Þjóðviljinn - 08.01.1983, Side 2

2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 8. - 9. janúar 1983
skráargatiö
íþróttamaður
ársins var útnefndur við hátíðlega
viðhöfn í gær en það eru
íþróttafréttaritarar sem kjósa um
hann. Kosningin var vitanlega af-
staðin svo að vitað var í þeirra hóp
hver yrði valinn. Það hefur hins
vegar verið þegjandi samkomulag
um að láta það ekki vitnast fyrr en
athöfnin væri afstaðin og búið væri
að birta úrslitin formlega. Þetta ó-
skráðasiðalögmál hafðiSigmundur
O. Steinarsson, sem sér um íþrótt-
afréttir í D&V, að engu í gær þegar
hann birti úrslitin fyrirfram. Eru nú
hinir íþróttafréttaritararnir æfa-
reiðir og er jafnvel talið líklegt að
þetta verði í síðasta skipti sem út-
nefndur verður íþróttamaður árs-
ins með þessum hætti og Samtök
íþróttafréttaritara splundrist.
A.m.k. þykir þetta ekki drengileg
framkoma og enn síður íþrótta-
mannsleg.
Þœr
fáu hræður sem fylgdust með af-
greiðslu fjárhagsáætlunar Reykja-
víkurborgar á næturfundi aðfarar-
Silja: Tímaritsstjóri MM
nótt föstudags voru sammála um
það að skemmtilegustu ræðuna þar
hefði flutt Magdalena Schram, full-
trúi Kvennaframboðsins. Hún
ræddi einkum kaup borgarinnar á
gervigrasi, sem knattspyrnumenn
eiga að æfa sig á, og dró fulltrúa
Sjálfstæðisflokksins sem því voru
hlynntir sundur og saman í háði.
Sagði hún m.a. að kaupin á þessu
grasi yrðu sennilega til þess að
landsliðið í knattspyrnu yrði
endanlega úr leik sem gjaldgengur
aðili á alþjóðavettvangi. Ekki mun
Magdalena með öllu ókunn knatt-
spyrnumálum - enda úr þannig
fjölskyldu. Reyndar kallaði hún
grasið ekki gervigras heldur plast-
gras. Undir ræðu hennar nikkaði
Albert Guðmundsson til samþykk-
is öllu sem hún sagði!
Konur
gera sig gildandi á æ fleiri vígvöll-
um. Þorleifur Hauksson lét nýlega
af störfum sem útgáfustjóri og rit-
stjóri Máls og menningar. En hann
hefur nú tekið við sendikennara-
stöðu í Svíþjóð. í hans stað koma
tvær konur. Þuríður Baxter verður
útgáfustjóri en Silja Aðal-
steinsdóttir ritstjóri Tímarits Máls
og menningar. Meðritsjóri þeirrar
síðarnefndu verður Vésteinn
Lúðvíksson rithöfundur.
/
I
óveðrinu s.l. miðvikudag vakti það
athygli að í útvarpinu kom tilkynn-
ing um að Strætisvagnar Reykja-
víkur væru nú hættir akstri á öllum
leiðum. Ekki hafði sú tilkynning
fyrr verið þirt en önnur kom frá
Strætisvögnum Kópavogs þar sem
tilkynnt var að ekið væri skv. áæti-
un á öllum leiðum í Kópavogi. Þeir
aka nefnilega á Ikarus-vögnum
þar.
Nœrmynd
heitir einn af þáttum Helgarpósts-
ins og hefur verið leitast þar við að
varpa ljósi á þekkta menn. f
blaðinu í gær er nærmynd af Jó-
hannesi Nordal seðlabankastjóra
og önnur eins lofgerðarrolla um
annan mann hefur vart sést. Hann
er sagður „leiftrandi gáfaður, hug-
sjónamaður, ofurhugi, ljón helvíti
greindur, þekking hans yfir-
gripsmikil, duglegur, afkasta-
mikill, þægilegur í samvinnu, ham-
hleypa til verka, alltaf að miðla, á
auðvelt með að láta aðra vinna
fyrir sig, höfðinglegur karakter,
veglyndur, sjaldnast að flýta sér,
að jafnaði Ijúfur í samskiptum,
með skothelda röksemdafærslu,
les mönnum pistilinn í föðurlegum
umvöndunartón, tekur fólk með
trompi og sjarma, miðpunkturinn í
hverjum selskap, hefur góðan
húmor, gott skáld í góðra vina hóp,
konum þykir hann sætur, nýtur
mikillar virðingar og trausts er-
lendis, vílar ekki fyrir sér að ráðast
á garðinn þar sem hann er hæstur,
sá íslendingur sem er einna mest
virtur erlendis, sendiherra númer
eitt í hvaða krísu sem væri, ekki
frekur, ágætur samningamaður,
Þuríður: Útgáfustjóri MM
mikill reglumaður, gerir sér engar
grillur um sjálfan sig, hann lýgur
ekki, aðgengilegri og mýkri maður
en almennt er talið, hinn sterki
maður í íslensku efnahagslífi, alltaf
samkvæmur sjálfum sér, kjark-
aður, mjög sannfærandi í mál-
flutningi, maður sátta og samkom-
ulags, kann list þess mögulega,
með næmt pólitíkst nef, eins og ríki
í ríkinu, fer á kostum í hagfræði,
afbragð annarra manna, einstak-
lega Ijúfur og hlýr maður í viðkynn-
ingu, Hann Jóhannes er góður
maður....“ Svo er bara einni spurn-
ingu ósvarað. Hver er Jóhannes
Nordal?
