Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1998, Qupperneq 7

iúriarfi^w GísJnamj JsjJoj/íí.
1,, | ráðsmann wmmm9
yMlrannft flaifsksWijr f®«i£lj i
'M/jjhúíií'jj'jj'j e/ J’jiJíjjjj^jjiJiij'jJi,
útsmogbn, svíiöu39 1
j'jJar'Jii
JaJnjj1 fJabiiJíJjja
jjjjjJil/jJa aJúsjjj
iJJJjJjLrjJil m
iilJjjjjjnjjjj
jjijjjj waiiiar
ifon Pðsson
JsjJujj' ívanoi^
=ijij3jjjiÍ3j 33jjj 3/ gjaWþwÆa
og 3jjjjj3jj3jjj/iij"j: jjj/jjjjji|3j/jjj3jj)jjj‘
eða aunringL
Það er langt frá þvi að ég hafi
kært mig um að fara þama
upp í Lindarbæ til að ræða við
sjáifumglaða leikara. Satt að segja
hafði ég engan áhuga á því. Sjálf-
ur sótti ég um að ganga í þennan
leiklistarskóla sem þessir ieikarar
em að klára. Fjórði bekkur leik-
listarskólans í ár er ekki hátt
skrifaður hjá mér.
Þegar ég mæti á svæðið býður
hópurinn mér baksviðs og
heilsar mér með með-
aumkun. Ég er gæinn
sem komst ekki inn. Þau
sitja i mínu sæti. En ég
herði mig upp og spyr
hvað þetta leikrit,
ívanov eftir Tsjekhov,
sé:
„Ættum við ekki að fá
Egil til að segja frá því,“
segir Jóhanna Vigdís
(Rizzo í Grease).
Ég hef svo sem
ekkert út á þessa
Jóhönnu að setja.
Það eru fjórir strák-
ar og fjórar steipur
í bekknum þannig
að hún hefði varla
getað vikið fyrir
mér á sínum tíma.
„Ég get nú alveg
sagt frá verkinu,"
segir Stefán Karl
(Þjónn í súpunni),
„ég leik nú í þessu
verki. Það fjallar
stuttu máli um
ívanov ..."
Egiil (ósýnd sjón-
varpsmynd e. Hilm-
ar Oddsson) ryðst
inn í búningskiefann, vopnaður
lifrarpylsu og brauði. Hann heils-
ar og spyr hvemig ég hafi það.
Eins og ég hafi verið að dópa og
rugla frá því ég komst ekki inn í
skólann eftir að hafa hangið í sext-
án manna hópnum.
„Já, þetta fjallar um slúður,
kjaftasögur, róg. Allt það sem ykk-
ur þykir skemmtilegast. Að tala
um aðra,“ segir Egill og bekkjarfé-
lögum hans þykir hann óvenju
gáfúlegur. Ein vill meina að hann
hafi undirbúið sig heima en það
efast ég um.
„Þetta er um breytileika lífs-
ins,“ bætir Hinrik Hoe (ósýnd
sjónvarpsmynd e. Hiimar Odds-
son) við og bítur í rúgbrauð með
rúllupylsu.
Jóhanna tekur orðið af Hinriki
og segir: „Það sem einkennir allar
persónumar meira en annað er að
þær elska að tala um náungann."
María (barnamynd sem sýnd
verður á nýársdag) og Laufey
(leikstýrði hafnfirskum hópi
sem fór til Lettlands) eru þama
baksviðs líka. Þær sitja rétt hjá
okkur hinum og eru að taka sig
til fyrir æfingu á verkinu. Aðrir
era ekki mættir og ég fer að
undrast hversu seint þetta helvítis
hyski mætir þegar Rúnar Freyr
(Danny í Grease) kastast inn um
dymar.
Er ekkert íagt upp úr stundvísi í
skólanum?
„Jú, það er mikið lagt upp
úr þvi,“ segir Rúnar Freyr
sem mætti nákvæmlega
þremur mínútum of seint í
þetta viðtal. Og þess má
geta að ég er einna helst
líkur Rúnari en er svona
ljót útgáfa af honum og
þess vegna var hann valinn
frekar en ég. Eða það er
svona mín kenning.
