Dagblaðið Vísir - DV - 10.12.1999, Blaðsíða 12
25.11
vikuna
2.12 1999
49. vika
Bond blífur og Garbage þjóta með
ógnarhraða í efsta sætið með titillag
nýju myndarinnar. Það hlýtur að vera
spurning hvernær Shirley úr Garbage
fái að leika Bond-gellu. Hún yrði
a.m.k. góð sem slík.
Topp 20 (01) The World is Not Enough Garbage
(02) Just My Imagination The Cranberries
(03) King ForA Day Jamiroquai
(04) Sun Is Shining Bob Mariey & Funkstar
(05) TheBadTouch Bloodhound Gang
(06) Okkarnótt Sálin hans Jóns míns
(07 ) The Dolphins Cry Live
(08) SatisfyYou PuffDaddy
(09) ILeamedFmmTheBest Whitney Houston
(10 ) ToBeFree Emiliana Torrini
® Stick'Em Up Quarashi
(12) fíise Gabrielle
(13) lf 1 Could Turn Back.. R.Kelly New Day WyClef
(14) Jean&Bono
(15) Learn To Fly Foo Fighters
(16) ModelCitizen Quarashi
® Örmagna Land og Synir
(18) lAm Selma
■19j (You Drive Me) Crazy Britney Spears
(20) Á þig (Órafmagnað á Mono) Á móti sól
Vikur
á lista
© 2
t 7
'l' 3
M' 12
K i
V o
^ 4
t 3
't' 2
KS' 12
4» 6
* I
t 1
t 2
X 8
t 1
t 2
1
I
* 4
t 3Í
4' 13
X 1
Sætin 21 til 40
0 topplag vikunnar
/hástðkkva ri
^ vikunnar
nytt á listanum
stendurlstaö
thækkar sig frá
sfdistu viku
^ lækkar sig frá
?
síðtslu viku
fall vikunnar
. Tungubrögð Ensimi 4*
. WhatlAm Emma Bunton & Tin Tin t
. Kerfisbundin ást Maus X
. Strengir Maus 4-
. KeepOnMovin' Five t
. Allt á litsölu Buttercup t
. BumingDownVieHouseTom Jones& 4.
. Svífum Skítamórall t
. BugABoo Destinys Child 4-
. DearLie TLC X
. Flying Without Wings Westlife Heartbreaker 4-
. MariahCarey 4,
. NoOneToLove Páll Óskar X
. LiftMeUp Geri Halliwell 4-
■ Heyþú Stjórnin 4-
■ Égerkominn Sálin hans Jóns míns 'Þ
■ Alltáhreinu Land og Synir 4-
■ WhatAGirl... Christina Aquilera X
■ Then The Morning... Smash Mouth 4-
■ MissSarajevo George Michael X
Ifókus
„Við segjum bara eins og fegurð-
ardrottningamar: Ótrúlegt!“ Hér
tala strákamir í Mínus, sem voru
að gefa út plötuna „Hey Johnny!“.
Þeir era að tala um söluna á plöt-
unni sem hefur verið framar von-
um og slegið marga stórpoppara út.
Mínus sigraði i Músíktilraunum sl.
vor en hefur svo verið að slípast og
spila á fullu. Þeir notuðu þó ekki
verðlaunin fyrir Músíktilraunasig-
urinn i hijóðverskostnað.
„Nei, það er lítið og ómerkilegt,
25 tímar sem nægja ekki fyrir
neinu,“ segja þeir. „Við sömdum
við Dennis-útgáfuna og tókum plöt-
una upp með Jóni Skugga."
Strákamir eru himinlifandi með
Skuggann, þann gamla rokkskrögg.
„Hann er meistari og á þvílíkt mik-
ið kredit skilið fyrir sándið á plöt-
unni. Hann vann dag og nótt og
miklu meira en við. Hann vissi oft
að við gátum gert betur, rak okkur
áfram og benti okkur á nýja hluti.“
Önugur skólameistari
Strákamir hafa lent í klúðri með
útgáfutónleikana sína. Þeir vilja
nefnilega ekki spila á stað sem
krakkar undir lögaldri komast
ekki inn á. „Við vorum búnir að
bóka Norðurkjallara MH og búnir
að gera plakatið og miðana og allt,
en þá tókst hinum önuga skóla-
meistara að eyðileggja það fyrir
okkur með því að banna allt tón-
leikahald þar til jóla,“ segja Mínus-
menn hundfúlir. „Við bíðum eftir
frábærri hugmynd og höldum ör-
ugglega einhvern tímann útgáfu-
tónleika, en þar á undan spilum
við fullt af tónleikum, t.d. eina í
dag í Japis á Laugavegi kl: 17.
Fílum Art Deco
En hvaöan í skrattanum kemur
titillinn - Hey Johnny!?
