Dagblaðið Vísir - DV - 04.06.1999, Blaðsíða 13
I
i
1
l
I
I
fólk en bara þá innvígðu í „þjóðflokk-
inn“. Þær segjast þó sækja mest í skap-
andi fólk.
„Við erum bara normal ungar konur,“
segir María, „og högum okkur ekkert
öðruvísi."
Hvað með kœrasta; leitiði i þjóóflokk-
inn eóa er einhver ykkar meö dauóarokk-
ara sem vinnur á hjólbarðaverkstœði?
Nú tístir í meðlimum Animu og þær
flissa feimnar. „Við tvær eigum kærasta
sem erú ekkert tengdir klassík," segir
Valgerður og bendir á Sólrúnu, „en Hild-
ur er í-klassísku sambandi."
„Hvað er þetta, hann spilar nú á raf-
magnsbássa líka,“ segir hún og stelpurn-
ar hlæjá ennþá meira. -glh
steypt saman í eitt sem ekki heil brú var Hvernig er stemningin á œfingum?
í.“ „Svona kvartettar eins og við ganga mik-
Abbalagið? ið út á tjáskipti. Þetta er mjög náið sam-
„Abbalagið, jólalagið eða hvað þetta starf enda er mikið tiMnningaflæði í gangi.
átti að vera, sungið af Pamelu Anderson." Þetta er ekki alltaf dans á rósum og stund-
um lendum við næstum í slagsmálum."
Líkamlegir straumar Stelpurnar halda áfram að tala í belg
Jæja, nóg af þessu eilífðarkarpi, um og biðu: „Við unnum saman síðasta sum-
hvort sé betra froðan eða rúgbrauðið, slá- ar (á styrk frá Borginni), marga tíma á
um áléttari strengi. Hvaða klassíska tón- dag og það gat verið óþolandi. Þetta eru
list er góð við samfarir? endalaus skoðanaskipti enda er hægt að
„Vorblótið eftir Stravinsky. Við spiluð- túlka tónlist á milljón mismunandi vegu.
um það með samnorrænni sinfóníu- Það hlýtur að koma upp ágreiningur og
hljómsveit, 120 ungir hljóðfæraleikarar, það er ekki bundið við klassíska tónlist."
og maður fann fyrir miklum líkamlegvpn Stelpumar samþykkja í kór að þær
straumum. Þar var rosalegur kraftur á séu vinkonur utan Animu en þær eru.
ferð og allir orðnir vel heitir." ' gallharðar á því að þær umgangist annað
milljónir til aó halda uppi fimmtíu popp-
hljómsveitum?
„Sko, það verður að vera smá fjöl-
breytni í þessu,“ segir Sólrún og það fýk-
ur hálfpartinn í hana. María tekur við af
henni:
„Klassíkin fær styrki frá ríkinu en popp-
ið er miklu meira styrkt af einkaaðilum og
fyrirtækjum því klassíkin er form sem eng-
inn lítur við nema kannski ríkið. Við erum
auðvitað ekki sáttar við að klassíkin sé fyr-
ir svona fáa og því viljum við að hún þró-
ist eins og allt annað. Það er tímaskekkja
eins og þetta er í dag. Mikið af popptónlist
er bara gerð til að ganga ofan í fólk alveg
hugsunárlaust, sjáðu bara lagið sem vann
Eurovision núna - öllum lögum heimsins
Sélmu. Þær spila með í uppfærslu á
Töfraflautunni og Requiem eftir Moz-
art sem verið er að flytja á Egilsstöð-
um og fljúga svo í bæinn tO að spila á
útgáfutónleikum Sigurrósar 12. júní.
En hvað hafa þær að segja um hinn
sígilda rig milli popps og klassíkur,
léttmetis og þungmetis?
„Tónlistarsmekkurinn hefur' auð-
vitað mótast af klassíkinni," viður-
kennir Sólrún en María er ósammála:
„Ég hlusta jafnt á allt, en maður ger-
ir kröfur til vandaðs flutnings og pæl-
ir í innihaldinu. Maður fellur ekki
fyrir mestu froðunni."
Valgerður: „Engin okkar hlustar
mest á klassík, en maður tekim tam-
ir. Hlustar auðvitað mikið á þau verk
sem maður er að fara að spila.“
Hvað með framtíðardraumana?
