Þjóðviljinn - 15.02.1984, Blaðsíða 12
12 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN!Miðvikudagur 15. febrúar 1984
ALÞYÐUBANDALAGID
Alþýðubandalagið Hafnarfirði,
Garðabæ og Seltjarnarnesi
Þorrablót
Sameiginlegt
þorrablót Al-
þýöubandalags-
félaganna í
Hafnarfirði,
Garöabæ og á
Seltjarnarnesi
veröur haldiö
laugardaginn
18. febrúar á
Garðaholti.
Skemmtunin hefst með borðhaldi kl. 20.00. Miðaverð er 450.- kr. og
eru miðar seldir hjá eftirtöldum félögum: Garðabær: Guðmundur
43956, Hafnarfjörður: ína, 51531, Sólveig Brynja 53642, Seltjarnar-
nes: Gunnlaugur 23146.
Hulda Runólfsdóttir, Bjarni Eiríkur Sigurðsson og Hallgrímur
Hróðmarsson flytja blöndu af Ijóðrænu glensi og pólitískum djassi.
Þeim sem ætla á þetta þorrablót er vinsamlega bent á að panta
miða sem atlra fyrst. Mætum öll hress og kátl - Skemmtinefndin.
Hulda
Bjarnl
Hallgrímur
Alþýðubandalagið
í Hafnarfirði
Spilakvöld
ABH efnir til spilakvölds nk. miðvikudag 15. febrú-
ar í Skálanum Strandgötu 41. í kaffihléi kemur
Vilborg Harðardóttir, nýkjörinn varaformaður Al-
þýðubandalagsins og spjallar við gesti. Eru allir
félagar í ABH og aðrir gestir hvattir til að mæta.
Stjórn ABH.
Vilborg.
Alþýðubandalagið Hafnarfirði
Starfshópur um félags-
og heilbrigðismál
Fundur verður í starfshóp Bæjarmálaráðs ABH um félags-, mennta-
og heilbrigðismál í Skálanum miðvikudaginn 15. febrúar kl. 20.30.
Athugið fundurinn er í hliðarherbergi inn af stóra salnum þar sem
spiluð verður félagsvist. - ABH.
Alþýðubandalagið í Reykjavík:
Borgarmálaráð
Næsti fundur borgarmálaráðs verður haldinn að Hverfisgötu 105
miðvikudaginn 15. febrúar kl. 17.00 og ve.rða fundirnir framvegis
haldnir þar.
Húsvíkingar -Þingeyingar
Alþýðubandalagið á Húsavík auglýsir árshátíð sína sem haldin verður
laugardaginn 25. febrúar í Félagsheimili Húsavíkur.
Hátíðin hefst með borðhaldi kl. 20.00. Húsið opnað kl. 19.30.
Steingrímur og Stefán koma og verða með ef færð og veður leyfa.
Skemmtiatriði við allra hæfi. Látið skrá ykkur sem allra fyrst í símum
41813 og 41397.
Athugið: Hátíðin er ætluð öllum Allaböllum í Þingeyjarþingi. Hafið
samband. - Nefndin.
Alþýðubandalagið á Akureyri
Verkalýðsmálaráð
Fundur verður haldinn í Verkalýðsmálaráði fimmtudaginn 16. febrúar
kl. 20.30 í Lárusarhúsi, Eiðsvallagötu 18. Á fundinn kemur Helgi
Guðmundsson og segir frá aðalfundi Verkalýðsmálaráðs Alþýðu-
bandalagsins. Mætið vel og stundvíslega. - Verkalýðsmálaráð.
Alþýðubandalagið Dalvík
Árshátíð
verður haldin laugardaginn 18.
febrúar nk. í Bergþórshvoli og
hefst með borðhaldi kl. 20.30.
Gestir skemmtunarinnar verða
þeir Jónas Árnason og Stefán
Jónsson. Þátttaka tilkynnist til
Svanfríðar, s. 61460, eða Ing-
vars, s. 61411.
- Árshátíðarnefnd.
