Þjóðviljinn - 27.10.1990, Blaðsíða 9
Það er reiknað með að húsasorp írá um 140 þúsund íbú-
um höfuðborgarsvæðisins nemi 45 þúsund tonnum á ári.
Það kostar einhver hundruð miljóna árlega að safna því
saman og urða það. Talsvert landflæmi gegnir því hlutverki
að taka við þessum úrgangi frá mönnunum.
\-
Brennsla án
starfsleyfis
Mestur hluti þess sorps sem
kemur írá íslendingum er grafinn
í jörðu. Þar ræður mestu að urðun
er notuð á höfuðborgarsvæðinu.
En samkvæmt upplýsingum
Hollustuvemdar ríkisins er opin
brennsla sorps algengasta forgun-
araðferðin hér á landi.
Minnihluti þessara „brennslu-
stöðva“ hefur starfsleyfi ffá Holl-
ustuvemd.
Brennsla sorps við opinn eld
veldur umtalsverðri loftmengun.
Reykurinn getur innihaldið bæði
þungmálma og eiturefni, til dæm-
is díoksín og klórefni. Það er
stundum sagt að brennsla sorps af
þessu tagi sé á við litla eiturefn-
afabrikku.
Þess em einnig dæmi að
sveitarfélög hafa komið sér upp
soipbrennslustöðvum, en þær em
ekki búnar mengunarvömum.
Sorpbrennsla sem stenst kröfur
um mengunarvamir er dýr ffam-
kvæmd og varla á færi sveitarfé-
laga á landsbyggðinni.
Þá em ónefhd almenn óþrif
vegna sorphauga og smithætta í
tengslum við þá.
Mengað neysluvatn
Sorphaugar em gósenlönd
máva og meindýra og þessi dýr
bera gjama með sér smit af ýmsu
tagi. Athygli manna hefur einkum
beinst að salmonellu sem gjama
finnst i mávum.
Á Akranesi háttar þannig til
að neysluvatn er tekið úr opnu
vamsbóli í Akrafjalli. Á láglendi
skammt frá er sorp urðað. Á
Akranesi er talsverð fiskvinnsla,
en skolpi er víða veitt í fjöru.
Samhengi hlutanna er þannig
að mikil mávabyggð er í Akra-
Qalli og vatnsból Akumesinga er
þeirra helsti baðstaður. Þeir afla
sér fæðu á sorphaugunum, í fjör-
um og við fiskvinnslustöðvar.
Þetta veldur því að neysluvatn
verður að fara í gegnum geislun
áður en þess er neytt.
-gg
Framhliöin: Talsvert hlutfall
þess sem fólk hefur með sér frá
stórmörkuðunum endar I
ruslafötunni. Mynd Kristinn
Bakhliöin: Sorphiröa á fslandi
er vlða í miklim ólestri og veldur
Laugardagur 27. október 1990 ÞJÓÐVIUINN — SÍÐA 9