„Það er hundrað prósent
mæting í skólanum," segir
Stefán Karl og bætir því við
að það sé örugglega prent-
villa og ætti kannski að
vera tíu prósent mæting.
Utskriftarhópur Leiklistarskóla Islands frumsýnir Ivanov
eftir snillinginn Anton Tsjekhov á mánudagskvöld.
Um er að ræða stjörnuprýddan bekk sem eflaust á
eftir að gera ágætis hluti í framtíðinni. Þrátt fyrir það
er mjög beiskur tónn í þessu viðtali sem Mikael Torfason,
rithöfundur og næstum því leikari, tók við leikaraefnin.
jjf J-J3J/3jJÚ35DJJ JijjJfiJ/
[bB/iÍjí Jj3UJJ íjBJJH L'JJS)j
Lfjj ÖjJJJDj JíDJJJJ h'úll'JJJj
-rJsJJJJJ 3í/ JjýijJí/jijjjJJJ
iiJíÚJsJ Ji) £!3JJjj)jJ/
DJSÍDjjjjJJJ UjJJJJJJÍjJsjjjjJjÍi
JJ'JJ
Marfa tekur við
1/jsÍJjJ j'vhjJjJJÚUÚÚli
j ásiJíDjjjj Jvsjjjjjydi
|P-ÍÍÍ3J 3/ 1UJ£)
3Í3J_JJ3J 33JJJ
’þfÚif Jl/3JJJ3V Jj3JÍ3Jjj
J jjj3Ji) j JjjIjjíl
Johanna Vigdís
og segir: „Reglurnar
em þannig að það má
leika svo framarlega
sem það er í samráði við
kennara og skólastjóra og
komi ekki niður á náminu."
„Sem það gerir ekki,“ full-
yrðir Stefán.
Krakkamir fara nú að undr-
ast það hvar Nanna sé. Hún er
ekki komin því hún er í tíma
eða eitthvað álíka. Umræðan
snýst líka yfir i hvort þetta við-
tal sé um leikritið eða eitthvað
annað. Ég er ekkert að segja
þeim að þetta viðtal snýst um að
ég nái mér niðri á bekknum sem
allir mínir æskudraumar
byggðu á að ég yrði í. Lífið getur
verið svo ósanngjarnt. Hér eru
þau öll, ótrúlega fræg, og ég bara
leigður til að skrifa um þau eins
og hver annar aðdáandi.
Er síðan ekki rándýrt á þessa
sýningu eins og alltaf er?
„Miðinn kostar fimm hund-
ruð kall,“ segir Egill.
/i/jjsjjjJÍ/iJj/ J3jJm/ 2Jj3jjjjJ;jjj
jjj£ij)jj/ Slöjíl
IJÍJJJ 3/ 3V3JJ3J J33jJ<jjJJ SJjjsjJujjd V3/Ji3jjjJ3j
3JJ JJJ3Jd/jJ<j
33JJJ 3J| 3JJJJJV3/JÍJJJJ
3Í)jJjJJ ^/ £vJí)3UJ V‘
_p/3JJJJ)3JjÚ JJJJJ
/J3JJJ3J
£j3<JJJ íl^j
„En samkvæmt reglunum má
maður ekki einu sinni vera veik-
ur.“
Eruði ekki komin með algjört
ógeö á hvert öðru eftir þessi þrjú ár
í skólanum?
„Nei, nei. Við fórum meira að
segja í þriggja vikna ferð saman í
sumar," segir Egill sem farinn er
að vefja sér í eina þunna feujjÝurjjpJíJlU/ 1
rettu.
Er þetta ekki týpískt? _____t
Ekki nóg með það að ég JtfVJKÍhí
fékk ekki inngöngu í skólann held-
ur missti ég af utanlandsferð líka.
Hvert fóruði?
„Til Búdapest, þar sem ég var
rændur af rússnesku mafíunni,"
segir Stefán Karl sorgmæddur.
