Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1997, Blaðsíða 10

10
FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 1997
Spurningin
Hver er uppáhaldssjón-
varpsþátturinn þinn?
Svanhildur Guðmundsdóttir hús-
móðir: Bráðavaktin.
Margrét Huld Guðmundsdóttir
húsmóðir: Bráðavaktin og Fjör á
fjölbraut.
Pétur Sigurðsson nemi: Melrose
Place.
Ágúst Guðmundsson slæpingi:
Fréttir.
Sigfús Sverrisson framkvæmda-
stjóri: Handlaginn heimilisfaðir.
Vilborg Jóhannesdóttir flug-
freyja: Ég er aldrei heima og horfi
því ekkert á sjónvarp.
Lesendur
Fjölskylduhlaup í Kópavogi:
Höföu ekki efni
á að vera með
Sigurður Gunnsteinsson, faðir og
áhugamaður um ungt fólk, skrif-
ar:
Bæjarfélög eiga að gefa sinum
fjölskyldum tækifæri á að stunda
heilbrigða útivist og íþróttir án þess
að það verði þeim um megn vegna
peningaplokks. Á sama tima sem
þjóðfélagið hefur áhyggjur af því að
ungt fólk skuli fara sér að voða með
óheilbrigðu líferni, frammámenn
hrópa á torgum um úrbætur og sett-
ir eru peningar í hin og þessi skrif-
finnskubákn, sem skila sjaldan
neinu nema nefndarálitum, er fimm
manna fjölskyldu í Kópavogi það
um megn að taka þátt í „fjölskyldu-
hlaupi" sem skóli stendur að.
Hún hafði einfaldlega ekki efni á
að vera með. Hefðu allir verið með
(pabbi, mamma og 3 systkini), hefði
ánægjan kostað hátt í 4000 krónur!
Þetta er ekki hægt. Væri ekki ódýr-
ara fyrir samfélagið að borga fyrir
sina yngstu þegna og leyfa þeim að
stunda íþróttir og annað heilbrigt
félagsstarf ókeypis?
Peningaplokk vegna íþrótta er að
verða okkur til minnkunar. Það á
að gera börnum og unglingum kleift
að stunda heilbrigðar íþróttir og
eignast um leið dýrmætan tíma þar
sem hægt er að læra að byggja sig
upp á heilbrigðan hátt og umgang-
ast aðra jafnaldra sem hafa jákvæð
markmið, þroskast í anda sam-
keppni og hvatningar af jákvæðum
fyrirmyndum.
Bæjarfélög ættu að fara að sinna
þessum hlutum betur og gera alla
þessa starfsemi ókeypis. Það er til
nægur mannafli sem getur sinnt
þessu og það er til aðstaða í öllum
borgum, bæjum og hreppum á land-
inu er stendur ónotuð langtímum
saman. Milljónatugir króna eru
settir í óskilgreind verkefni og
milljónum eytt í stöðnuð kerfi sem
eru einsksis annars megandi en að
halda úti skrifstofu og fólki á laun-
um.
Ég skora á bæjarfélög um land
allt að snúa sér að því að leyfa böm-
um og unglingum að stunda frjálsar
íþróttir, fótbolta, handbolta, tennis,
golf, hlaup, skátastarf o.fl., o.fl. án
þess að greiða krónu. Þeim pening-
um væri vel varið. - Sýnum í verki
að okkur er ekki sama um yngstu
þegna okkar.
Togaraelítan á Vestfjörðum
- nú er öldin önnur
Magnús Magnússon hringdi:
Það er af sem áður var á Vest-
fjörðunum. Þegar togaraelítan var
og hét og réð flestu í krafti afla-
fengs og ofurlauna. Þeir færðu
heim aflann.
Daglaunafólkið vann aflann eða
setti í útflutningsgáma. Það var
skipt um áhöfn og sú nýkomna af
hafi tók sér frí og snaraði sér með
konu og böm beint til sólarlanda.
Þar var ekki táradalur, bara tekjur
og aftur tekjur.
Nú er verkfaU vestra. Verk-
fallsjakinn þar á bæ er harður og
heimtar 100 þúsund krónur fyrir
sitt fólk. Það kemst náttúrlega ekki
í hálfkvisti við laun togaraelítunn-
ar sem var og hét á Vestfjörðum,
en það er í áttina. Verkalýðsfor-
kólfar annars staðar á landinu
sögðu sem svo: Hann Pétur er rugl-
aður, heldur hann virkilega að
hann komist upp með þetta? Og við
nýbúnir að semja um nýja sátt við
ráðamenn. Ekki þjóðarsátt en
„sátt“ samt.
Pétur Vestfjarðajaki stendur á
sínu og þeim hefur fækkað í togara-
elítunni. Er virkilega allt að fara
upp í loft á vinnumarkaðnum aftur
vegna kröfu um skitnar 100 þúsund
krónur? Mér sýnist það helst.
Ferðamenn féflettir á íslandi
og gististaðir gefa það ekki eftir
Ólíkt höfumst við að í gistigeiranum fyrir ferðamenn. - Fjögurra stjörnu hót-
el í Tarragona á Spáni.
Gísli Ólafsson skrifar: ^
Sífellt er klifað á því að við eigum
að sækja ísland heim (eins og það er
nú snjallt slagorð, eða hitt þó held-
ur!) og ferðast hér. Venjulegir laun-
þegar, margir hverjir, kjósa þó að
láta þann þátt liggja milli hluta og
fara frekar til útlanda í sumarleyf-
inu. Það er að vísu dýrt en viðráð-
anlegra en sá kostnaður sem fylgir
því að ferðast um ísland. Er það
haft eftir hverjum útlendingnum á
fætur öðrum að annað eins pen-
ingaplokk hafi hann ekki komist í
kast við. Ferðast enda með svefn-
plássið og matarskammtinn í bak-
poka, flestir, til að kljúfa kostnað-
inn.