„Minn framtíðardraumur er að
fara ekki hina hefðbundnu leið,“ seg-
ir María, „að læra ekki alveg það
sama og enda á nákvæmlega sama
stað og allir hinir. Það bætist enda-
laust af fólki í klassikina en formið
tútnar ekkert út. Minn draumur er að
gera eitthvað nýtt án þess að snúa
baki í klassíkina óg án þess að verða
eitthvert frik- Sem spilar á bláa raf-
magnsflðlu. Mig langar að víkka út
formið."
Soífun: „Ég hef mjög lítinn áhuga á
að enda í ^þifóníuhljómsveit og spfla
frá 9 tfl 5.“
„Það er rosalega úr tengslum við
lífið, er algjörlega í sínum eigin
heimi.“ Hér talar María. Stelpumar
hafa skoðanir á þessu máli og öðrum
og gera sér grein fyrir því að lunginn
úr klassiskri tónlist er orðinn æva-
gamall. Menningin sem tónlistin
spratt úr er komin í sögubækumar.
„Klassíkin er staðnað form og ungt
fólk vOl sjá breytingar. Það getur eng-
inn hugsað sér að lifa aUt lífið í þess-
um þröngsýna heimi.“
Sólrún tekur við af Maríu: „Tón-
leikaformið er líka svo stíft. Tónlist-
armennirnir ganga uppstrOaðir inn á
sviðið og aOir klappa. Ég hef ekki trú
á að þetta form eigi eftir að vera ein-
ráða mikið lengur.“
Ekki með on/off takka
En hvað rekur ungar stelpur tO að
einbeita sér að ævafornum hljóðfær-
um. Fiðlustelpumar voru byrjaðar að
læra.sjö, átta ára, en hinar voru orðn-
ar kynþroska þegar þær byrjuðu. Var
þetta tónlistarlegt uppeldi? Em stelp-
urnar ættaðar af klassíska þjóð-
flokknum?
Þær hlæja og segjast eiginlega
verða að játa því. Þær segjast þó vona
|pð þssf séu ekkl J»ssar stereótýpisku
;,',fiðlústelþur“. J. augumlbnnarra. Mar-
ía er með gSddaól um úlnliðinn syo
það er greinileg viðleitni í gangi,
'ýyið fórum út þetta af hug§ón,“<
isegifishún, „*Áaúi«i átk ekki að verá
með §n*ff temka og spila endalaust
undir dinnerum. Við vildum qð frum-
kvæðið lægi meira hjá okkur.“
„Við emm opnar fyrir að koma með
tiOögur sjálfar og heimtum ekki nótur
fyrir aflt sem við spOum,“ segh: HOdur.
V nimu skipa fjórar stelpur um og
. \ yfir tvítugt. Á fiðlunum eru Mar-
/ \ ía Huld Markan og Hildur Ár-
\ sælsdóttir, Valgerður Ólafs-
___/ ___A dóttir er á víólunni og Sólrún
Sumarliðadóttir á seflóinu.
„Það er mikO þröngsýni að einskorða sig við
klassíska tónlist," segir Sólrún, „en það er rosa-
lega algengt. Fólk hlustar ekki á annað og
finnst ekkert annað vera tO.“
Valgerður: „Það lifir í klassískum tónlistar-
heimi, giftist innbyrðis og þekkir ekki lifið
þess utan. Þetta er eins og einhvers konar sér-
stakur þjóðflokkur."
Valgerður
Jólalag sungið af
Pamelu Anderson
Stelpumar lærðu aOar í Tónlistar-
skóla Reykjavíkur; fiðlustelpurnar eru
að klára en hinar búnar og á leiðinni
út í framhaldsnám. Anima er fylgjandi
ríkisstyrkjum til Sinfóníunnar og ann-
arrar menningarstarfsemi.
„Ég held að það væri ekki gaman að
lifa í samfélagi þar sem peningamenn
ráða öOu og þar að auki eru laun spil-
ara í sinfóníunni hlægilega lítO.“
En mœtti ekki nota allar þessar
Frík með bláa
rafmagnsfiðlu
Auk hefðbundinna verkefna hefur
kvartettinn fengið nokkur jverkefni í
poppgeiranum, spilaði t.d. qOa strengi
í næstum því sigurlagi Þopvaldar og
María Huld
Sólrún
ma f|>.fur verið að gera ferska hluti síðustu misserin
ijrgóta upp^staðnaðanmenningar+ieim klassískrar
iro af nýrri kynslóð músíkpælara sémer víðsýnni ^
>g gerir séf betúr greih fyrir samtímanum.
slagsmálum
4. júní 1999 f Ó k U S
f Ó k U S 4. júní 1999
*
4
*
!
t