Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1999, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 20. OKTÓBER 1999
Spurningin
Ætlarðu í leikhús í vetur?
Eva Kristjánsdóttir nemi: Já, ætli
það ekki.
Sigrún Steingrímsdóttir nemi: Já,
og ætla að sjá Sjálfstætt fólk.
Sara Sigurbjörnsdóttir nemi: Já,
á Sjálfstætt fólk.
Hafþór Hafsteinsson, vinnur við
bólstrun: Já, vonandi.
Haukur Örn Harðarson tölvunar-
fræðingur: Nei.
Ástríður H. Gunnarsdóttir: Já.
Lesendur_______________________
Virkjunarmál og stór-
iðja á Austurlandi
- orð í eyra nokkurra andstæðinga
Stóriðja og virkjanir er stórt og mikið alvörumál fyrir Austfirði og Austfirð-
inga, segir Söivi m.a. - Frá Fáskrúðsfirði.
Sölvi Ólason, Fáskrúðsfirði,
skrifar:
Ég hef fylgst nokkuð vel með um-
fjöllun um þessi mál í fjölmiðlum en
nú get ég ekki setið lengur hjá án
þess að tjá mig nokkuð um það sem
ég hef séð, lesið og heyrt um mál
þessi.
Ég las t.d. grein eftir Þóru Guð-
mundsdóttur, arkitekt á Seyðisfirði,
undir fyrirsögninni „Hvernig ver
viljum vér?“ Það væri við hæfi að
spyrja hana: Hvers vegna í ósköp-
unum farið þið ekki að framleiða
líf? Það er ekki nóg að tala um hlut-
ina, það verður að framkvæma líka.
Málæðið eintómt dugar ekki. Við
Þóru vil ég segja: Þú ert arkitekt,
láttu nú sjá hver dugur er i ykkur,
andstæðingum virkjunar.
Staðreyndimar eru þessar: Við
höfum tvær virkjanir hér á Austur-
landi sem varla anna miklu meiru
en tveimur vásaljósum, ef svo má
að orði komast. Þessi vasaljós feng-
um við eftir að á daginn kom að
strengur sem við áttum að fá frá
Laxárvirkjun hafði ekkert rafmagn
til að flytja, hefði hann verið byggð-
ur.
Ég las einnig langhund í Degi eft-
ir Illuga Jökulsson sem talaði til
okkar Austfirðinga og frændfólks
síns á Austurlandi. - Auðvitað
mátti ekki virkja! - Hann lét sig
hafa það að segja Austfirðinga hafa
lélegan húmor. Þyngra feilhögg gat
hann vart slegið því að alþjóð veit
að þessi mál eru bláköld alvara af
Austfirðinga hálfu.
Hann flengdi sjálfan sig líka illi-
lega þegar hann fór út í það að kalla
Egilsstaðafundinn „múgsefjun". Ef
tala á um múgsefjun þá á hún við
um niðurstöður skoðanakönnunar
um 80% kjósenda sem áttu að vera
á móti virkjunarffamkvæmdum.
Áður en sú skoðanakönnun fór
fram var hafður uppi gegndarlaus
áróður gegn framkvæmdunum,
bæði villandi og beinlínis rangur.
Við Ómar Ragnarsson fréttamann
vil ég segja þetta: Þjóðin er að sjálf-
sögðu þakklát fyrir það sjónvarps-
efni af mönnum og málefnum sem
þú hefur fært okkur heim í stofu.
En það var mikið feilspor þegar þú
fórst að kynna Eyjabakkana. Þar fór
allt út í áróður gegn virkjunar-
áformum, Oft óheiðarlegan, að
mínu mati. Það er alvarlegt mál
þegar fréttamaður á íjölmiðli allra
landsmanna heldur uppi slíkum
áróðri. Fréttamaðurinn á að vera
hlutlaus.
Hér er um stórt mál að ræða og
ég hef ekki lokið ádrepu minni til
andstæðinga virkjunar og stóriðju á
Austurlandi, svo mikið alvörumál
sem hér er um að að ræða fyrir
Austfirði og Austfirðinga.
Alþjóðaflugvöllur á Egilstöðum?
