Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1997, Blaðsíða 4

4
FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 1997
Fréttir
Ofbe disalda
MIÐGARÐUR
Í SKAGAFIRÐI
15. desember:
Piltur barinn
harkalega í
höfuðiö meö
hornaboltakylfu.
STYKKISHOLMUR:
29. mars:
Maöur stakk móður
sína meö flökunarhnif
og ógnaði lögreglu.

RAUFARHÖFN
l.janúar:
Ungur maöur veitir
16 ára pilti
alvarlega áverka
meö hníf.
29.
Maður
tvivegis meö
eldhúshnif.
ESKIFJÖRÐUR
16. febrúar:
MaÖur ræöst gegn
lögreglumönnum
og almenningi
á lyftara.
SKRIFSTOFUR 10-11
14. apríl:
Tveir margbeha mann
og ræna 6 milljónum.
KEFLAVIK
l.janúar:
Piltur veitir öörum
slæma áverka
með dúkahnif.
AUSTURSTRÆTI
27. apríl:
Tveir valda karl-
manni heilaáverka
meö hellusteini
og ítrekuöum
spörkum í andlit
og líkama.
SANDGERÐI
l.janúar:
Maöur banar
stjúpfööur
með byssusting.
VEGAS
13. maí:
Manni banað
meö spörkum
í höfuö á Vegas.
KÓPAVOGUR
9. febrúar:
Maöur bítur fmgur
af unnustu
og margkýlir í andlit
(grunaöur um
andlitsspörk).
KRYSUVÍKURVEGUR
29. desember:
Hlööveri Aðalsteinssyni
banaö meö haglabyssu.
Tólf grimmdarleg ofbeld-
isverk á hálfu ári
- 3 manndráp eru sexfalt yfir meöaltali - líkamsárásaraöferöir sífellt hættulegri
Á einungis tæpu hálfu ári hafa
þrjú manndráp nú átt sér stað á
íslandi. Síðustu sex mánuðir hafa
því verið áberandi alvarlegir í of-
beldismálum. Siðustu áratugi hef-
ur gjarnan verið miðað við að eitt
manndráp sé framið á landinu á
rúmlega eins árs fresti. Tölfræðin
er því sexfold miðað við meðaltal.
Haglabyssu og byssusting var
beitt til að bana fómarlömbunum
þremur auk þess að sparka í höf-
uð.
Níu önnur voðaverk
Á síðasta hálfa ári hafa níu
önnur mjög alvarleg ofbeldismál
einnig átt sér stað hér á landi.
Þar hafa hættuleg áhöld verið
notuð til að slasa fólk af ásetningi
- hellusteinn (í höfuð), horna-
boltakylfa (í höfuð), lyftari (gegn
fólki í bílum) og síðast en ekki
síst hnífar gegn varnarlausu
fólki.
Afleiðingarnar hafa orðið
heilaskaðar, slitnar taugar og sin-
ar, hreyfihömlun og margt ann-
að. Það var því ekki árásarfólk-
inu að þakka að fómarlömbin
héldu lífi eftir atlögumar. í sum-
um þessara tilfella hafa sakborn-
ingar reyndar þegar verið ákærð-
ir fyrir tilraun til manndráps.
Er orðið eðlilegt
að stinga og
sparka í höfuð?
Samkvæmt framan-
sögðu má ljóst vera að
alvarlegt ofbeldi er
orðið býsna daglegt
brauð. Fólk er vissu-
lega slegið óhug. Með
hliðsjón af framan-
greindum tólf fólsku-
verkum - staðreynd-
um - má ljóst vera að
sumum, sérstaklega
ungmennum, virðist
orðið eðlilegt að nota
hnífa og sparka eða
berja með áhaldi í höf-
uð á þeim sem þeim
mislíkar við, jafnvel
af nánast engu tilefni.
Vísindaleg könnun
hefur ekki verið gerð
á því hver bakgmnn-
ur fólksins í árásun-
um 12 er. Þó er ljóst
að langvarandi neyt-
endur amfetamíns
hafa átt þátt í brotunum. Eins og
áður hafa gerendur ofbeldisbrot-
anna einnig framið þau undir
áhrifum áfengis eða í afbrýði-
semikasti.
Hverjir þora að
ganga um í mið-
bænum?
Sennilega liggur sú
staðreynd fyrir í dag
að á flestum heimilum
í höfuðborg íslands
hefur það álitamál ein-
hvern tímann verið
rætt hvort fólk „þori að
ganga um í miðbænum
að kvöldlagi um helg-
ar“.
Skyndikönnun á rit-
stjórn DV, þar sem
stærsti hlutinn telur
sig vera fólk „á besta
aldri“ kom glöggt í ljós
að flestum er mjög í
nöp við að vera á ferli í
miðborg Reykjavíkur
um helgar.
Ástæðan er vissu-
lega ótti við ofbeldi þar
sem mikill mannfjöldi
er saman kominn í
mismunandi ástandi -
flestir drukknir og
margir undir áhrifum fikniefna.
Þeir sem þekkja til í stórborg-
um erlendis fullyrða að hvergi í
heiminum fyrirfinnist eins mikil
hætta á götum úti og hér heima á
Fróni. Hvað sem því líður er hins
Fréttaljós
Óttar Sveinsson
vegar ljóst af meðfylgjandi grafi
að aðeins hluti árásarmálanna 12
átti sér stað í Reykjavík.
LSD, alsæla, amfetamín og hass
er í meiri nálægð við hinn al-
menna borgara á öllu landinu en
margur heldur.
Ofbeldishneigð fylgir am-
fetamínneyslu
Burtséð frá fylliríi á götrnn úti -
hverjar eru þá ástæðumar fyrir
því að fólk grípur til hnífa og
stingur, sparkar lífshættulega í
höfuð náungans eða lemur hann í
höfuð með hafnaboltakylfu?
Félagslega veikur bakgrunnur,
fíkniefnaneysla og stöðugt ofbeldi
í sjónvarpi og bíómyndum er oft-
ast nefnt í þessu sambandi.
Einar Hjaltason, sérfræðingur á
slysadeild Borgarspítalans, segir
að hann hafi kynnst því sem
læknir í Sviþjóð að fólk I fíkni-
efhaheiminum sé meira og minna
vopnað.
„Ég býst við að þetta sé ekkert
öðruvísi hér. Menn virðast vera
að verja sig gagnvart hver öðr-
um,“ sagði Einar. Aðspurður
kvaðst hann telja að amfetamín-
neytendur yrðu oft ofbeldis-
hneigðir og hættulegri en annað
fólk.