Dagblaðið Vísir - DV - 20.01.1996, Blaðsíða 10

10
LAUGARDAGUR 20. JANÚAR 1996 JjV
„Við höfum eiginlega verið með
eitthvað sprell í gangi síðan við hitt-
umst fyrst fyrir 10 árum. Við erum
báðir trúðar í eðli okkar og höfum
verið brandarakarlar frá bamæsku.
Við höfum eiginlega verið með
stand upp-atriði svo lengi sem við
munum - í bamaskóla, afmælum,
partíum og víðar,“ segja þeir Sigur-
jón Kjartansson og Jón Gnarr Krist-
insson, stand upp-spaugarar, út-
varpsmenn og skólastjórar hegðun-
arskólans: Hegðun, atferli, fram-
koma, sem verið hefur á dagskrá
Dagsljóss í Sjónvarpinu í vetur.
Þeir Sigurjón og Jón Gnarr hafi
verið að vinna saman seinustu
misseri. Var það fyrst í vetur sem
samstarf þeirra vakti almenna at-
hygli og kátínu. Miðvikudagskvöld
eru þannig orðin fóst hegðunar-, at-
ferlis- og framkomukvöld með til-
heyrandi hversdagshúmor þeirra fé-
laga sem virðist hitta í mark. Að
minnsta kosti era innslög þeirra í
Dagsljós meðal vinsælasta efnis
sjónvarpsins.
Tíu ára kynni
Sigurjón og Jón Gnarr koma
sinn úr hvorri áttinni en kynni tók-
ust meö þeim fyrir 10 áram og frá
þeim tíma hafa þeir verið að
spauga, eins og þeir segja sjálfir.
Þaö var samt ekki fyrr en fyrir
tveimur árum að þeir gerðu spaug-
ið að atvinnu sinni þegar þeir byrj-
uðu með útvarpsþáttinn Heimsendi
á Rás 2. Fram að þeim tíma ein-
kenndist samstarf þeirra meira af
fíflaskap í góðra vina hópi og sam-
kvæmum.
Hvorugur félaganna er menntaö-
ur í leiklist þótt Sigurjón hafi að-
eins fengist við kvikmyndaleik. Jón
Gnarr er reyndar sprenglærður
áfengisráðgjafi hjá Svíþjóð og er í
launalausu leyfi sem slíkur. Sigur-
jón hefur hins vegar haft atvinnu af
skemmtanabransanum en hann var
í hljómsveitinni Ham og er nú í
hljómsveitinni Olympíu. Þá gerðu
þeir saman stuttmyndina Hýri
morðinginn.
„Þegar við sáum að flflaskapur-
inn okkar heppnaðist vel þá hugs-
uðum við með okkur að það gæti
verið sniðugt hjá okkur að fara út í
þetta af alvöru. Við ákváðum því að
prófa þetta og hugmyndin að út-
varpsþættinum, Heimsendi, kvikn-
aði. í þættinum vorum við síöan
með framhaldsleikritið Hótel
Volkswagen, sem ég skrifaði, og
fleira gamanefni," segir Jón Gnarr.
Aðspurðir hvað þeir séu að fara
með þessari framsetningu á efni
sem sjá má í hegðunarskólanum
segja þeir formið óendanlega
skemmtilegt og bjóði upp á marga
möguleika.
Úvart fyndni
„Það er hægt að leyfa sér ýmis-
legt innan þessa forms. Þessi hug-
mynd kviknaði einhvern vegin en
markmiðið var að brjóta upp þetta
grínleikþáttadæmi sem Radíus-
bræður og fleiri höfðu verið með og
mér sýnist það hafa tekist. Okkur
langaði að búa til ramma utan um
öðru vísi grín -'Kennslumyndband
sem væri óvart fyndið,“ segja þeir
félagar.
Þeir félagar segjast aldrei skorta
hugmyndir. Það séu hins vegar
vandkvæði að koma þeim á blað
áður en þær gleymist. Til að koma í
veg fyrir slíkt hafa félagarnir tekið
tæknina í sínar hendur og keypt sér
diktafón. Segjast þeir til dæmis eiga
hugmyndir í alla Hegðun, atferli og
framkoma-þættina sem eftir era í
vetur.
