Þjóðviljinn - 14.12.1985, Blaðsíða 12

J Ó LAFÖSTU J ASS
Eins og kunnugt er, gáfu þeir
út plötu í haust „Ófétis“ strák-
arnir. Til þess að kynna inni-
hald hennar þeim sem ekki
hafa nú þegar náð sér í eintak
og okkur hinum sem aldrei fá
nóg, héldu þeirtónleika í Nor-
ræna húsinu þann 9. des..
Auk þess að leika lög af plötu-
nni, leyfðu þeir okkur að heyra
sýnishorn af því sem við
megum eiga von á frá þeim í
framtíðinni.
Fyrsta nýja lagið sem við
heyrðum var nafnlaus róleg og
býsna falleg ballaða eftir Friðrik
Karlsson gítarleikara, í hverju
hann tók sér í hönd „Ovation"
gítar og fór um liprum fingrum.
Áður höfðu þeir leikið nokkur
lög af áðurnefndri plötu, „Pessi
ófétis jass“. Eyþór og Gunn-
laugur virtust einna fyrstir í gang.
Áttu nokkra ansi skemmtilega
spretti. Eyþór er orðinn einn sá
besti hér um slóðir.
f seinni hluta tónleikanna,
mætti Rúnar Sax Georgs, en þeir
piltar höfðu dregið hann veikan
úr rúmi. Þeir fóru nú samt vel
með hann vinirnir. Gáfu honum
fríífyrstu tveim lögunum. Annað
þeirra var ný, ansans ári
skemmtileg og þaulhugsuð
(hlýtur að vera) melódía fyrir
flygil og bassa, eftir Eyþór Gunn-
arsson. Bassalínan hefði kannski
mátt vera frjórri. Smekksatriði.
Síðasta lag tónleikanna var ný-
runnið úr penna Tómasar R. Ein-
arssonar bassaleikara. Undir
sjónum, heitir það. Gunnlaugur
byrjaði snjóruðninginn með
snjöllum trumbuleik. Smám sam-
an kom í ljós það sem undir
snjónum lá. Já, það leyndist ým-
islegt skemmtilegt þar undir.
„Ofétin“ sluppu ekki án auka-
lags. Skelltu sér þá í villtan Stríðs-
dans (af plötunni) með smá jólaí-
vafi í lokin, svona rétt til að
minna á, að það er einmitt svona
tónleikar ásamt jólunum sem
stytta skammdegið. Peir koma
manni nefnilega alltaf í gott skap
þessir snillingar.
Þeir sem ekki hafa enn eignast
eintak af plötunni „Þessi ófétis
jass“ ættu að setja hana efst á
óskalistann. Ég er handviss um
að jólasveinninn bjargar því við.
S.
þorði varla að segja þér að þeir
eru á ensku. Ég reyndi að snúa
textunum yfir á íslensku, en varð
aldrei ánægður, þetta eru róleg
lög og þetta varð alveg hræðilega
væmið hjá mér. Ég gafst sem sagt
upp á íslensku textunum, annars
er ég alveg sammála þér að við
ættum heldur að syngja á ís-
lensku, en hvað mig varðar finnst
mér ég koma betur út sem söng-
vari ef ég syng á ensku... ég er
ekki að því til að ná inn á er-
lendan markað.“
Þá vitum við það, en samt...
Jólalög
hafa oss borist á rúmlega 2
plötum. Skífan er með umboð
fyrir Some day at Christmas sem
hefur að geyma 6 þekkt jólalög
sem Stevie Wonder söng 1966 og
1967, þá innan við tvítugt. Þetta
er skemmtileg plata eins og við
var að búast af svo góðum söngv-
ara.
Steinar senda oss Strumpana
bjóðandi gleðileg jól. Þeir syngja
líka þekkt jólalög, sum þau sömu
og Stevie, en kunna íslensku og
hafa með hjálp Jónatans Garð-
arssonar aðlagað textana
Strumpaþjóð. Undirspilið er er-
lendis frá og ekkert sérstakt um
það að segja, en Laddi sér um
Strumparaddirnar með aðstoð
Björgvins Halldórssonar í bak-
röddum. Laddi hefði mátt vanda
sig betur, en samt er þetta ansi
sæt plata ...einnig hefði mátt láta
Strumpatextana fylgja, því að
platan mun miðuð við yngsta
hlustendahópinn, enda þótt eldra
fólki ætti ekkert að leiðast hún.
