Þjóðviljinn - 13.08.1982, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 13.08.1982, Blaðsíða 7
Föstudagur 13. ágúst 1982 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 7 Rangar áherslur í kröfugerð tefja fyrir lausn Palestínuvandans: Hugleiðíng um möguleika varanlegrar lausnar Tilveran sem viö lifum i er máluö fleiri litum en svörtum og livitum. Sem betur fer. Þvi er þaö svo að það er erfiðara en ætla mætti aö taka afdráttar- lausa alstööu til ýntissa hluta er fyrir koma og eru þess eðlis aö i fljótu bragði virðast þeir vcra óskapnaður sem beint liggur við að fordæma. Þannig eru t.d. aðgeröir israeiska hersins siðustu mánuöi. Innrás- in i Libanon verður náttúrlega aldrci lóttlætt eða varin að nokkru gagni en óneitanlega l'lækir það dæmið að gyðingar ciga sér lika málstað sem útaf fyrirsig er engu ómerkilegri en málstaður Falestinumanna. Þessar staöreyndir eru kveikjan að þeim hugleiðingum um möguleika á varanlegri lausn íyrir botni Miðjaröarhaí's sem Svente Nycander birti i Dagens Nyheter ntánudaginn 9, ágúst. — Sú pólitik sem stjórn isra- els rekur er bein ógnun viö til- veru landsins. i kjöllar þess sem gerst helur siöustu mánuði er þrengt aö israel úr öllum áttum. Þjóðernisvakning Pal- estinumanna i grannlöndum israels, endurskoöun afstöö- unnar lil israels á Vestur- löndum og endalok vinskapar við Kgyptaland eru nokkur dæmi um þær ógnir sem steöja að israel eltir innrásina i Liban- on. Eftir aö hala oröiö vitni af þvi sem gerst heíur i Libanon siöustu mánuöi hlýlur sú spurn- ingað vaknahvaö umheimurinn geti gert til þess aö hindra enn lrekari hörmungar lyrir botni Miðjarðarhals. i þeim tillögum sem fram hala komiö er venju- lega gengiö útl'rá þremur aöal- atriðum. í fyrsta lagi veröa Israelsmenn að hverfa frá Libanon tafarlaust og skilyröis- laust. i ööru lagi veröur aö viðurkenna PLO sem lulltrúa palestinsku þjóöarinnar. i þriðja lagi veröur aö tryggja palestinsku þjóöinni landsvæöi og fullveldi. Þessi þriggja púnkta áællun er að minu mati ekki vænleg til árangurs. ísraelar veröa aö hverfa frá Libanon. Auövitaö. En setja fram þessa kröfu án samhengis viö aöra þætti vandamálsins gengur ekki. Þaö er i raun krafa um aö óbreytt ástand haldist i Libanon. Þaö vill oft gleymast aö Libanir eru lika þjóð, — ekki siður en Palestinumenn eöa Israels- menn. Libanir eiga rétt á sinu landi óháðu og fullvalda ekki siður en aðrar þjóöir. Palestinu- menn hafa óumdeilanlegan rétt til lands og rikis i Palestínu en þennan rétt hala þeir ekki i Libanon. Eriöur i Libanon næst ekki fyrr en allir óviökomandi hafa yfirgeliö landiö, fsraels- menn, Sýrlendingar og Palest- inumenn. Það að staöhæla aö íuilvalda riki Palestinumanna sé ófrá- vikjanlegt skilyröi fyrir lriöi i Miö-Austurlöndum er aö minu mati valasamt. Þaö er aö leggja áherslur á vitlausa staöi og getur beinlinis hindraö aö lausn náist. Staðreynd er að margar þjóðir sem hala mun skýrari þjóðerniseinkenni en Palestinu- menn hata ekkert land og ekkert riki en liía þo án blóösút- hellinga. Þaöaö einblina á sjálf- stætt riki Paleslinumanna sem einu hugsanlegu lausnma er hreint tæknilega séö rangt og til þess eins falliö aö útiloka aörar lausnir sem gætu reynsl happa- drýgri. Sem valkostur viö þessa þriggja púnkta áætlun eru þær hugmyndir sem lram hafa komiö um l'riö sem grund- vallaðist á tiltölulega hæglara alhliða aögeröum. Dæmi um þessar hugmyndir er aö finna i friöarsamningunum milli Eg- yptalands, Sýrlands og Israel sem þau geröu aö loknu Yom Kippur striöinu 1973. Þar er aö finna