Þjóðviljinn - 15.02.1983, Blaðsíða 8

8 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 15. febrúar 1983
Palestínskar flóttamannabúðir í Jórdaníu. Framtíðarheimili palestínsku þjóðarinnar?
Palestínumenn landflótta þjóð
Ofsóknum haldið áfram
í Líbanon og á Vesturbakkanum
Ekkert virðist enn hafa miðað í
samningum um brottflutning er-
lendra herja frá Líbanon. Á meðan
liggur öll önnur viðlcitni til lausnar
deilumála niðri. ísraelsmenn not-
færa sér hinsvegar frestinn til þess
að auka við landnám gyðinga á
vesturbakka árinnar Jórdan auk
þess sem ofsóknum á hendur palest-
ínumönnum er enn haldið áfram í
Líbanon. Almennt er talið að Isra-
elsstjórn sjái sér hag í að tefja lausn
mála eins lengi og unnt er, m.a. til
þess að koma í veg fyrir að friðará-
ætlun sú sem Keagan Bandaríkja-
forseti lagði fram komist á dagskrá.
Helstu skilyrði ísraelsmanna
fyrir brottflutningi þeirra 30.000
hermanna sem þeir hafa haft í Lí-
banon frá því í ágúst sl. er að þeir
nái sérstöku samkomulagi við
stjórn Amins Gemayels er feli m.a.
í sér samstarf í öryggismálum. Þá
hefur ísraelsstjórn sett fram kröfur
um að ísraeiskar hersveitir fái að
vera áfram í austurhluta Líbanons.
Hvorki Líbanonstjórn né Banda-
ríkjamenn, sem hafa haft milli-
göngu um samninga, hafa ljáð máls
á þessum kröfum, á þeim forsend-
um að þær kæmu í veg fyrir að það
meginatriði næði fram að ganga að
tryggja rétt Líbanons sem fullvalda
ríkis og losa það undan erlendri
hersetu.
ísraelar hafa sagt Sýrlendinga
standa í vegi fyrir samkomulagi
með hersetu sinni í Líbanon. Það
er hins vegar öllum ljóst að sjálf-
stæði og fullveldi Líbanons verður
ekki tryggt nema með stuðningi ar-
abaríkja, þar á meðal Saudi-
Arabíu og Sýrlands, og sérstakur
samningur Líbanonstjórnar við ís-
rael um öryggi landanna myndi
koma í veg fyrir að slíkt samkomu-
lag næðist.
Tillögur Reagans
Ljóst er að Bandaríkin hafa á
síðustu mánuðum leitast við að
beita ísraelsstjórn þrýstingi til
eftirgjafar hvað varðar brottflutn-
ing frá Líbanon og landnám á Vest-
urbakkanum. Þeir hafa þó ekki
beitt því vopni sem gæti dugað, en
það er að skrúfa fyrir efnahags- og
hernaðaraðstoðina við fsrael.
Tilögur Reagans um lausn deilu-
mála fyrir botni Miðjarðarhafsins
fólu m.a. í sér, að Palestínumenn
fengju sjálfsstjórn á Vesturbakk-
anum og Gaza-svæðinu í bandalagi
við Jórdaníu. PLO lýsti því yfir á
sínum tíma, að tillögur þessar væru
spor í rétta átt á meðan ísrael hafn-
aði þeim algjörlega. Það mun nú
vera stjórn Begins efst í huga að
koma í veg fyrir að tillögur þessar
komist á dagskrá.
Palestínumenn
ofsóttir í
Líbanon
Á meðan þófið um stöðuna í Lí-
banon stendur yfir berast fregnir
um áframhaldandi ofsóknir á
hendur Palestínumönnum þar.
Nýlega sagði fréttaritari breska
blaðsins Guardian í hafnarborginni
Saida eða Sídon í Líbanon frá því
að falangistar í borginni hefðu nú
nýverið hafið herferð er miðaði að
því að flæma alla Palestínumenn á
brott og væri herferð þessi farin
með sýnilegri velþóknun ísraels-
manna, sem fara með yfirráð á
svæðinu. Fréttaritarinn segir að í
Saida búi um 300 fjölskyldur Pal-
estínumanna. Aðferð falangist-
anna er sú að reka fólkið á brott
með ógnunum. Verði það ekki við
tilmælum er það einfaldlega drepið
af grímuklæddum mönnum. Starfs-
maður alþjóðlegrar hjálparstofn-
unar segir að bankað hafi verið upp
á hjá einni slíkri fjölskyldu að mor-
gni sunnudags 6. febrúar sl. Húsm-
óðirin kom til dyra, og kröfðu hinir
grímuklæddu hana um mann henn-
ar og peninga. Hún afhenti þeim
eigur sínar sem voru 3000 líbönsk
pund og bað þá að hlífa manni sín-
um. Þeir ruddust hins vegar inn og
drógu hann út á götuna þar sem
hann var skotinn.
Fréttaritarinn rekur fleiri slík
dæmi, og segir að markmið þessar-
ar herferðar sé að reka alla íbúa
borgarinnar af palestínskum up-
pruna inn í flóttamannabúðirnar í
Ain-Hilweh, sem eru í hinum músl-
imska hluta borgarinnar, en Palest-
ínumennirnir sem þar hafast við
eiga öryggi sitt gagnvart falangist-
um undir hervörslu fsraelsmanna
sem settu vörð um búðirnar eftir að
fjöldamorðin í Sabra og Chatila
áttu sér stað.
