Þjóðviljinn - 01.10.1983, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 01.10.1983, Blaðsíða 4
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 1.-2. október 1983 „Heimspeki dauðans“ á sér marga fylgismenn Ástin og óttinn geta talið mönnum trú um allt. Madame de Aulnoy Fyrir fjórum árum síðan kom út bókin Falið vald eftir Jóhannes Björn Lúðvíksson. Þó að viðtökur hafi verið með eindæmum góðar, einkum þegar haft er í huga að frá höfundarins hendi var hér um frumraun að ræða, og forleggjari höfundar hafi orðið að grípa til þess ráðs að gefa út bókina öðru sinni, þá verður ekki sagt um manninn á bak við verkið að hann hafi mikið verið að þenja sig á opinberum vettvangi. „Þetta er nú eiginlega hálfgerður huldumaður á markaðinum,” sagði maður einn þegar nafn Jóhannesar Bjarnar bar á góma. „Þetta er víst einhver gamall karl sem verið hefur að grúska í gömlum fræðum,” sagði annar. Efnistök í bókinni „Falið vald” voru með nýstárlegum hætti, allt að því kæruleysis- legur blaðamennskustíll féll iesendum vel í geð. Von bráðar fóru aðrir að reyna sig á þessum vettvangi, en Jóhannes var fyrstur. Það verður ekki af honum tekið. Nú bregður svo við að aftur kveður höf- undur sér hljóðs. í septembermánuði sendi hann frá sér aðra bók uppá eigin reikning, „Skákað í skjóli Hitlers”. Þar finna menn sömu vinnubrögðin; brotum úr sögunni er raðað saman í heillega mynd. Jóhannes var sóttur heim í vikunni. Hann er hvorki huldumaður né gamall karl, heldur rúm- lega þrítugur Reykvíkingur sem safnað hef- ur að sér margvíslega upplýsingum víða um heim. Efnið hefur hann beggja megin Atl- antsálanna í Ameríku, Englandi, V- Þýskalandi, Svíþjóð og víðar. Hann er menntaður í að lesa úr upplýsingum, draga saman margslungna efnisþætti í eitt, gefa sér spurningu. Svara. j „Þetta hefur nú eiginlega alltaf vafist fyrir [ mér að skilgreina mína menntun. Ég gæti reynt að skýra þetta á þennan hátt: Maður heyrir kunnugt lag, hann kveikir strax á perunni, kannast við lagið og raular e.t.v. J með. Þetta gerist í lífi hvers manns oft á | dag. Ég hef lært að kveikja á öðrum at- J riðum í lífinu. Dæmi: íslenskur ráðherra j kemur fram fyrir alþjóð og segir að með því j að byggja flugstöð á Keflavíkurflugvelli j vinnist m.a. það að lendingum fjölgi. Gott : og vel. Lendingum fjölgar. En er þetta nú | lógískt? Taka flugvélar uppá því að lenda á i Keflavíkurflugvelli vegna þess að menn ; hafa tekið upp á því að byggja nýja flug- | stöð. Annað dæmi: Bandarískur prédikari i heldur með söfnuð sinn til Afríku. Söfnuð- ’ urinn, sem telur um 900 manns, „fremur i sjálfsmorð” á einu bretti. Fjölmiðlar skrifa i mikið um málið og niurstaðan er á þá leið, I að illt sé að ganga sértrúarsöfnuðum á vald. ; En er þetta svo einfalt? Hvernig stóð á því ! að líkkistur fyrir allan söfnuðinn voru j komnar á staðinn nokkrum vikum fyrir at- í burðinn? Safnaðarformaðurinn var áður í j þjónustu CIA. Gátu hugsast að innan 1 þeirrar stofnunar hefðu verið gerðar til- ! raunir á heilabúi þessa manns, sem síðar I leiddi til þessa atburðar? Og þá erum við Jóhannes Björn höfundur bókarinnar „Fal- ið vald“ með nýjustu afurð sína á bók- menntasviðinu „Skákað í skjóli Hitlers”. Fyrri bók höfundar hefur verið gefin út í tvígang. líka komnir að efnisinnihaldi bókarinnar Skákað í skjóli Hitlers, þáttur geðlæknanna í fjöldamorðum á gyðingum, frásögn af „heimspeki dauðans”, fólki sem er „líknsamlega myrt”, „mannkynbótafræð- inni” og sögu hennar í V-Evrópu og jafnvel á íslandi. Ópera sem átti að gerast á íslandi Höfundur: Adolf Hitler „Að sjálfsögöu er ekki verið.að draga fjöður yfir grimmdarverk nasista í þessari bók, hinsvegar er í henni reynt að varpa Ijósi á þá staðreynd að „mannkynbóta- fræðin” og útrýmingaráætlanir á „ó- fullkomnum einstaklingum” eða því sem sumir vildu kalla „ónothæfum mathákum” komu frá öðrum.Kenningarum hinnhreina kynstofn voru auðvitað miklu eldri en Hitl- er og framkvæmdin alfarið í höndum sér - fræðinga, geðlæknao.s.frv.