ákvæði um aögerðir og vissar tilslakanir ísraels sem gætu reynsl góö byrjun á leiö- inni til varanlegrar lausnir á vandamálum Palestinumanna. Skýrasl hala þó þessar hug- myndir veriö mótaöar i Camp David samkomulaginu. A1 þvi samkomulagi hefur lika hlolist áþreilanlegur árangur i átt til lriðar. Að þvi leyti heiur Camp Dávid samkomulagiö algjöra sérstöðu i 35 ára styrjaldarsögu Mið-Austurlanda. Þaöer skoöun min aö meö þvi aö viröa Camp David samkomulagiö og vinna ái'ram meö þær hugmyndir sem þar koma l'ram, megi linna lausn á Palestinuvandamálinu. 1 þriggjapunkta áætluninni sem áöur er geliö er gengiö út- Lausn Palestinuvandainálsiiis hggur f Camp David samkoinulag- inu, segir Svante Nycander i grein sinni. frá þvi aö fyrirhugaö riki Palestinumanna skuli risa á Gazasvæöinu og Vesturbakka Jórdan. utilokaö er aö þetta landsvæði geti rúmaö þær þrjár oghálfu miljón Paleslínumanna sem ætlaö er aö eiga þar heím- kynni. Sömuleiöis er útilokaö aö ísrael láli al' hendi lrekara land. Israel er mjög litiö land. Þaö eruhinsvegar ekki grannlöndin. El' til þess kæmi, — væntanle^a ei'tir langa þróun, aö upp risi riki Palestinumanna veröur þaö ekki gert án þess aö Arabalönd- in gefi landsvæöi til þess rikis. Sérslaklega varöar þetta Egyplaland og Sýrland. Full ástæða er til aö efast um hvort sú sljórn sem nú situr i israel hati raunverulegan áhuga á friöi. Um þetta vitna aölarirnar i Libanon. Eins er upplýsl aö á diplómaliska sviö- inu hala israelsmenn beitt öllum ráöum til þess aö koma i veg l'yrir aö PLO viöurkenni israelsriki. Þeir sem i dag ráöa israel, viröasl vera menn sem ógnir siöustu ára og áratuga hafa gert blinda á aörar lausnir en þær sem felasl i ofbeldi. A sama tima og slik stjórn situr i israel situr i Bandarikj- unum stjórn sem aö þvi er virö- ist er að mestu áhugalaus um aö hörmungunum i Miö-Austur- löndum linni. Þær yfirlýsmgar sem komiö hala l'rá stjórn Bandarikjanna ef'tir innrásina i Libanon er ekki hægt aö taka a 1- varlega. Oskir og kröfur Reagans til lsraelsmanna um vopnahlé eru ómerkileg sibylja. í innrásinni i Libanon var beitt nýjustu bandariskum vopnum, — innrásin var aö öllum lik- indum gerö meö bandarisku samþykki og auövilaö gelur l'or- seti Bandarikjanna halt meiri áhrif á israel en látiö hel'ur veriö i veöri vaka. Meö örlililli einlöldun má segja að israelska þjóöin þrái og þarlnist varanlegs friöar. Þaö gera i raun allar þjóöir i Miö- Austurlönduin. Þaö sem i dag er stærsta hindrunin l'yrir l'riöi er aö þaö l'er saman aö Menachem Begin er lorsætisráöherra i lsrael og lionald Reagan situr á lorselastóli i Bandarikjunum. Reagan hefur lengst af verið hátt skrifaður meðal ihaldssinnaðs bandarisks guðs- fólks. Kichard Viguerie ritstjóri „Conservative Digest” sem sakar Reagan um svik við hugsjónina. „Hreinræktaðir” h ægrimenn snúa baki við Reagan Ronald Reagan er sem kunnugt er einn sérdeilis hægrisinnaður og ihaldssamur forseti. Til þess að finna forseta i Bandarikjunum sambærilegan Reagan i þessum efnum þarf að fara 50 ár aftur i timann. Hugsanlegt er að Hoover forseti sem var fyrirrennari Roosevelts hafi i sinu embætti verið jafn „upplýstur maður og viðsýnn” og Reagan. Þó svo að Reagan sé svo hægrisinnaöur sem raun ber vitni þýðir þaö ekki að ekki sé hægt að ganga enn lengra i þá átt. Nú er svo komið i Bandarikjunum að Reagan forseti er gagnrýndur úr báðum áttum, — frá hægri og vinstri. Fyrir nokkru var hér i blaðinu gerð lítilsháttar grein fyrir þeirri gagnrýni sem Reagan hefur sætt frá vinstri og virtist sú gagnrýni á