Þjóðviljinn - 24.03.1990, Blaðsíða 5

Undarlegur fundur var haldinn
í borgarmálaráði Alþýðubanda-
lagsins sl. miðvikudag.
Fyrir fundinum lá bréf frá ein-
um af borgarfulltrúum flokksins
Kristínu Á. Ólafsdóttur, sem nú
er gengin til liðs við önnur stjórn-
málasamtök, með fyrirspurn um
það hvort borgarmálaráðið fallist
á að hún verði áfram borgarfull-
trúi út kjörtímabilið!!!
Fundurinn var ekki fjöl-
mennur, aðeins 12 mættir, en þó
var hann óvenju fjölmennur
vegna þess að þarna voru mættir
tveir fulltrúar sem aldrei áður á
kjörtímabilinu hafa gefíð sér tíma
til að starfa með borgarmála-
ráðinu.
Á því hefur aldrei verið vafi að
kjörinn borgarfulltrúi verður
ekki sviptur umboði sínu af
flokksstofnun. Fyrir því er heldur
enginn vilji þótt það sé hægt. Því
lagði ég fram eftirfarandi tillögu:
„Vegna erindis og fyrirspurnar
Kristínar Á. Ólafsdóttur ályktar
Nýtt siðgæði
Sigurjón Pétursson skrifar
borgarmálaráð Alþýðubanda-
lagsins eftirfarandi:
Það er hvorki vilji borgarmála-
Borgarmálaráð telur hins veg-
ar óeðlilegt að fulltrúar sem setu
eiga í borgarmálaráði Alþýðu-
þátttöku í starfi Alþýðubanda-
lagsins að borgarmálum bara
vegna þess að það styddi aðra
. .þarna voru mœttir tveir fulltrúar sem
aldrei áður á kjörtímabilinu hafa gefið sér
tíma til að starfa með borgarmálaráðinu “
ráðs, né á valdi þess, að víkja
fólki úr störfum, sem það hefur
verið kjörið til að gegna, annað-
hvort af kjósendum í Reykjavík
eða af Borgarstjórn Reykja-
víkur.
A nýjum vettvangi
Kristrún Guðmundsdóttir skrifar
Nú hafa verið stofnuð í
Reykjavík Samtök um nýjan
vettvang sem hafa það að mark-
miði að ná meirihlutavaldi í
Reykjavík í samvinnu við stjóm-
málaflokka, samtök og einstak-
linga utan flokka sem vilja
breytta stjórnarhætti í borginni
og mannúðlegri forgangsröð
verkefna.
Forsaga þessa máls er sú að í
haust hittust nokkrir einstak-
lingar úr stjórnmálaflokkum og
fólk utan flokka, sem vildu
breytta stjórnarhætti í borginni.
Slagorð hópsins var „Vinnum
saman í vor“. Vitað er að minni-
hlutaflokkarnir í Borgarstjórn
til algerra vandræða. Þetta fólk
vildi ekki gefast upp þótt stjórn-
málaflokkarnir hefðu tekið
ákvarðanir um eigin framboð.
Því var ákveðið að stofna
samtök, sem bæru nafnið Nýr
vettvangur, og var stofnfundur
samtakanna haldinn sl. laugar-
dag eins og kunnugt er.
Hinn fjölmenni stofnfundur
sýnir best þörf fólks fyrir að sjá
eitthvert nýtt afl verða til, nýjan
vettvang, sem það sjálft getur
tekið þátt í að skapa, og stefnt að
sameiginlegum markmiðum án
þess að tilheyra einhverjum
ákveðnum stjórnmálaflokki. Nú
gefst öllum sem vilja umbætur í
„Hinnfjölmenni
stofnfundur sýnir best fe’.f ri1
þörffólksfyrir að sjá E #
eitthvert nýtt afl verða 11 ^ Mm
til, nýjan vettvang, •;'§» k 1M|
sem það sjálftgetur IÍM - jp
tekiðþáttíað
skapa... “ -Æ
Reykjavíkur hafa oft átt gott
samstarf og náð að móta
sameiginlega stefnu í mikil-
vægum málum. En tillögu-
flutningur minnihlutans hefur
oftast mátt sín lítils gegn meiri-
hluta íhaldsins í borgarstjóm.
