Þjóðviljinn - 12.10.1985, Blaðsíða 15

Þrír Smith-fjölskyldumeðlimir: Örn Árnason, Sigurður Sigurjónsson og Þórunn Magnea Magnúsdóttir önnum kafin
við - að Ijúga?
Þjóðleikhúsið
Með vifið í lúkunum
Frumsýnt í Þjóðleikhúsinu ó föstudag
Föstudaginn 18. október
frumsýnir Þjóðleikhúsið
breskagamanleikinn Með
víf ið í lúkunum eftir Ray Co-
oney.
Árni Ibsen hefur þýtt leikinn,
Benedikt Árnason er leikstjóri,
Guðrún Sigríður Haraldsdóttir
gerði leikmynd og búninga og
Kristinn Daníelsson annaðist lýs-
inguna. Með hlutverkin í sýning-
unni fara Örn Árnason, Þórunn
Magnea Magnúsdóttir, Anna
Kristín Arngrímsdóttir, Sigurður
Sigurjónsson, Pálmi Gestsson,
Sigurður Skúlason, Randver Þor-
láksson og Þorgrímur Einarsson.
Þjóðleikhúsið sýndi „Með vífið
í lúkunum“ í leikför um Norður-
og Austurland á liðnu sumri og
tókst sú leikför með miklum ágæt-
um.
Með vífið í lúkunum er farsi
eins og breskir farsar gerast best-
ir. Það er í rauninni illmögulegt
að segja nokkuð um innihald
þessa gamanleiks án þess að eyði-
Íeggja ánægjuna fyrir væntan-
legum áhorfendum. Þó er óhætt
að láta þess getið að í leiknum
segir af all óvenj ulegri uppákomu
í Smith-fjölskyídunni, sem býr í
London. Heimilisfaðirinn, hann
John Smith, er svo óheppinn að
fá höfuðhögg og þá kemst lög-
reglan að því- fyrir hreina slysni
- að það er eitthvað meira en Íítið
gruggugt við Smith-fjölskylduna.
John Smith neyðist þá til að grípa
til örþrifaráða og verður að beita
allri sinni kænsku við að ljúga
fjölskyldu sína út úr vandræðun-
um, en lyginni fylgir sá ókostur
eins og fyrri daginn, að hún
skapar fleiri vandamál en hún
leysir.
Loks er ástandið orðið svo
slæmt og flækjan orðin svo flókin
og lyfavefurinn orðinn svo þétt-
riðinn, að aumingja John Smith
neyðist til að ljúga sig út úr lyg-
inni líka og þá fyrst hættir lögregl-
an að trúa honum, og það er held-
ur engin lygi. Satt að segja þá veit
enginn hvað snýr upp og hvað
snýr niður þegar upp er staðið -
og það er ef til vill besta lausnin
fyrir Smith-fjölskylduna furðu-
legu.
Frumsýningin verður sem fyrr
segir föstudaginn 18. október,
önnur sýning verður sunnudag-
inn 20. október og þriðja sýning
þriðjudaginn 22. október.
Skammdegi
endursýnt
Löggulíf frumsýnt í desember
Endursýningareru nú hafnar
á kvikmyndinni Skammdegi í
Nýja bíói í Reykjavík, en aö
þeim sýningum loknum liggur
leið myndarinnar á kvikmynd-
ahátíðir erlendis.
Aðalleikararnir i Skammdegi
hlutu mikið lof fyrir frammistöðu
sína, en myndin fjallar um þrjú
systkini sem búa saman á Vest-
fjörðum á jörð sem athafnamenn
fyrir sunnan vilja kaupa og nota
undir fiskeldisstöð. Systkinin
vilja hvergi fara en þá kemur til
skjalanna mágkona þeirra sem er
búsett erlendis en á hálfa jörðina.
Hún kemur til landsins og vill
selja sinn hluta, jafnvel þótt það
þýði að systkinin verði að hrökkl-
ast burt. Hún kemur vestur í
svartasta skammdeginu og eftir
að hún kemur fara dularfullir at-
burðir að gerast.
Ragnheiður Arnardóttir leikur
aðkomustúlkuna, en systkinin
)rjú leika María Sigurðardóttir,
Hallmar Sigurðsson og Eggert
Þorleifsson.
Handrit myndarinnar er eftir
Þráin Bertelsson og Ara Kristins-
son sem einnig annaðist kvik-
myndatöku. Tónlist er eftir Lárus
Grímsson, en hljóðið við mynd-
ina er unnið í Dolby-Stereo.
Framleiðandi fyrir Nýtt líf er Jón
Hermannsson en Þráinn Bertels-
son er leikstjóri myndarinnar.
Hjá Nýju lífi er nú unnið af
kappi við eftirvinnslu á fjórðu
kvikmynd fyrirtækisins, sem
heitir Löggulíf og er sjálfstætt
framhald kvikmyndanna Nýtt líf
og Dalalíf. Löggulff verður frum-
sýnd í Nýja bíói laugardaginn 21.
desember næstkomandi. í aðal-
iilutverkum eru Karl Ágúst Olfs-
son og Eggert Þorleifsson og
einnig Lilja Þórisdóttir, Sigurður
Sigurjónsson, Flosi Ólafsson,
Sigurveig Jónsdóttir, Guðrún
Stephensen, Bríet Héðinsdóttir
og Rúrik Haraldsson.
