Þjóðviljinn - 13.03.1987, Síða 5

viö bókunum fyrir hönd safnsins. Á bak við þau standa (frá v.): Hjörtur E. Þórarinsson, Jón Helgason
í bókasafni Búnaðarfélagsins. Guðmundur Jónsson, fyrrverandi skólastjóri á Hvanneyri, afhendir I \--------, — ------------------,----------,----,. ,----—.
safninu að gjöf öll sjö bindi af bók sinni, Bóndi er bústólpi. Ingibjörg Hjartardóttir bókavörður, tekur I landbúnaðarráðherra, Ásgeir Bjarnason og Jónas Jónsson. Mynd: Sig.
Safnamál
LOKSINS FEKK SAFND
HÚSVDHÆH

Bókasafn Búnaðarfélags íslands í nýjum húsakynnum
Eins og áður hefur verið
skýrt frá hér í blaðinu var nýtt
og gott húsnæði fyrir bóka-
safn Búnaðarfélags islands
tekið í notkun nú fyrir
skömmu. Bókavörður er Ingi-
björg Hjartardóttir bókasafns-
fræðingur frá Tjörn í Svarfað-
ardal. Starfar hún við bókasafn
Búnaðarféiagsins hálfan dag-
inn en að hinu leytinu vinnur
hún við bókasafn Veðursto-
funnar.
Ingibjörg Hjartardóttir kom til
starfa hjá Búnaðarfélaginu í jan-
úar 1986. Á undan henni annað-
ist Óskar Guðjónsson bókavörsl-
una. Og líkt og Ingibjörg var
hann þar í hálfu starfi en var að
öðru leyti bókavörður hjá Rann-
sóknastofnun landbúnaðarins.
Þjóðviljanum þótti vel við
hæfa að spjalla lítillega við Ingi-
björgu Hjartardóttur bókavörð i
tilefni þessara merku tímamóta í
sögu safnsins. Var hún fyrst að
því spurð hvenær byrjað hafi ver-
ið á því að efna til safnsins.
- Þær fyrstu upplýsingar, sem
ég hef rekist á í sambandi við
stofnun safnsins er að finna í
Búnaðarritinu frá árinu 1920,
sagði Ingibjörg. Þá virðist vakna
hugmyndin um að koma upp
slíku safni. Eru rökin fyrir nauð-
syn þess einkum talin þau að
mikilvægt sé fyrir starfsmenn fé-
lagsins að eiga aðgang að hvers
konar fræðibókum og ritum um
landbúnað en á því sviði var þá
ekki um auðugan garð að gresja í
Reykjavík. Þessar bækur þurfa
helst að vera fyrir hendi á einum
stað svo auðvelt sé fyrir starfs-
menn félagsins að fá þar hvers
konar upplýsingar sem þeir þurfa
á að halda hverju sinni.
Trúlega hefur sá mikli eldhugi
Sigurður Sigurðsson, þáverandi
búnaðarmálastjóri, einkum beitt
sér fyrir þessu sennilega ásamt
þáverandi stjórn Búnaðarfélags-
ins.
Stríðið setti
strik í reikning.
- Hvernig gekk svo að koma
þessari hugmynd í framkvœmd?
- Svo er að sjá sem það hafi
gengið nokkuð vel. Safnið mun
hafa stækkað nokkuð jafnt og
þétt allt fram að síðari heims-
styrjöldinni. Það varð sér úti um
þær bækur og rit um búnaðarmál
sem út komu hér á landi og stóð
auk þess í viðskiptasamböndum
við hin Norðurlöndin og fékk
þaðan mikið af búfræðiritum.
Fyrir þessar erlendu bókasend-
ingar tók hins vegar á stríðsárun-
um og þá óx safnið mun hægar en
áður.
í sögu Búnaðarfélags íslands
sem dr. Þorkell Jóhannesson rit-
aði og út kom á aldarafmæli fé-
lagsins árið 1937 telur hann að í
safninu séu hátt á þriðja þúsund
bindi og muni það stærsta og heil-
legasta safn bóka um búnað og
búfræði sem þá sé til hérlendis.
Ég hef nú grun um að þarna sé
eitthvað ofmælt, enda er þetta
fremur ágiskunartala en að hún
sé raunhæf. Fljótt á litið sýnist
mér að svona upp undir 2000
bækur séu í safninu fyrir utan
smærri rit og skýrslur, en erfitt er
hins vegar að henda reiður á
þessu ennþá. Lang mestur hluti
af þessu eru búfræðibækur og svo
byggðasögur sem einstök héruð
hafa gefið út, enda er þetta auð-
vitað sérfræðibókasafn. Safnið
vex nú með ári hverju því reynt er
að festa kaup á þeim bókum sem
þarna eiga heima.
- Fcer safnið sérstaka fjárveit-
ingu til starfsemi sinnar?
- Nei, svo er nú raunar ekki.
Þeir peningar sem renna til
safnsins eru hluti af heildarfjár-
veitingu til Búnaðarfélagsins
hverju sinni.
Náð höfn
- Nú er til þess að gera stutt
síðan bókasafnið flutti íþetta nýja
húsnœði hér í Bœndahöllinni.
Hvernig var húsakynnum þess
háttað áður?
- Hér á árum áður var safnið
geymt í gamla Búnaðarfélagshús-
inu við Lækjargötuna. Þetta er
timburhús og eldhætta því eðli-
lega mikil. Því var það að um
1950 var safnið flutt úr húsinu,
bókunum var pakkað niður í
kassa og þeir fengust síðan
geymdir í safnahúsinu við Hverf-
isgötu. Þetta jafngilti auðvitað
því að safnið væri lokað því það
var með öllu óaðgengilegt og
illgerlegt að finna það sem menn
þurftu á að halda hverju sinni.
Síðan kom að því að safnið var
flutt hingað í Bændahöllina þar
sem það hefur reyndar búið við
mikil þrengsli þar til nú. Þau
vandkvæði hafa m.a. valdið því
að ennþá er nokkuð af safninu
geymt annars staðar en úr því
mun nú rætast.
- Töluvert hefur nú þurft að
taka hér til hendi áður en hœgt var
að flytja safnið hingað inn. Hve-
nœr var byrjað að vinna að
breytingum á húsnœðinu?
- Þær breytingar voru gerðar á
s.l. ári og þeim var lokið nú í
haust. Þetta húsnæði er á allan
hátt hið ágætasta og vel við vöxt,
eins og það þarf auðvitað að vera.
En þess ber að geta að það er
jafnframt fundasalur.
- Og hvenær var svo safnið
flutt hingað inn?
- Ég byrjaði á því í h. ist að
taka bækurnarupp og kom.i þeim
fyrir hér í hillunum. í því hefur
vinna mín hér verið fólgin að
mestu til þessa. Svo er ég aðeins
byrjuð á að skrá það sem hingað
er komið. Til þess nota ég tölvu í
stað kortanna. Við þá skráning-
araðferð vinnst tvennt: Hún er
mun fljótvirkari og auðveldar
mönnum auk þess mjög að finna
það í safninu sem þá vanhagar um
hverju sinni.
Og svo er þá aðeins eftir að
óska Ingibjörgu Hjartardóttur til
hamingju með vinnustaðinn.
-mhg
Fimmtudagur 12. mars 1987 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5