í bókinni segi ég m.a. frá geðlækninum dr. Pfanmúller sem hægt og bítandi svelti sjúklinga sína til bana. Stór hluti hinna „ónothæfu matháka” voru börn. Eftir stríðið var hann dreginn fyrir dóm, sérstaklega sakaður fyrir 120 morð. Hann slapp með að sitja inni í 6 daga fyrir hvert drepið barn. Fjölmargir aðrir sérfræðingar, geðlæknar og aðrir sluppu vel eftir stríðið, enda mótbára þeirra einföld: „Það var stríð og við urðum að gera það sem fyrir okkur var lagt.” I hópi þeirra sem þannig komst að orði var Kurt Franz eða „Dúkkan” eins og hann var kallaður. Kurt hafði ekki matarlyst fyrr en hann hafði skotið a.m.k. tvo fanga. Fjölmargir iðju- PósU kortiö Póstkortið er að þessu sinni með gam- alli mynd frá Borgarnesi sem Sigfús Eymundsson Ijósmyndari tók. Byggð í Borgarnesi er ekki nema rúmlega aldar gömul en sá sem hóf verslun þar var Jón Jónsson frá Ökrum á Mýrum (Akra-Jón). Á myndinni eru íbúðar- og verslunarhús hans. Sjöunda og síðasta ríman er nefnist Dóma- dagsræða Odds sterka, endar svo með þessu erindi: Kveð ég hátt, uns dagur dvín, í dýran hátt við baugalín. Venus hátt í vestri skín. Við skulum hátta, elskan mín. höldar, sem borguðu Himmler stórfé til þess að fá gyðinga í þjónustu sína í verk- smiðjurnar, fengu góða lausn mála sinna. Friedrick Flick sem borgaði Himmler 100 þús. mörk árlega fyrir þrælana, sem skiptu tugum þúsunda, stjórnaði árið 1972 yfir 300 fyrirtækjum m.a. Daimler Benz, en þar starfa 150 þúsund manns. Einn iðjuhöldur- inn, Krupp, var með 23 þúsund gyðinga á færiböndunum, ef einhver veiktist var hann sendur í sjúkrahús þar sem hann var „líknsamlega myrtur”. Þessi sami Krupp fékk vægan dóm eftir stríð og sneri aftur til 300 herbergja kastala síns. Hlutur Hitlers var í raun að framkvæma kenningar „heimspekinga dauðans”. Ég rek að nokkru æviatriði Hitlers, draumum hans á uppvaxtarárum, þegar hann m.a. föndraði við að semja óperu sem átti að gerast á íslandi. Dauðamarsinn dunar enn Samandregið þá leitast ég við að sýna fram á að dauðakenningarnar, sem fengu byr undir báða vængi í valdatíð Hitlers eru enn í fullu gildi”, sagði Jóhannes undir lok samtalsins. „Ég bendi einnig á það að fjöl- margir sem höfðu stórkostlega glæpi á samviskunni í sambandi við stríðið voru ekki dregnir til ábyrgðar og ég bendi á hlut geðlækna í dauðamarsinum, hættuna á því að kenningar þeirra fái almennan hljóm- grunn, eins og því miður hefur víða gersC Ég fékk hugmyndina að bókinni fyrir u.þ.b. 10 árum, hef safnað upplýsingum víða um lönd á síðustu árum, en bókina reit ég á tiltölulega stuttum tíma.” -hól. Fjölmargar myndir prýða bók Jóhann- esar. Hér gefur að líta tvö sýnishorn. Pað hér áður venja var, vísur dáðu stúlkurnar, j kossa þáðu og þesskonar • þeir, sem kváðu rímurnar. | Ljóða gengi lœkka fer. | Lítill fengur talinn er, ■ þótt ég strenginn strjúki hér. ; Stúlka engin þakkar mér. \ | Brjálar glysið borgarjóð, ; borgarþysinn kœfir Ijóð ! bleik og visin borgarfljóð \ borga gysi snjallan óð. i I j Táli beita og tyllisýn tóbakseitruð fyllisvín. ! Hugur leitar því til þín, J þekka sveitastúlkan mín. | Ríman endar svo með þessari vísu: j Ein er, veit ég, uppi í sveit, j ekki þreyti neina leit, œskuteit og hjartaheit, hörkufeit og undirleit. Eins og sönnum „sérfræ3ingum“ sæmdi þá stóðu geðlæknar við gægjugöt gasklefanna með myndavélar o; skeiðklukkur og mældu dauðastríðið niður í 1/10 sekúndu. Stórt raffyrirtæki, Siemens, hafði einkarétt á framleiðslu klefanna og fullkomnaði ræsti- kerfi þeirra, þar til hægt var að myrða 10.000 manns á sólarhring. Benedikt Sveinbjarnarson Gröndal skáld var einu sinni fullur á ferð í Kaup- mannahöfn og mætti þá Iiðsforingja Hans hátignar Danakonungs sern þá bar að sýna sérstaka lotningu. Benedikt rak hins vegar vindil sinn upp í nasir foringjans og kvað: Du dumme helvedes danske bœst, dauða þínum ég slœ á frest, en síðan eins og sótugt fis ég sendi þig beint til helvítis. Örn Arnarson. „ Við skulum hátta, elskan mfn“ Ýmis skáld á þessari öld hafa fengist við að yrkja rímur að gömlum og góðum sið. Örn Arnarson orti rímur af Oddi sterka á Skaganum sem fleygar urðu. Þannig er mansöngur 5. rímu sem nefnist Eldhús- dagsræða Odds sterka: Mesti leyndardómur líkamans, heilinn, er tilfinningalaus og því er hægt að þræða hann stálþráðum og krukka í hann á marg- an máta. „Samvisku má nú fjarlægja með skurðaðgerð, án þess að daglegt starfsþrek sé rýrt“, sagði William Sargant, og nú eru geðuppskurðir reyndir á ofvirkum börn- um. Þessi mynd er frá „hjúkrunar“deild í einni af fangabúðum nasista.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.