Aftdáendur Alþýðuleikhússins mega hafa sig alla við að fylgjast með hvar
sýningar á Ferjuþulum Valgarðs Egilssonar fara fram. Verða næstu sýningar í
Gerðubergi á sunnudag kl. 20.30 og á mánudag kl. 17.00. Alþýðuleikhúsið hefur
ekki lagt flakkið alveg á hilluna því hópurinn er eftir sem áður tilbúinn til að f lytja
sýninguna á vinnustaði, skóla eða aðrar stofnanir. þ.e. hvert sem fólk vill fá
sýninguna. Skrifstofa Alþýðuleikhússins er i litlum skúr við Óðinsgötu og þar
er miðasala allan sólarhringinn i sima 15185 og svo auðvitað á sýningarstað.
Ferjuþulur eru um 40 mínútur i flutningi og miðinn kostar 250 krónur.
I
að 80-150 manna veisi-
u'rnar og árshátiöirnar eru
haldnar á Hótel Hofi .
að veislumaturinn, kaffið,
'meðlætið og þaö allt er til
reiöu?
þér er óhætt aö
eöa koma og fá upþ-
hringja
lýsingar?
RAUÐARÁRSTIG 18
SÍMi 28866
að viö eigum
Minning
Berent Magnússon
fæddur 26. desember 1899 - dáinn 5. okt. 1985
í dag, laugard. 12. okt., verður
til moldar borin frá Hvalsnes-
kirkju einn elsti og þekktasti
bóndi á Suðurnesjum, Berent í
Krókskoti, og verður lagður
við hlið konu sinnar, Kristínar,
sem dó fyrir 18 árum síðan. Ber-
ent átti skammt í 96 ára afmæli
sitt, og fyrir svo sem tveim árum
síðan sáum við vinir hans fátt því
til fyrirstöðu að hann gæti orðið
100 ára, svo ern var hann þá enn.
Þau hjón eignuðust 7 börn,
sem öll komust til fullorðinsára,
en tvö þeirra eru nú látin. Eftir
lifa 5 börn, sem hafa eignast 16
afkomendur, en barnabarna-
börnin eru enn fleiri, og hann
gladdist síðustu árin einlæglega
yfir afkomendahópnum.
Um það leyti sem Kristín dó,
var hann farinn að draga mjög úr
búskaparumsvifum, og hætti með
öllu skömmu síðar. Enn dvaldi
hann þó um skeið í Krókskoti, og
annaðist Indíana dóttir hans
heimilið, þótt hún ætti þar mjög
óhægt um vik; og til hennar í
Keflavík flutti hann frá Króks-
koti og dvaldi um nokkurt skeið,
þar til hann fór að elliheimilinu
Garðvangi í Garðinum. Þar átti
hann góða vist til æviloka, og var
þakklátur sambýlisfólki sínu,
sem margt voru góðir vinir hans
og gamlir sveitungar, en þó ekki
síst starfsfólkinu þar, sem annað-
ist hann vel, og þó best síðustu
mánuðina sem hann lifði.
Þau Berent og Kristín stofnuðu
fyrst heimili í Reykjavík, en
fluttu árið 1919 suður í Krókskot,
og tók hann þar við búi af móður
sinni, og keypti jörðina. Næstu 20
ár stundaði hann bæði sjó-
mennsku og fiskverkun jafnframt
búinu, en síðar búskapinn ein-
göngu. Um tíma hafði hann all -
stórt búpg ávallt afurðagott, svo
efni voru sæmileg, enda var farið
vel með alla hluti. Kristín var
dugleg kona og einbeitt, komin af
góðum bændaættum undan Eyja-
fjöllum, og hefði hvar í sveit sem
var verið talið rnikil búkona,
þrifin og umhyggjusöni, og sem
betur fór gat hún í Krókskoti rækt
þá höfðingslund sem henni var
meðfædd. Og þar, sem á öðrum
sviðum voru þau hjón samhent.
Það er auðvelt að lýsa í fáum
orðum skapferli Berents. Hann
var fremur fámáll, og jós ekki
skoðunum sínum yfir aðra. En
greindur þótti hann og kíminn;
verkalýðssinni var hann eindreg-
inn, og þá allmjög af „gamla
skólanum" mundu margir segja,
og þá kanski með öðrum orðum.
Hann starfaði að ýmsum málum
bæði fyrir sveitarfélag og kaupfé-
lag, og vann þar af alhug, eins og
reyndar að öllu sem hann tók sér
fyrir hendur.
Berent var fram á áttræðisald-
ur vel á sig kominn líkamlega, og
andlega til síðasta dags. Hann gaf
sér tíma til að hvílast og lesa, þeg-
ar annir daganna gáfu honum
grið. Kynslóð hans er nú öll til
moldar gengin, en vinir hans og
afkomendur sakna góðs föður,
afa, langafa, og ekki síst tengda-
föður. Við munum öll heiðra
minningu hans, - og þeirra
hjóna, meðan okkur endist
aldur.
Jón Einarsson.
Laugardagur 12. október 1985 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 15