Þjóðviljinn - 18.02.1984, Blaðsíða 13

Helgin 17. - 18. febrúar 1984 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 13
Sr. Sigfús J. Arnason á Hofi í Vopnafirði:
„Holir menn“ -
eða mennskir?
Hér er fullt
af lifandi fólki
Eins og áöur var getið er hlut-
verk kóngssonarins í höndum
Jean-Yves Lormeau. Lormeau
hefur verið á dansgólfinu síðan
hann var 12 ára gamall. Hann hlaut
fyrstu verðlaun frá Tónlistarhá-
skólanum í París árið 1969. Hann
var ráðinn að Parísaróperunni árið
1973 og ári síðar var hann orðinn
fordansari þar og loks sólódansari.
Sem slíkur kom hann fram í aðal-
hlutverkum í „Eldfugli" Stravin-
skys, undir stjórn hins þekkta
dansstjóra Maurice Béjart og
„Agon“, einnig eftir Stravinsky,
undir stjórn George Balanchine,
sem telja má fremstan meðal dans-
stjóra.
Síðan hefur Jean-Yves Lormeau
dansað hvert stórhlutverkið á fætur
öðru og komið fram í helstu ballett-
þremur ballettum í Frakklandi."
Ég spurði Jean-Yves Lormeau
hvort hann hefði meiri áhuga á nú-
tímalegum viðfangsefnum en
klassískum ballett.
„Nei, ég er fyrst og fremst klass-
ískur ballettdansari. Ég hef ekki
lagt fyrir mig jass-ballett eða aðra
tegund af dansi, enda er þar um
gjörólíkt svið að ræða. Hins vegar
dansa ég hvað sem er og margt af
því sem ég fæst við er byggt á ný-
stárlegum tilraunum, bæði hvað
varðartónlist og dansstjórn. Éghef
unnið með ótölulegum fjölda dans-
stjóra, en ég get ekki sagt að ég hafi
frekari áhuga á nútímalegum til-
raunum en klassískum ballett."
Lormeau var spurður hvort
áhugi á ballett væri að aukast mjög
um þessar mundir.
„Það er almennur áhugi fyrir
íþróttum og menn eru að komast
betur að því að skrokkurinn þarfn-
ast hreyfingar. Það er m.a. í ljósi
6. sunnudagur eftir þrettánda:
Bœnadagur að vetri. Sjá Matt.
6.5-13.
Lesandi góður. Á þessum Drott-
insdegi og þeim næstu ætla ég að
mæla til þín nokkrum línum ásamt
textum kirkjuársins af helgri bók,
bænum þess og lofsöngvum.
„Kjarninn og stjarnan" í boðun
bænadags á vetri er fleyg bæn, sem
Drottinn kenndi játendum sínum í
upphafi: Faðirvorið, helgust allra
bæna. Til vor er hún komin vegna
náðar Guðs við söguna, þjóðina,
tunguna-og þig. Súerm.askýring
þess, að Drottinn kirkjunnar á enn
margan bandamanninn í íslenskum
brjóstum. Um leið skulum vér
muna, að náð Guðs við mann og
heim, við ísland og börn þess, er
hægt að ónýta með andvaraleysi og
gæfuleysi glópanna, en líka - og
ekki síst - með þeim þjösnahætti,
sem „umdæmi heimsins“ einlægt
stundar. Það gerist, þegar
stjórnmál hætta að lúta mennskum
lögmálumoghverfaá vitfrumskóg-
arins. Því er nú verr, að samtíðin
og sagan eiga báðar legíó dæma um
þvílík ósköp. „Hinir holu menn“
Eliots ráða þá ferðinni, úttroðnar
túbur, fullar af geldum herfræði-
og hagfræðiklausum og gjörsam-
lega ónæmar fyrir venjulegri
mennskri þörf og þrá.
