Þjóðviljinn - 13.09.1991, Síða 2

xO
(0
ö)
o
ö)
o
ö)
0
H
- Hver ertu?
- Sigurður heiti ég Hró-
arsson, leikhússtjóri hjá
Leikfélagi Reykjavikur.
- Hvað ertu að gera?
- Ég er að hleypa nýju
leikári af stokkunum. Það
hefst með Dúfnaveislu sem
verður frumsýnd fostudag-
inn 20. september. í byijun
október fer af stað nýtt
Ieikrit eftir Sveinbjöm I.
Baldvinsson á litla sviðinu.
Það heitir Þétting. Um
næstu mánaðamót verður
rússneska leikritið: A ég
hvergi heima tekið til sýn-
aftur. Það var fhún-
miðjan maí í
lok október kem-
ur svo leikrit eftir
Bjöm Th. Bjömsson.
Það heitir Ljón í síð-
buxum.
- Hvernig mann-
eskja ertu Sigurður?
- Ég er afskaplega ffek-
ur en læt lítið á því bera.
- Hvað er það besta
sem fyrir þig gœti komið?
- Ætli það sé ekki að
konan mín haldi áffam að
vilja sjá mig.
- Hver er besti leik-
ritahöjundur í heimi?
- Eg er svo klassískur
og gamaldags að ég held
að hann heiti William
Shakespeare.
- Hvað heitir leiðin-
legasta leikrit sem þú
hefur séð?
- Ef ég sé mjög leið-
inleg leiknt reyni ég að
gleyma því jafnóðum
hvað þau heita og það
tekst.
- Eiga Íslendingar að
leggja íslenskuna niður og
gera ensku að þjóðtungu?
- Ég myndi fyrr leggja
til að við gengjum öll í sjó-
inn.
- Hvað er yndislegt í
fari kvenna og hvað við-
bjóðslegt?
- Það er flest yndislegt í
fari kvenna.
- Hvað er kynœsandi?
- Það er kynæsandi að
vera ástfanginn.
- Hvemig er fullkominn
karlmaður?
- Hann er í besta falli til
á prenti.
- Ertu mjúkur maður?
- Þegar ég vil að sú hlið
snúi _að fólki þá er ég mjúk-
ur. Ég tel mig kunna það
hlutverk.
- Trúirðu á annað líf?
- Ég trúi á önnur líf en
mest á þetta.
- Hvaða önnur líf?
- Ég trúi kannski engu
en ég afheita heldur engu.
Mín vegna getur verið ann-
að og fjölbreytilegt líf,
bæði á þessari jörð og öðr-
um.
- Eru stjörnumerkin
mikilvæg?
- Ég held ekki að þau
séu alvitlaus.
- Trúirðu svolítið á
þau?
- Nei, ég trúi ekki á þau
en ég sver ekki fyrir að eitt-
hvað sé til í þeim vísind-
um.
- í hvaða stjömumerki
ertu?
- Ég er naut.
- Ertu með einhverja
kompleksa?
- Það hlýto að vera. Ég
veit bara eldd hvaða dæmi
ég ætti að taka.
- Hvað er að vera synd-
ugur?
- Ég held að menn hafi
glettilega mikið ffelsi til að
ákveða sínar syndir þannig
að hver og einn verður að
ákveða hvað honum finnst
syndsamlegt.
- Hvað er það Ijótasta
sem þú hefur gert?
- Ég hef ekki alltaf sagt
satt. Það er ljótt.
- Hefurðu virkilega
aldrei gert neitt Ijótara en
að skrökva?
- EVfci sem ég vil segja
ffá.
- Hvað þykir þér vœnst
um?
- Þá sem næst mér
standa. Það eru unnusta
mín, dóttir mín og móðir,
konumar í lífi mínu.
- Dáirðu einhverja
sögupersónu?
- Já, fjölmargar. Ég
treysti mér ekki til að velja
neina sérstaka en Njáll og
Ólafúr Kárason eru mér
kærir.
- Áttu þér mottó?
- Nei. Ég er of opinn til
þess.
- Hvernig halda vinir
þinir að þú sért?
- Þeir halda að ég sé
þtjóskur, eigingjarn og vilji
helst vera- út af fyrir mig.
- Er það rétt hjá þeim?
- Já, þeir fara ansi nærri
um það. -kj
Gyðingurinn
gangandi
í FÍM-salnum er Myriam Bat-
Yosef eða María Jósefsdóttir að
sýna myndverk og myndbönd. Sýn-
ing hennar er opin daglega kl.
14.00- 18.00 þangað til 23. septem-
ber.
Hún var beðin að útskýra það til
að byrja með hvers vegna hún héti
tveimur nöfrium.
- Ég er ffá Israel, sagði María. -
Þegar ég gerðist íslenskur rikisborg-
ari þurfti ég að skipta um nafn og
María Jósefsdóttir er bein þýöing.
Myriam er sama nafnið og María og
bat þýðir dóttir.
- Fannst þer slæmt að þurfa að
skipta um nafn?
