Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1999, Blaðsíða 11

Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1999, Blaðsíða 11
JL>"V MIÐVIKUDAGUR 20. OKTÓBER 1999 tmenning u Umsjón Silja Aðalsteinsdóttir Allt getur gerst Chopin-vaka í Salnum Nan Goldin til landsins Undanfariö hefur staðið yfir í Lista- safni íslands sýning á mögnuðum ljós- myndum bandarísku listakonunnar Nan Goldin. Hún ætlaði að fylgja sýningunni | hingað til lands en af óviðráðanlegum or- sökum komst hún ekki fyrr en nú í þess- ari viku. Á föstudagskvöldið kl. 21.15 og á laugardag kl. 15.00 stendur hún fyrir sér- I® stæðri „kvikmyndasýningu" í Háskóla- bíói, og er áhugamönnum um myndlist og samskipti kynjanna bent á að iáta hana ekki fram hjá sér fara. Sýning Nan Goldin heitir „The Ballad of Sexual Dependency" (eftir Brecht- söngnum úr Túskildingsóperunni) og er | samfelld skyggnumyndasýning með um Í 800 myndum á tveimur sýningarvélum. Skyggnurnar renna hver inn í aðra þannig að þetta verður nánast eins og samfelld kvikmynd í rúma klukkustund. Sýningin er hljóðsett, og Nan mun sjálf handstýra vélum og tækjabúnaði á sviö- inu. Þannig hefur sýn- ingin það fram yfir venjulega kvikmynd að hún er um leið „performans". Söng- urinn um kynferðis- legt ósjálfstæði er víð- frægur og hefur verið fluttur í mörgum helstu listastofnunum austan hafs og vestan. Nan segir þar ævi- sögu sina á vægðarlausan og dæmalaust opinskáan hátt, og um leið stendur hún sjálf fyrir máli sínu á sviðinu. Þetta verður einstakur viðburður. Á sunnudaginn voru liðin nákvæmlega 150 frá andláti pólska tónskáldsins Fryderyks Chopins og var þess minnst víöa um heim, m.a. með „Chopin-vöku“ í Salnum. Þar var samankomið einvala lið tónlistarmanna sem flestir eru pólsk-ættaðir en búsettir hér á landi. í þeim hópi voru þau Alina Dubik sópr- an, fiðluleikararnir Zbigniew Dubik og Szymon Kuran, Jacek Tosik-Warszawiak pí- anóleikari og Ewa Tosik-Warszawiak kór- stjóri. Aðrir flytjendur voru Guðmundur Kristmundsson víóluleikari og Dean Ferrell kontrabassaleikari að ógleymdri Karolinu Styczen, tvítugum pólskum sellóleikara, sem var sérstakur gestur á Chopin-vökunni. Tónlist Arndís Björk Ásgeirsdóttir Vináttufélag íslendinga og Pólverja stóð fyrir tónleikunum og eftir að formaður þess hafði flutt inngangsorð stigu Styczen og War- szawiak á svið og fluttu miðkaflana tvo úr Sónötu fyrir seOó og píanó ópus 65. Báðir kafl- amir voru prýðilega leiknir þó að skertsókafl- inn væri kannski einum of spenntur hjá pí- anóleikaranum, en þessi sónata gerir ekki minni kröfur til píanistans nema síður sé. Undurfagur tónn var svo í tríóinu og lék Styczen það af mikilli tilfmningu. í Largokafl- anum birtist ljóðræna Chopins í öOu sinu veldi, hugljúf og angurvær, og var hann fal- lega leikinn, að mínu mati þó aðeins í hraðara lagi og virkaði því stundum of blátt áfram. Því næst léku þau Inngang og Polonesu í C- dúr ópus 3 sem ber merki höfundar síns hvar sem borið er niður og þá helst í meðförum pí- anósins enda sagði Chopin verkið samið tO að ganga í augun á kvenfólkinu. Polonesan var hressOega leikin með trukki og dýfu og naut seOóleikarinn sín sérstaklega vel. Píanistinn átti líka marga fma spretti þó stundum virk- aði hinn glæsilegi píanópartur eOítið kæru- leysislegur. í heOd var samspil þeirra afar gott og útkoman fín. Hann lék síðan rómöns- una úr Píanókonsert í e-moO ópus 11 og hafði þar með sér strengjakvintett sem lék