Dagblaðið Vísir - DV - 21.01.1999, Síða 12

12
FIMMTUDAGUR 21. JANÚAR 1999
Spurningin
Hver ætti að vera konungur
á íslandi?
Björn Sigurðsson, vinnur á
Reykjalundi: Fidel Castro.
Bryndís Valsdóttir nemi: Þetta er
of flókin spurning.
Nana Mardiana, starfsstúlka í
bakaríi: Ólafur Ragnar Grímsson.
Dagbjört Þráinsdóttir, í fæðing-
arorlofi: Ég vil ekki að það sé kon-
ungur á íslandi.
Ægir Þór Eysteinsson sölumað-
ur: Herbert Guðmundsson.
Jóhannes Oddsson nemi: Ég hef
ekki hugmynd.
Lesendur
Umhverfisverölaun
Norðurlandaráðs
Dr. Ólafur Arnalds (t.v.) var heiðraður fyrir „Jarðvegsrof á íslandi". Við hlið
hans situr Guðmundur Bjarnason umhverfisráðherra.
ísólfur Gylfi Pálmason alþm.
skrifar:
Alþjóðlegt samstarf er okkur ís-
lendingum mjög mikilvægt, ekki
síst norrænt -samstarf. Á þingi
Norðurlandaráðs beindist athyglin
mjög að vest-norrænu samstarfí. Á
síðstu árum hefur mörgum fundist
að vest-norrænt samstarf hafi orðið
nokkuð afskipt vegna aukinnar
áherslu á samstarf Norðurlandanna
við Eystrasaltsríkin.
Mér þótti einkar ánægjulegt að
skoða sýningu nemenda Framhalds-
skólans í Vestmannaeyjum, sem
haldin var í tengslum við þing
Norðurlandaráðs. Þarna voru kynnt
rannsóknarverkefni um landann.
Hinir ungu Vestmannaeyingar,
ásamt kennara sínum, voru góðir
fulltrúar íslands og landi og þjóð til
sóma, en verkefnið táknrænt um al-
þjóðlegt samstarf ungs fólks á ís-
landi í dag.
Hápunktur Norðurlandaráðs-
þingsins að þessu sinni var verð-
launaafhending til dr. Ólafs Arnalds
fyrir verkefnið „Jarðvegsrof á ís-
landi“. Ólafur stjórnaði þessu verk-
efni i samvinnu starfsmanna RALA
og Landgræðslunnar og er því um
leið viðurkenning fyrir stofnanirn-
ar og starfsmenn þeirra. Land-
græðslan er elsta stofnun sinnar
tegundar í landinu. Viðurkenningin
vekur enn meiri athygli á hinu
mikla vandamáli sem jarðvegseyð-
ing er. Viðurkenningin vekur
einnig athygli á hve brýnt er að
leggja meira fé til landgræðslu og
skógræktar á íslandi.
Þessir þættir hjálpa einnig íslend-
ingum annars vegar til kolefnis-
bindingar, sem er mikil nauðsyn
vegna alþjóðlegra samninga, og
hins vegar erum við að endur-
heimta land. Það er ánægjulegt að
skynja á hvern hátt Ólafur hefur
kynnt verkefnið öfgalaust og án
sleggjudóma. Á þennan hátt er auð-
veldara að laða hinn almenna borg-
ara til samstarfs og að ná þjóðarsátt
um uppgræðslu og skógræktarverk-
efni, sem eru afar brýn umhverfis-
verkefni á íslandi. Það vakti og at-
hygli mína að Ólafur lét verðlauna-
féð renna til verkefnisins og lýsir
það vel áhuga verðaunahafans á
verkefninu.
Fólksflóttinn frá Vestfjörðum
Gunnar Sigurðsson skrifar:
Mannfjöldi eykst hægt og bítandi
hér á landi. Ein mesta fjölgunin var
á sl. ári ef marka má tölur frá Hag-
stofunni. Stöðugur fólksflótti er
hins vegar úr dreifbýlinu og mestur
frá Vestfjörðum. Þar hefur fólki
fækkað um 14,9% á síðasta tíu ára
tímabilinu. Hvergi er um aðra eins
fólksfækkun að ræða á landinu, þótt
alls staðar í dreifbýli fækki fólki,
sem flýr ýmist til þéttbýlisins við
Faxaflóa eða beint til útlanda.
