Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.1996, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 27. JÚNÍ 1996
Fréttir____________________________________________________
Viðgerð á heimilisbílnum snerist upp í martröð:
Bifvélavirkinn hót-
aði okkur lífláti
- segja Þorkell Arnar Egilsson og Birgitta Hreiðarsdóttir
„Við erum búin að vera ákaflega
stressuð yfir þessu og dóttir okkar,
sem er níu ára, þorir ekki að vera
heima. Hún er búin að vera í pöss-
un síðan þetta gerðist og er mjög
óörugg og líður illa,“ segja Þorkell
Arnar Egilsson og Birgitta Hreið-
arsdóttir sem urðu fyrir þeirri
óskemmtilegu reynslu aö vera hót-
að lífláti sl. laugardagskvöld.
Forsaga málsins er sú að í apríl í
fyrra fór Þorkell með heimilsbílinn,
Bronco ’74, i viðgerð til bifvéla-
virkja á höfuðborgarsvæðinu. Ekk-
ert gekk að gera við bílinn og lítið
var um svör þrátt fyrir að búið væri
að greiða fyrir þjónustuna. Þorkell
segist oft hafa hringt og farið á
verkstæðið til að reka á eftir málinu
en ekkert gekk. Hann reyndi einnig
að fara á heimili mannsins en varð
ekki frekar ágengt þar. Nú síðast fór
Þorkell þangað á laugardagskvöldið
ásamt konu sinni og dóttur. Árang-
urinn varð sá sami og áður en nú
gerðist það að bifvélavirkinn elti
fjölskylduna að afloknu erindi
hennar.
Þorkell segir að þau hafl fljótlega
orðið vör við að maðurinn fylgdi
þeim eftir. Hann segir þau ekki hafa
þorað heim til sín og ákveðið að
keyra til foreldra sinna í staðinn.
Þangað elti bifvélavirkinn þau og
fór úr bifreið sinni og hótað bæði
Þorkatli og Birgittu lífláti. Á þessar
aðfarir horfði dóttir þeirra og varð
mjög skelkuð, eins og að framan er
lýst.
Þorkell kærði málið til lögregl-
unnar og býst við að frétta af fram-
gangi þess hjá rannsóknarlögregl-
unni í dag. Þegar allt er talið er
kostnaðurinn vegna viðgerðarinnar
á bílnum nú kóminn á annað hund-
rað þúsund krónur og af því hefur
bifvélavirkinn fengið 72 þúsund.
Upphaflega átti þessi viðgerð að
kosta 30-40 þúsund en ljóst er að
upphæðin verður miklum mun
hærri og ekki batnaði ástandið við
að ýmsu var stolið úr bílnum og
skellir Þorkell skuldinni á bifvéla-
virkjann fyrir það.
Heimilisbíllinn komst fyrir
nokkru aftur í hendur Þorkels en
bifreiðin var fjarlægö af vinnusvæði
viðgerðarmannsins eftir að hafa
staðið þar óhreyfð mánuðum sam-
an. Bronco- inn var færður í
geymslu í Kapelluhrauni og þaðan
náði Þorkell að leysa hann út, rétt
áður en til stóð að selja bifreiðina.
Þrátt fyrir að billinn sé nú aftur
kominn í vörslu eigénda sinna er
Þorkell staðráðinn í að fylgja mál-
inu eftir enda hafi hann greitt fyrir
viðgerð sem aldrei var framkvæmd.
-GRS
Kosið um fleira en Bessastaði
DV, Akureyri:
Sumir landsmenn munu ekki ein-
ungis taka þátt í forsetakosningum á
laugardaginn heldur verður á Norð-
urlandi einnig kosið um hvort ræða
skuli sameiningu sveitarfélaga í S-
Þingeyjarsýslu og á Dalvík og Þórs-
höfn kjósa menn um hvort opna
skuli áfengisútsölu í bæjunum.
