Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.1999, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 18. JANÚAR 1999
Spurningin
Hver er uppáhalds-
liturinn þinn?
Guðjón Sigurðsson, 14 ára: Gulur.
Rafn Herlufsen nemi: Blár.
Georg Melk Róbertsson nemi:
Grænn.
Inga Dóra Gunnarsdóttir, leið-
beinandi á félagsmiðstöð: Gulur.
Katla Ketilsdóttir ræstitæknir:
Enginn sérstakur.
Lesendur
Sleifarlag Flugleiða
í ferðarekstrinum
- leikiö á landsmenn sem lengst og mest
Luxair-flugvél yfir Lúxemborg. - Munum ekki detta í lukkupott lækkaðra fargjalda með
flugi Luxair til íslands, að mati bréfritara.
Bjöm Guðmundsson
skrifar:
Eftir áralanga reynslu
af samskiptum við er-
lend flugfélög og ferða-
þjónustufyrirtæki sé ég
að við íslendingar stönd-
um afar illa að vígi varð-
andi valkosti á ferðum
milli íslands og Bret-
lands, meginlands Evr-
ópu svo og til Bandaríkj-
anna. Engin alvöru sam-
keppni hefur verið til
staðar á þessum flugleið-
um um áratuga skeið.
Samkeppnisleysi leiðir
til stöðnunar eins og all-
ir vita og að þessum
þætti hafa margar ís-
lenskar ríkisstjómir
stuðlað með ivilnunum
við eitt islenskt flugfélag umfram
önnur, nefnilega Flugleiðir hf. sem
hafa einokun og sjálfdæmi um verð-
lagningu fargjalda til og frá land-
inu.
Tilboðin um lág fargjöld fyrir út-
lendinga til og frá íslandi, bæði frá
Bandaríkjunum og Evrópu, á kostn-
að íslendinga eru alþekkt. Svörin
sem gefín era t.d. vestra hjá sölu-
mönnum Flugleiða era þau að svo
mikil samkeppni sé á Bandaríkja-
markaði að bjóði félagið ekki þessi
lágu fargjöld myndi enginn fljúga
með félaginu. Þess er svo vandlega
gætt, t.d. með nákvæmri skoðun
persónuskilríkja við farmiðasölu,
að íslendingar fái ekki sömu kjör.
Auðvitað er þetta niðurlægjandi
fyrir okkur og má flokka undir gróft
mannréttindabrot. íslenska stjórn-
sýslan lítur þetta ekki alvarlegum
augum. Þar ráða hlunnindasjónar-
mið, bæði vegna heildarviðskipta
við hið opinbera svo og vegna
þjónkunar einstakra embættis-
manna sem sjá sér hag af afskipta-
leysinu.
En þetta er ekki allt, þótt undan
þessum lið (ofurfargjaldanna fyrir
íslendinga) svíði sárast. Þjónustu-
þættir Flugleiða era langt fyrir neð-
an allt velsæmi í ferðarekstri flugfé-
laga og ferðaþjónustuaðila. Áætlan-
ir og aðrir árstíðabundnir bækling-
ar koma seint og illa og bæklingar
og verðskrár fyrir almenning (t.d.
yfir sumarleyfisferðir) aðeins þegar
félaginu hentar. Nú ætti t.d. sum-
aráætlun að liggja fyrir, svo og aðr-
ir bæklingar og verðskrár fyrir
næsta sumar. Það er fyrst í febrúar-
mánuði eða í mars sem þeirra er að
vænta. Að venju. - Ég fékk senda
fullkomna bæklinga (réttara er að
kalla það bækur) frá Luxair yfir
sumarleyfisferðir og bók með verð-
skrá fyrir næsta sumar. Hvort
tveggja tilbúið í lok síðasta árs.
