Þjóðviljinn - 15.04.1987, Blaðsíða 4

LEIDARI
Hvað viljið þið hafa það betra?
Hinn 25. apríl næstkomanda verður búið að
lofa ótrúlega miklu, það er að segja ef rauðgló-
andi loforðamaskínur stjórnarflokkanna verða
ekki búnar að bræða úr sér.
Eftir konsingar á að gera allt fyrir alla.
Allt sem ríkisstjórnin hefði átt að gera í góð-
ærinu á því kjörtímabili sem nú er að Ijúka - en
gerði ekki - ætlar hún að gera á því næsta.
Batnandi manni er best að lifa.
Sjálfstæðisflokkurinn segist vera á réttri leið.
Framsóknarflokkurinn segist vera klettur í
hafinu.
„Kjósið okkur aftur," segja þeir. „Hvað viljið
þið hafa það betra?“
Jú. Við hefðum gjarna viljað að hér hefði verið
við völd ríkisstjórn, sem hefði skilað góðærinu til
allrar þjóðarinnar, en ekki aðeins til þeirra sem
best höfðu það fyrir.
Við hefðum gjarna viljað jafnari skiptingu á
þeim 52 milljörðum króna, sem þjóðarbúið hef-
ur hagnast um á síðustu fjórum árum vegna
stórbættra ytri aðstæðna. Þessir 52 milljarðar
samsvara svosem einni milljón króna á hverja
fimm manna fjölskyldu á íslandi.
Við hefðum gjarna viljað ríkisstjórn sem hefði
tekist á við verðbólguna án þess að skerða kjör
launafólks um þriðjung.
Við hefðum gjarna viljað ríkisstjórn sem hefði
tekist á við verðbólguna án þess að skerða kjör
launafólks um þriðjung.
Við hefðum gjarna viljað ríkisstjórn sem hefði
séð sóma sinn í því að byggja upp heilbrigt
atvinnulíf í landinu í stað þess að eltast við
mýraljós stóriðju.
Við hefðum gjarna viijað ríkisstjórn sem hefði
rekið sjálfstæða utanríkisstefnu og endurspegl-
að friðarvilja þjóðarinnar.
Við hefðum viljað ríkisstjórn sem hefði hugs-
að fyrst og fremst um íslenska hagsmuni í varn-
armálum en ekki bandaríska, ríkisstjórn sem
hefði haft forustu um kjarnorkuvopnalaus Norð-
urlönd og friðlýst ísland.
Við hefðum viljað hafa alltöðruvísi ríkisstjórn
en þá sem við höfum þurft að drattast með
undanfarin ár.
En það tjóir ekki að tala um orðinn hlut. Og við
getum verið þakklát fyrir það glópalán sem fylgt
hefur stjórninni að fá að starfa mestu góðærisár
í sögu lýðveldisins.
En kosningarnar 25. apríl snúast ekki um
glópalán.
Þær snúast um það, hvort við viljum mark-
aðshyggju eða manneskjulegt þjóðfélag.
Þær snúast um það, hvort við teljum að vinn-
andi fólk eigi heimtingu á mannsæmandi
launum.
Þær snúast um það, hvort við viljum vernda
náttúruauðlindir landsins með virkri stefnu í um-
hverfismálum.
Þær snúast um það, hvort við viljum halda
áfram að eltast við drauma um erlenda stóriðju,
eða hvort við viljum byggja upp íslenskt atvinnu-
líf með áherslu á stuðningi við smærri fyrirtæki;
hvort við viljum ríkisstjórn sem starfar fyrir
launafólk eða gegn því.
Kosningarnar snúast um það, hvort við viljum
byggja hér upp þjóðfélag þar sem jöfnuður ríkir,
þjóðfélag þar sem konur og karlar starfa hlið við
hlið á jafnréttisgrundvelli.
Og kosningarnar snúast líka um það, hvort
við viljum setja endapunktinn fyrir aftan
hneykslismál og spillingu: Höfum við ekki enn-
þá fengið nóg af Hafskipsmálum, kaffibauna-
málum, pólitískum hjaðningavígum, ættarveldi
og samtryggingu?
Höfum við ekki ennþá fengið nóg af „hinni
réttu leið“ Sjálfstæðisflokksins og þeim „kletti í
hafinu" eða „geirfuglaskeri" sem Framssókn-
arflokkurinn vill nú kenna sig við?
Höfum við ekki fengið nóg af sundrungu og
glundroða: S-listi gegn D-lista, J-listi gegn B-
lista, landsbyggð gegn borgarbúum, konur
gegn körlum, allir á móti öllum.
Er ekki kominn tími til að alvarlega þenkjandi
vinstri menn taki höndum saman og byggi upp
það fyrirmyndarþjóðfélag, sem við höfum efni á
að eiga; það fyrirmyndarþjóðfélag, sem vinnu-
semi og dugnaður jDjóðarinnar gerir okkur kleift
að eignast?