Reyndar er ekki um að ræða kosn-
ingu í S-Þingeyjarsýslu heldur verð-
ur leitað vilja íbúanna um hvort
reyna eigi að taka upp viðræður um
sameiningu sveitarfélaganna. Á Dal-
vik og Þórshöfn hafa hins vegar
komið fram það margar undirskrift-
ir varðandi opnun áfengisútsala að
kjósa þarf um hvort slíkt verður
heimilað. -gk
Þorkell Arnar og Birgitta lentu í óskemmtilegri lífsreynslu á laugardags-
kvöldiö. DV-mynd Pjetur
Columbia álverið:
Grundar-
tangi líkleg-
asta stað-
setningin
í þessari viku munu svör
verða send utan vegna fyrir-
spumar Columbia álfyrirtækis-
ins um það hversu fljótt sé hægt
að útvega nægilega orku fyrir
nýtt álver.
„Þetta hefur verið í athugun
hjá orkuframleiðendum og er
svara að vænta frá þeim. Ekki
hefur verið rætt um verðlagn-
ingu á orkunni eða slíkt, heldur
aðeins hvort hægt sé að útvega
orkuna,“ segir Garðar Ingvars-
son, yfirmaður markaðsskrif-
stofu iðnaðarráðuneytisins og
Landsvirkjunar.
Garðar segir aö varðandi stað-
arvalið sé fyrst og fremst verið
að horfa til Grundartanga. Aðrir
staðir hafa verið nefndir en
verða líklega ekki fyrir valinu
vegna langs afhendingartíma á
vissum tæknilegum þáttum.
Framhaldið ræðst svo af því
hvernig Columbia-mönnum lík-
ar við svörin.
Að sögn Garðars er álfyrir-
tækið bémdaríska einnig að at-
huga staðsetningu á 60 þúsund
tonna álveri. Staðarval þess
stendur á milli íslands og Venez-
úela. Vandinn er að Venezúela
hefur orkuna tiltæka fyrir það
álver en hér á landi er ekki til
nægileg orka.
Þá segir hann það gera mönn-
um erfitt fyrir að ákvarðanir um
að byggja orkuver eru ekki fyrir
hendi svo ekki er hægt að segja
með vissu hvenær orkan verður
til. -SF
Vímuvarna-
styrkur til
kaffihúss
Borgarráð samþykkti að fara
að tillögu félagsmálaráðs og
styrkja kaffihúsið Hvítakot, sem
er áfengislaust kaffihús, um 50
þúsund krónur.
Félagsmálaráö hafði áður
samþykkt styrkveitinguna að til-
lögu samstarfsnefndar um vímu-
varnir Reykjavíkurborgar. -SÁ
Dagfari
Glaðvakandi í unglingavinnunni
Víða um land er nú litið til yfir-
valda á Egilsstöðum sem fyrir-
myndar i uppeldi ungdómsins. Þar
hefur mönnum tekist það sem áður
var talið óframkvæmanlegt. Ung-
lingur hefur verið rekinn úr ung-
lingavinnunni fyrir leti. Það hefur
verið litið á það sem náttúrulögmál
að ungdómurinn héngi fram á hríf-
ur og svæfi fram á skóflur milli
matar- og kaffitíma. Og það var
ekki nóg með það að drengur þessi
á Egilsstöðum fengi reisupassann
fyrir leti heldur var stúlku, sem
hafði sofið tvisvar yfir sig, tilkynnt
að ef hún mætti ekki á réttum tíma
framvegis þyrfti hún ekki að
ómaka sig við að mæta í vinnuna.
Foreldrar standa höggdofa og
horfa til Egilsstaða í forundran.
Verkstjórar bæjarfélaga um land
allt spyrja sjálfa sig: Er þetta hægt?
Hvar á að hætta ef byrjað er að
reka fyrir leti? Verður ekki meira
og minna að losa sig við allan hóp-
inn. Það er ekki að sjá að einn
skeri sig úr við hvíldarstörf á hrífu
eða skóflu. Það er helst að börnin
taki sprett í vinnunni ef þau geta
keyrt hvert annað í hjólbörunum.