Gagnrýniraddir hafa heyrst
vegna einstaka Hegðunarþáttar hjá
félögunum. Sérstaklega sá fólk þörf
á að kvarta eftir þætti þeirra sem
hét Kúkurinn i lauginni og þætti
um hina sænsku Pelle og Hasse. Jón
Gnarr segir aðspurður um þetta að
ekki sé laust við að verið sé að
- segja hegðunarskólastjóramir Sigurjón og Jón Gnarr
þrengja að þeim hjá Dagsljósi.
„Við höfum þurft að leggja þætti
til hliðar sem við eram búnir að
skrifa því við höfum þótt fara yfir
strikið í þeim. Við höfum lent í því
í tvígang að fá hörð viðbrögð við
okkar gríni og ég held að það sýni
að við séum á réttri braut og séum
að gera rétta hluti. Fólk hélt til
dæmis að við væram að gera grín
að þroskaheftum þegar við settum
hina sænsku „Palle og Hasse“ á
svið. Það er tómur misskilningur.
Við höfum báðir unnið náið með
þroskaheftum á Kópavogshæli.
Þetta var bara saklaust grín. Sjáið
til dæmis hvað Laddi er að gera
með alla sína hálfþroskaheftu
menn, Magnús með fötuna í Laugar-
dal og fleiri, og hvað með þessa
Spaugstofukaraktera? Af hveiju er
ekki ráðist á Ladda?"
Þeir félagar segja við þessu að bú-
ast þar sem það sé i eðli mannsins
að vantreysta nýjungum. Þeir séu
nýir á markaðnum og hafi ekki
fengið þennan gæðastimpil sem
virðist þurfa til að sumir megi
hlæja að þeim. I þessu hafi líklega
allir grínistar lent. Þeir þurfi að
vinna sér sess á markaðnum. Benda
þeir því til staðfestingar á Flosa
Ólafsson sem geti sagt hluti í Dags-
ljósi sem þeir yrðu hýradregnir fyr-
ir í meiðyrðumálum.
„Málið er að við erum ekki orðn-
ir að stofnun. Það er alltaf hægt að
móðga einhvem með gríni. Ég efa
það til dæmis ekki að það eru ein-
hverjir leigubílstjórar sárir núna
eftir innslag okkar í seinustu viku
en það er ekki hægt að komast hjá
því að særa einhvern."
„Eftir 20 ár eða svo verða þættirn-
ir okkar líklega gefnir út á mynd-
bandi bundnir inn í skinnhulstur og
síðan plantað við hlið Laxness í
bókahilluna á öllum heimilum."
Gubbað af ánægju
Auk þess að vera með sjónvarps-
og útvarpsþátt hafa þeir kumpánar
verið með stand upp- atriði í Kaffi-
leikhúsinu þar sem þeir láta móð-
an mása í hálfan annan tíma
- spjalla við gesti, dansa,
slást hvor við annan,
rífast og skammast
og fallast í faðma.
„Ég hló svo mikið að
ég gubbaði," sagði
til dæmis ánægður
gestur um sýningu
þeirra félaga; Sig-
urjóns Kjartans-
sonar og Jóns
Gnarr, í Kaffileik-
húsinu á dögunum.
„Við segjum frá
öllu fræga fólk-
inu sem við höf-
um hitt í partí-
um og á Kaffi-
bamum og töl-
um um sjúk-
dóma og fóram
með Guðlast.
Það má segja að
við veltum
okkur upp úr
sora hvers-
dagslífsins
eins og drakk-
in svín í para-
dís.“
Margir hafa
talað um að
seinasta ár hafi
verið eins
konar stand
upp- ár. Rad-
íusbræður
voru líklega
þeir fyrstu
hér á landi
sem buðu
upp á stand
upp-skemmti-
atriði eins og
þekkt eru í
Bandaríkjun-
um, Bretlandi
og víða um heim. A seinasta ári
komu nokkrir til viðbótar til sög-
unnar. Auk Siguijóns og Jóns má
nefna Hallgrím Helgason, Ladda,
Hilmi Snæ og Benedikt Erlingsson
og á vegum Loftkastalans kom hing-
að bandarískur stand upp-skemmti-
kraftur sem skemmti fyrir fullu
húsi i Loftkastalanum ásamt Hilmi,
Benedikt og Radiusbræðram.