Það
er margt skrýtið í kýrhausnum. í
óveðrinu í Reykjavík á þriðjudag-
inn voru flest börn og kennarar
mætt í einn skólann kl. 8 áður en
óveðrið skall á. í stað þess að
kenna út skólatímann og halda
bönum í öruggu skjóli var ákveðið
Arnór: Kennir nú lögreglunni að
ganga taktinn
að rjúfa kennslu kl. 10 - og senda
börnin heim. Þá var óveðrið ein-
mitt í sínum versta ham.
Ekki
er það algengt beint að íslendingar
gerist hermenn en nú er nýbúið að
skipa einn slíkan í embætti
aðstoðaryfirlögregluþjóns í
Reykjavík. Hann heitir Arnór Sig-
urjónsson og var herfræðingur og
liðsforingi í norska hernum til
skamms tíma. Nú kennir hann ís-
lensku lögreglunni að ganga í takt.
En hvað kom til að þessi ungi
maður lagði hermennsku fyrir sig?
Hann segir frá því í blaðaviðtali í
gær. Hugmyndin varð til í eldhús-
inu hjá Jóni Baldvin Hannibalssyni
á ísafirði árið 1974. Aðrir viðstadd-
ir voru Styrmir Gunnarsson rit-
stjóri Morgunblaðsins, Einar Kr.
Guðfinnsson, núverandi vara-
þingmaður Sjálfstæðisflokksins,
nú og svo auðvitað Bryndís
Schram.
Sérkennileg
meirihlutamyndun átti sér stað í
borgarráði í Reykjavík á fimmtu-
dag. Þá samþykkti borgarráð að
Magdalena: Flutti skemmtilegustu
ræðuna
veita Landsvirkjun bakábyrgð
vegna lántöku í japönskum yenum.
Samþykktina gerðu Sigurjón Pét-
ursson, Markús Antonsson og
Magnús L. Sveinsson en á móti
voru Guðrún Jónsdóttir og Albert
Guðmundsson.
Skömmu £
áður en gægjari varð að líma fyrir
skráargatið vegna útkomu blaðsins
hringdi til hans maður úr Norður-
landskjördæmi vestra og sagði
honum þau tíðindi að Eyjólfur
Konráð Jónsson og Jón Asbergs-
son væru nú að þreifa fyrir sér með
sérframboð á móti Pálma Jónssyni
og stuðningsliði ríkisstjórnarinnar
innan Sjálfstæðisflokksins.
Þrír
forstjórar Bæjarútgerðar Reykja-
víkur fá hver um sig bílastyrk sem
nemur 1000 kílómetra akstri á
mánuði. í borgarstjórn var bent á
að þetta væri nú nokkuð ríflegt, -
t.a.m. kæmust þessir ágætu herra-
menn næstum hringveginn í mán-
uði hverjum á kostnað BÚR.
Ragnar Júlíusson, sein er
reikningsmeistari hinn mesti og
formaður stjórnar BÚR, var ekki
lengi að slá máli á hlunnindin. Með
bílastyrknum komast forstjórarnir
nefnilega 8 sinnum hringveginn á
ári hverju og einu sinni hálfa leið!
Vinstri
meirihlutinn er úti að aka, - það
vissi ég, en að það væri svona dýrt,
það vissi ég ekki, eru orð, sem nú-
verandi borgarstjóri lét falla fyrir
ári síðan þegar hann í minnihluta
lagði til að bílakostnaður borgar-
innar yrði lækkaður. Var Davíð
minntur á þessi orð í borgarstjórn í
fyrrinótt um leið og honum var
bent á að nú væri hann úti að aka
íyrir 16 miljónir króna á árinu!
Hver verður
lyga-laupur
mán-
aðarins?