Að baki 4. bænar Faðirvorsins,
sem fjallar um daglegt brauð, býr
sú vissa og hugsjón Lausnarans, að
öll eigum vér sama Guð að föður
og sama réttinn til lífsins og gæða
þess. Og öll þiggjendur sama gjaf-
arans. Svik við þessa hugsjón eru
svik við hann. Andstaða gegn
henni - þótt ekki sé hún í orði - er
andstaða við hann. Hver sem ekki
stendur með honum er á móti hon-
um. Þegar hann gekk um þessa
annars góðu jörð, sem kynslóð vor
hefur svo hrapallega svikið og sví-
virt - og á því virðist ekkert lát - og
kvaddi menn og konur til fylgdar
við sig, þá kallaði hann þau einlægt
um leið til ábyrgðar um samferða-
fólk. Skírarinn, fyrirrennari hans,
gerði og lýðum ljóst hvernig menn
skyldu ráðstafa kyrtli og matföng-
um, sem þeir áttu umfram þarfir.
Lausnarinn aftur á móti talar sjáif-
ur um hina minnstu bræður. Vér
skyldum sjá hann í þeim: „Hungr-
aður var ég, og þér gáfuð mér að
jr
a
messudegi
eta; þyrstur var ég, og þér gáfuð
mér að drekka; gestur var ég og þér
hýstuð mig; nakinn, og þér klædd-
uð mig; sjúkur var ég, og þér vitj-
uðuð mín, í fangesli var ég, og þér
komuð til mín“.
Nú er svo komið á íslandi, að
afrakstur hins almenna launa-
manns af sameiginlegu búi þjóðar-
'Wnar er í engu samræmi við tekjur
þess. Þeir sem minnst fá í sinn hlut
kvíða því að hafa eigi til næsta
máls, þolinmæðin og langlundar-
geðið á þrotum og vonin um lausn
því fjarlægari sem túburnar tala
lengur um „ramma“ og „svigrúm“.
Og sjúklingum gjört að greiða
skattinn sinn - og verðbólguna
væntanlega niður líka - ásamt
launafólki.
Svona pólitíska afsiðun má þjóð-
in hvorki þola ná láta bjóða sér.
Hún er ekki aðeins andfélagsleg.
Hún er ókristileg með öllu.
Lausnarinn sagði nefnilega ekki:
Hungraður var ég, og þér lækkuð-
uð launin mín og hækkuðuð verð á
nauðþurftum mínum; sjúkur var
ég, og þér sögðuð: Borgaðu, góð-
urinn. Hann sagði allt annað, þótt
þetta sé í munni íslenskra valds-
manna „að vinna að hjöðnun verð-
bólgunnar" - og sama hversu
margir verða sárir í þeim leik eða
troðast undir í þessum þjösnaskap.
Starfsbróðir minn einn gat þess í
útvarpsprédikun 29. jan. sl. að
hann hefði fyrir síðustu jól komið á
heimili, sem átti ekki málungi
matar. Vitnisburðir af þessu tagi
eru mýmargir, hvernig hin nýja
efnahagspólitík (,,NEP“) hefur
leitt ófrekju skortsins í hús snauðra
manna. Islenskum merkisberum
hagfræðafúsksins frá Chicago væri
hollt að minnast þessa og hafa Guð
í alvöru fyrir augunum, því að þetta
fúsk er að koma stórum hluta þjóð-
arinnar niður á stig bónbjargar-
fólks. Þeim væri hollt að spyrja um
rök lífsins. Þau eru nefnilega
hvorki markaðsgóss né vélmennsk.
Þau eru mennsk og af Guði gefin,
en ekki af „pílagrímum Mamm-
ons“. Þeirra lögmál hafa öll og
ævinlega endað í blindgötu. Við
enda hennar stendur lífsins Guð
ásamt englum sínum. Fyrir Jesúm
Krist vill hann endurfæða mann-
eskjuna til lifandi vonar, sem ekki
endar í blindgötu, með kenningu
Lausnarans, sem er líf, andi og
sannleikur: „Allt, sem þér viljið að
aðrir menn gjöri yður, það skuluð
þér og þeim gjöra“. Huga þínum,
höndum og hjarta er ætlað að gjöra
hana að veruleika. Hann biður þig
að sá þannig í akur hinna óbornu,
að þeir uppskeri kærleika í stað
óbilgirni, von í stað örvæntingar,
ljós í stað myrkurs - og brauð í stað
bombunnar.