Jónas
Stefán
Alþýðubandalag Borgarness og nærsveita
Almennur félagsfundur
verður haldinn
sunnudaginn
19.febrúaríhúsi
félagsins Brák-
arbraut 3. Fund-
arefni: 1) Inn-
taka nýrra fé-
laga. 2) Skuli Al-
exandersson
segir fréttir frá
Alþingi. Skú» Vllborg
3) Vilborg Harðardóttir varaformaður AB segir frá flokksstarfinu und-
anfarið og framundan. 4) Halldór Brynjúlfsson ræðir atvinnumál í
Borgarfirði og nágrenní. 5) Önnur mál. - Stjórnin.
Halldór
Minning
Guðfinna Stefanía
Sigurðardóttir
Fædd 4.11. 1901 - dáin 19.1. 1984
Jarðsungin frá Ólafsfjarðarkirkju 26. janúar 1984
Með þessum línum langar mig að
minnast ömmu minnar Guðfinnu
Stefaníu Sigurðardóttur frá Ólafs-
firði.
Hún fæddist í Garði, Ólafsfirði,
dóttir hjónanna Önnu Jóhannes-
dóttur og Sigurðar Baldvinssonar.
Hún var ein af átta börnum þeirra
hjóna og auk þess átti hún einn
fósturbróður. Af þessum
systkinahóp eru nú aðeins tvö á lífi,
Ánna er dvelur á elliheimilinu
Hornbrekku og Kristinn er býr á
Vesturgötu 5, Ólafsfirði. Fóstur-
bróðirinn, Júlíus Stefánsson, býr í
Stykkishólmi.
Amma fór snemma að heiman til
að vinna fyrir sér og vann við ýmis
störf fram að því að hún stofnaði
sitt eigið heimili. Hún giftist 11.
júní 1927 Gunnari Ásgrímssyni frá
Karlsstöðum í Ólafsfirði, en hann
lést 11. desember 1981. Þau hófu
búskap að Reykjum í Ólafsfirði og
bjuggu þar í sjö ár, en þá fluttu þau
í Ölafsfjarðarkaupstað. 1942
byggðu þau húsið að Ólafsvegi 13
og bjuggu þar ávallt síðan. Amma'
og afi eignuðust tvo syni, Anton,
kvæntur Sveinhildi Torfadóttur,
búsett í Kópavogi og Ásgrímur,
kvæntur Ástu Björnsdóttur, búsett
á Akureyri. Þá ólu þau upp Höllu
Gísladóttur, gift Guðlaugi Eyjólfs-
syni, búsett í Keflavík.
Amma og afi voru afar samhent
og dugleg að skapa sér og börnum
sínum gott og hlýlegt heimili, en oft
kostaði það mikla vinnu og erfiði.
Þó mun þeim hafa veittst einna erf-
iðast er afi þurfti að sækja vinnu í
aðra landshluta, en hann fór marga
vetur til vinnu suður á land og var
þá að heiman í 4-5 mánuði og þurfti
amma þá að sjá ein um heimilið og
hefur það verið án efa mikið og
erfitt verk, en hún mun ekki hafa
kvartað, það var ekki hennar
venja.
Ég var 4 ára er ég dvaldi fyrst
sumarlangt hjá ömmu og afa og
síðan á hverju sumri fram undir
fermingu. Það var alltaf mikið til-
hlökkunarefni að fá að fara með
afa norður á vorin og vera hjá
þeim. Ef til vill hefur það verið mér
hin eina sanna mynd um vorið.
Ekki þurfti ég að kvíða einmanna-
leik hjá þeim, því þau höfðu ávallt
mikið af börnum í kringum sig,
bæði barnabörn og önnur er þau
tóku í lengri eða skemmri tíma til
sín. Ég held að það sé ekki of-
sögum sagt að börn voru þeirra
yndi.
Amma hafði gaman af söng og
lestri bóka og las mikið einkum
seinni árin. Síöustu æviárin átti
amma við vanheilsu að stríða og
mun æði oft hafa gengið sárþjáð til
verka, en hún lét ekki bugast til
þess var dugnaður hennar og skap-
festa of mikil.
Árið 1982 var elliheimilið
Hornbrekka í Ólafsfirði tekið í
notkun, og þar höfðu amma og afi
vonast til að eyða ævikvöldinu
saman, en örlögin komu í veg fyrir
að svo gæti orðið. Amma flutti
þangað við opnun þess og bjó þar í
sambýli með systur sinni Önnu.
Voru þær mjög samrýmdar og vil
ég þakka Önnu ómetanlega
umönnun við ömmu í veikindum
hennar.