Menn líta þvi með nokkurri eftir-
væntingu til komu Luxair sem þjón-
ustuaöila í flugi til og frá landinu
næsta vor. Þá ætti að vera hægt að
kaupa af þeim einhvers konar
pakkaferðir til Lúxemborgcir ásamt
ferðum þaðan t.d. til sólarlanda sem
það félag býður í tugatali. En þar
verður líklega hængur á ef Flugleið-
ir selja farmiða Luxair hér. Allt er
því á eina bókina lært. - Sleifarlag
Flugleiða mun því áfram bitna á
okkur og félagið mun geta óáreitt
leikið á okkur auma sem lengst og
mest. Og varla munu stjómvöld
hrófla við þeim gráa leik fremur en
endranær.
Pólitísk ábyrgð, hvar
verður hún?
Kjartan Jónsson skrifar:
Hvar mun pólitísk ábyrgð verða
við lok næsta kjörtímabils? - Það
er ótrúlegt hve pólitískt landslag á
Alþingi hefur breyst undanfarin ár
án þess að nokkrar kosningar hafi
farið fram. Þeir eru skritnir, al-
þingismennimir okkar. Þeir era
ekki kosnir persónulegri kosningu,
heldur sem hluti af lista sem hefur
ákveðna stefnu og stefnuskrá en
þegar þeim sýnist svo hoppa þeir
frá borði og halda áfram sem óháð-
ir eða skrá sig á annað skip. Þar
halda þeir áfram eins og ekkert
hafi í skorist. Allt í skjóli 48. grein-
ar stjómarskrárinnar þar sem seg-
ir að alþingismenn séu fulltrúar
eigin samvisku en ekki kjósenda
sinna.
Og þetta köllum við lýðræði. Það
er löngu kominn tími til að breyta
48. greininni og færa okkur nær
raunverulegu lýðræði.
Það er eitt að geta réttlætt svona
lagað með tilvísun í stjómarskrána
en svo annað hversu sterkt það er
siðferðilega.
Ég hvet alla kjósendur til að
íhuga þá vanvirðingu sem þeim er
sýnd með þessu og spyrja sjálfa sig:
„Hvar mun þetta fólk verða í lok
næsta kjörtímabils?"
Ábyrgðarleysi listasafna
Einar Einarsson skrifar:
Málverkafölsunarmálið er at-
hyglisvert mál. Ekki síst fyrir þær
sakir að dómur í málinu mun
marka tímamót hver svo sem hann
verður. E:. menn hljóta að spyrja
sig í allri þessari ringulreið sem
fjölmiðlar hafa reynt að varpa hul-
unni af, hvenær er hægt að sanna
að listaverk sé falsað? Er beinlínis
hægt að sanna að listaverk sé falsað
nema vitni komi fyrir dóm og segist
hafa séð ákærðan mann falsa mál-
verk eða falsarinn sjálfur gangist
við þvi?
Það er að mínu viti gjörsamlega
útlilokað að hægt sé að dæma mann
á líkum fyrir að hafa falsað málverk.
Það er hægt að dæma mann
fyrir að hafa falsað ávísun,
finnist rithönd mannsins á
henni og hægt hefúr verið að
sýna fram á að hann hafi fram-
selt hana. En það á ekki að
vera hægt að sýna fram á að
einhver hafi falsað málverk.
En svo kemur að öðra. -
„Listaverkasérfræðingamir"
sem nú hafa borið vitni fyrir
dómnum vegna Gallerí Borgar
málsins og sagt umrædd mál-
verk vera fölsuð eru starfandi
á listasöfnum í borginni. Og
svo kemur það fram í DV að
listasöfnin, þá aðallega Kjar-
valsstaðir, eiga 12 fölsuð mál-
verk!
Hvers vegna gátu þessir
miklu „sérfræðingar" ekki sagt
hvort þau málverk voru fólsuð?
Er eftirlitsskylda listaverkanna
svona léleg eða hafa listfræð-
ingamir bara hreint út sagt
Er hægt að sanna að þessi mynd, sem nú enga kunnáttu í þessum efn-
er til rannsóknar, sé í raun og veru föisuð? um? - Þeir verða að svara fyr-
- Mynd eftir Jón Stefánsson listmálara. ir það.