Allar tilraunir hins opinbera til
að viðhalda hinni dreifðu byggð eða
auka hana, hafa mistekist gjörsam-
lega. Meira að segja samgöngubæt-
ur eins og VestQarðagöngin höfðu
ekki þau áhrif að íbúar þar vestra
héldu kyrru fyrir eða þeim fjölgaði.
Flóttinn frá Vestfjörðum virðist
varanlegur.
Sannleikurinn er að Vestfjarða-
göngin, svo góð sem þau eru og nýt-
ast íbúum milli kauptúna þar,
nægja ekki til að halda íbúum á
svæðinu. Til þess þyrfti mun meiri
samgöngubætur í vegamálum. Helst
þá að lagfæra leiðina yfir Dynjand-
isheiði og Hrafnseyrarheiði með
jarðgangagerð. Þá yrði líka einangr-
un allra Vestfjarða loks rofin. Jarð-
gangagerð er ekki neitt verkfræði-
undur í dag. Hún er líka eina lausn-
in til að halda Vestfjörðum í byggð.
Allt annað er einskis nýtt. Ég minn-
ist nú vart á „menningarhús" sem
ætlar að verða eitt mesta „flopp“ í
stjórnvaldsaðgerðum síðari tíma
hér á landi.
Vímuefnaneytendur á biðlista
- meðferðarheimili og úrræði skortir
Hanna Sig. skrifar:
Það vantar fleiri heimili fyrir þá
krakka og aðra sem lent hafa í
þeirri ógæfu að ánetjast vímuefn-
um, og það eru allt of fá meðferðar-
heimili til staðar fyrir þá krakka
sem þurfa þess með. - Á Landspítal-
anum, deild 33 A, getur innlögn far-
ið fram án þess að viðkomandi ein-
staklingur samþykki það sjálfur, en
forráðamaður hans verður að sækja
um innlögn fyrir hann þar. Þar get-
ur unglingurinn dvalið í stuttan
tíma, og þeir taka alls ekki yngri
krakka en 16 ára og helst ekki þá
sem eru svo ungir, en miða helst við
18 ára aldurinn.
Vogur tekur inn yngri kyslóðina
þjónusta
allan sólarhringinn
- eða hringið í síma
550 5000
milli kl. 14 og 16
Frá Staðarfelli. - Eftir Vog tekur Staðarfell við sem
framhaldsmeðferðarúrræði fyrir yngri kynslóðina
sem hefur ánetjast fíkniefnum, segir m.a. í bréfinu.
en þar verður ein-
staklingur að koma
sjálfviljugur inn í
meðferð. Eftir Vog
tekur Staðarfell við
sem framhaldsmeð-
ferðarúrræði. Stuðl-
ar er einnig með-
ferðarheimili fyrir
unglinga í vanda og
þegar þeirri með-
ferð lýkur sem getm
tekið marga mánuði
þá geta þeir krakkar
sem þurfa meiri
tíma farið áfram á
heimili upp í sveit.
Þau eru nokkur
þessi heimili en
ekki nærri því nóg.
Biðlistar eru slíkir
að lágmarksbið er
t.d. um 8-12 mánuð-
ir inn á Stuðla.
Virkið er svo til nýtt meðferðar-
úrræði fyrir krakka. Guðmundur
Týr (Mummi) og konan hans komu
þvi á laggimar þar sem þau gátu
ekki horft fram hjá þeirri staðreynd
að úti á götunni væru krakkar sem
þyrftu á langtímameðferð að halda.
Það er virðingarvert að slíkir ein-
staklingar skuli vera til staðar.