Reynir skrifar:
Ég las annars ágæta grein rithöf-
undarins Andra Más Magnasonar í
DV sl. þriðjudag. Þar ræddi hann um
möguleikana á að Austfirðingar björg-
uðu m.a. ferðaþjónustu á Vestfiörð-
um, og ef til viill víðar á landinu með
því að millilandaflugvélar lentu á Eg-
ilsstöðum í stað þess að lenda á Kefla-
víkurflugvelli. Hann talar um alþjóða-
flugvöU á Egilsstöðum sem vannýtta
mihjarðafjárfestingu. Satt er það,
þama er um miUjarðaijárfestingu að
ræða, en ekki veit ég tU þess að Egils-
staðaUugvöUur sé enn kominn í tölu
alþjóðaflugvaUa, og ekki jafnoki
KeflavíkurflugvaUar í neinu tilliti.
EgUstaðaflugvöllur er að mörgu
leyti vanbúinn flugvöUur og aðaUega
fyrir þá sök að fyrrverandi samgöngu-
ráðherra, sem var við völd á þeim
tíma sem íslendingum bauðst að
byggja þarna fuUkominn varaflugfóU
á vegum Mannvirkjasjóðs NATO lagði
aUt kapp á að svo yrði ekki. FlugvöU-
urinn er því í dag vanhæfur tU að
taka á móti stærri tegundum farþega-
Uugvéla, sem algengastai' eru á flug-
leiðum yfir hafið í dag, svo sem
Boeing 747 flugvélunum.
Hugmyndir Andra Snæs er að öðru
leyti prýðilegar og mér flnnst þær
verðar þess að vera skoðaðar miklu
betur. Ég bendi t.d. á að samgöngur
hér á landi tU aksturs eru enn mjög
ófullkomnar og aUtof langar leiðir á
mUli byggðakjarna, jafnvel hér á höf-
uðborgarsvæðinu. Þá er nú ekki von
til að þær séu miklu betri annars stað-
ar. Og alveg ófærar á Vestfjörðunum
öUum.
í skugga klukkunnar
Bréfritari hvetur aðra stjórnmálaflokka og samtök til
að fara að fordæmi húmanista og sameina krafta sfna
til að eyða fátækt hér. - Forsvarsmenn Húmanista-
flokksins á góðri stundu.
Sigrún Ármanns Reynisdóttir
rithöf. skrifar:
Ég sá í litlum dálki í DV frétt um að
húmanistar væru að hefja baráttu fyrir
afnámi fátæktar hér á landi. Virtist
mér sem fréttamenn hefðu frekar lítinn
áhuga á þessu máli. AUa vega virtust
þeir sem mættu á Lækjartorgi rúmast
vel í skugganum af klukkunni ásamt
Júlíusi Valdimarssyni, talsmanni
húmanista. Það var líka talað um að
þeir réðust ekki á garðinn þar sem
hann væri lægstur. Finnst mér þetta
frábært framtak hjá húmanistum.
Því miður er það nöpur staðreynd
hér á landi að fátækt er mikil og hrekst
fátækt fólk á miUi rándýrra leiguíbúða
og margt af þessu fólki hefur ekki að
borða stóran hluta af mánuðinum.
Stjómmálamenn tala um að fátækt hafi
aUtaf verið tU og muni aUtaf verða tU
eins og það sé eitthvert lögmál. Fátækt
er iUt mein sem fjarlægja á strax.
Það sagði við mig eldri kona um dag-
inn að hún hefði þrælað aUa ævi. I fá-
tækt barðist hún við að ala upp sín
böm. En hún sagði að bömin væra nú
að basla áfram í fá-
tækt, það væri erfitt
að komast út úr
þessu mynstri.
Á meðan vUji
þeirra er stjóma
hér er lítiU eða eng-
inn til að breyta
þessu heldur þetta
áfram. Margt af
þessu fólki, sem er
ofurselt þeim for-
lögum sem það fæð-
ist við, hefur góðar
gáfur og er hæfi-
leikaríkt fólk sem
aldrei fær aö njóta
sín - og það er sárt.
Ólíkt stjómvöldum
sem ráðast á garð-
inn þar sem hann
er lægstur ráðast
húmanistar á garð-
inn þar sem hann er hæstur. Finnst
mér að aðrir stjómmálaflokkar og sam-
tök ættu að fara að fordæmi húmanista
og sameina krafta sína tU að eyða fá-
tækt hér. Stöndum ekki í skugga klukk-
unnar. Tökum undir kjörorð húman-
ista í herferð sinni: „Mannleg reisn á
nýrri öld“.