Kór Melaskóla flytur eitt jólalag,
Jólabarnið eftir Jóhannes úr
Kötlum, á nýrri breiðskífu, sem
gefin er út til minningar um
Magnús Pétursson sem kenndi
tónmennt um 20 ára skeið við
Melaskólann. 12 önnur lög eru á
þessari plötu sem heitir Við erum
börn... og eru þau öll eftir Magn-
ús, í hans léttleikandi stíl, og er 2.
hliðin úr söngleik hans Litla
stúlkan með eldspýturnar. Ég get
ekki sagt að kóraplötur heilli mig
en Melaskólastúlkurnar eru
ágætar undir stjórn Helgu Gunn-
arsdóttur, og Jónas Þórir hafði
hönd í bagga með hljómsveitar-
stjórn. Ágæta mynd á plötuum-
slaginu gerði Pétur Ingi Þorgils-
son 12 ára.
A
úr
jólaflóðinu
Hugmyndin að Eyjalagaplötunni kviknaði á skemmtikvöldum úti í Eyjum, þar sem þessi mynd er tekin. Þeir bræður
„Hermann og Helgi Hermannssynir syngja þarna beggja vegna við Jónas Þóri og föðurbróður hans, Runólf Dagbjartsson,
sem kvað hafa átt góðan leik í Nýju lífi hér um árið. Þeirsyngja margt gamalt þjóðhátíðarlagið á plötu sinm, en a plotu Lyðs
Ægissonar er þjóðhátíðarlagið 1985, í skjóli fjalla.
haldnir einhverjum óútskýran-
lega sjarma.
Auga í vegg
er 7 laga skífa Rúnars Þórs Pét-
urssonar fyrrum Rimlarokkara
og sér hann sjálfur um sönginn og
spilið fyrir utan bassaleik og svo
hljómborð í 3 lögum og að söng-
vararnir Eiríkur Hauksson, Sig-
urður Sigurðsson og Bubbi Mort-
hens syngja hér sitthvert lagið.
Rúnar er ágætur lagasmiður,
eiginlega bara eitt lag hér sem
mér finnst ekki gott, Flikk flakk.
Rúnar nær þar einhvern veginn
ekki tökum á söngnum... hins
vegar tekst honum vel upp í
Friði, sem er reglulega fallegt
lag. Bubbi Morthens stendur
alltaf fyrir sínu og syngur hér
Auga í vegg og Sigurður Sigurðs-
son, gamall Eikari og Kjötsúpus-
öngvari, er góður í Sjónvarpi, en
Eiríkur Hauksson hefur nú verið
sprækari en á Hlemmi.
Auga í vegg er ekki plata sem
legið hefur verið yfir í stúdíói,
enda Rúnar ekki yfirlegutýpa, en
fyrir bragðið kannski virkar hún
skemmtilega hrá en ljúf í senn.
Rúnar er rokkverkamaður og
gengur í að spila á þau hljóðfæri
sem þarf en stendur sig best með
gítarinn og á með honum ágætar
rispur. Það er á hreinu og heyrist
vel að Auga í vegg er gerð af mikl-
um áhuga og einlægni gagnvart
rokkmúsikinni.
Fugl dagsins
er vísnaplatan hans Valgeirs
Guðjónssonar og fær hér andi
Spilverksins þjóðanna að ganga
aftur og blása um ljóð Jóhannes-
ar úr Kötlum. í stuttu máli sagt er
þetta einstaklega eiguleg plata,
vel unnin, útsett, flutt og
skemmtileg. Ekki það að hún sé
svo fjörug eða fyndin, hún er
mikið til meira að segja bara al-
varleg, sérstaklega hlið tvö, en á
hrífandi og jákvæðan hátt. Diddú
syngur eins og hún hefur best gert
og ef eitthvað er með meiri styrk
innan frá. Ævar Kjartansson þul-
ur ljær plötunni virðuleikablæ
með söng sínum og Valgeir sjálf-
ur er í essinu sínu í lagasmíðum,
söng og hljófæraslætti, þótt hann
fari þarna útfyrir sitt sérsvið sem
ryþmagítarleikari. Fugl dagsins í
hendi er betri en flest í íslenskum
jólafrumskógi plötuverslana
þessa dagana, bæði þjóðleg og
smart í senn.
