Þjóðviljinn - 31.01.1986, Blaðsíða 14

VETRARBLAÐ
Þeir eru vígalegir, Hilmar Gíslason, Valsteinn Jónsson, Skúli Ágústsson, Vilhelm Ágústsson og Oddur Öskarsson. Mynd Sig. Vilhelm kominn á fulla ferð. Mynd Sig.
Skemmtilegt sport
Þeir voru vígalegir
fimmmenningarnir sem voru
mættir úti á flugvellinum á Akur-
eyri einn góðviðrisdag í síðustu
viku til að fara í vélsleðaferð inn í
Glerárdal.
„Við stóðumst ekki þessa
veðurblíðu," sagði einn úr hópn-
um, Vilhelm Ágústsson, en hann
er einn af aðalhvatamönnum að
stofnun Landssambands ís-
lenskra vélsleðamanna, og nú-
verandi formaður samtakanna.
Aðspurður um tilurð þessara
samtaka sagði Vilhelm að þau
hefðu verið stofnuð uppi á há-
lendi þar síðasta vetur á móti vél-
sleðamanna sem frægt varð,
mörg hundruð manns lokaðir
inni í skála Ferðafélags íslands í
Nýjadal vegna veðurs en
skemmtu sér hið besta og allt
gekk eins og í sögu.
Þeir félagar, Vilhelm, bróðir
hans Skúli Ágústsson, Hilmar
Gíslason, Oddur Óskarsson og
Valsteinn Jónsson voru sammála
um það að varla væri til skemmti-
legra sport en að bruna um í góðu
veðri á vélsleða. Vilhelm sagði að
það væru u.þ.b. 100 manns í Ak-
ureyrardeild samtakanna. „Það
er auðvitað minna líf í þessum
samtökum þegar lítill er snjórinn.
En nú er loksins kominn snór og
færið er eins og best verður á kos-
ið.
Síðasti vetur
„erfiður"
Síðasti vetur var „erfiður" fyrir
snjósleðaeigendur, rysjótt tíð og
lítill snjór í byggð. Það var erfitt
að komast upp úr byggð, í snjó-
inn. íveturvar það eiginlega ekki
fyrr en um síðustu helgi sem hægt
var að komast hér upp úr dölun-
um. Við snjósleðaeigendur hér
norðanlands erum því eiginlega í
sjöunda himni þessa dagana“.
Og það er greinilegt á þeim fé-
lögum að óþreyjan er mikil í þeim
að komast af stað. Það er sól og
blankalogn, gæti ekki verið
betra. Skúli er á voldugum
tveggjasæta snjósleða sem hann
er óskaplega stoltur af og stríðir
félögum sínum á því að þetta séu
nú bara „aumir eintrjáningar“
hjá þeim miðað við „togarann“
hans.
„Þetta er hreinasta lúxu-
skerra,“ segir Skúli, stoltur á svip
og því verður ekki neitað hér,
leður á sætum, útvarp og auðvit-
að talstöð. Ein 700 kg. á þyngd og
með afturábak-gír. Féíagarnir
reyna að bera af sér eintrjánings-
Skautar
Beðið
eftir
svelli
Veður hamlar ekki, held-
ur stjórnvöld. „Við erum
fjölskylda án heimilis,“
segir Hannes Sigurjóns-
son, formaður Skautafé-
lags Reykjavíkur.
„Aðstaðan er í núlli hjá okkur
núna. Eins og málum er háttað,
þurfum við að fara til Akureyrar til
að æfa ísknattleik," sagði Hann-
es Sigurjónsson, formaður
Skautafélags Reykjavíkur, þegar
hann var spurður hvernig á-
standið væri hjá Skautafélags-
mönnum.
í tíð vinstri meirihluta í borgar-
stjórn var sett upp svæði við Mel-
avöllinn, malbikað svæði og lýs-
ing. Nú er það horfið og eina
skautasvæðið í borginni er
bráðabirgðasvell á Tjörninni
sem er ekkert hugsað um að
neinu viti. Við erum nú búnir af
sækja um lóð en það hefur
gengið svolítið illa að fá hreyfingu
á það mál. Það hefur verið talað
um að við fengjum svæði hjá húsi
TBR við Álfheima. En þessi mál
eru í mikilli óvissu eins og stend-
ur.“
Tjörnin er nú eina aðstaðan sem Reykvíkingar hafa til skautaiðkunar og hún er vægast sagt bágborin. Svellið er gróft og rykugt. Með því að sprauta það mætti
bæta það að mun. Mynd. Sig.
- Var ekki einhverju sinni
komin teikning að skautahöll í
Laugardalnum?
„Jú, fyrir fjölda ára var Gísli
Halldórsson búinn að teikna
stóra og mikla æskulýðs- og
skautahöll, þetta var fyrir daga
ÍBR. Það var mjög fullkomin að-
staða og allt var tilbúið, meira að
segja útboðsgögn. En svo var
fallið frá þessu og Laugardals-
höllin var byggð á þessum stað.
En þetta var geysimikið
mannvirki og Júlíus JJafstein,
formaður íþróttaráðs Reykjavík-
ur, vitnar alltaf til þessa
mannvirkis þegar hann er spurð-
ur um skautaaðstöðuna í Reykja-
vík, þetta eru 180 milljónirnar
hans. Það er auðvitað hægt að
byggja skautahöll fyrir 180
milljónir en það má líka koma
upp aðstöðu fyrir brot af þessari
fjárhæð. En þessi umræða er bara
til að drepa mál niður.
Það er auðvitað hægt að gera
eins og þeir á Akureyri eru að
gera. Koma upp svelli og Ijósum
og halda síðan áfram smátt og
smátt. Akureyringar eru komnir
með lóð og teikningu að húsi en
þeir gera ráð fyrir að næsta haust
geti þeir verið farnir að skauta á
þessu svæði þó fullkomin skauta-
höll verði ekki til staðar strax í
byrjun.“
- Nú vilja þeir í Skautafélagi
Akureyrar fá ykkur til keppni í
næsta mánuði, hvað segið þið um
það?
„Það væri náttúrulega gaman,
en við núverandi aðstæður hér
fyrir sunnan væri lítið gaman að
fara norður og láta salla á sig
mörkum, við erum auðvitað
æfingarlausir. Það gæti hins vegar
verið gaman að koma á hraða-
hlaupi, t.d. Við höfum reynt að
æfa á Tjörninni en það er ómögu-
legt, aðstaðan er vonlaus. Þannig
að Skautafélagið er í svolítilli
lægð um þessar mundir, það er
erfitt að halda fjölskyldu saman
þegar maður hefur ekkert heim-
ili.
Það er annað líf nú en þegar við
höfðum aðstöðu í skautahöllinni í
Skeifunni hér fyrr á árum. Þá vor-
um við komin með marga yngri
flokka, listhlaup og fleira. Sú að-
staða varð skautaíþróttinni mikil
lyftistöng og slæmt að hún skyldi
ekki verða lífseigari. En við erum
bjartsýnir þrátt fyrir allt,“ sagði
Hannes Sigurjónsson, formaður
Skautafélags Reykjavíkur, að
lokum.
IH