„Þetta er þróun sem er að eiga sér
stað alls staðar annars staðar. Við
höfum góðan aðgang að því sem er
að gerast erlendis í gegnum erlend-
ar sjónvarpsstöðvar. Þær era að
sýna stand upp-spaug og það er eins
og íslendingar séu að opna augu sín
fyrir þessu núna. Samt fmnst mér
þetta stand upp-tal hér á íslandi
eins og stormur í vatnsglasi. Sein-
asta ár var ekkert uppistandsár eins
og fjölmiðlar tala um. Það þarf
meira af svona löguðu að gerast.
Það er til fullt af fólki sem getur
staðið upp á palli og verið fyndið.
Menn eru hins vegar smeykir við að
gera þetta því þeir era að á vissan
hátt að leggja hausinn á höggstokk-
inn. Ég get vel skilið það en það er
fullt af fólki
sem
væri fínt í stand upp-grín. Ég held
að fólk þurfi rétt aðeins að horfa í
kringum sig; það er til spaugari á
hverjum vinnustað. Það eina sem til
þarf er hvatning."
Vantar fleiri í stand
upp-ið
Siguijón og Jón era sammála um
að nauðsynlegt sé að einhver fjöl-
margra skemmtistaða hérlendis
taki upp á því að bjóða ungu fólki
upp á að spreyta sig á sviði og flytja
eigin atriði. Jón, sem lærði í Sví-
þjóð, segir að þar hafi einn
skemmtistaður tekið að bjóða upp á
þetta.
„Þar gátu einhverjir Hasse og
Pelle komið af götunni og sagt
brandara. Þetta gekk upp og eftir
skamman tíma var kominn hópur
manna' og kvenna sem vora góðir
stand upp- grínarar. Þetta fannst
mér vera ár stand uppsins."
Þeir segja að sl.
sumar hafi
áhugi
fólks
á stand upp-gríni berlega komið í
ljós þegar tvívegis eða þrivegis hafi
verið húsfyllir í Loftkastalanum er
Radíusbræður, Hilmir Snær og
Benedikt og einhver lítt þekkt
stúlka frá Bandaríkjunu tróðu þar
upp.
„Þetta sýnir best áhugann fyrir
þessu. Fólk er orðið svo vakandi
fyrir nýjungum. Til þessa hefur grín
á íslandi verið voðalega einhæft.
Það hefur einkennst af sama fólkinu
að segja sömu brandarana. Maður
finnur á fólki að það er orðiö þreytt
á þessu og hungrar í eitthvað nýtt.
Sumir kunna að fila þennan gamla
húmor en hugsandi fólk hungrar í
eitthvað nýtt. Það þarf fleiri andlit í
skemmtanabransann. Menn hafa
verið voðalega fastir í eftirhermu-
og söngleikjastílnum hér á landi.
Radíusbræður hafa reynt að breyta
þessum áramótaskaupshúmor sem
hefur einkennt islenskt grín í sjón-
varpi frá því það hóf göngu sína.
Pabba kann að þykja þetta fyndið en
ekki mér,“ segir Jón Gnarr.
Þeir félagar hafa ýmislegt á prjón-
unum sem þeir vilja koma í verk en
neita þó að ræða um það frekar.
Þeir segja að gaman væri að sjá
fleiri grínara koma fram á sjón-
arsviðið en til að það sé hægt sé
þeim nauðsynlegur einhver
vettvangur til að koma fram á
| og æfa sig. _ -pp
„Menn hafa verið voðalega fastir í eftirhermu- og söngleikjastílnum hér á landi. Radíusbræður hafa reynt að breyta þessum áramótaskaups-
húmor sem hefur einkennt íslenskt grín í sjónvarpi frá því það hóf göngu sína. Pabba kann að þykja þetta fyndið en ekki mér,“ segir Jón
Gnarr. DV-mynd ÞÖK