Þjóðviljinn - 16.06.1985, Page 20

Hópurinn sem sýndi „Aljónu og Ivan" fyrir utan leikhúsiö á Leiklistarskólanum í
Gautaborg. Því miöur komst höfundur tónlistarinnar, Finnur Torfi Stefánsson,
ekki með okkur.
Frá vinstri: Jóhann Ingólfsson, Ólafur Örn Thoroddsen, Jóhann Siguröarson,
Valdimar örn Flygenring, Skúli Gautason, Bryndís Bragadóttir, Eiríkur Guð-
mundsson. Fremri röð: Asdís Arnardóttir, Hanna Margrét Sverrisdóttir, Þórunn
Sigurðardóttir, Herdís Jónsdóttir, Kristín Guðmundsdóttir, Guðbjörg Þórisdóttir
og Inga Hildur Haraldsdóttir.
nöfnin og hikstaði mikið á lög-
heimili Dísu, sem er á Akureyri.
Eftir tveggja tíma yfirheyrslu bað
ég um að fá sjúkrabílinn til að
flytja hana heim aftur, svo að hún
gæti jafnað sig eftir yfirheyrslurn-
ar. Þá var okkur tjáð að nú væri
tölvan loks búin að kyngja öllum
upplýsingum um sjúklinginn
Dísu, sjúkdómssögu hennar og
ættar hennar allrar og tölvan
skilaði henni ekki frá sér fyrr en
eftir ákveðna meðhöndlun. Nú
hófst næsta stig sem voru blóð-
tökur miklar. Ég gætti þess vel að
ekki yrði stungið í „fiðluhönd-
ina“ svo að sjúklingurinn gæti nú
spilað ef hann kynni að sleppa
lifandi úr þessum eldraunum.
Þegar læknir birtist loks var Dísa
búin að kasta upp stanslaust í tvo
tíma og auk þess aðframkomin af
blóðtökum og yfirheyrslum, en
enga hjúkrun eða aðhlynningu af
neinu tagi hafði hún fengið. Ég
safnaði í snatri saman öllum
skammaryrðum sem ég kunni á
sænsku og skellti á lækninn, sem
brást ákaflega vel og fagmann-
lega við og gaf nú fyrirskipanir á
báða bóga. Nú var tekið til við að
sinna sjúklingnum af einhverju
viti, hann var fluttur inn á stofu í
hvíld og næði en við Kristín feng-
um kaffi út í garð. Dísa, sem
reyndist sem betur fer ekki alvar-
lega sjúk var höfð þarna í tæpan
sólarhring og slapp út rétt mátu-
lega nokkrum klukkutímum fyrir
frumsýninguna.
Leiklistarnemar í
Gautaborg
Nú í vor var í fyrsta sinn
haldin leiklistarhátíð allra
leiklistarskólanna á Norð-
urlöndum. Hátíðin hafði
verið í undirbúningi alllengi
og var snemma í vetur
ákveðið að hún yrði haldin í
Gautaborg dagana 24.-31.
maí. Leiklistarskóli íslands
sýndi leikritið „Ivan og Alj-
óna“ á hátíðinni, en alls
tóku yfir 300 manns, nem-
endurog kennarar, með
yfir 20 sýningar frá öllum
Norðurlöndunum þátt í
sýningunni.
í hópnum sem hélt utan morg-
uninn 20. maí voru auk nemend-
anna sex úr skólanum einn gesta-
leikari, Jóhann Sigurðarson,
fimm hljóðfæraleikarar úr Tón-
listarskólanum í Reykjavík,
Ólafur Örn Thoroddsen tækni-
maður skólans, skólastjórinn
Helga Hjörvar, þýðandi verksins
Úlfur Hjörvar og undirrituð sem
leikstýrði verkinu. Auk þess fóru
nokkrir nemendur úr 2. bekk
með utan, en sýningin var verk-
efni 3ja árs nema í skólanum og
unnin í samvinnu við Tónlistar-
skólann í Reykjavík.
Við vissum ekki annað en við
þyrftum að lenda í Osló vegna
verkfalls opinberra starfsmanna í
Svíþjóð, en sem betur fer leystist
verkfallið sama dag og við fórum
út, svo við komumst alla leið á
áfangastað. Leikmyndin og
Ijóskastarar höfðu farið með
skipi nokkru fyrr og ætluðum við
okkur góðan tíma til að koma því
fyrir og æfa.
Þegar komið var út var
steikjandi hiti og hélst hann allan
tímann. Stundum var meira að
segja svo heitt að gera þurfti hlé á
leiksýningunum, þar sem áhorf-
endur jafnt sem leikendur voru
bókastaflega að stikna úr hita.
í baráttu við
skrifrœðið
Fyrstu dagarnir fóru að mestu í
þras og þref við sænska kerfið.
Farangurinn, sem fór með skipi,
festist í tolli og tókst ekki að ná
honum út fyrr en eftir 3 daga og
mikið japl og jaml og fuður. Sví-
arnir héldu að við ætluðum að
selja ljóskastarana og leikmynd-
ina og vildu fá 25 þús. krónur
sænskar í tryggingu. Loks tókst
að lækka upphæðina verulega og
ná draslinu út. Þá var lítill tími
eftir til að setja upp ljós og leik-
mynd, en allt tókst það þó með
góðum vilja og nokkrum vökum.
Næsta atlaga að sænska kerfinu
hófst, þegar flytja þurfti fiðlu-
leikarann okkar hana Dísu á
sjúkrahús. Hún veiktist skyndi-
lega daginn fyrir frumsýninguna
og ekki annað að gera en flytja
hana á sjúkrahús. Við fórum tvær
með henni í sjúkrabflnum, ég og
Kristín flautuleikari.
Þegar á sjúkrahúsið kom hófst
hin skelfilegasta yfirheyrsla.
Einkum og sér í lagi tókst sænska
kerfinu illa að melta íslensku
Fyrsta sýningin okkar var sér-
staklega fyrir íslensku börnin sem
búsett eru í Gautaborg og má
segja að við höfðum þjófstartað
Úr einu af lokaverkefnum frá Dramatiska Institutinu í Stokkhólmi.
20 SlÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 16. júní 1985