Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1997, Qupperneq 3

jL>"\T FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 1997
HLJÓMPLjjTU
irkHrk
Nick Cave & The Bad Seeds - The Boatman s Call
ujupur og
áheyrilegur
Nick Cave kemur rækilega á
óvart meö The Boatman’s Call.
Hann vakti verðskuldaða at-
hygli fyrir nokkrum misserum
þegar platan Murder Ballads
kom út. Á nýju plötunni er
hann alls ekki að vinna út frá
þeirri fyrri. Miklu heldur fer
hann i allt aðra átt, spyr í text-
unum áleitinna spuminga um
lifið, ástina og trúmálin í víð-
asta skilningi þess orðs. Spuminga sem engin svör fást við í mörgum
tiifellum. Spurninga sem sá einn getur spurt sem hugsar töluvert
dýpra en gengur og gerist og setur sig inn í talsvert meira en Billbo-
ard, Rolling Stone og Q.
Að ýmsu leyti minna Nick Cave og The Bad Seeds nokkuð á Leon-
ard Cohen og félaga um miðjan síðasta áratug. Tónlistin er lágstemmd
á yfirborðinu en undir niðri ólgar allt af tilfinningum og áleitnum
umhugsunareöium. Og textar Caves era djúphugsaðari en Cohens ef
eitthvað er. Jafnræði er hins vegar með þeim þegar aö því kemur að
skreyta textana með laglínum. Þar era báðir lunknir við að raða sam-
an hljómum sem festast í vitundina.
Munurinn á Murder Ballads og The Boatman’s Cail er mikill. Því
verður spennandi að heyra hvaða stefnu Nick Cave tekur á næstu
plötu sinni og hvort hann hefúr á henni fundið svör við einhverjum
spurningum sem hann veltir fyrir sér á The Boatman’s Call.
Ásgeir Tómasson
Paul McCartney - Flaming Pie
í góðu formi
Sir Paul McCartney á tæpast
eftir að semja betra lag en
Yesterday héðan af. Stöku
sinnum tekst honum að kom-
ast sæmilega nálægt sinu
besta, til dæmis í laginu
Beautiful Night á plötunni
Flaming Pie. Og satt best að
segja er gamli seigur í vel við-
unandi formi um þessar mund-
ir og óhætt er að fullyrða að
nýja platan sé hans besta, að
minnsta kosti síðan Flowers in the Dirt kom út 1989.
Fólk furðar sig oft á því hvers vegna McCartney hefur látið svo
mjög deigan síga síöan hann var fjórðihluti hijómsveitarinnar The
Beatles. Ein skýringin er vafalaust sú að hópuriim var óvenju skap-
andi og krafan um gæðaefni var slík aö enginn komst upp með að
skila öðra en því sem var fyrsta flokks. Annað komst ekki að. Það
verður að viðurkennast að Ústrænt gildi þess sem Sir Paul og hans
fomu félagar í Beatles hafa látið gefa út frá því að samstarfmu lauk
er dálítið minna en þaö sem þeir skiluðu af sér meðan þeir héldu
hópinn.
Sir Paul getur þó vel imað við útkomuna af Flaming Pie. Hann
hljómar afslappaðari en oft áður. Lögin hans rista kannski ekkert
átakanlega djúpt en ópusar eins og Young Boy, Beautifúl Night, Sou-
venir og Used to Be Bad ættu tæpast að særa nokkurt eyra.
Ásgeir Tómasson
John Lee Hooker - Don't Look Back
Krafturinn þver
Platan hefst á drífandi blús-
rokkaðri útgáfu Hookers og
hljómsveitarinnar Los Lobos á
gamla smellinum Dimples sem
fyrst heyrðist á plötu 1956. Síð-
an er skipt um gír og á hinum
lögunum tíu má segja að jafn-
ræði ríki milli Hookers og
pródúsentsins, Van Morrisons,
sem ekki einasta beitir smekk-
vísinni til fullnustu til að laga
lögin sem best að gamla mann-
inmn heldur syngur hann jafii-
framt dúett með honum í fjórum lögum og grípur til gítarsins þeg-
ar þurfa þykir.
John Lee Hooker er kominn fast að áttræðu og krafturinn er ekki
sá sami og á árum áður. Dimm og hijúf söngröddin er vissulega enn
til staðar og enn getur Hooker impróviserað textann þegar það á
viö. Van Morrison hefúr lagt sig í framkróka að með láta það sem
enn er til staðar hjá Hooker njóta sín eins og best verður á kosið.
Útkoman lætur ljúflega í eyrum. Gleðin yfir ánægjulegu samstarfi
skín í gegn og ekki spillir að kempan Charles Brown (76 ára) á fína
takta í nokkrum lögum. í Travellin’ Blues nýtur hann sín til dæm-
is vel.