Við, sem stóðum að þessum
viðræðum, höfðum þá trú að með
sameiginlegu framboði allra
minnihlutaflokkanna í borgar-
stjórn tækist að gefa íhaldinu frí
og hrinda í framkvæmd ein-
hverjum af þeim ágætu tillögum
sem minnihlutinn hefur mótað á
undanförnum áratugum án þess
að þær næðu fram að ganga.
Draumur okkar um slíka breið-
fylkingu rættist ekki í það skiptið,
- flokksmúramir virtust
óhagganlegir. Síðar kom í ljós að
margir gátu illa sætt sig við þessa
niðurstöðu og fólk fór að ræða
saman á ný þótt á öðmm nótum
væri. Þetta vom ekki síst ein-
staklingar, sem ekki finna sér
stað innan stjórnmálaflokkanna,
en vilja breyttar áherslur í borg-
armálum, hugsandi fólk sem
sættir sig ekki lengur við að fjár-
munum þess sé eytt í einskisverða
minnisvarða fámennisveldisins í
Reykjavík á meðan sjálfsagðri fé-
lagslegri þjónustu er svo illa sinnt
á mörgum sviðum að víða horfir
bandalagsins í Reykjavík, og sem
gengið hafa til liðs við - eða
ákveðið að styðja - aðra stjórn-
málaflokka í komandi kosning-
um, haldi áfram þátttöku í
borgarmálastarfi Alþýðubanda-
lagsins í Reykjavík.
Borgarmálaráð mælist því til
þess að þeir fulltrúar í ráðinu sem
hættir eru stuðningi við G-
listann, hætti jafnframt að sækja
fundi í ráðinu."
(Ég birti tillöguna í heilu lagi til
að lesendur blaðsins geti borið
hana saman við fréttaflutning af
fundinum.)
Um þessa tillögu hófust nú
miklar umræður. Helmingur
fundarmanna, þeir sem í ræðum
sínum lýstu yfir beinum eða
óbeinum stuðningi við „Nýjan
vettvang", töldu þessa tillögu
stríðsyfirlýsingu og hina mestu
ósvinnu að ætla að halda fólki frá
flokka í komandi borgarstjórnar-
kosningum!!
Margir ræðumenn töldu það
einnig hinar ósvífnustu dylgjur að
ætla fólki þá tvöfeldni að það taki
þátt í störfum að stefnumótun Al-
þýðubandalagsins en sé á sama
tíma að vinna að framgangi ann-
ars stjórnmálaflokks.
Þessi röksemd snart mig vissu-
lega. Síst af öllu vil ég vera með
ósanngjarnar getsakir.
En þegar ég leit á fundarmenn
og hlustaði á málflutning þeirra
sem aðhyllast „Nýjan vettvang",
sem voru mættir, sumir í fyrsta
skipti á kjörtímabilinu, til þess
eins að tryggja stuðnings-
mönnum og frambjóðendum
„Nýs vettvangs" aðgang að þeirri
stofnun Alþýðubandalagsins,
sem mótar stefnu þess í borgar-
málum, þá sá ég að það sem kall-
aðar voru grófar dylgjur voru
þegar á þessum fundi blákaldar
staðreyndir.
ÞESSI HLUTI FUNDAR-
MANNA GERÐI ÞÁ KRÖFU
OG BEITTI MEIRIHLUTA
TIL AÐ SAMÞYKKJA HANA
AÐ ÞEIR EIGI RÉTT Á ÞVÍ
AÐ VINNA GEGN ALÞÝÐU-
BANDALAGINU OG G-
LISTANUM INNAN AL-
ÞÝÐUBANDALAGSINS.
Borgarmálaráð Alþýðubanda-
lagsins hefur starfað lengi. Þar
hittast á vikulegum fundum
borgarfulltrúar flokksins ásamt
fulltrúum í nefndum borgarinnar
og frá stjóm félagsins.
Á þessum fundum era mál
rædd af einurð og hreinskilni en
alltaf í trúnaði. Trúnaðarbrestur
legði þetta starf í rúst.
Það er ekki óalgengt að fólk
skipti um skoðun á stjórnmála-
flokkum. Hætti stuðningi við
einn og gangi til fylgis við annan.