Aðallega eru það hótel og mat-
sölustaðir sem setja ferðamannin-
um hér stólinn fyrir dyrnar. Gisti-
staðirnir gefa það ekki eftir. Þeir
gististaðir sem maður helst myndi
þó nota hér, Edduhótelin, eru verð-
lögð á rúmar 7.000 kr. herbergi fyr-
ir tvo með baði. Önnur hótel og lík-
lega fínni selja herbergið á allt að
11.500 kr. eins og t.d. Hótel KEA.
Hótelin í Reykjavík kosta svo allt
upp i kr. 16 eða 17.000 kr. með morg-
unverði og baði. Auðvitað nær þetta
verð ekki nokkurri átt (og ég meina
hvergi).
Ég var að fá upplýsingar um gisti-
verð á hóteli á suðurstrrönd Spánar
fari maður á eigin vegum. Þar er
fyrirtaks 4 stjörnu hótelherbergi
fyrir tvo (með morgunverði og baði
að sjálfsögðu) boðið á 12.000 peseta
eða u.þ.b 6.000 krónur. Ég læt fylgja
með til ykkar bækling frá þessu hót-
eli ef þið viljið birta mynd af því.
Þetta er nú frekar í dýrari kantin-
um eftir því sem ég þekki til á Spáni
og 3 stjörnu hótel þar eru flest vel
ásættanleg gæðanna vegna. - Ég hef
það á tilfinningunni að ferðamenn
hér innanlands séu beinlínis féflett-
ir og þar séu gististaðimir engir eft-
irbátar.
DV
Endurupptaka
Guðmundar- og
Geirfinnsmáls
Þórólfur skrifar:
Mikill þrýstingur er sagður að
taka upp Guðmundar- og Geirf-
innsmálið á ný. Ég spyr: Hverjir
þrýsta á það? Ég hef engan, sem
tengdist þessu máli á sínum tíma,
heyrt óska eftir því. Aðeins einn
fyrrverandi sakborning. Hann
hefur unnið ötulleiga að því að fá
málið tekiö upp og kannski verð-
ur honum að ósk sinni. Ég efast
hins vegar um að nokkur hinna
aðilanna, sem tengdust þessu
hörmulega máli, vilji gangast
undir aðra runu yfírheyrslna og
réttarrannsókna. Þær yrði þó að
framkvæma upp á nýtt.
Veiðileyfagjald
að sjálfsögðu
Margeir hringdi:
Nú er staðfest að meirihluti
þjóðarinnar er hlynntur veiði-
leyfagjaldi. Ekki síst eftir þá
staðhæfingu sem birt hefur verið
að hér megi koma við stórfelld-
um skattalækkunum fyrir alla
landsmenn. Átt er við tekjuskatt-
inn sérstaklega sem hefði í raun
átt að vera horfinn að fullu eða
lækkaður umtalsvert. Það hefði
átt að gera í þeim kjarasamning-
um sem nú er verið að ganga frá
eða eru í umræðunni. Veiðileyfa-
gjaldið er ekki spurning um
hvort, heldur hvenær.
Erfitt próf og
ósanngjarnt
Nemandi í 10. bekk skrifar:
Svar við bréfi H.S. í DV 6. maí
sl. Ég er ein þeirra sem tók sam-
ræmda prófið í stærðfræði. Það
var afar erfitt próf og rétt svo að
þú vitir það fór ég ekki á fyllirí
eftir prófin. Ég hef alltaf fengiö 9
og 10 í stæröfræðiprófum og hef
alltaf lært heima. Notað hverja
helgi til aukatíma með aðstoð
pabba míns og frænda. Árangur-
inn var sá að ég rétt náði að
skrifa síðasta svarið áöur en
prófið var rifið af mér. Hafði eng-
an tíma til að fara yfir það. Ég
hefði vel getað notað klukku-
stund í viðbót. Margir náðu ekki
að gera 4-5 síðustu dæmin. Próf-
ið var erfitt og ósanngjarnt.
Söfnunin fyrir
Sophiu
Elín hringdi:
Ég er ekki alveg sátt viö þessa
síðustu fjársöfnun fyrir Sophiu
Hansen í ljósvakamiölunum.
Mér finnst of langt gengið þegar
aðstandandi söfnunarinnar er að
hvetja persónulega aðila, t.d.
heilu skipsáhafnirnar, að manna
sig upp í að skrá sig fyrir fjár-
upphæðum. Ég held að með þess-
ari söfnun sé í raun búið að reka
endahnút á söfhunina „Bömin
heim“. Þetta er allt orðið klúður.
Alveg frá byrjun. Úr því ekki var
hægt í upphafi aö þrýsta á tyrk-
nesk stjórnvöld með diplómatísk-
um hætti þá er það borin von
héðan af. Því miður. Já, sannar-
lega því miöur. En svona kemur
málið mér fyrir sjónir.
Fer fréttastofa
RÚV senn að
Ijúga?
Kristján skrifar:
í fréttum úr „þrælabúðum"
fréttastofu ríkisfjölmiðlanna seg-
ir að fréttamenn hafi fengið sig
fullsadda af tómlæti yfirstjómar
RÚV og trúverðugleiki fréttastof-
anna því í hættu. Ég spyr þvi
eins og hver annar leikmaður í
þessum efnum: Fer þá fréttastofa
Ríkisútvarps og Sjónvarps senn
að ljúga að okkur í fréttum? Láta
sér fátt um finnast sannleiksgildi
framborinna frétta? Væri þá ekki
betri „Enn ein stöðin“ þeirra
Spaugstofumanna?