margan hátt vel grunduð. Sú gagnrýni sem Rea- gan hefur nýverið sætt frá hægri er merkilegt nokk að minnsta kosti jafn áberandi f bandarisk- um fjölmiðlum þessa dagana og sú gagnrýni sem hefur komið frá demókrötum og við freistumst til að kalla vinstri gagnrýni. Hægrigagnrýnin á Reagan for- seta kemur aðallega frá ýmsum undirdeildum samtaka sem nefn- ast „Moral Majority”. Það var kannski fyrst og fremst fyrir skeleggan stuðning þessara sam- taka að Reagan bar sigurorð af Carter i siðustu forsetakosning- um. Einsog nafnið bendir til hvila þessi samtök að hluta til á sið- fræðilegum grunni. Allar þær kenningar innan kristinnar kirkju sem ganga lengst i vandlætingu og siðgæðisofstæki hafa þessi samtök tekið upp og gert að sin- um. Hið rétta liferni sem „Moral Majority” berst fyrir minnir á það lifsform sem haft var i heiðri á nokkrum heimilum enskra smáborgara i lok siðustu aldar og stundum er kennt við Viktoriu drottningu. Iðandi og safarikt mannlif sem sé. En „Moral Majority” er ekki einungis siðbúnir móralskir sendiboðar Viktoriu drottningar. Sá kjarni, sem þessi samtök hvila að mestu leyti á, eru dæmigerðar hugmyndir smáborgara. Einsog fyrr segir á þetta við um trúmál og siðferðismál, en jafnframt um félagsmál og efnahagsmál. Við- horf „Moral Majority” i efna- hagsmálum afhjúpar smáborg- ara- og millistéttareðli samtak- anna. I málflutningi „Moral Ma- jority” er það einkum þrennt sem er skaðlegt i amerisku efnahags- lifi, — i fyrsta lagi, skattar og rik- isafskipti, — i öðru lagi verka- lýösfélög, — i þriðja lagi stórkapi- talistar frá norðausturfylkjum Bandarikjanna. 1 nýútkomnu eintaki af „Con- servative Digest” sem er óopin- bert málgagn „Moral Majority” er Reagan forseta gefið að sök að hafa brugðist á öllum þessum sviðum. Sem kunnugt er var halli á fjárlögum Reagans á siðasta ári meiri en áður hefur þekkst i Bandarikjunum. Þessi halli staf- aði fyrst og fremst af auknum vigbúnaði. Til þess að reyna að ná jafnvægi i fjármálum rikisins hefur Reagan nú lagt til að skatt- ar verði hækkaðir sem nemur tæpum hundrað milljörðum doll- ara. Þetta telur „Moral Major- ity” vera hrein og klár svik við þau loforð sem gefin voru af Rea- ■gan i kosningabaráttunni. Annað sem hinir hreinræktuðu hægrimenn telja Reagan til for- áttu er að hann hefur i æ rikara mæli leitað ráöa hjá „bara hverj- um sem er”. Þar eiga hægri- mennirnir við talsmenn og leið- toga launþegasamtaka en þó sér- staklega og sér i lagi stórkapital- ista frá austurströndinni. Að und- anskildum frjálslyndum mennta- mönnum er þessi manntegund sú spilltasta og hættulegasta sem völ er á. Þarna koma vel i ljós ein- kenni þeirra hugmynda sem allt- af hafa fylgt smáborgurum (— i gamla daga skilgreind sem sú stétt sem á framleiðslutæki en arðrænir ekki). Þessar hugmynd- ir einkennast af staðfestu og þröngsýni i siðferðismálum og aðgætni og afturhaldssemi i fjár- málum. Reagan forseti á ekki lengur vísan stuðning þeirra sem best reyndust honum i sfðustu kosn- um, — þ.e. „Moral Majority” og svipaðra afturhaldssamtaka. Sá veruleiki sem Reagan þarf að glima við sem forseti Bandarikj- anna hefur sýnt að það getur lika verið erfitt fyrir valdamann að láta hugsjónir afturhaldssinnaðra smáborgara rætast, — ekki siður en hugsjónir framfarasinnaðs verkalýðs. Hvaö sem það er nú. LOKSINS! Nýja 33 sn. breiöskífan meö Tíbrá er komin í næstu hljómplötuverslun. Ath.: Platan kostar aðeins 165 kr. Heildsala — dreifing: Dolbít sf„ Akranesi. Sími 93-2735

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.