Það að hluti af fyrri stuðnings-
mönnum G-listans hefur tekið
upp samstarf við Alþýðuflokkinn
um framboð í Reykjavík er auð-
vitað áhyggjuefni öllum sem vilja
veg höfuðandstæðings Sjálf-
stæðisflokksins sem mestan. En
þegar þessir sömu aðilar gera þá
kröfu að fá að taka þátt í að móta
stefnu Alþýðubandalagsins um
leið og þeir vinna gegn því þá
flokka ég slíkt undir siðleysi.
Það hlýtur að vera lítið til-
hlökkunarefni fyrir Alþýðu-
flokkinn og aðra óháða í stjórn-
málum að fá að kynnast þessu
nýja siðgæði.
Sigurjón Pétursson
Sigurjón Pétursson er borgarfulltrúi
Alþýðubandalagsins í Reykjavík.
ÞRÁNDUR
SKRIFAR
borgarmálum tækifæri til að
vinna saman að því að breyta j
stjórnarháttum í borginni og j
skapa mannúðlegt samfélag sem
við getum verið stolt af. Þeir
stjórnmálaflokkar sem merkja
sig til vinstri hafa ekki efni á að 1
nýta ekki slíkt tækifæri. Það getur
varla skaðað nokkurn stjórn-
málaflokk að taka þátt í tilraun til
að ná fram þeim markmiðum sem
stefnt hefur verið að í áratugi
jafnvel þótt ekki sé farin hin
hefðbundna leið sem hingað til
hefur ekki skilað umtalsverðum
árangri. Það er engu að tapa.
Samtök um nýjan vettvang
hafa opið prófkjör 7.-8. apríl
næstkomandi undir yfirskriftinni
Lýðræði gegn flokksræði og geta
stjórnmálaflokkar, samtök og
einstaklingar gerst aðilar að
framboðinu. Ég hvet alla sem
telja þörf á breytingum að vinna
saman í vor á nýjum vettvangi að
gera þar með heiðarlega tilraun
til að koma á lýðræðislegum
stjórnarháttum í borginni okkar,
því aðeins með sameiginlegu
átaki næst sætur sigur.
Kristrún Guðmundsdóttir erfé*
lagi í ABR og í stjórn Samtaka
um nýjan vcttvang
Laugardagur 24. mars 1990 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA S
Hin
borgamlega
náttúra
Pressan skýrði frá því á dögun-
um að virtir Alþýðuflokksmenn
hafi nú fengið viðreisnarfiðring-
inn eina ferðina enn. Auðvitað
kemur þetta ekki á óvart enda
þótt formaður flokksins boði
sameiningu jafnaðarmanna,
vinstra megin við miðju, í einn
flokk á sama tíma. Blaðamaður
Pressunnar, sem er fylgifiskur
Alþýðublaðsins líkt og Nýtt helg-
arblað fylgir Þjóðviljanum,
leitaði víða fanga er hann heyjaði
í grein sína og hafði meðal annars
þetta eftir svokölluðum „alþýðu-
flokksmanni“:
„Menn sjá flöt á því að mynda
nýja viðreisn. Framsókn og Al-
þýðubandalagið era ekki nátt-
úralegir samstarfsaðilar Alþýð-
uflokksins. Sjálfstæðisflokkurinn
er það hins vegar - a.m.k. þess
hluta Alþýðuflokksins sem Jón
Sigurðsson er sagður talsmaður
fyrir.“ Blaðamaðurinn segir jafn-
framt frá því að staðan í pólitík-
inni sé þannig að „ýmsir kratar
eru farnir að líta Sjálfstæðismenn
hýra auga og öfugt“. Kominn er
upp „mikill spenningur fyrir við-
reisnarhugmyndinni víðara sam-
hengi í báðum flokkunum,“ segir
hann og skýrir jafnframt frá því
að „talsmaður" fleiri en eins Al-
þýðuflokksmanns telji að þeir
geti átt samleið með Sjálfstæðis-
flokknum „inn í framtíðina með
stóra málin; uppbyggingu orku-
frekrar stóriðju og í Evrópumál-
unum. Átt samleið með helstu
borgaralegu talsmönnum flokks-
ins - talsmönnum iðnaðar og
verslunar sem líta þessi mál sömu
augum og við. Sjá þau frá hag-
rænu skynsemissjónarmiði á
sama tíma og andstaða og þver-
girðingsháttur ráða innan Al-
þýðubandalags, Framsóknar og í
Kvennalistanum."
