Þjóðviljinn - 16.02.1990, Blaðsíða 18

Þjóðviljinn - 16.02.1990, Blaðsíða 18
7— 2— 3 Ý S' 7- H- 2? °) IO )l )Z W U~ H li V 3 "l \CL ;s- V iér 7- ¥ V 18 (o ie )2 20 V 18p )l IZ Uo 21 >Z T );o 7- 22 2 23 T~ 12 JS V )2 15 2) 12 V Ko 13 IZ 20 )áT 22 )8 20 20 V 2 2$ sr 7 zr~ 2o V w~ g )S W 22 f 21 3 2S )S W 2o 2£— 2/- )b y )S H T~ II II 5 18 0 )te V 18 /íf Z'h z/ 5 II )Z Ih )2 S? °) 1 2 21 )Z )S~ 2) 22 20 30 M n )b ,2 ( )Z l£ iZ 5 v- )2 V 2*) 23 8 23 Zo ) 2 V T 23, 1°) w JS 5 2$ IZ 23 )sr V II 2Z~l 0 3o 5 )(? 10 )(? V /6 12 23 2/3 52 b 9- 10 J~ 7- V 18 ¥ ls' 3/ S 9 28 TT~ 23 )l V 25 28 32 12 AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ Krossgáta nr. 83 Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá nafn á götu i Reykjavík. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla 37, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 83“. Skilafestur er þrjár vikur. Verðlaunin verða send til vinningshafa. NORRÆN LJOÐ,,. t *, j | j iiiailM —ádÁ Táimm ; )(o 23 20 30 )2 9 /?. 15. 23 .ausnarorð á kro og upp kom nafn skáldsöguna Hro steinsdóttur, sem ssgátu n Þóru He ki og hl Mál og r. 80 var Igadóttur eypidóm; menning Ljóshein , Fornha ir eftir J gaf út 1 nar. Drec ga13 I F ane Aus 988. ið var úr r leykjavík. tin í þýðin sttum lat Hún fær gu Silju jsnum senda Aðal- Verðlaunin fyrir krossgátu nr. 83 verða Ljóðasafnið Norræn Ijóð 1939- 1969 í þýðingu Hannesar Sigfús- sonar skálds. Mál og menning gaf út 1972. FJÖLSKYLDAN SIGTRYGGUR JÓNSSON Bolla, Bolla! Ekki er ráð nema í tíma sé tekið: bolludagurinn verður eftir rúma viku, mánudaginn 26. fe- brúar. Bolludagurinn mun vera leifar af kaþólskri hefð sem teng- ist kjötkveðjuhátíðinni fyrir páskaföstu, þar sem saman fer að menn hleypa fram af sér beislinu í hvers kyns látalátum og gera sér dagamun í mat og drykk. Það er ekki nema sjálfsögð skylda að halda þessari hefð við, því ekki veitir af tilbreytingu í skammdegisdrunganum. Hér komum við því með gulltryggðar uppskriftir á fiskibollum og rjóm- abollum í tilefni dagsins: Fiskibollur: Kaupið heila og óflakaða ýsu, og flakið og roðflettið sjálf. Sjóð- ið dálkinn og hausinn til þess að fá fisksoð. í þessa uppskrift þarf um 1,5 kg af flökum sem eru hökkuð og hrærð saman við 5 dl af fisksoði, 2,5 dl mjólk, eitt egg, ein tsk. salt, ein tsk. aromat, hálf tsk. pipar, átta matsk. kartöflu- mjöl og fjórar matsk. hveiti. Þessu er hrært saman þar til deigið er orðið létt og þétt, þá eru bollurnar steiktar á pönnu. Vatnsdeigsbollur eru ómiss- andi fyrir börn á öllum aldri á bolludaginn: Um 2,5 dl af vatni og 50 gr af smjörlíki eða smjörva eru sett í pott og hituð upp að suðu. Síðan er bætt út í 175 gr af hveiti, tveim sléttfullum tsk. af lyftidufti, ör- lítið af salti og síðan látið kólna. Þá eru fjögur til sex egg hrærð samanvið, eitt og eitt í einu. Þannig er deigið tilbúið í ofninn. í fyllingu má nota hálfan lítra af rjóma og einn pakka af Royal karamellu- eða vanillubúðingi. Samkvæmt hefðinni skulu börnin fá eina bollu fyrir hvert vandarhögg sern þau ná að greiða hinum fullorðnu áður en þeir hafa komið sér framúr á bollu- dagsmorgni! Að kenna öðrum um Eitt af því, sem við gerum alltof mikið af er að kenna öðrum um hegðun okkar. Líklega stafar þetta af einhvers konar ábyrgðar- leysi á athöfnum okkar sjálfra. Mér virðist sem við höfum fjar- lægst þann þátt í uppeldi barna okkar að kenna þeim að bera ábyrgð á eigin gerðum. í tíma- leysinu sem hrjáir okkur í dag höfum við sífellt aukið það að flýja uppgjör og tímafrekar sam- ræður, sem leiða til einhvers upp- byggilegs með því að hlaupa burt, fara að horfa á sjónvarp, skella ógnandi hurðum og svo framveg- is. Börnin læra þetta og við sjáum þau stöðugt leysa vandamál með því að hlaupa burt. Eða öllu held- ur losna við vandamálin. Þvi ekki leysa þau neitt með því. Á unglingsárum hlaupa þau burt frá foreldrunum, út til vinanna, inn í herbergi, loka á samræður með því að segjast þurfa að læra og þar fram eftir götum. Þau loka á