Þjóðviljinn - 28.06.1987, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 28.06.1987, Blaðsíða 2
FLOSI af fengitíma Það sem einkum hefur haft forgang í frétta- flutningi fjölmiðla að undanförnu eru fréttir af konunni, gleði hennar, sorgum og vandamálum einkum þeim sem samfara eru kynferðislegri áreitni, og svo auðvitað sauðkindinni, sem með tilvist sinni hefur óumdeilanlega, lífs eða liðin, staðið í vegi fyrireðlilegum gangi stjórnarmynd- unar á íslandi. Þó margt sé ólíkt með konunni og sauðkind- inni eru þó sumir þættir í tilvist beggja furðu líkir, einkum þegar kemur að útliti og sköpulagi, sem með konum er kallað fegurð. Bæði konurog kindur undirgangast reglulega gripasýningar þar sem skrokkur og skankar eru mældir og verðlaun veitt fyrir fegursta og eigu- legasta gripinn. Þannig er Fegurðarsamkeppni íslands nýaf- staðin með frábærum árangri fegurstu ung- meyja, en í sjónmáli er mikil landbúnaðarsýning þar sem fegurstu ær bænda verða leiddar uppá pall og verðlaunaðar fyrir það sama og konan áður, semsagt sköpulagið. Líkt og konur, skiptast kindur í fallegar kindur og Ijótar kindur. Eðli málsins samkvæmt fá Ijótar kindur ekki að fara á Landbúnaðarsýninguna og Ijótar konur ekki í Fegurðasamkeppnina. Ljótar kindur eru hafðar á afrétti þar sem þær bíta afgangsgras þangað til afgangsgrasið er búið og raunar allt gras, en eftir ekkert nema auðnin tóm. Reynt er hinsvegar að hafa Ijótar konur sem mest innandyra á meðan ratljóst er, þó þær séu á síðari árum farnar að gera æ háværari kröfur til þess að fá að vera á almannafæri, ef þær geta hugsað sér það sjálfar. Sannleikurinn er sá - og ég hef margoft bent á það áður - að auðvitað er það til háborinnar skammar hvernig réttur Ijótra kvenna hefur ver- ið fyrir borð borinn öldum saman á íslandi, en með aukinni sjálfsmeðvitund eru þær farnar að gera kröfu til þess að fá að koma á mannamót, einsog fallegu konurnar, og satt að segja er það ekki nema sanngjörn krafa, að minnsta kosti í nútíma þjóðfélagi. Þá nær auðvitað engri átt að Ijótar konur skuli ekki umyrðalaust fá að taka þátt í fegurðarsam- keppnum, einsog fallegu konurnar. Slíkt er mismunun líkt og kynþáttaofsóknir. Og auðvitað ætti allt sauðfé landsmanna að fá að vera á Landbúnaðarsýningunni og helst líka þeir árgangar sem búnir eru að halda til árum saman í frystigeymslum Sambands ís- lenskra samvinnufélaga, leiguhúsnæði sem er einn af aðaltekjustofnum Sambandsins. Þar kváðu leynast margir fallegir skrokkar og enginn sem segir að í fegurðarsamkeppnum þurfi allt sem sýnt er að vera á fæti. Þegar búið er að borga dýra húsaleigu fyrir freðna kroppana árum saman er gráupplagt að sýna þá í fegurðarsamkeppni fjallalamba áður en þeim er ekið á haugana, eða japönum borg- að stórfé fyrir að taka við þeim og éta lambaket af gömlu, ef þeir hafa lyst á því. Nú hef ég í stórum dráttum tíundað það sem líkt er með konunni og kindinni. Hvað er það þá sem aðskilur þessar tvær lífverur annað en það að konur ganga að öðru jöfnu ekki nema á afturfótunum? Og kem ég nú loksins að því sem allan tímann átti að verða mergurinn þessa máls. Ólíkt kindinni, er konan blæsma allan ársins hring. Það er að minnsta kosti mjög útbreidd skoðun. Fengitími sauðkindarinnar er hinsvegar að- eins tvær-þrjár vikur um jólaleytið. Allirsem komið hafa í fjárhús um fengitímann vita að þar ríkir kynhvötin ein ofar hverri kröfu. Og hér er það sem hið umdeilda og margum- rædda fyrirbrigði í mannlegum samskiptum er í algleymingi. Nefnilega kynferðisleg áreitni. Hver hreyfing ærinnar, lyktin, augngotur, jarmur, kumr, nudd, juð og hvers kyns æsandi tilburðir eru atferli til þess eins ætlað að vekja hrútana til kynferðislegrar áreitni. Sama er að segja um önnur þau spendýr sem ég hef haft þá ánægju að vera í einhverju sam- neyti við. Frumkvæðið virðist alltaf vera hjá kvenþjóðinni. Guð hjálpi (Deim fola sem sýnir hryssu kyn- ferðislega áreitni þegar hún er ekki í hesta- látum. Eða hvaða tarfi dytti í hug að leita á kú sem ekki væri yxna? Og um hrútana er það að segja að þeir mynda með sér órofa karlrembu- samfélag um leið og fengitíminn er afstaðinn, halda hópinn allt sumarið á afréttinum og líta ekki á rollurnar fyrr en ballið byrjar á ný um jólaleytið. Það verður að telja karlmönnum það til máls- bóta að fengitími kvenna er allan ársins hring, en virðist fara svolítið eftir landshlutum hvort hann