Ég hitti ömmu síðastliðið sumar,
er hún kom suður á land, og voru
það að vanda ánægjulegar sam-'
verustundir. Ég vil þakka ömmu
allar þær samverustundir sem ég og
fjölskylda mín áttum með henni á
liðnum árum og ekki síst nú í
sumar.
Ég bið guð að styrkja börn,
tengdabörn og barnabörn. Ég veit
að söknuður þeirra er mikill.
Guð blessi minningu þína amma
mín.
Torfi Karl Antonsson.
Minningarorð
Sigríður Bergmann
F. 30.6. 1888 - D. 5.2. 1984
„Skrefagreiður gekk ég frá
geislabreiðum degi.
Þú varst leiðarljósið þá
lartga heiðarvegi".
Með þessari vísu tileinkaði hinn
kunni hagyrðingur, Jón S. Berg-
mann, systur sinni, Sigríði, bókina
„Ferskeytlur", en hún mun hafa
komið út um miðjan 3ja áratug ald-
arinnar.
Það ber þess vott, hversu mikils
stuðnings hann taldi sig njóta frá
þessari yngri systur sinni á nokkuð
rysjóttum æviferli.
En jpeir voru víst fleiri, sem áttu
þessari trygglyndu konu gott að
gjalda. Hún var mikill vinur vina
sinna og ein af þeim, sem naut þess
meira að gefa en þiggja.
Fyrstu kynni mín af Sigríði eru
frá bernskuárum mínum, þar sem
ég ólst upp frá 4ra ára aldri hjá
systur hennar og mági norður í
Miðfirði. Þangað kom hún á hverju
sumri og dvaldi í 2-4 vikur. Og þá
kom hún alltaf færandi hendi. Þar
átti hún á fóðrum hest, dökkrauð-
an, mikinn gæðing. Við kölluðum
hann Siggu-Rauð. Og þetta orlof
hennar var mikið notað til útreiða
og til að heimsækja kunningjana í
sveitinni, en þeir voru margir. Og
það var gestkvæmara á bænum en
endranær og mikil tilbreyting á fás-
inninu.
Sérstaklega minnist ég sumars-
ins 1930. Þá kom Sigríður í heim-
sókn ásamt systur sinni, Jónínu,
sem búsett var í Ameríku og hafði
komið á Alþingishátíðina og um
leið til að dvelja nokkrar vikur í
Miðfirðinum hjá aldraðri móður
sinni og öðrum ættingjum og vin-
um.
Sigríður var mjög vel greind
kóna. Og hún hafði fyrir aðstoð
góðra manna átt því láni að fagna,
sem sjaldgæft mun hafa v.erið í
hennar æskutíð, að ganga í skóla
„fyrir sunnan". Hún hafði lokið
námi í Flensborgarskóla í Hafnar-
firði auk kennaranámskeiðs síðar,
en kennslu mun hún þó lítið hafa
stundað.
Þegar ég man fyrst eftir, vann
hún við Kaupfélag Hafnfirðinga.
Síðar vann hún á veitingahúsum í
Reykjavík og 1 ár við veitingahús í
Kaupmannahöfn, en þar líkaði
henni dvölin illa. Seinast vann hún
allmörg ár á Hótel Vík.
Sigríður giftist aldrei og átti eng-
in börn. Hún naut góðrar heilsu
fram á níræðisaldur, og þá var hún
vön að segja að henni fyndist hún
alls ekki gömul. En síðasta áratug-
inn, sem hún lifði, var hún þó rúm-
liggjandi á sjúkrahúsum, lengst af
og til hins síðasta á öldrunardeild
Landspítalans að Hátúni 10 B. Þar
naut hún þeirrar bestu aðhlynning-
ar sem kostur var á. Ég veit hún var
innilega þakklát því ágæta fólki,
sem annaðist hana þar, og er því
þakklæti hennar og þakklæti okkar
sem þekktum hana hérmeð komið
á framfæri.
Hún átti orðið fáa nána ættingja
á lífi og kunningjahópurinn farinn
að minnka. Utför hennar fór fram í
kyrrþey að ósk hennar sjálfrar.
Við sem þekktum hana minn-
umst hennar með þakklæti og virð-
ingu.
Eiður Bergmann