Lygasagan féll niöur um áramótahelgina en eftir var aö útnefna
lygalaup desembermánaöar. Hann er enginn annar en
Hraðfari en saga hans Hálendisferð birtist helgina 18.-19.
desember. Og nú hefjum viö enn eina hringferö í janúarmánuöi
og þeir sem fá sögur eftir sig í þeim mánuöi keppa um titilinn
Lygalaupur janúarmánaðar. Öllum er frjálst aö senda
lygasögu til blaðsins en æskilegt er þó aö þær séu ekki lengri
en 1-2 vélritaðarsíður. SendistÞjóöviljanum, Síöumúla6,
Rvík, c/o Guöjón Friðriksson, trúnaöarmál. Sagan sem nú
birtist heitir Hosíló frá Hæli og er eftir Háværan á miöju gólfi:
Hosíló frá
Hœli
Morgunútvarpið í Marokkó
var ekkert miðað við það sem
heima gerðist. Heima sagði frá
nýjungum, svo sem því hvernig
hægt væri að raka sig og rista
brauð samtímis. Þess háttar
uppátæki glöddu mig meðan ég
var enn við líffræðistörf heima í
Breiðafirði. Og þá dreymdi rnig
auk þess aldrei um konuna.
En þarna var ég staddur í
Marrakesh á vegum Fastasjóðs
Búnaðarsambands Suður-
Breiðfirðinga og Kaupfélags-
ins. Til stóð að selja Marokkó-
mönnum þara úr Breiðafirði og
rækta þar ytra. Daginn áður-
hafði ég afhent forsetanum,
Seyni Kountch, skriflegt erind-
isbréf þessara aðila auk bless-
unarorða Vigdísar Finnboga-
dóttur. Bréfið afhentist forset-
anum með milligöngu utanrík-
isráðherrans, Daouda Diallo
með konunglegri viðhöfn. Jafn-
framt tók Seyni Kountch við
heillaskeytum frá Devan Nair,
forseta Singapore, og Bandom-
in, konungi Belgíu, sem báðir
hafa sýnt málinu mikinn áhuga.
Það afbrigði er um ræðir var
ræktað í þar til gerðri krukku og
er gjarnan kallað Hosíló frá
Hæli. Hosíló hafi ég með mér á
leið minni þangað suður en hún
var æði skrykkjótt, 12 dagar í
Svíþjóð, auk þeirra daga sem ég
eyddi á sýningu í Skotlandi,
„The Highland Agricultural
Show of Scotland". (Á þeirri
sýningu flutti ég erindi um ís-
lenskt sauðfé). Þykir mér svo
sem Hosíló muni standa sig úr
þessu. Sjálfur tók ég sótt í Mar-
okkó ogfékk hitaköst. Fyrst var
mér gefið mik'ið Campari en
hliðarverkanir reyndust erf-
iðar. Þegar sóttin ágerðist
stökktu þeir á mig Jesúítadufti,
en nú dugði lítið annað en anta-
bus. Oft má lyf af eitri brugga!
Ætlunin var að láta þara æxl-
ast í kerjum og nota til þess
sólarorku. Gróska reyndist
geysimikil og varð mikið úr hrá-
efninu. Ætlunin var síðan að
vinna matvæli úr þaranum og
flytja Bastarðaflutningi á tengi-
vögnum. Allt gekk þetta eftir
áætlunum og keyptu Svíar mest
af þessu heilsufæði auk Ind-
verja. Síðan var komið upp um-
töluðu járnbrautaneti til
norðurs og suðurs. Það spann-
aði Asíu og Afríku auk Evrópu.
Nú var svo komið að fyrir-
tækið var orðið risafjöldþjóða-
fyrirtæki og hafði í það mörgu að
snúast, barst nafn þjóðar vorrar
víða. Það fór þó svo að síðustu,
að náttúruvemdarsamtök efndu
til mótmæla gegn fyrirtæk-
inu. Þeir sprengdu upp hengi-
brúna yfir Gíbraltar sem var eitt
mesta þrekvirki mannsins síðan
Súmerar fundu upp hjólið.
(Haldið er að „Færeyski-
andspyrnuhópurinn" hafi verið
þar að verki). Þetta slys minnti
á slysið við Ashtabula gljúfur í
Ohio fylki, rétt fyrir aldamótin,
en stærðarmunurinn var samt
hlægilegur. Vitanlega flúði ég
gjaldþrotið.
Nú er ég kominn til Pardúst-
an með Hosíló, en ég átti ekki
antabus til margra ára. Þorps-
búar vitna til mín sem drukkna
listamannsins sem teiknar fólk
á servíettur. Hér gerist lítið, ég
gæli við Hosíló á kvöldin og
raula gjarnan vísuhnoð:
Eru hérna hosa mín,
öllum byggðum fjarri.
Loga brúnaljósin þín,
logum öðrum skœrri.
Hávær á miðju gólfi.