hljóm- sveitarpartinn og kom það ótrúlega vel út enda valinn maður í hverju rúmi í kvintettn- um sem Szymon Kuran leiddi af mikiOi sniOd. Warszawiak lék sinn part með sóma þó enn bæri svolítið á að leikið væri beint af augum og hittnin kannski ekki aOtaf 100%. Næst söng Kveldúlfskórinn Prelúdíu í c- moO ópus 28 nr. 20 vió ljóð Jóns Óskars og Etýðu ópus 10 nr. 3 við ljóð Jóns frá Ljárskóg- um undir stjóm Ewu Tosik-Warszawiak. Þessi verk eru fyrir píanó og geta ekki orðið betri í neinum umritunum þó að gaman hafi verið að heyra þau svona einu sinni sungin. Þetta er góður áhugamannakór og flutti verk- in ágætlega sem slíkur en talsvert breitt bO var þó miOi þessa flutnings og þess sem á undan var kom- ið og eftir kom. Eftir hlé las Jónas Ingi- mundarson valda kafla úr nýlega útkominni bók Árna Kristjánssonar um Chopin og þar á eftir söng Alina Dúbik sjö sönglög ópus 74 við undirleik War- szawiaks. Alina er ein okk- ar allra besta söngkona og í Chopin er hún ókrýnd drottning. Hún var hreint út sagt stórkostleg og í sameiningu tókst þeim að lyfta manni upp til hæstu hæða með hrífandi túlkun og leika á manns innstu tilfinningastrengi. Warszawiak lauk svo tón- leikunum með fjórum mazúrkum óp. 17 og BaOöðu nr. 3. Mazúrkamir einkenndust af sterkri persónulegri túlkun sem gekk afar vel ofan í gagnrýnanda. BaOaðan var einnig afar vel útfærð, mggandi takturinn seiðandi og átakastaðir leiknir af temmUegum hita þó stundum bæri á smáhörku inn á miUi. En heUdin var afar góð og glæsUegur endir á virkOega skemmtilegri minningarvöku. Ólafur Gunnar Guðlaugsson, teiknari og graflskur hönnuður, er að senda frá sér sina fyrstu bamabók einmitt í dag. Benedikt búálfur heitir sú og segir söguna af því þeg- ar Dídí sex ára kynnist af tUvUjun Benedikt, aldagömlum búálfi sem gætir hússins sem hún býr í. Saman lenda þau svo í ævintýrum sem ekki sér fyrir endann á. - Hvernig varð þessi saga tO? „Ég bý í gömlu húsi í miðbænum," svarar Ólafur, „og einn góðan veðurdag sat ég í vinnustofunni minni og fannst þá aUt í einu ég sjá útundan mér skugga bera við gólflist- ann sem er hár og viðamikiU. Um leið fór hugurinn á flug og ég sá fyrir mér að þama á bak við byggi lítiU búálfur sem væri með svo stórt nef að það stæði út úr gólflistanum. Þetta atvik set ég svo í upphaf sögunnar nema hvað það er stelpan Dídí sem býr i þessu gamla húsi og uppgötvar álfinn en ekki ég.“ Ólafur sagðist hafa lesið mikið af ævintýrum, teiknimyndasög- um, vis- Að skemmta krakkanum í ser Ævintýrið sem þau lenda í saman, Benedikt og Dídí, minnir á nor- rænu goðsöguna um epli Iðunnar sem Þjasi jötunn stal með þeim afleiðing- um að goðin létu skyndi- lega mjög á sjá. Hér em það dökkálfar sem stela Tóta tannálfi og tennum- ar í ljósálfunum fara skyndUega að skemmast - með alþekktum afleið- ingum - og fyrst í álfa- kónginum sjálfum. Varð þessi saga tfl um leið og persónumar? „Ja,“ segir Ólafur hik- andi, „eftir að Benedikt og Dídí hafa bundist vin- áttuböndum og hann ferðast með hana tfl Álf- heima þá getur í raun- inni aUt gerst. Ég er þeg- ar búinn með tvær sögur í viðbót!" - Nú ert þú óreyndur höfundur en stfllinn á bókinni virðist nokkuð útpældur. Það er eigin- lega eins og bam sé að segja frá... „Dídí er byggð á raun- verulegri stelpu sem ég þekki og er kölluð Dídí og ég miðaði við- brögð söguhetjunn- ar við hana. En ég skrifaði sögima fyrir sjálfan mig. Þetta snýst um að skemmta krakkanum í sér, og sagan mín er fyrst og ffemst skemmtun en þó með pínulitlum boðskap - ljósið sigrar myrkrið, góðar hugs- anir geta rekið hið Ola á brott.