Það mun afar vinsælt.
Foreldrar sem í örvæntingu hafa
reynt að vekja hörn sín til þess að
koma þeim í unglingavinnuna hafa
nú fengið vopn í hendur. Þeir geta
nú rekið letiblóðin á lappir með
harðri hendi.
Það er árviss vorboði að sjá ung-
menni, föl á vanga eftir videogláp
vetrarins, standa á umferðareyjum
og í almenningsgörðum með hríf-
ur. Ekki til þess að raka með held-
ur til þess að styðja sig við. Hrífan
getur komið í veg fyrir að börnin
detti ef þau dotta í þessum stelling-
um. Sveitarfélögin reyna að útvega
sem flestum þessi verkefni og for-
eldrarnir prísa sig sæla. Þeir telja
raunar að skattpeningunum sé
einkar vel varið í þetta. Flokkstjór-
ar fá það verkefni að hafa ofan af
fyrir þessum aldurshópi nokkra
klukkutíma á dag.
Það hefur einfaldlega verið litið
á þetta sem atvinnubótavinnu og
enginn gert athugasemdir við það
þótt ungdómurinn sofi yfir sig,
leggi sig í vinnutímanum, leiki sér
í fótbolta eða öðru því sem drepur
tímann. Þetta hefur verið talið
heilnæmara en sjónvarpsgláp eða
svefn langt fram yfir hádegið.
Brottrekstur hins lata unglings á
Egilsstöðum hefur hins vegar
breytt öllu. Bömin eru ekki lengur
óhult í unglingavinnunni. Þau geta
ekki lengur hvílt ,sig þar, leikið sér
eða hreinlega sleppt þvi að mæta.
Ungdómurinn veit ekki hvað er að
gerast. Því fer fjarri að lati ung-
lingurinn sé einsdæmi. Hann á
þjáningabræður um land allt. Let-
ingjarnir kunna því í sjálfu sér
ekki illa að vera sendir heim. Mun-
urinn er bara sá á vinnuskólanum
og venjulega skólanum að krakk-
arnir fá kaup fyrir að slæpast í
vinnuskólanum. Jafnvel lötustu
eintökum þykir miður að missa af
því. Skiptir þá engu hvort börnin
vinna hjá Ingibjörgu Sólrúnu í
Reykjavík, sem er kvenna örlátust,
eða hjá öðrum og blankari bæjar-
stjórum.
í annan stað fá þeir sem reknir
eru heim engar pitsur. Frá því hef-
ur verið greint að flokkstjórar í
unglingavinnu fá fríar pitsur og
kók ef þeir sjá til þess að unglinga-
hjörðin kaupi pitsur á ákveðnum
stöðum meðan á vinnutíma stend-
ur. Það er vont að missa af því
sameiginlega áti því fátt er eins
þroskandi og að éta pitsu með fé-
lögunum úti i náttúrunni. Krakk-
arnir eru nefnilega glaðvakandi og
úthvíldir í matar- og kaffitímum.
Það sér það líka hver heilvita mað-
ur að töffarar og glæsigellur mæta
ekki með kæfubrauð og mjólk á
tómatsósuflösku i vinnuskólann.
Það gegur ekki ef hægt er að fá
hópafslátt á pitsu.
Yfirmenn letingjans og svefnpur-
kunnar á Egilsstöðum brutu í blað.
Ekkert er samt og áður. Það er þó
hætt við því að þeir hafi ekki séð
fyrir allar afleiðingar þessarar
gjörðar sinnar. Þetta þýðir það eitt
að það verður verkefnaskortur í
unglingavinnunni. Sláttur og
rakstur garðspildu sem duga átti í
viku er nú afgreiddur á tveimur
tímum. Flokkstjórar vita ekkert
hvað til bragðs skal taka. Það
skortir hreinlega verkefni fyrir all-
an skarann.
Þrátt fyrir góðan vilja er ekki
hægt að láta unglingana éta pitsur
allan daginn. Dagfari