I>V
Fjórar kökur
eða bara ein?
Kristjana Vagnsdóttir, Þing-
eyri, hringdi:
Ég fór í búð um daginn, búð sem
á að vera ódýr, Samkaup á ísa-
firði. Ég keypti þar Ross jarðar-
beijaköku frá Englandi. Kakan
kostaði 433 krónur - nærri fjórfalt
verð! Á umbúðunum sá ég að hún
kostaði 99 pens úr búð í heima-
landinu eða 116 krónur. Þetta er
eflaust ekki eina dæmið um ftmðu-
legan verðmun á matvörum hér á
landi og í öðrum löndum. Mat-
vörusalar græða á tá og fingri,
enda fer þénustan að mestu leyti í
þeirra vasa. Lesa má um mikla
auðsöfnun þessara kaupmanna og
ljóst að ekkert eðlilegt er að gerast
í matvöraverslun íslendinga.
Watson vill
hjálpa
Garðar Björgvinsson bátasjó-
maður skrifar:
Paul Watson vill hjálpa okkur
við að stöðva yfirgang þeirra
manna sem rányrkju stunda og
hafa eignað sér fiskimiðin fyrir sig
og nýta þau eins og sjálfendurnýj-
andi fiskeldisstöð og nota til þess
þung tíoll uppi á grunnslóð. Þetta
var allt og sumt. Ég minni lands-
menn á að varast að dæma aðra.
Paul Watson er ekki illmenni,
þvert á móti er Watson náttúru-
barn sem þorir að leggja sig í
hættu vegna áhuga síns á velferð
jarðarbúa. Hann er í raun líkt
hugsandi maður og ég í flestu. Ég
hef rætt við Paul Watson og þekki
betur hans hugsanagangheldur en
þeir sem dæma hann. Ég tel það
betri aðferð að losa trollin aftan úr
fáeinum togurum en t.d. að leggja
stein í götu afurðasölu okkar. En
eitt er ljóst; ofbeldi í nafni laga
sem notað hefur verið gegn velferð
almennings á íslandi í frelsi og
mannréttindum verður stöðvað í
þessari lotu.
Veröi látnir éta
dópið sjálfir
Sigrún H. sendi þessar línur:
Sem foreldri er ég afar óhress
með hvernig réttarkerfið tekur á
málum dóp- eða fíkniefnasmyglara
hér á landi. Refsing er enn sem
komið er tiltölulega væg, það er jú
afplámm í fangelsi einhverja mán-
uði og svo sektir sem þessir menn
greiða yfirleitt lítt eða ekki. Eyði-
leggingin sem þeir skilja eftir sig
er sem sviðin jörð og kal í hjarta
fjölda ungmenna sem ánetjast eitr-
inu og ná sér sjaldnast að fuOu. Ég
myndi vilja nota einfalt en afdrifa-
ríkt ráð sem refsingu fyrir að
flytja inn fikniefni. Það er að láta
viðkomandi éta aOt það efni sem
finnst í fórum þeirra sem koma
með það til landsins. Er það ekki
raunhæf refsing? Hún er a.m.k.
sterk viðvörun til þessara kóna.
Skyldu þeir ekki' hugsa sig tvisvar
um áður en þeir koma með dópið?
Súludansarar ekki
þvingaðir í störf
Magnea hringdi:
Ég horfði nýlega á viðtal I
sjónvarpsfréttum við tvær
þeldökkar sfúlkur frá London
(minnir mig) um störf þeirra
sem nektardansmeyja á einum
nektardansstaðnum hér á landi.
Þær staðfestu báðar að enginn
neyddi þær til að stunda starf
þetta og væri raunar mikO
ásókn í starfið alls staðar. Laun-
in sem þær nefndu fengu mig til
að taka andköf. Ekki af öfund og
eftirsjá heldur af því að vita hve
við íslendingar erum orðnir rík-
ir að geta boðið útlendingum
þessi laun sem eru aðeins og oft-
ast nær greidd forstjórum
stærstu fyrirtækja hér á landi
eingöngu. En hvers vegna þarf
að flytja þessar stúlkur tii lands-
ins, er ekki viturlegra að halda
þessum peningum í landinu og
þjálfa innfæddar til starfans?
’