“ Myndimar í bók- inni sagði Ólafur að væra fyrst teiknaðar á blað, síðan skannaðar inn í tölvu og litaðar þar. Þó á það bara við um persónumar. Bak- Brynhildur álfadrottning spyr Viskubrunninn hvar tannáifurinn sé. Dfdí og Benedikt bíða spennt eftir svari. Myndir úr bókinnl Benedikt búálfur grunnurinn er málaður með vatnslitum þannig að saman blandast tölvutækni og handa- vinna á hinn skemmtflegasta hátt. „Útkoman verður eins og í teiknimynd," segir Ólafur, „þar eru karakteramir hreinir og beinir og standa vel út úr bakgrunninum sem er miklu flóknari. Það var einmitt þetta teiknimyndayfirbragð sem ég vfldi ná.“ Viðræður eru hafnar mifli Ólafs og Hafnarfjarðarleik- hússins um leikrit um Bene- dikt og Dídí og ævintýri þeirra. Það verður ævintýra- leikur með söngvum, ef af verður, litríkur og fjörugur, bók um átök góðs og Ols - með dá- litlum boðskap. Ólafur Gunnar Guðlaugsson: Ein komin út, tvær í smíðum og leikrit. DV-mynd E.ÓI. indasögum og fantasíum af öflu tagi þegar hann var bam, líka íslenskar þjóðsögur. Og svo skemmtOega vfll tO að hann býr í húsinu sem Jón Árnason þjóðsagnasafnari byggði 1885 og bjó í. Líklega er það andi Jóns sem hefur blásið sögunni í brjóst teiknarans. Benedikt búálfur - glæsi- legur nokkur hundruð ára búálfur. í! Heimspekisaga Háskólaútgáfan hefur sent frá sér Heimspekisögu í stórri og mikilli bók upp á 758 blaðsíður með ítarlegum skrám yfir rit, nöfn og atriðisorð. Þetta er vandað yf- irlit yfir vestræna heim- p speki frá dögum Fom- Grikkja tfl samtímans. , Þar koma fram æviágrip | helstu heimspekinga sög- unnar, yfirlit yfir verk þeirra og framlag tfl heimspekisögunnar. Birt- ir eru umfangsmiklir kafl- ■ ar úr frumtextum þeirra : sem hver lesandi getur velt fyrir sér og ; dregið sínar ályktanir af. Sumir þessir r kaflar birtast hér á íslensku í fyrsta sinn. Höfundar Heimspekisögunnar, Norð- I mennimir Gunnar Skirbekk og NOs GOje, eru trúir þeirri meginreglu heim- spekinnar að bera fram spumingar frek- ar en veita endanleg svör. Lesandinn er leiddur í gegnum sögu heimspekinnar í með áleitnum spurningum og gerð er 1 grein fyrir mismunandi úrlausnarefnum sem heimspekingar Vesturlanda hafa lagt i; fram við áleitnum vandamálum tilver- :í unnar. Stefán Hjörleifsson þýddi þetta mikla | rit sem þegar hefur komið út sex sinnum | í heimalandinu Noregi auk þess sem það hefur verið þýtt á fjölda tungumála. Síð- Ían frumútgáfan birtist 1972 hefur ritið verið endurskoðað reglulega, uppfært og endurbætt. Við njótum nú afraksturs aOr- ar þeirrar vinnu. Trúarbrögð heimsins Annað kvöld kl. 20 verður á Súfistan- I um - bókakaffi í húsi Máls og menningar, dagskrá sem ber yfirskriftina Trúarbrögð heimsins. Þar verður í fyrsta lagi kynnt bókin Trúarbrögð heims- ins en í henni er ítarlegt yfirOt um sjö helstu trú- arbrögð heims: búddasið, gyðingdóm, íslam, krist- indóm, japönsk trúar- brögð, hindúasið og kín- versk trúarbrögð, í máli og myndum. Hjalti Huga- son, prófessor í guðfræði (á mynd), fjallar um bókina og þýðand- inn, Ingunn Ásdísardóttir leikstjóri, les J kafla úr henni. Einnig kynnir Baldur Hafstað lektor greinasafnið Heiðin minni og loks verður lesið úr skáldsögunni Vita brevis eftir Jostein Gaarder en hún fjallar um játn- ingar Ágústínusar. Aðgangur er ókeypis og öllum heimiO.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.