Ástin...
heitir 10 laga rómantísk plata Jó-
hanns Helgasonar. Þetta er fal-
lega unnin plata og þægileg
áheyrnar, enda Jóhann fær um að
gera góðar melódíur. Hann syng-
ur líka og leikur á kassagítar en
flytjendur auk hans eru Eyþór
Gunnarsson, Gunnlaugur Bri-
em, Skúli Sverrisson, Björn
Thoroddsen, Friðrik Karlsson og
Magnús Kjartansson. Útsetning-
ar sáu Eyjrór og Jóhann um. Sá
galli finnst mér þó á Ást... Jó-
hanns að allir textarnir eru á
ensku, m.a.s. hefur verið gerður
enskur texti við hið fallega lag
Jóhanns Hiti og þungi úr kvik-
myndinni Okkar á milli sem var
bara ekkert athugavert við á ís-
lenskunni (eftir Hrafn Gunn-
laugsson).
Eg átti smárabb við Jóhann
símleiðis og gaf hann þá svofellda
skýringu á ensku textunum:
- Já, þetta er efni sem orðið
hefur til allt frá 1970... og ég
Alda
Ég vildi geta sungið þér...
nefnist ný hljómplata með 10
Vestmannaeyjalögum reyndar
líka fáanleg á snældu. Allt eru
þetta þekkt lög eftir Oddgeir
Kristjánsson, nema Minning um
mann eftir Gylfa Ægisson og
Kvöldsigling Gísla Helgasonar,
og hér á ferð ekta þjóðhátíðar-
plata og Vestmannaeyinga-. Hitt
er svo annað mál að þeir bræður
Helgi og Hermann Ingi Her-
mannssynir eru ekki góðir söng-
varar, sá fyrrnefndi þó skárri, og
öll hafa þessi lög verið flutt miklu
betur áður á hljómplötum, t.d. af
Hljómsveit Ólafs Gauks sem gat
státað af sérstæðum söng Rúnars
heitins Gunnarssonar. Semsagt
ekki gott hjá Vestmannaeyingum
þótt Jónas Þórir hafi reynt að
bjarga hlutum með því að fá með
sér fagmenn úr popprokkinu í
undirleikinn.
Venjulegur maður
nefnir Bjartmar Guðlaugsson
sína aðra breiðskífu og liggur þar
margt á hjarta í textagerðinni...
og móraliserar þar víða um vora
íslensku og spilltu smáborgara-
sál. En Bjartmar nær því ekki að
vera eins yndislega fyndinn og
með Sumarliða fullum í fyrra,
enda kannski von; Sumarliði
skilinn og orðinn hundleiðinlegur
og bitur karl sem fær a.m.k. ekki
mig til að halda kjafti að þessu
sinni og hlusta á sig. Líklega
verður þó að telja þessa skífu
betri músiklega séð í heild en þá í
fyrra, en hún er bara ekki eins
skemmtileg; einhver drungi yfir
þessu rokki þrátt fyrir góða
stráka í undirspilinu: Björgvin
Gísla gítar-, hljómborðsleikara
og upptökustjóra, Tryggva Húb-
ner gítar- og fiðluleikara, Þor-
stein Magnússon gítarleikara og
trommarana Sigfús Örn Óttars-
son og Ásgeir Óskarsson. Nei,
það er ekki auðvelt að vera með
perlur eins og Sumarliða fullan á
bakinu... hætta á að fólk búist við
öðru jafngóðu a.m.k. frá
Bjartmari. En hver veit nema
Sumarliði eigi eftir að lenda á
öðru góðu fylleríi þegar hann hef-
ur jafnað sig á skilnaðnum?
Ljósbrot
er plata með 10 lögum Lýðs Æg-
issonar skipstjóra og Gylfabróð-
ur í Vestmannaeyjum og tveim
textum, hinir 7 eru eftir Guðjón
Weihe sem kann vel að búa til
þjóðhátíðarlegar vísur. Lýður
gerir alveg ágætis lög í
Vestmannaeyingastíl, en hann
hefði átt að syngja meira... erdá-
lítið líkur Gylfa bróður, einkum í
ágætum söng um Bréf úr Daln-
um. Rafn Sigurbjörnsson, sem
mest garvar í öllu á þessari plötu í
hljóðfæraleik og útsetningum, er
ekki lipur söngvari, og jafnvel
enn síður Ágúst Ragnarsson gít-
arleikari sem honum er helst til
aðstoðar hér. Auk þeirra syngur
svo Pálmi Gunnarsson ljúflega
vögguvísuna Góða nótt og Rut
Reginalds kemur líka ágætlega
við sögu á þessari skífu. Dálítil
sparnaðarlykt er af Ljósbroti, en
lögin Lýðs koma í veg fyrir
leiðindi. Þeir Ægissynir eru báðir
12 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN