orgelsins. Þaö er álika að segja aö orgel sé betra hljóðfæri en akkordeon og að segja aö fiöla sé betra hljóöfæri en trompet.” . —áþj. Ég er aö lesa um framgangsrikan mann f (^Hvaöerþað? J í Þaö er sá, sem stigur upp ur . ... fátæklegri vöggu og leggst I rfkmannlega likkistu Rugl dagsins Og þú líka sonur minn Brútus!! Kristileg sjónvarpsmynda- gerös.f. Tökum efni og færum yfir á beta og VHS myndbönd, höf- um fullkominn tækjabúnaö svo sem þriggja lampa myndavél og tækjasamstæöu til aö klippa til myndefniö. Uppl. i sima 11777 milli 5 og 7 siödegis. (smáaugl. i DV) Hrakspár um endalok jaröar Viö erum enn viö sama hey- garöshorniö, og leitum á spjöldum sögunnar aö hrak- spám um endalok jaröar. Hrakspáin að þessu sinni er frá Bretlandi, og er hún frá 17. öld. Þaö var árið 1665, aö siöasta hrina Svarta dauðans gekk yf- ir Lundúnaborg. Og þaö má nærri geta, hvort þaö hafi ekki verið auövelt fyrir fólk aö leggja trúnaö á heimsenda- spár, þegar hundruðir manna féllu fyrir plágunni dag hvern. Og þvi var þaö, þegar Solomon Eccles, kvekari og spámaöur, gekk inn i Kirkju Heilagrar Mariu i Aldermanbury meöan á sunnudagsguösþjónustunni stóö, iklæddur geitarskinni einu fata og meö fat meö brennandi kolum á höfðinu, hrópandi hrakspá um endalok jaröar og að þess vegna skyldu allir iðrast — já, þá lagði fólk viö hlustir. Hann leiddi kirkjugesti út úr kirkjunni og aö stórri gröf, sem var full af látnum fórnar- lömbum plágunnar, og krafð- ist iörunar enn á ný. Næstu vikurnar sást Solo- mon iðulega hér og þar i Lundúnaborg, predikandi sannfæringu sina um þaö aö dómsdagur væri i nánd. Fólk lagði trúnaö á orö hans, og margir kváöust hafa orðið fyrir viðlika vitrun um dóms- dag og Solomon. Aö endingu var hann þó tekinn höndum og múgæsingin rénaöi. Aö likindum hefur Solomon Eccles fylgt stofnanda kvek- arahreyfingarinnar, George Fox, til Vestur-India, a.m.k. herma heimildir, aö þar hafi næst heyrst til hans, þar sem hann æsti blakka þræla til uppreisna og óeiröa meö dómsdagssögunum. Af þeim sökum var honum komiö á skipsfjöl og sendur til Eng- lands á nýjan leik, og þar dó hann nokkrum árum siðar. —jsj. Víðsjá — víðþjó? Videó er aö veröa allra manna gagn á Islandi, a.m.k. i Breiöholtinu, ef marka má DV., Málverndunarmenn hafa setiö á rökstólum og reynt aö finna nýyröi sem geti komiö i staö ónefnisins videó. Hallast margir aö oröinu viösjá sem heppilegu oröi fyrir þetta fyr- irbæri en einn velunnari blaösins taldi heppilegast að kalla þaö viöþjó og sendi þessa skýringarmynd meö og þarf ekki aö fara um hana frekari oröum.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.