Góðar stundir.
/Áttu við
GÓLF eöa
ÞAKVANDAMAL aðstríða?
Betokem SUM gólfílögn
sölum heims, t.a.m. hefur hann
dansað með Kirov-ballettinum í
Leningrad og New York City Bal-
let, undir stjórn manna á borð við
Jeröme Robbins.
„Ég hiti Yurésha í London og
hann vildi ólmur að ég kæmi til ís-
lands og dansaði í þessari upp-
færslu á Öskubusku og ég sé ekki
eftir því að hafa þegið boðið,“
sagði Lormeau, þegar hann var
inntur eftir atvikum.
En var ekki erfitt að fá sig lausan
frá Óperunni í París og koma hing-
að?
„Vissulega hef ég nauman tíma
og ég þarf að hendast á milli, því
enn dansa ég hlutverk í Óperunni
og reyndar er ég ráðinn á öðrum
stöðum í leiðinni. En þetta gekk
upp, þar sem Þjóðleikhúsið skildi
vel þessar erfiðu aðstæður og því
var hægt að hliðra til og þá var ekk-
ert því til fyrirstöðu að hálfu Nure-
yevs og Óperunnar að ég kæmi
hingað og dansaði. En ég verð að
fara á milli, því ég dansa m.a. í
þessa sem áhugi á ballett fer vax-
andi. Áherslurnar hafa þó breyst
og ballettinn er nú orðinn eðlilegri
og tjáningarríkari en hann var áður
fyrr. Hann er því frjálslegri nú og
meira heillandi fyrir nútímafólk.
Svo er rómantíkin að skjóta aftur
upp kollinum og hún kallar á
beinni tjáningu.“
Hvað um ísland og aðstæðurnar
hér?
„Landið er fagurt og ég er að
reyna að fá leigðan jeppa til að
komast eitthvað út á land og sjá
meira af náttúrunni hér. Vissulega
hefði verið fýsilegra að komast í sól
og hita en hingað í kuldann, en ég
hef kynnst lifandi fólki hér og þótt
ég geti lítið sagt um ballettlíf á ís-
landi, hlýtur að vera góður grund-
völlur fyrir slíku. Þegar maður
gengur um göturnar í Reykjavík
sér maður frjálslega og lífsglaða'
unglinga, en það er einmitt fjör
sem þarf í góðan ballett. Ykkur
ætti því ekki að skorta efnin.“
HBR
Betokem gólílögnin harðnar svo fljótt að þú getur gengið
eða lagt teppið á golfið eftir 24 tíma. SUM golfílögn hefur
verið í þróun i Þyskalandi, Svíþjóð og Noregi si. 15 ár og
hefur sýnt að hún stenst fyllilega allar þær gæða-, þol- og
styrkleikakröfur, sem settar voru í upphafi og síðar hafa
komið fram.
Það hefur enda sýnt sig á söluþróuninni sl. 7 ár að þarna er á
ferðinni algjör bylting í golfílögn, salan hefur nánast þotið
upp og ekki hefur verið hægt að anna eftirspurn fyrr en nú.
FILLCOAT
gúmmíteygjanleg samfelld húð fyrir málm-
þök.
Er vatnshelld.
Inniheldur cinkromat og hindrar ryðmyndun.
Ódýr lausn fyrir vandamálaþök.
Ábyrgð - greiðslukjör.
LAUSN ER ENDIST ÓTRÚLEGA VEL:
Við erum með f jölmargar gerðir af gólf-
ílagningarefnum sem þola ótrúlegt
álag. Það er sama hvort um er að ræða
gólfið í sturtuklefanum, matsalnum
eða á bílaverkstæðinu. Vandamálið
leysum við á fljótan og öruggan hátt.
EPOXY - GÓLF
HAFNARFIRBI SÍMI 50538