Þeir sem hafa hlustaö sér til ánægju á The Healer, Mr. Lucky og
aðrar plötur sem komið hafa út með John Lee Hooker á síðustu
árum heyra á Don’t Look Back að kraftur gamla blúsarans fer
þverrandi. En í góðum félagsskap er hann til alls vís nokkur ár í
viðbót ef heilsa og kraftar leyfa.
Htónlist i7
1
Andraé Crouch, einn þekktasti gospel-tónlistarmaður Bandaríkjanna. Elvis Presley er meðal tónlistarmanna sem
hafa flutt lög hans.
Þungavigt
liarmadarl
í gospel-tónlistinni væntanlegur
til tónleikahalds
Bandaríkjamaðurinn Andraé
Crouch, sem oft hefur verið
nefndur konungur gospel-tónlist-
arinnar, er væntanlegur hingað
til lands síðar í mánuðinum.
Hann hefur þegar haldið hljóm-
leika í fimmtíu og átta löndum og
bætir nú íslandi í hópinn. Heim-
sóknin hingað er liður í tónleika-
ferð um Evrópu þar sem Crouch
kynnir nýjustu plötuna sína,
Pray.
Andraé Crouch hefur verið að
um langt árabil. Segja má að fer-
illinn hafi byrjað í kirkjunni hjá
pabba gamla. Þar var Andraé
byrjaður að spila á píanóið níu
ára og semja eigin lög. Síðan hef-
ur hann sent frá sér fjórtán plöt-
ur með eigin efni og hafa lög
hans borist víða um heim. Textar
hans hafa verið þýddir á tuttugu
og tvö tungumál, þar á meðal ís-
lensku. Meðal þeirra sem hafa
sungið lög eftir Andraé Crouch
eru Elvis Presley, Paul Simon,
Barbara Mandrell og Joe Sample.
Þá hefur Andraé Crouch látið
til sín taka sem útsetjari og upp-
tökustjóri. Sem slíkur hefur
hann unnið með Michael
Jackson, Quincy Jones,
Madonnu, Diönu Ross, Elton
John og Vanessu Williams.
Crouch raddsetti til dæmis lagið
Man in the Mirror fyrir Michael
Jackson. Það var tilnefnt til
Grammy-verðlauna á sínum
tíma. Crouch hefur reyndar unn-
ið til átta Grammy-verðlauna,
verið tilnefndur til óskarsverð-
launa og hlotið fjöldann allan af
minna þekktum viöurkenningum
fyrir störf sín.
Andraé Crouch ætlar að halda
tónleika á Hótel íslandi 27. maí. í
för með honum verða orgelleik-
ari og söngvari og á tónleikunum
fær hann til liðs við sig hljóm-
sveit og gospelkór undir stjórn
Óskars Einarssonar. í kórnum
eru hátt í þrjátíu manns sem
hafa æft söngskrána af kappi að
undanfornu. Það er verslunin
Jatan í Hátúni sem stendur fyrir
Underworld heftir hætt viö aö
gefa út lög með U2 og Michael
Stipe úr REM. Þeir félagar voru
langt komnir meö að semja nýtt
lag með U2 og búnir að taka upp
hluta af myndbandi viö lagið.
Enginn (jandskapur er þó á
milli sveitanna en vinnan við
aö gera lagið gekk einfaldlega
ekki upp aö mati allra þeirra
sem að því komu. Talsmaður
Underworld hefúr lýst því yfir
að hugsanlega geri sveitimir
eitthvaö saman í framtíöinni en
slík samvinna sé þó alls óráðin.
Underworld var einnig búin
aö sentja lagið Moaner fyrir
nýju Batman-myndina (sem
kallast Batman & Robin) sem fé-
lagamir ætluöu aö láta sjálfan
Michael Stipe syngja með
söngvara sveitarinnar, Karl
tónleikunum og þar eru miðar á
þá seldir.- ÁT-
þaö enda fannst þeim lagið svo
flott meö Hyde einum að þeim
fannst einfaldlega ónauðsynlegt
að láta söngvara REM syngja í
því. Tónlistarannendur geta
svo dæmt um hvort t»aö sé rétt
þegar lagiö kemur út í júlí.
Enn frekari fréttir af Und-
erworld: Sveitin er nýbúin að
gera lag fyrir myndina A Life
Less Ordinary sem Danny
Boyle (sá sem leikstýröi Train-
spotting) er aö gera þessa dag-
ana og kemur í kvikmyndahús 1
árslok. Annars er sveitin að
vinna aö.gerö þriðju plötu sinn-
ar en síöasta plata sveitarinnar,
Second Toughest in the Infants,
var afar vinsæl hér á landi.
I- ^ -
ff
.CLLLLLlc-L'
Hyde. Þeir ákváðu aö hætta viö