Virkið, Stuðlar, SÁÁ - allt eru
þetta stofnanir með misjafnar að-
ferðir. Það er einstaklingsbundið
hversu langan tíma meðferð tekur
og það er sjaldnast sem skammtíma-
meðferð nægir þeim sem em langt
leiddir. Staðreynd er að á meðan
um 50 aðilar eru í langtímameðferð
þá bætast aðrir flklar við sem þurfa
á afeitrun að halda, en það er fátt
um staði þar sem hægt er að koma
unglingum inn á. Við verðum því
að ranka við okkur.
DV
Skaðabætur
úr ríkissjóði
Reynir Einarsson hringdi:
Það er orðið mjög áberandi
hve ríkissjóður þarf að láta í
minni pokann gagnvart þeim
sem höfða mál á hendur hinu op-
inbera, ýmist vegna vanrækslu,
misgjörða gagnvart einstaka
starfsmönnum þess eða bara
vegna afglapa sem eru algjörlega
óþörf. Oft era þetta mistök sem
rekja má til hinna og þessara
embættismanna, ráðuneytis-
stjóra eða jafnvel ráðherra.
Nýjasta dæmið er um skaðabóta-
kröfu fyrrverandi sýslumanns á
Akranesi upp á tæpar 8 milljón-
ir króna. AUt eru þetta skattpen-
ingar almennings sem fjúka þeg-
ar ríkið verður undir í svona
málarekstri. Sýnilega þarf að
vanda betur til starfsmannavals
í hærri stöður hjá hinu opin-
bera.
Eflum vinstri-
menn
Gunnar Borgþór Sigfússon,
verkefnastjóri hjá íslenskum
aðalverktökum, skrifar:
Undanfarið hafa skoðana-
kannanir sýnt að Sjálfstæðis-
flokkurinn vinni á. Erum við
ánægð með það?. Búa landsmenn
við góðæri? Jú, sumir, en ekki
allir. Bilið breikkar stöðugt milli
þeirra sem betur mega sín og
þeh-ra lægstlaunuðu hjá þjóð
sem stærir sig af jöfnuði milli
manna. Nú hefur loks tekist að
sameina vinstrimenn í einn
flokk. í annað sætið samfylking-
arinnar á Reykjanesi býður sig
fram ungur skeleggur maður,
Jón Gunnarsson. Suðumesja-
maður, með reynslu af sveitar-
stjórnarmálum og sem hefur ver-
ið varamaður á Alþingi. Suður-
nesjamenn; stöndum saman,
kjósum Jón Gunnarsson í 2. sæti
samfylkingarinnar á Reykjanesi
í komandi prófkjöri 5.-6. feb. nk.
Óskalög -
frábært
sjónvarpsefni
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Undanfamar vikur hefur okk-
ar ágæta Sjónvai-p sýnt þætti
sem nefnast Óskalög í sjónvarps-
sal og satt besta að segja eru all-
ir sem þar hafa komið fram
hreint frábærir. Góð hljómsveit
Jóns Ólafssonar bætti um betur
með stórgóðum flutningi. Út-
koman er með því besta sem ég
hef séð, bæði hér og líka erlend-
is. Ég vissi ekki að við ættum
svona góða söngvara. Ég vona að
Sjónvarpið sjái sér fært að halda
áfram á þessari sömu braut.
Þátturinn þarf ekki endilega að
vera alltaf sama daginn.
Útigangsmenn
við Hlemm
Snorri Jónsson skrifar:
Nýlega las ég smápistil í DV
um útigangsmenn við Hlemm í
Reykjavík. Mennirnir höfðu ver-
ið að betla af fólki, sagði þar.
Þetta er rétt hjá manninum. En
einhvers staðar verða vondir að
vera. Þessir svonefndu útigangs-
menn eru búnir að fara í með-
ferð, m.a. á vegum Samhjálpar
en það er ekki hægt að svipta þá
sjálfræði og þeir fara fara oftast
í sama farið aftur. Sértrúarsöfn-
uðirnir sem hafa haft athvarf
fyrir mennina, t.d. gamla Far-
sóttarhúsið i Hafnarfirði, Hlað-
gerðarkot og kannski víðar.
Þjóðkirkjan hefur hins vegar
ekki hýst þessar ágætu mann-
eskjur, svo ég viti. Þetta mætti
gjarnan breytast.