„En við byrjuðum á að fara til
Berlínar, þaðan til Vínar og svo
kom Búdapest og Barcelona."
Og hvað voruði eiginlega aó
gera í útlöndum?
„Skoða leikhús,“ svarar Stefán
; íJJJ3j<
«■
Aí*
rJ

JJiJjjjjj
tíðS ©Ji'jju/d eia ekkL
og bætir því við eftir samræður
við Egil að líklega hafi þau séð
hátt á annan tug leiksýninga."
Fóruói bara ein?
„Nei, Hafliði Arngrímsson
leikhúsfræðingur fór með okkur,"
segir Egill og sýgur rettuna góðu.
„Svo fórum við líka til Malmö á
öðm ári og skoðuðum leikhúsin
þar,“ bætir Stefán við, mér til
mikillar gremju.
Og eru ekki
allir búnir aö
vera að ríóa
öllum í þessi
þrjú ár?
svarar
„Enginn riðið neinum,‘
Egill.
„Auðvitað ríðum við hvert
öðru,“ bætir Jóhanna við, grafal-
varleg.
„Inntökuskilyrðið er einmitt að
stelpur séu á pillunni,“ segir Stef-
án. „Þetta er svona ein stór fjöl-
skylda, eins og Jonni Sigmars
myndi segja. Við erum börnin og
kennararnir pabbi og mamma."
Nú eruói öll ofsalega frœg (nema
ég af því ég er ekki í bekknum), er
búió að breyta reglunum um að
nemendur megi ekki koma fram
fyrr en þeir útskrifast?
„Nei, það er engin breyting á
reglunum," svarar Stefán.
JuJJíU/ CJjJJJilj jÍDJJJJ ]V3JJJ3V3j
J-JÚJJ 3/ 'ifÍJ 'Ji) ÍryjJiJ <JJ/i)jjJ£j3J3ji:JjJjí3J
33JJJ Í3/JJ3Jí)j SJJjJ JJ//j/ 3J3jjjjJ3Jj
sem vjJJ m
JJjjJdil JJJ3j/3J
út ú/ JíjIjjUj
3jt|JJuJ3JU33JjJ Jj/3jj3J
j3JJJ IJUJ 'J/Ú 33/ 3jJJ3I/ 3JjJU/ JliJíifj
jj3JJJJJ 3/ J/33JJllj J1/3JJJ3V3
UiJ bjf ÍJJÍI ÍJUJJUJJJ^
FÓKUSMYNDIR: TEITUR
Það má nú líta á það sem dýrt
í þessu ímyndaða góðæri.
Eru þá ekki alltof fáar sýning-
ar?
„Þær eru fimmtán." Það er Eg-
ill spegill sem svarar aftur.
Ég reyni að breiða yflr von-
brigði mín og spyr hvort nokkuð
annað sé á döfinni. Þau segja mér
frá sjónvarpsmynd um ástina
sem Illugi Jökuls skrifar og
Hilmar Odds leikstýrir. Svo á
Hilmir Snær að leikstýra loka-
verkefninu og allt leikur í hönd-
unum á þessum kvikindum.
„Kjartan Guðjónsson er
gestaleikari í þessu verki,“ segir
Rúnar Freyr þegar ég spyr hvort
það sé eitthvað fleira merkilegt
hægt að segja um þetta verk.
„Hann leikur kúgaðan eigin-
mann í öragglega tíunda skipti."
Allir hlæja og Nanna mætir á
svæðið. Ég reyni að brosa og hún
heilsar mér en man eflaust ekk-
ert eftir mér. Allavega lætur hún
þannig. Fer bara strax í að taka
sig til og setja í sig linsur.
„Sumir leikarar nota linsur,“
er það eina sem ég fæ upp úr
Nönnu.
Æfingin er að fara að byrja og
taugaveiklun grípur um sig. Ég
er ekki velkominn þama lengur.
Hinrik biður um hársprey fyrir
hárið en Jóhanna segir honum að
það sé ekki til og ég læt mig
hverfa.
Mikael Torfason

23. október 1998 f Ókus
7