- Alls ekki. Mér fannst þetta
ágæt aðferð við að taka útlcndinga
inn í samfélagið. Ef nafnið er ís-
lenskt verður síður vart við að um
útlending sé að ræða. Þetta er eins
og í hemum þar sem allir ganga í
einkennisbúningi og maður veit ekki
hver er ríkur og hver fátækur. Ég
miða þetta við herinn vegna þess að
þegar ég var ung var ég í ísraelska
hemum. Þar hafði þctta góð áhrif á
mig vegna þess að í skólanum fór
það ekki framhjá manni hveijir áttu
peninga til þess að kaupa fin föt. í
hemum skipti auðurinn engu máli.
Þar var spurt um annað.
- Hvar í ísrael áttirðu heima?
- Ég ólst upp í Tel Aviv og fór
til Parísar í listnám árið 1962. Þar
settist ég að þangað til eftir sex daga
striðið 1967. Þá hélt ég að yrði ffið-
ur og Jerúsalem yrði alþjóðleg borg
með trúfrelsi. Þess vegna sagði ég
ffá mér öllum réttindum í París og
fór til baka. Fljótlega komst ég hins
vegar að því að þetta er rasistaríki
og engin von til þess að í Jerúsalem
ríki alþjóðleg viðhorf. Á þessum
litla stað beijast allir útaf þjóðemi
sínu. Þess vegna sneri ég aftur til
Parísar og gaf ísraelskan ríkisborg-
ararétt minn upp á bátinn. Ég er
ósátt við það sem er að gerast í Isra-
el. Arabar drápu föður minn þegar
ég var fimm ára en ég er ekki zíon-
isti. Zíonisminn er ekki rétta svarið
við vandamálum gyðinga. Það gildir
einu þó að við lifum tíma þar sem
allir virðast vera að berjast fyrir sér-
kennum sínum. Þá á ég til dæmis
við allar sovésku þjóðimar, foreldrar
mínir vom einmitt ffá Litháen.
Gyðingar verða auðvitað ein-
h vers
staðar að búa og ísrael verður að
standa, en mér líkar ekki hvemig þar
er tekið á málum.
- Hvað viltu segja mér um list-
ina?
- Mamma vildi að ég færi í list-
nám. Hún haföi ætlað að gera það
sjálf en gat ekki. Ég byijaði í lista-
skóla þegar ég var tíu ára. Ég fór til
Parísar 1962 eins og ég var búin að
segja þér og effir nokkurra ára nám
þar fór ég til Flórens og hugðist
nema þar í eitt ár og ferðast síðan
um Ítalíu. Þar kynntist ég Erró og
það gjörbreytti lífi mínu.
- Bjóstu lengi á íslandi?
- Ég kom til íslands 1965 og bjó
hér með Erró í eitt ár og vann í
súkkulaðigerðinni Freyju. Á þeim
tíma vom engar vélar til að pakka
súkkulaðinu. Það var allt gert i
höndunum. Konumar sátu beggja
megin við löng borð og pökkuðu og
töluðu stanslaust allan daginn og
þannig lærði ég islensku.
- Hvaða áhrif hefur það haft á
þig að vera svona víðföml?
- Ég er gyðingurinn gangandi.
Hvað hugsun varðar er ég heims-
borgari og hef vegabréf sem slíkur.
Hann er því miður ekki viðurkennd-
María Jósefsdóttir á sýningu sinni i FÍM-salnum við Garðastrœti. Mynd. Jim
Smart.
ur alls staðar svo að ég þarf iðulega
vegabréfsáritun.
- Hefúr það mikil áhrif á list
þína að þú ert kona?
- Já, mjög mikil. Listin, eða rétt-
ara sagt listaverkið, er kynlaust.
Hins vegar nálgast karlar og konur
í d a g
S k ú m u r
13. september
er föstudagur.
256. dagur ársins.
Sólarupprás í Reykjavík
kl. 6.43 - sólarlag kl.
20.03.
Viðburðir
Albanía gengur úr Var-
sjárbandalaginu 1968.
Þarna fer fulltrúinn á um-
hverfisvarnarmálaskrifstof-
unni hans Eiðs.

Hann sér \J|
um að flokka
allar óþægileg-
ar skýrslur
l^varðandi meng-
un hersins...
/>
1-7
•og
flytja þær beint upp i
Sorpu.
listina á mjög ólíkan hátt. Það er rétt
eins og ástin sem karlar og konur
skynja á mjög ólíkan hátt.
I mínum listaverkum er ég að
fást við það sem býr innra með mér.
Þessi myndverk afhjúpa mig ef aug-
að sem á þau horfir er skarpt. í þeim
geturðu séð þær tilfinmngar sem
bærast innra með mér.
- Það er mikið af skærum, glað-
legum litum i verkunum þínum.
Hvemig stendur á því?
- Litagleðin held ég að komi að
austan. Það eru áhrif bemskunnar.
Móðir mín var rússnesk og í rúss-
neskri alþýðulist em skærir litir al-
gengir.
Mig hefúr alltaf dreymt um að
listaverkin mín næðu til alþýðunnar.
Ekki bara til lærðra háskólamanna.
- Er listin að verða of heimspeki-
leg? ,
- Á Vesturlöndum er það þann-
ig. Þar er þörfin á útskýringum orðin
of mikil. I austri er listin miklu ffek-
ar fólgin í viðhorfi til lífsins.
-kj
NÝTT HELGARBLAÐ
2 FÖSTUDAGUR 13. SEPTEMBER 1991