Það líður engum vel í þjóðfélagi þar sem ein-
hverjum líður illa.
Við viljum betra þjóðfélag. Handa öllum.
- Þráinn
_______________KLIPPT
í ieit að
kosningamálum
Maður verður töluvert var við
það í kosningaslagnum þessa
dagana að mönnum er mál að
tala, en það er eins og þeir viti
ekki hvern fjandann þeir eigi að
gera að kosningamáli. Fer svo
fyrir mörgum að þeir fá endur-
tekningarhiksta og losna ekki við
hann hvernig sem þeir rembast.
Sjálfstæðismenn til dæmis, þeir
eru líklega verr haldnir en flestir
aðrir um þessar mundir. Peir hafa
klappað þann stein í djöfulmóð
að Sjálfstæðisflokkurinn sé eini
flokkurinn sem heldur fram ein-
staklingnum og tryggi um leið
festu í stjórnmálum. Hafið þið
heyrt nokkuð annað frá þeim
flokki að undanförnu? Ekki svo
eftir verður tekið að minnsta
kosti.
Þetta er náttúrlega einn angi af
því fjölmiðlafári, að eftir því sem
blöð, útvarp og sjónvarp mala
fleira og lengur, þeim mun
daufari verður athygli hinna
frjálsunotenda. Umræðan rýrnar
skref fyrir skref og eftir standa
berstrípuð lögmál auglýsinga-
heimsins þar sem allt stendur og
fellur með því að lemja inn í haus-
inn á fólki með músflc, sykursæt-
um röddum og hröðum mynd-
galdri örfáum vígorðum. Kók er
það sem þig sælan gjörir. Öll
erum við Johnsons börn. Komið
til Alberts, þið sem erfiðið og
þungar byrðar berið...
Lítillækkun
stjórnmála
Stundum bregður þó svo við að
menn eru í Morgunblaðinu að
reyna að finna sér einhver sérstök
kosningamál. Það hefur meðal
annars borið tölvert á því í skrif-
um blaðsins og aðsendum grein-
um, að Sjálfstæðismenn eru
feiknalega stoltir af þeim út-
varpslögum sem nú hafa stór-
aukið fjölmiðlaframboðið. Hver
eftir annan tíundar syndir Al-
þýðubandalags, Alþýðuflokks og
Kvennalista, sem allir höfðu sína
fyrirvara á því útvarpsfrelsi sem
hefur verið að breyta þjóðlífinu
undanfama mánuði.
Rétt er að menn muni, að flest-
ir, og þá sósíalistar, tóku undir
það að breyta þyrfti útvarps-
lögum og gefa fleirum en ríkinu
kost á að láta að sér kveða á þeim
vettvangi. Og það er sjálfsagt að
viðurkenna það líka, að ýmislegt
nýtilegt kemur öðru hvoru fram í
nýju fjölmiðlunum. Hitt er
jafnvíst, að fyrirvarar t.d. al-
þýðubandalagsmanna um fjöl-
miðlaþensluna áttu fyllilega rétt á
sér. Það var og er mikil þörf á því
að menn láti sér ekki nægja að
æpa: meira er betra. Menn þurfa
að gera sér grein fyrir því, á
hvaða leið þeir eru. íslendingar
hafa vegna sérstöðu og fámennis
sérstaka og brýna þörf á því að
reka fjölmiðlapólitík sem stefnir
eithvað annað en til hins amríska
ástands. Við erum að sönnu ekki
komnir þangað, en við höfum
þokast óþarflega langt í þá átt.
Eitt dæmi um þessa amríkanís-
eringu er meðferð þeirra fjöl-
miðla sem sjálfumglaðastir eru,
sjónvarpssstöðvanna, á pólitík.
Þar þokar viðleitni til að láta
menn vita að umræða fer fram í
landinu fyrir duttlungum þess
fréttamats sem lætur athyglina
snúast um allskonar persónu-
legar uppákomur hjá áhrifa-
mönnum - eins og Albertsmálin
sýna og sanna. Jón Baldvin
Hannibalsson vék að þessu í við-
tali í Alþýðublaðinu og sagði
m.a.:
„Þessir menn ( ný stétt fjöl-
miðlunga) ætlast til þess að pólit-
íkusar tali í andarteppuviðtölum,
nánast andi í tólin á nokkrum
sekúndum, þeir segja alltaf við
mann sisona.„Þetta verður bara
stutt. Þú færð innan við eina mín-
útu“ Þú átt venjulega að afgreiða
fjárlögin á einni mínútu“
Ekki nema furða að Jóni Bald-
vin finnist að hér fari einföldun
og vanvirðing á pólitískri rök-
ræðu, og mun hann ekki einn um
það. Og skiptir þá ekki höfuð-
máli í þessu samhengi að hann
sjálfur hefur verið skratti veikur
fyrir þeirri kvöð sjónvarpstím-
anna sem setur sjónræna og
leikræna hönnun stjórnmála-
mannsins ofar því sem hann kann
að hafa fram að færa.