„Sko, þetta kemur frá gömlu
gangstera-myndunum frá 1930-1940
með gaurum eins og Humphrey
Bogart og James Cagney. Við
erum miklir aðdáendur þessara
tíma, filum Art Deco og svona.
„Hey Johnny!“ er setning sem þess-
ir töffarar segja oft og við segjum
oft sjálfir; „Hey, eigum við að koma
að horfa á Hey Johnny-mynd“ -
þaðan kemur þetta.“
Má þá búast viö því að þiö fariö
að ganga meö hatta aö staðaldri?
„Já og fólk má ekki láta sér
bregða þótt það mæti okkur með
hatt á Laugaveginum. Við vomm
m.a.s. búnir að kaupa hatta i Kor-
máki og Skildi fyrir útgáfutónleik-
ema sem skólastjórinn skemmdi
fyrir okkur.“
Hvert stefnir svo Mínus áriö 2000?
„Það er nú bara að gefa út nýja
brjálaða plötu - spila á tónleikum
og þróast. Svo sendum við plötuna
á lítil indí-fyrirtæki erlendis sem
sérhæfa sig í svona tónlist og könn-
um viðbrögðin."
plötudómur
Buttercup - Allt á útsölu 0
Utsala utsala!
„Allt á útsölu“ er klaufalega við-
eigandi nafn á þessa plötu sveita-
ballarokksveitarinnar Buttercup,
því mikill útsölukeimur er af
blessuðu verkinu. „Beint á útsölu“
hefði kannski verið enn betra. Butt-
ercup fetar í fótspor Sólarinnar, á
meðan margar aðrar nýballsveitir
feta í spor Sálarinnar. Buttercup á
þó mikið eftir til að nálgast Sólina í
sjarma, töffaraskap og lagasmíðum.
Bandið hefur enn sem komið er
voðalega lítið til síns ágætis.
Ekki er það söngurinn. Valur
söngvari syngur með frekjulegu
graðfolagargi, sem minnir á úrillan
bifvélavirkja með blæðandi magasár
að öskra á skiptilykil og er álíka
heillandi. Söngurinn er því verulega
þreytandi til lengdar og stundum
nánast óþolandi.
Ekki eru það lögin. Þau eru upp
til hópa ófrumlegt hallærismoð úr
rokk- og poppfrösum. Hröðu rokkar-
amir eru virkilega kauðslegir og
minna á lagasmíðar bílskúrsbands-
ins Frumeind frá Fáskrúösfirði, sem
datt út í fyrstu umferð Músiktil-
rauna 1986. Hugsanlega. Skást er tit-
illagið, sem er iðnaðarrokkari og
gæti verið gamalt lag með Start.
Hægu lögin eru sum aðeins betri og
þau bestu eru „Lucifer“ og „Al-
einn“, sem réttilega hefur notið
nokkurra vinsælda. Lögin eru flutt
órafmögnuð sem er ágætis breik frá
einhæfu sándinu á rokklögunum.
Kassagitartónamir og tremelo-gítar-
inn í „Aleinn" eru mun skemmti-
legri áferð en þunnildislegt greddu-
rokksgítarsándið í flestum öðrum
lögum. Lokalagið, „Með lokuð aug-
un“, er líka ágætt, enn ein ballaðan.
Þar kemur tremelo-gítarinn við
sögu á ný og íðilfagurt strengjaverk,
en um miðbikið skellur á
fruntakafli sem hefur eflaust átt að
vera dramatískur en er lítið annað
en garg og yfirgangur.
Varla eru það textarnir. Þeir em
að vísu með skásta móti sumir,
ágætis myndlíkingar i gangi eins og
„endalaust Þorláksmessukvöld" og
„endurunnið fótanuddtæki", og
maður skilur allavega um hvað ver-
ið er að syngja, sem þarf ekki alltaf
að vera þegar poppar þykjast komn-
ir á „listrænt flug“.
Söngvarinn minnir á úrillan
bifvélavirkja með blæðandi
magasár að öskra á skiptilyk-
il og er álíka heillandi.
Ekki er það umslagið sem er það
verst heppnaða í ár.
Kannski að það besta við Butt-
ercup sé að strákarnir geta alveg
gert betur en þetta. Þeir halda jú
takti, kunna alveg á hljóðfærin sín
og em ágætlega þéttir í spiliríinu
enda búnir að spila lengi saman.
Þessi plata hljómar eins og hún
hafi verið samin og tekin upp yfir
eina helgi og því ættu strákamir
að gefa sér meiri tíma næst, leyfa
sér þúsund sinnum meiri metnað
og kynna sér sögu dægurtónlistar
eftir 1990. Dr. Gunni
f Ó k U S 10. desember 1999