Háu Ijósin
blinda
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Háu ljósin á aðeins að nota
utan höfuðborgarinnar. Þetta
hélt ég að allir ökumenn vissu -
og virtu í flestum tilfelium. En að
nota há bílljós í Reykjavík er
bæði rangt og getur skapað
hættu. Því miður virðist lögregl-
an og svokallað Umferðarráð al-
veg sofandi gagnvart þessum
leiða ávana ökumanna í umferð-
inni í þéttbýlinu. Jeppamir era
þó verstir og hættulegastir, háu
ljósin þeirra blinda algerlega í
návíginu, og gæti orsakað stór-
slys hvenær sem er. Er ekki kom-
inn tími til að löggæslan kanni
ástandið?
Vinur er vini
verstur
Jón Pétursson skrifar:
Erfið er þrautaganga sumra,
og getur reynst erfiðari þegar
hlutaðeigandi vinir koma ekki til
hjálpar. Einstakt finnst mér
hvernig málefni Helga Hjörvars
og Hrannars B. Amarssonar hafa
þróast. - Þegar orrahríðin stóð
sem hæst gagnvart Hrannari þá
heyröist ekkert i Helga Hjörvari.
Helgi hefur alltaf veriö mjög hug-
myndaríkur og kænn og honum
tókst svo sannarlega að skáskjóta
sér undan þessu leiöindamáli
þannig að Hrannar stóð uppi með
leiðindin. Nú höfum við orðið
vitni að enn einum óheilindum
Helga varðandi kostnaðarhækk-
anir. Því segi ég: Þennan mann
vil ég ekki sem forseta borgar-
stjórnar. Vonandi sér borgar-
stjómarflokkur R-listans til þess
að við fáum áfram að hafa heið-
arlegri forseta.
Tónlistarhús
- torskilin
sjónarmið
Eiríkur Einarsson hringdi:
Það er með ólíkindum að ráð-
herrar í núverandi ríkisstjóm,
sem umfram allt hefur lagt
áherslu á sparnað ög hvatt til að
leggja fé til hliðar meðan vel
árar, skuli stefna að því að
byggja tónlistarhús fyrir 4 millj-
aröa króna ásamt ráðstefnuhöll.
Og það eru skattgreiðendur sem
þetta eiga að greiða. Telur ríkis-
stjómin þetta besta framlagið til
þess sparnaðar sem hún segist
hafa að leiðarljósi? Og því geta
hinir áköfu tónlistardýrkendur
sígildrar tónlistar ekki sjálfir afl-
að fjár til byggingar sins
áhugatónlistarhúss? Ég skora á
þá hagsýnu, finnist þeir innan
ríkisstjórnarinnar, að láta af
þessari hugmynd fyrir hönd
skattgreiðenda.
KEA vonandi
í Kringluna
Halldóra skrifar:
í fréttaskrifum og sjónvarps-
viðtölum hefur komið fram að
KEA eigi erfitt með að finna við-
unandi staö fyrir stórmarkað
sinn í borginni. í Mjóddinni
gengur allt vel og þar versla ég
oft og fer þá úr leið til að komast
í gott vöruúrval og lægra verð en
ég finn í mínu hverfi. Ekki vildi
borgarstjóm leyfa KEA kaup fis-
vinnsluhúss á hafharbakkanum í
miðborginni, vegna þess að versl-
un með matvöru var ekki talin
„hafnvæn“! Tónlistarhús, ráö-
stefnur og hótel era víst hafn-
vænni starfsemi sem greidd er af
skattgreiðendum og því eru þær
þyggingar ofar á óskalista ráða-
manna borgai’innar. En nú hef ég
heyrt að KEA eigi von til þess að
staðsetja sig í Borgarkringlunni.
Það þykir mér gott að heyra og
þá er komin þar verðug sam-
keppni við Hagkaup í sömu húsa-
kynnum. Lifi samkeppnin.