í annan stað var það vitanlega
sjálfsagt að vinstrimenn reyndu
að setja fyrir þann leka, að svo-
kallað fjölmiðlafrelsi yrði ekki
notað til að skerða í reynd mögu-
leika og þar með frelsi ríkisút-
varpsins til að gegna mikilsverð-
um skyldum sínum: En það er
reynt - meira að segja Ingvi
OG SKORIÐ
Hrafn fréttastjóri segir að Sjálf-
stæðisflokkurinn sé að kyrkja
Ríkisútvarpið og er bragð að þá
hann finnur.
Tvíbent
sjálfumgleði
Einn angi af sjálfumgleði nýrra
fjölmiðla er sú viðleitni að draga
öll hugsanleg mannleg vandamál
fram fyrir myndavélar. Og tala
um þau. Því meir þeim mun
betra. Með þessu ætlar sjónvarp-
ið eins og koma í staðinn fyrir alla
mögulega aðila - vini og vanda-
menn, lögreglu og félagsfræð-
inga, sálfræðinga og sálusorgara.
Stöð 2 hefur sýnt flokk þátta af
þessu tagi. Um vímugjafa og of-
beldi, nauðganir og illa meðferð
á börnum, sifjaspell og nú síðast
sjálfsvíg. Það var reyndar eftir-
tektarverk, að þeir gestir, sem
boðaðir höfðu.verið í auglýsing-
um um þáttinn - þeir sem höfðu
persónulega reynslu af sjálfsvíg-
um og tilraunum til þeirra, létu á
sér standa. Allir nema einn mað-
ur.
Og það var ekki nema von.
Það er vitanlega ekkert að því
að ræða um hvað sem er. Vitan-
lega er og hægt að hjálpa einstak-
lingum sem fyrir áföllum hafa
orðið, meðal annars með því að
þeir hafi samband við aðra sem
fyrir svipaðri reynslu hafa orðið.
En það er ekki sama hvernig það
er gert. Og ótal aðrar leiðir til en
sú að draga ógæfusamt fólk upp í
sjónvarp. Meira en svo: það get-
ur verið beinlínis hættulegt þeim
sem síst skyldi.
Ellert Schram ritstjóri sat í
þessum þætti og hann hafði rétt
fyrir sér þegar hann sagði á þessa
leið: persónulegur vandi manna
af þessu tagi hér verður ekki
leystur fyrir opnum tjöldum. áb
þJOÐVILIINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgefandl: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Ámi Bergmann, Þráinn Bertelsson, össur
Skarphéðinsson.
Fréttastjórl: Lúðvík Geirsson.
Blaðamenn: Garðar Guðjónsson, Guðmundur Rúnar Heiðarsson,
Hrafn Jökulsson, HjörleifurSveinbjömsson, IngunnÁsdísardóttir,
Kristín Ólafsdóttir, Kristófer Svavarsson, Logi Bergmann Eiðsson
(íþróttir), Magnús H. Gíslason, MörðurÁmason, ÖlafurGíslason,
Ragnar Karisson, Sigurður Á. Friðþjófsson, Stefán Ásgrímsson, Vil-
borg Davíðsdóttir, Yngvi Kjartansson (Akureyri).
Handrita- og prófarkalestur: Elías Mar, Hildur Finnsdóttir.
LJóamyndarar: Einar Ólason, Sigurður Mar Halldórsson.
Útlitateiknarar: Sævar Guðbjörnsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdaatjóri: Guörún Guðmundsdóttir.
Skrlfatofuatjórl: Jóhannes Harðarson.
Skrifatofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Guðbergur Þorvaldsson.
Auglýaingaatjóri: Sigríður HannaSigurbjörnsdóttir.
Auglýaingar: Baldur Jónasson, Olga Clausen, Guðmunda Kristins-
dóttir.
Sfmvarala: Katrín Anna Lund, Sigríður Kristjánsdóttir.
Húamóðlr: Soffía Björgúlfsdóttir.
Bflatjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Útbrelðalu- og afgreiðaluatjóri: Hörður Oddfríðarson.
Afgreiðala: Bára Siguröardóttir, Krístfn Pótursdóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Bjömsson.
Útkeyrala, afgreiðala, ritatjórn:
Sfðumúla 6, Reykjavfk, afml 681333.
Auglýalngar: Sfðumúla 6, afmar 681331 og 681310.
Umbrot og aetning: Prentamiöja ÞJóðvilJana hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð f lauaaaölu: 55 kr.
Helgarblöð:60kr.
Áakrtftarverð á mánuði: 550 kr.
4 SfÐA - ÞJÓÐVILJINN Mlðvikudagur 15. apríl 1987