vin- ina þegar þeim verður sundur- orða, hætta að hafa samband og neita að taka símann. í slíkum tilvikum kennum við hinum aðil- anum um. Hann er ómögulegur, hann sagði þetta eða hitt, hann gerði þettaeða hitt, hann er hálf- viti. Þess vegna geri ég þetta eða bregst svona við. Ef rammt kveður að þessu, lærum við að flýja ábyrgðina á okkar eigin gerðum. Vitanlega getum við ekki sagt að það sem einhver annar gerir orsaki ein- hverja hegðun hjá okkur. Við veljum sjálf okkar hegðun. Við getum hins vegar sagt að fram- koma annarra leiði til þess að okkur líður vel eða illa. Hegðun okkar í framhaldi af þeirri líðan er okkar eigið val. Ef einhver kemur þannig fram að okkur líð- ur illa eða verðum reið, höfum við marga valkosti. Við getum látið hann vita og gert það upp hvort hann hafi ætlast til þess að okkur liði illa, við getum komið okkur burt, við getum ráðist á hann, við getum lokað okkur af, við getum talað illa um hann, og svo mætti lengi telja. Það sem við gerum, er í samræmi við það sem við höfum lært. Oftast bregðumst við ósjálfrátt við, en það fríar okkur ekki ábyrgð á þeirri hegð- un. Við getum nefnilega breytt þessum viðbrögðum. Það kostar að vísu átök, en það er á okkar valdi. Það er ekki óalgengt að hjón lendi í stöðugum erjum og erfið- leikum vegna þessa ábyrgðar- leysis á eigin hegðun. Þau kenna hvort öðru stanslaust um hegðan sína og rífast stanslaust um rétt- mæti viðbragða sina. Þau kunna ekki að tala um tilfinningar og gera málin upp með því að ræða um aðalatriðið. Hugsum okkur að annað hjón- anna, t.d. maðurinn komi þreyttur heim eftir erfiðan dag. Hann hugsar um heimkomuna og vonast til þess að konan taki nú vel á móti honum og létti af hon- um þunga dagsins. Þegar hann kemur heim er konan í þungu skapi, allt hefur gengið á aftur- fótunum fyrir henni yfir daginn og það síðasta var að hún komst að því að maðurinn hafði gleymt að gera við eitthvað sem hann hafði lofað að gera og er því reið út í hann. Hvorugt veit um líðan hins. Um leið og þau hittast sýna þau einhver viðbrögð. Við skulum segja að konan sé ásak- andi og byrji á því að skammast út í manninn fyrir að hafa ekki gert það sem hann hafði lofað að gera. Með þessari athugasemd ýtir hún manninum burt frá sér, sem er þveröfugt við það sem hann hafði vonað. Hér getur hann valið um viðbrögð, þó oft- ast bregðist hann ósjálfrátt við. Sé hann vanur að flýja ábyrgð á eigin hegðan, er líklegt að hann bregðist við með reiði og vörn. Hann getur ásakað hana til baka, hann getur lokað sig af, farið út aftur, o.s.frv. Viðbrögðin byggj- ast þá á því að konan kemur ekki til móts við þær væntingar sem hann hafði og hann hefnir sín. Reynir jafnvel að koma inn hjá henni sektarkennd og kenna henni þannig hvernig hún á ekki að koma fram við hann. Með þessu undirstrikar hann gjána, sem hún í upphafi myndaði á milli þeirra og fullnægir alls ekki þörf sinni fyrir nálægð, ást og hlýju. Hann álítur reyndar að það sé ekki hans mál að fullnægja því, heldur konunnar. Þess vegna þarf að kenna henni aðra aðferð við að bregðast við honum! Hann gæti hafa fullnægt þeim kröfum með því að fara til konunnar og ræða við hana um tilfinningar sínar og brúa þannig gjána sem hún myndaði. Hann finnur að hún er reið og svekkt. Hann gæti rætt um það. Hann gæti rætt um sína eigin þreytu og hvað hann hefði verið að dreyma um á leiðinni heim. Konan finnur þá að í upphafi lagði hún ábyrgðina á sínum viðbrögðum á hann og hefur nú tækifæri til þess að leiðrétta það. Ræða um sínar til- finningar í stað þess að kenna honum um viðbrögð sín. Hún gæti reyndar vísað honum á bug og haldið í gjána, en þá er hún heldur ekki að uppfylla sínar þarfir um ást og hlýju. Með því að bera ábyrgð á sjálf- um okkur og fullnægja sjálf okk- ar eigin þörfum eru meiri líkur á því að okkur líði vel, en ef við erum stanslaust að kenna öðrum um viðbrögð okkar. 18 SÍÐA — NYTT HELGARBLAÐ Föstudagur 16. febrúar 1990

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.