er allsendis órofinn. Þetta ruglar karla svolítið í ríminu. Á Akureyri, í bæjarstjórn Reykjavíkur og á Alþingi, virðast konur vera örlítið að nálgast kvíguna, kindina og kapalinn að því leyti að þær verða ókvæða við kynferðislegri áreitni, þegar þær (svo ólíklega sem það nú kann að hljóma) eru ekki í stuði. Mér finnst satt að segja að: Akureyringar, borgarfulltrúar í Reykjavík og Alþingismenn ættu að sýna: iðnverkakonum á Akureyri, kven- borgarfulltrúum í Reykjavík og Alþingiskonum þá lágmarkstillitssemi að vera ekki að segja þeim klámbrandara, syngja fyrir þær klámvísur og káfa í klobbanum á þeim, nema hafa fyrst gengið úr skugga um það og fengið á því pott- þétta staðfestingu að slíka kynferðislega áreitni bæri uppá miðjan fengitíma viðkomandi kvenna. Feður og synir Hrafn Gunnlaugsson er at- hafnasamur maður eins og al- þjóð veit. Nú á næstu dögum byrjar hann að filma nýjustu mynd sina, „í skugga hrafnsins". Hann hefurfengið fjárveitingar frá íslandi og Sví- þjóð uppá litlar 100 milljónir, þannig að um er að ræða langdýrustu mynd sem ís- lenskur leikstjóri hefur gert. Aðstoðarleikstjóri Hrafns heitir Oaníel Bergman og er sonur gamla Ingmars. Daníel er ekki nema eitthvað hálfþrí- tugur en engu að síður öllum hnútum kunnugur í kvik- myndagerð, enda haft fyrir satt að pabbinn hafi tekið pilt úr skóla á fimmtánda ári, svo hann gæti numið galdrana. Framkvæmdastjóri myndar- innar er síðan sonur Hrafns sjálfs, Kristján Þórður, sem enn er í Menntaskólanum í Fteykjavík og er helsta skáld þeirra MR-inga og einn besti ræðumaður yngri kynslóðar- innar. Upphaflega stóð til að filma í fjórum löndum og nota ekki færri en þúsund statista. Horf- ið hefur verið frá því og verður öll myndin tekin á Islandi í sumar og kláruð í stúdíói í Sví- þjóð í haust. Ekki er Ijóst hversvegna niðurskurðurinn er svo umfangsmikill, en for- ráðamenn myndarinnar munu hafa komist að þeirri niðurstöðu að engin ástæða væri til að filma útum allar jarðir. Það væri, að sögn, álíka og að skreppa frá Reykjavík til Akureyrar eftir einum hamborgara! ■ Leifur græðir wmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm 1 á tá og fingri Það er gróðvænlegt að hönd- la í nýju flugstöðinni ef marka má leiguprísana. Um þessar mundir er auglýst húsnæði uppá 132 fermetra fyrir tísku- vöruverslun sem skv. auglýs- ingunni má selja fatnað og leðurvörur. Leigan er svo litlar fimm milljónirog þrjúhundruð- þúsund á ári, - lágmark. Það gerir ekki nema 441 þúsund á mánuði. Vonandi verður álagningin hjá þeim sem hreppir húsnæðið jafn sanngjörn... ■ ísak hjá mm^mmmmmrnmmmmmmmmmmmmmmmmrm Svörtu á hvítu ísak Harðarson, eitt albesta skáld yngri kynslóðarinnar, hefur verið afkastamikill síðan hann vann til verðlauna í sam- keppni AB fyrir nokkrum árum, fyrir Ijóðabókina „Þriggja orða nafn". Síðan sendi hann frá sér Ræfla- testamentið, Slý og Veg- gfóðraðan óendanleika. Og nú er ísak kominn til spútnikanna í Svörtu á hvítu með nýja Ijóðabók. Að sögn er þetta hans besta bók til þessa og kemur væntanlega út í haust. ■ Gróska í útgáfu Fjöldi íslenskra skáldsagna er væntanlegur á markaðinn með haustinu. Það verður at- hyglisvert að fylgjast með hvernig þær pluma sig í sam- keppninni, en siðast slógu bæði Thor Vilhjáimsson og Steinunn Sigurðardóttir í gegn. Þjóðviljinn hefur þegar greint frá því að ungskáldin Sjón og Gyrðir Elíasson gefa út skáldsögur hjá Máli og menningu, Vigdís Gríms- dóttir sendir eina frá sér, svo og Álfrún Gunnlaugsdóttir. Margir bíða skáldsögu Svövu Jakobsdóttur með óþreyju en það er Forlagið sem gefur út. Jóhann Páll í Forlaginu___ gefur út aðra skáldsögu: Eftir Auði Haralds sem nú kveður sér hljóðs að nýju eftir nokkurt hlé. Þá er og haft fyrir satt að Þórarinn Eldjárn gefi út bók hjá eigin forlagi. ■ Af Þorsteini Þorsteinn Pálsson er þing- maður Suðurlandskjördæm- is, og eins og vera ber heimsækir hann stundum kjördæmi sitt. Meðal sjálf- stæðismanna á svæðinu eru deildar meiningar um nota- gildi Þorsteins fyrir kjördæm- ið. Sumir telja að hann hafi of lítil tengsl við íbúana, en já- kvæður stuðningsmaður Þor- steins á Selfossi lét þau orð falla á dögunum, að hann yrði ævinlega bæði hissa og þakk- látur þegar hann sæi Þorsteini bregða fyrir í kjördæminu. „Það eru nefnilega beygjur á leiðinni hingað,1' sagði þessi jákvæði stuðningsmaður. ■ 2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.