Nú er það ekkert nýtt að Sjálf-
stæðisflokkur og Alþýðuflokkur
séu hýrir hvor gagnvart öðram.
Aftur á móti þykir Þrándi það
vert nokkurrar umhugsunar að
merkir Alþýðuflokksmenn, ó-
nafngreindir að vísu en undir for-
ystu Jóns Sigurðssonar, skuli
telja slíkt tildragelsi öðrum „nátt-
úrulegri" fyrir Alþýðuflokkinn á
sama tíma og Jón Baldvin Hanni-
balsson formaður flokksins rær á
miðin hinu megin við miðjuna.
Af margvíslegum ummælum
hans á undanförnum mánuðum
verður ekki annað ráðið en hann
sé á öndverðri skoðun við hin
nafnlausa „alþýðuflokksmann"
eða „talsmann“ nafna síns Sig-
urðssonar. Samkvæmt þeim era
jafnaðarmenn í hinum ýmsu
vinstri- og miðfylkingum svo
„náttúralegir samstarfsaðilar" að
þeir gætu sem hægast myndað
einn stóran Jafnaðarmannaflokk
íslands.
Þrándi sýnist raunar að for-
maður Jón geti haft talsvert til
síns máls. Félagshyggjufólk líti
mörg mál sömu augum og sjái
þau frá „frá hagrænu skynsemis-
sjónarmiði á sama tíma og and-
staða og þvergirðingsháttur ráða
innan“ Sjálfstæðisflokksins.
Þetta era að sönnu ekki sömu
málin og vekja áhuga „tals-
manns“ Jóns Sigurðssonar.
Þannig hafa vinstri sinnar af hin-
um fjölbreytilegustu gerðum um
árabil orðið að standa vakt um
velferðarþjóðfélagið og nota
hvert tækifæri sem gefist hefur til
að búa örlítið betur í haginn fyrir
þá sem lakast eru settir í þjóðfé-
laginu. í þeim efnum hafa þeir
alls ekki „átt samleið með helstu
borgaralegu talsmönnum" í Sjálf-
stæðisflokknum, heldur þvert á
móti. Á þeim bæ hefur dásemd
einkavæðingarinnar á öllum svið-
um verið lofsungin upp í hástert
en félagsleg samábyrgð fundin í
hæsta máta léttvæg.
„Málið er ósköp einfaldlega
þannig að fyrir okkar sundrungu,
þá höfum við afhent Sjálfstæðis-
flokknum, og fjölskyldunum
fjórtán sem eiga þann flokk. Öll
völd í Sovétinu, öll völd í Reykja-
víkurborg,“ sagði Jón Baldvin á
frægum fundi fyrr í vetur og sjálft
Morgunblaðið hefur nýlega veitt
því athygli að ekki sé allt með
felldu í hinu borgaralega atvinnu-
Iífi. Samkvæmt því eiga fjölskyld-
urnar fjórtán helstu stórfyrirtæki
landsins í einkaeign og má þá
ekki gleyma því að þær eiga líka
Morgunblaðið og Sjálfstæðis-
flokkinn.
Ekki fær Þrándur betur séð en
náttúran í Alþýðuflokknum sé iík
því sem hún hefur einatt verið. í
hvert sinn sem upp koma hrær-
ingar í flokknum sem hnikar hon-
um ögn til vinstri að ekki sé nú
talað um ef hann fer svo langt á
þann vænginn að hann finni til
skyldleika með norrænum fé-
lögum sínum, þá koma „helstu
borgaralegu talsmenn“ hans á
vettvang og segja: hingað og ekki
lengra.
En kannski er tími kraftaverk-
anna ekki liðinn og hægt verði að
sameina alla jafnaðarmenn í ein-
um flokki. Vonandi að þeir verði
þá ekki orðnir svo borgaralegir
að flokkurinn heiti Sjálfstæðis-
flokkur.
Þrándur