Vesturbakkinn -
fyrirheitið land
Bandaríska vikuritið Time rakti
nýlega hliðstæðar aðgerðir ísaels-
manna á vesturbakka árinnar Jór-
dan, sem ísraelar hertóku í sex
daga stríðinu. í réttarhöldum, sem
nýlega fóru fram í Jaffa vegna
meints yfirgangs ísraelskra her-
manna gagnvart íbúum þar kom
m.a. fram að Rafael Eitan, yfir-
maður ísraelska hersins hafði gefið
fyrirmæli um að handtaka skyldi
alla sem ástæða væri til að ætla að
myndu efna til óeirða eða mótmæla
gegn landnámi gyðinga. Þá boðaði
hann að setja ætti upp sérstakar
„útlagafangabúðir" þar sem grun-
aðir væru hafðir í haldi. Hann
boðaði jafnframt að landnemar
gyðinga skyldu ganga vopnaðir og
grípa til þeirra yrðu þeir fyrir
aðkasti. Skyldi þetta gert öllum ar-
öbum kunnugt. Þegar Eitan bar
vitni fyrir rétti hélt hann því fram
að allt væri þetta lögum sam-
kvæmt. Hann sagði jafnframt að á
embættistíma hans hefðu færri ara-
bar verið reknir frá Vesturbakkan-
um en áður og færri palestínsk
heimili eyðilögð.
Dagblöð í Israel hafa gagnrýnt
framkomu hersins á Vesturbaick-
anum, og Jerusalem Post sagði, að
á Vesturbakkanum væri ísraelsher
ekki beitt til þess að sigrast á óvina-
her, heldur til þess að kúga
óbreytta borgara. „Við slík verk-
efni getur enginn herafli viðhaldið
siðgæðisþreki sínu“, sagði blaðið.
Það er því ljóst, að þótt Ariel
Sharon landvarnaráðherra skipti
um ráðherraembætti vegna
ábyrgðarinnar sem hann ber á
fjöldamorðunum í Sabra og Cha-
tila, þá hefur engin grundvallar-
breyting orðið á afstöðu ísraels-
stjórnar og deilunni fyrir botni
Miðjarðarhafsins. Þar virðast
menn enn búa sig undir frekari
blóðsúthellingar og hin brottrekna
þjóð Palestínumanna virðist nú
varnarlausari en nokkru sini gagn-
vart yfirgangi ísraelsmanna og
bandamanna þeirra.
-ólg.
Réttlæti og syndakvittun?
Sharon úr embætti
hermálaráðherra
ísraelsk rannsóknarnefnd sem
fjallað hcfur um ábyrgð ísraels-
manna á fjöldamorðum í búðum
Palestínumanna í Beirút í fyrra
lagði það til fyrir skömmu, að Ariel
Sharon hermálaráðherra yrði
látinn víkja úr embætti vegna
þeirrar ábyrgðar sem hann beri á
atburðum öðrum ísraelskum ráða-
mönnum fremur. Eftir þóf og átök í
ríkisstjórn Bcgins hefur nú skrýtna
niðurstaða fcngist að Sharon scgi af
sér embætti hermálaráðherra en
verði áfram í ríkisstjórninni.
Sharon hafði sjálfur spyrnt við
fótum og neitað að taka á sig aö
vera einskonar „syndahafur“ í ináli
þessu. Hann hefur að sögn hvatt til
þess í ríkisstjórninni að niðurstöð-
ur rannsóknarnefndarinnar væru
vittar að vettugi. Nefndin komst að
þeirri niðurstöðu, að kristnir fal-
angistar í Líbanon bæru höfuðá-
byrgð á morðunum, en telur með-
sekt Sharons og nokkurra annarra
ísraelskra áhrifamanna og herfor-
ingja ótvíræða.
Viðbrögðin við þessu máli verða
ekki á einn veg. Talsmenn Palest-
ínuaraba hafa að sönnu látið í ljós
ánægju yfir því að Sharon verður
fyrir skelli, en þeir telja að Begin
forsætisráðherra hafi verið hlíft. Á
hinn bóginn má benda á það, að
það er nokkur sigur fyrir ísraelska
stjórnarandstöðu að æðstu menn
ríkis og hers voru látnir standa
reikningsskap gerða sinna með
þeim hætti sem nú hefur orðið.
Mestu skiptir þó, hvort þau tíð-
indi sem nú hafa orðið verða upp-
haf þess að Ariel Sharon sé á
leiðinni út úr stjórnmálum í ísrael.
Sharon hefur verið allra ísraelskra
ráðamanna kappsamastur í land-
ránsstefnu, innrásin í Líbanon er
eitt af mörgum dæmum um þá
stefnu hans að reyna að flæma Pal-
estínumenn sem lengst frá heima-
slóðum, eyðileggja samtök þeirra
og helst ekki viðurkenna að þeir
eigi annarsstaðar heima en handan
við Jórdan. Sharon gekk orðið
næstur á eftir Begin forsætisráð-
Begin og Sharon: hann ætlaði sér í efsta sæti.
herra í ísraelsku valdakerfi og hann sem og allir þeir sem hafa bundið
dró enga dul á það, að hann keppti nokkrar vonir við friðsamlega
að því að komast í efsta sæti. Þessa lausn mála.
þróun hafa margir ísraelar óttast, -ál