Þjóðviljinn - 26.01.1983, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 26. janúar 1983 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7
: ..

Hjónin Gunnsteinn Höskuldsson (t.v.) og Glynnis Duffin f húsi sínu ásamt Óla Rafni Sigurðssyni sem
bjargaði Glynnis út um glugga. Ljósm. cik.
Húsið tútnaði út og
leit út eins og tunna
Ung hjón bjuggu í Aðalstræti 77
(Kristjánsborg), 77 áragömlu
timburhúsi, sem varð fyrir
flóðinu miðju og er gjörónýtt þó
að það standi enn uppi. Þau
heitaGunnsteinn Höskuldsson
og Glynnis Duffin frá Nýja
Sjálandi.
Hún var stödd á neðri hæð húss-
ins þegar flóðið skail á og var bjarg-
að lítið meiddri út um glugga af
þeim Óla Rafni Sigurðssyni og
Barða Sæmundssyni. Glynnis er
komin af maórum, frumbyggjum
Nýja Sjálands. Hún kom hingað
upphaflega sem fiskvinnslustúlka.
Við hittum þau hjón að máli þar
sem þau voru að kanna skemmdir á
húsi sínu á mánudag og ennfremur
hittum við að máli Óla Rafn sem
bjargaði Glynnis út um gluggann.
Við báðum þau að segja frá.
Þau sögðu að sjónarvottar hefðu
sagt svo frá, að þegar flóðbylgjan
skall á húsinu hefði það gjörsam-
lega horfið meðan hún fór yfir, og
síðan hefði húsið allt tútnað út og
litið út eins og tunna þar til gluggar
létu undan og fóru út. Um leið og
vatnið tók að sjatna jafnaði húsið
sig. Kristjánsborg er vel byggt hús
upphaflega, með voldugum uppi-
stöðuviðum, og fór því ekki með
flóðinu eins og húsin tvö við
hliðina.
Glynnis: Ég var að tala í síma í
vesturenda hússins þegar ég varð
vör við flóðið, fleygði frá mér sím-
anurn og hljóp inn í horn í austur-
endanum, en þar voru tveir veggir
á milli mín og hliðarinnar sem
flóðið skall á. Á miðri leið skall
bylgjan á húsinu og einhvern veg-
inn kornst ég inn í hornið og
klemmdist þar inni. Einhvern veg-
inn tókst mér svo að krafla mig út
að glugganum sem er þar rétt hjá,
og þar sást til mín.
Óli Rafn: Ég var með fyrstu
mönnum á vettvang, var akandi á
sjúkrabílnum á staðnum. Fyrst fór
ég að huga að annarri stelpunni úr
Þórðarhúsi sem lá niðri í fjöru, en
þá sáum við Glynnis í glugganum.
Við Barði óðum flóðið upp eftir,
og svo mikill var krapinn að við
óðum upp fyrir mitti áður en við
komumst að húsinu. Þar tókst okk-
ur að ná Glynnis út um glugann en
urðum síðan að skríða með hana á
bakinu niður eftir tilþessaðsökk-
va ekki. Þetta tókst giftusamlega
og vió komum henni á sjúkrahúsið.
Blm.: Varstu ekki hrædd?
Glynnis: Þetta skeði allt svo
snöggt að ég hafði engan tíma til að
hugsa um það. Mér var bara hræði-
lega kalt.
Viðtal við
Glynnis
Duffm sem
lenti í
krapaflóðinu
Glynnis Duffin frá Nýja Sjálandi
var klcnimd úti í horni hússins en
gat krafsað sig út að glugganum og
þaðan var henni bjargað. Hér er
hún í sama glugganum á mánudegi.
Ljósm. eik.
Blnt.: En hvernig líður þér
núna?
Glynnis er létt í lund og segist
vera alveg passleg núna. Hún talar
orðið ágætlega íslensku en bregður
fyrir sig ensku af og til.
Og það er ekki fallegt um að litast
á neðri hæðinni í Kristjánsborg.
Búið er að moka úr húsinu miklu af
snjó en ennþá eru þó miklir klaka-
bunkar á gólfum og í stofunni eru
tvö stærðar björg sem hafa borist
með flóðinu inn í húsið. Allt er
ónýtt. En uppi í risi er eins og ekk-
ert hafi í skorist. Stiginn er af en
þegar búið er að klifra upp er allt í
röð og reglu þar. Uppi eru svefn-
herbergi og þar voru öll föt þeirra
hjóna.
Gunnsteinn segir, að viðbygging
og olíutankur hafi farið með
flóðinu alla leið niður í fjöru, en
það var hvorttveggja fyrir ofan
hús.
Þau segjast tæplega mundu
leggja í það að byggja húsið upp á
ný og svo sé heldur ekki fýsilegt að
búa á slíkunr snjóflóðastað nema
eitthvað verði gert til varnar.
- GFr
Kristjánsborg (Aðalstræti 77) árið 1969. Til hægri við hana eru húsin nr. 79 og 79a, en þau
fóru bæði í flóðinu, enda líklcga ekki eins vel byggð og Kristjánsborg. Ljósm. GFr.
Og hér er mynd tekin af Kristjánsborg eins og hún leit út á mánudag. Ljósm. eik.