Þjóðviljinn - 23.02.1990, Side 12

Þjóðviljinn - 23.02.1990, Side 12
Morðingjanum ógnað. Málverk eftir René Magritte frá 1926. Jón Gnarr skrifar FANTÓMAS Kápa af nýlegri útgáfu af Fantómasi Hinn fuilkomni glæpamaður „Juve vann fyrsta leikinn, þann seinni vinn ég!“ æpir Fantómas gegnum nóttina. Hann teygir sig í viðarhand- fangið og þrýstir því niður æfðum höndum. Raf- straumurinn áofsahraða gegnum kveikjuþræðina... „Ég sigra!“ æpir hann aftur um leið og öflug sprengingin kveðurvið. T röllslegar drunurnar skekjajörðina, svartur reykur teygir sig mót himni og fleiri sprengingar fylgja í kjölfarið. Hljóðin í hrynjandi húsveggj- unum blandastskerandi hræðsluveinum. ÓðalsseturLafði Beltham er hrunið til grunna og hefur grafna undir sér vesalings manngreyin sem hættu sér of nærri í eftirförinni eftir Fant- ómasi. Konungurglæpa- manna hefur komist undan einusinnienn. En eru Juve lögregluforingi og Fandor á meðal hinna látnu? Á árunum 1911-14 var gefinn út í Frakklandi allsérstæður bókaflokkur sem bar nafnið Fantómas, (fantome = draugur). f>að fór lítið fyrir þessum bókum í fyrstu og það er ekki fyrren uppúr 1920 að þær slá í gegn. Þá var vinsælt í París charleston, tangó, Jósefína Baker, Chaplin, Rúdolf Valentínó og jazz. En Fantómen varð jafnvel ennþá vinsælli. Hann var alveg gífurlega víðles- inn í heimalandi sínu, og að sama skapi ólesinn utan þess. Það er skrítið, ekki síst þegar þess er gætt að bindin urðu hvorki meira né minna en 32 að tölu. Svo eru bækurnar mjög vel skrifaðar, stórskemmtilegar og leiftra af ó- takmörkuðu hugmyndaflugi og skopskyni. Par segir frá ofur- klóka stórglæpamanninum Fant- ómasi, hryllilegum illvirkjum hans og endalausri baráttu við hinn snjalla leynilögregluforingja Juve. Juve þessi er sífellt á hælun- um á honum en nær honum þó sjaldnast. í þau fáu skipti sem það gerist smýgur hann úr hönd- um lögreglunnar, á einhvern snilldarlegan hátt og á elleftu stundu. Og ósjaldan fær bakarinn að hanga fyrir smiðinn því Fant- ómas er hreinn meistari í að villa á sér heimildir. Hann er ímynd hins fullkomna glæpamanns og afbrot hans eru framin af úthugs- aðri slægð og miskunnarleysi. Hann þverbrýtur allar reglur og annmarka hins mögulega og teygir raunveruleikann langt út- yfir takmörk sín. Hann labbar sig hæglega gegnum lokaðar dyr. Hann smýgur jafnvel gegnum veggi og tæmir harðlæsta pen- ingaskápa án þess að opna þá. Fantómas kemur fram í hinum ýmsu gervum; jafnt sem tvífari frægra fyrirmanna eða sem ör- vasa betlikarl. Stundum er hann tvær eða fleiri persónur í einu og leikur óteljandi skjöldum. Ekk- ert er ómögulegt þar sem hann er annars vegar og hið ómögulega gerir hann auðveldlega yfirstíg- anlegt. Fantómas getur verið í Bankok einn daginn, í París dag- inn eftir og í Pétursborg og New York daginn þar á eftir. Hetja meö öfugu formerki Fantómas er bæði kaldrifjaður kvennamorðingi og kvennagull. Hann myrðir konur án þess að depla auga. Og eins og hans er von og vísa þá skilur hann aldrei eftir sig nein sýnileg verksum- merki, ekki einu sinni þegar hann fremur morðin beint fyrir framan nefið á lögreglunni. En svo er líka annarskonar Fantómas; elskhug- inn Fantómas. Hann er nefnilega sannkallaður herramaður og sjarmör. Allar veraldarvanar konur falla fyrir honum og hætt- unni sem af honum stafar. Og hann fíflar þær (yfirleitt stórgáf- aðar hefðarfrúr) og vefur þeim um fingur sér. Og drepur þær... Öfugt við hetjur hefðbundinna leynilögreglusagna þá er Fant- ómas glæpamaður. Hann er illvirki og þverbrýtur öll lög og reglur samfélagsins. Og ólíkt öðr- um illmennum bókmenntanna eins og prófessor Moriarty, sem var svarnasti óvinur Sherlock Holmes, þá er Fantómas hetjan sem vekur aðdáun lesandans með sigrum sínum og klókindum. Raskolnikoff Dostojevskís var svo sligaður af samviskubiti eftir eitt morð að hann gaf sig á endan- um fram. Fantómas á hundrað morð að baki og samviska hans er jafn hrein og hjá barni. Bækurnar um glæpasnillinginn Fantómas voru skrifaðar af 12 SÍÐA- NÝTT 1 ARBLAÐ Föstudagur 23. febrúar 1990

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.