Þjóðviljinn - 18.05.1985, Side 4

LEIÐARI
Á Degi Ijóðsins
í dag er haldiö upp á Dag Ijóösins með upp-
lestri og fleiri tildragelsum í tveim höfuðborgum
landsins. Og í því sambandi hefur veriö um þaö
talað, að Ijóðið fari heldur halloka í samtíðinni,
sé jafnvel í kreppu.
Það er rétt, að í þeirri hávaðasömu og sund-
urvirku ómenningu, sem veður uppi í fjölmiðlum
samtímans, versna lífsskilyrði miðils eins og
Ijóðsins, sem biður um aðrar bylgjulengdir í við-
takendum sínum, gerir aðrar og meiri kröfur um
áhuga og athygli. Vandi Ijóðsins getur líka verið
pólitískur og efnahagslegur í þeim skilningi, að
þegar gróðinn á öllu að ráða, þá þrengir að
Ijóðinu og jafnvel sjálfum möguleikum þess að
komast á prent.
Að sumra dómi er kreppan í skáldskapnum
sjálfum. Víst er það rétt, að ekki verður auðveld-
ara að yrkja eftir því sem fram í sækir og þeim
skáldum fjölgar í sögunni, sem hafa um flest ort
og um margt vel. Hitt er víst, að það er enginn
uppgjafarsvipur á íslenskum Ijóðskáldum. Það
er ástæða til að minna á það hér, að tvisvar hafa
íslenskir höfundar fengið bókmenntaverðlaun
Norðurlandaráðs, - og þá einmitt fyrir Ijóð, fyrir
skáldskap sem byggir á endurnýjun hefðar,
sem verið hefur einn sterkasti aflgjafi íslenskrar
menningar. Hver og einn gæti nefnt skáld til
viðbótar sem væru svipaðrar viðurkenningar
maklegir. Og þessi ágætu skáld eru ekki stakir
tindar. Allt í kringum þá sprettur Ijóðagróður á
mörgum hæðum. Og enn í dag reynist það
furðu auðvelt að fá unglinga í skólum til að færa
það sem með þeim hrærist í Ijóðform eða vísu.
í nýrri Ijóðabók Þorsteins skálds frá Hamri
segir „Ljóðið ratar til sinna”. Vonandi er það
rétt. En það ætti samt ekki að skaða, að sem
flestir legðu sitt af mörkum til að bæta þær
samgönguleiðir, sem Ijóðið ratar eftir. Hvenær
sem gott Ijóð og lesandi finnast, hefur íslensk
menning eflst og eitthvað hefur bæst við heim-
inn, sem ekki var þar áður.
Náttúrufræðasafn
Flestar menntaðar þjóðir eiga sér náttúru-
fræðisafn. Slík söfn gegna afar þýðingarmiklu
hlutverki í menntakerfi þjóðanna, þau veita
mikilvæga fræðslu um náttúru viðkomandi
landa og ekki síst um náttúruvernd. Þannig er
það víða mikilvægur liður í uppfræðslu skóla-
barna að senda þau í reglubundnar kynnisferðir
á náttúrufræðisöfn til að safna í sjóði reynslu og
þekkingar.
Á íslandi er staða þessa máls hins vegar
þannig, að hún er okkur öllum til minnkunar.
Náttúrufræðasafn íslands er ekki til, í Reykjavík
er ekki einu sinni til náttúrufræðasafn sem
stendur undir nafni. Nú hefur það loksins gerst
að hópur manna hefur hrundið af stað herferð
fyrir byggingu slíks safns, og þess má geta að á
Alþingi er komin fram tillaga til þingsályktunar
því til stuðnings.
Þess má geta að á árinu 1942 heimilaði Há-
skóli íslands að hús fyrir náttúrugripasafn risi á
háskólalóðinni og vissulega væri það ánægju-
legt ef slík almenningseign, sem náttúrufræða-
safn í góðum gangi er, yrði til í tengslum við
Háskólann. Þess má jafnframt geta, að í fyrstu
fundargerð áhugahóps um stofnun náttúru-
fræðasafns segir meðal annars, að með bygg-
ingu slíks safns og þarmeð aukinni alþýðu-
fræðslu um náttúrufræði yrði „hinum nýlátna
náttúruvísindamanni og ástsæla alþýðufræð-
ara Sigurði Þórarinssyni reistur minnisvarði við
hæfi.” Þetta eru orð að sönnu, og hví ekki ein-
mitt að stefna að byggingu safns sem yrði látið
heita í höfuð þessa vinsæla vísindamanns, Sig-
urðarsafn?
Hitt er víst, að bygging Náttúrufræðasafns
hefur dregist úr hömlu, og það er vel, að áhuga-
hópur um það hefur nú brett upp ermar og
hyggst minna þjóðina á nauðsyn þess með
reglulegu millibili. Náttúrufræðidagurinn á
morgun, sunnudaginn 19. maí, er virðingar-
verður þáttur í þeirri vitundarherferð.
Ó-ÁUT
DJQÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Árni Bergmann, össur Skarphóðinsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Oskar Guðmundsson.
Fróttastjóri: Valþór Hlöðversson.
Blaöamenn: Aðalbjörg Óskarsdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Guðjón
Friðriksson, Helgi Guðmundsson, Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gísla-
son, Mörður Árnason, Ólafur Gíslason, Sigurdór Sigurdórsson,
Víðir Sigurðsson (íþróttir).
Ljósmyndir: Einar Ólason, Einar Karlsson.
Útlit og hönnun: Filip Franksson, Þröstur Haraldsson.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifstofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Magnús Loftsson.
Útbrelðslustjórl: Sigríður Pótursdóttir.
Auglýsingastjóri: Ragnheiður Óladóttir.
Auglýsingar: Anna Guðjónsdóttir, Ásdís Kristinsdóttir,
Hreiðar Sigtryggsson.
AfgreiöslU8tjóri: Baldur Jónasson.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pótursdóttir.
Símavarsla: Margrót Guðmundsdóttir, Sigríður Kristjánsdóttir.
Hú8mæður: Bergljót Guðjónsdóttir, Ólöf Húnfjörð.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, ólafur Björnsson.
Bílstjóri: Ólöf Sigurðardóttir.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 18. maí 1985
Útkeyrsla, afgreiðsla, auglýsingar, ritstjórn:
Síðumúla 6, Reykjavík, sími 81333.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð í lausasölu: 30 kr.
Sunnudagsverð: 35 kr.
Áskriftarverð á mánuði: 330 kr.
Afgreiðsla blaðsins er opin á laugardögum
frá kl. 9 til 12, beinn sími: 81663.